Piękno lasu jest dobre dla wszystkich: zarówno w owocach, jak i bezpretensjonalności, a także w zimotrwałości.

Historia odmiany gruszki Forest beauty

Wszystko zaczęło się od ciekawości badaczy, którzy eksplorując odległe zakątki Europy na początku XIX wieku, zawędrowali do lasów Chatillon we wschodniej Flandrii, dzisiejszej Belgii. Po odkryciu wysokiego, rozłożystego drzewa i skosztowaniu jego owoców, podróżnicy doświadczyli prawdziwego zachwytu..

Historia nie zachowała dla nas ich nazw ani dalszego ciągu wydarzeń w uprawie drzewa leśnego. Jedynym znanym faktem jest to, że w 1906 roku Towarzystwo Sadownicze w Petersburgu, pod kierownictwem botanika Adama Grebnitsky`ego, opublikowało encyklopedyczny Atlas owoców z tabelami i obrazami. Dwa grube tomy zawierały pełny zbiór najlepszych jabłek, gruszek i owoców pestkowych Imperium Rosyjskiego. Jedno z honorowych miejsc należało do odmiany Forest Beauty, po raz pierwszy odkrytej i uprawianej we Flandrii około 1810 roku. To prawda, że ​​w pracach naukowych belgijskich hodowców gruszka występowała pod nazwą Marie-Louise, a następnie Alexandrina. Współczesne katalogi już postawiły kropkę w nazwach: odrzuciły fakt całkowitej tożsamości belgijskich gruszek z Forest Beauty i zauważyły ​​jedynie ich podobieństwo.

Encyklopedyczny Atlas owoców zawiera gruszkę Forest Beauty

Nie ma całkowitej jasności co do nazwy Drzewo maślane, przypisanej tej odmianie przez słynnego hodowcę-pomologa Lwa Simirenko. Możliwe, że tak nazywa się autorka Forest Beauty, ale nie przechodzi przez katalogi Federacji Rosyjskiej.

Atlas poinformował, że piękno lasu zostało odkryte i uprawiane we Flandrii około 1810 roku

Regiony wzrostu Leśnej Piękności i jej mieszańców

Gruszka z Belgii zakorzeniła się na rosyjskich otwartych przestrzeniach, w republikach środkowoazjatyckich, krajach bałtyckich, Ukrainie i Białorusi. Klimat okazał się sprzyjający w całej Wołdze, na Północnym Kaukazie, Kubaniu, a nawet w południowych regionach Syberii.

Na podstawie Forest Beauty genetycy XX wieku wyhodowali ponad 30 nowych odmian przez hybrydyzację. Wśród eksperymentujących stacji z owocami i jagodami są Rossoshanskaya, Nizhnevolzhskaya, Krasnoyarskaya i inne. Z najbardziej znanych hybryd można zauważyć:

• Mały - produkt skrzyżowania z gruszką Ussuriyskaya 212. Przeznaczony do uprawy w Chakasji, a także w zachodniej i wschodniej Syberii. Hodowla zatwierdzona od 1993 roku.
• Marmur (Dessertnaya Rossoshanskaya) - hybryda z zimową odmianą Bere Michurina. Kultura ta jest szeroko rozpowszechniona w Central Black Earth District od 1965 roku.
• Dubovskaya wcześnie, urodzona w wyniku skrzyżowania z gruszką Williamsa. Od 1989 roku odmiana dobrze prezentuje się w regionie Nizhnevolzhsky..
• Ulubioną odmianą Clappa jest odmiana amerykańskich autorów, uzyskana w drodze swobodnego zapylania Forest Beauty. Strefa dla klimatu kaukaskiego i północno-zachodniej części dystryktu w 1947 roku.

Galeria zdjęć: hybrydy na podstawie Forest Beauty

Opis i cechy odmiany

Drzewo Forest Beauty jest uważane za cierpliwe, szybko rosnące i odporne.

W umiarkowanych temperaturach zimowych kultura nie zamarza, a wiosną zbiera kolory. Ale jedna cecha jest powszechnie zauważana: drzewo potrzebuje zapylacza, którym może być inna odmiana gruszek. Eksperymentalnie stwierdzono, że Forest Beauty lepiej kwitnie i owocuje w towarzystwie odmian takich jak Williams czy Limonka. Drzewa zapylające sadzi się w bliskim sąsiedztwie oryginalnej odmiany, ale nie dalej niż 30 m od niej. Jeden egzemplarz wystarcza na ogród złożony z 6-7 drzew.

Piękno lasu potrzebuje zapylacza, którym może być inna odmiana gruszek, na przykład Williams czy Limonka

Możliwe są również nasadzenia izolowane - wtedy obliczenia dotyczą samozapłodnienia kultury. Zbiory w takich warunkach będą, ale znacznie mniejsze.

Tabela: charakterystyka i opis odmiany Forest Beauty

Piękno lasu kwitnie w pierwszej połowie maja

Zalety i wady

Jak wspomniano powyżej, odmiana wcale nie jest kapryśna. Rośnie wszędzie, z wyjątkiem Dalekiej Północy i zaśnieżonych regionów Dalekiego Wschodu. Dlatego polecany jest do uprawy w domkach letniskowych i gospodarstwach rolnych, także takich, w których brakuje czasu na jego obróbkę. Piękno lasu, jako prawdziwy mieszkaniec dzikich lasów, przetrwa wszystkie trudy i brak uwagi. I to nie jedyny „plus” tej rośliny. Główne zalety agrotechniczne odmiany to:

• Odmiana jest trwała. Dojrzałość drzewka odnotowuje się w wieku 15–20 lat, ale owocuje nawet po 40–50 latach. Zarejestrowano osobniki na etapie owocowania w wieku 80–90 lat.
• Odmiana owocuje nawet na glebach słabo plonujących. Ale na luźnych i pożywnych glebach zbiory są bogatsze.
• Pomimo solidnego wzrostu (do 5 m) system korzeniowy drzewa nie jest uważany za potężny. Dlatego dla rośliny nie jest wymagane obfite podlewanie. A sąsiednie budynki w żaden sposób nie ucierpią z powodu wzrostu korzeni lub korony.
• Owoce o idealnym kształcie i wielkości odznaczają się doskonałym smakiem - nadają się do zbioru oraz do suszenia, krojone iw całości.
• Bujne kwitnienie w pierwszej połowie maja sprawia estetom wyjątkową przyjemność w postaci biało-różowych kwiatów..
• Ze względu na pogodę bardzo rzadko kolor spada. Roślina wytrzymuje nawet gwałtowny spadek niestabilnych wiosennych temperatur.
  

  Owoce Leśnej Piękności nadają się do suszenia

Spośród niedociągnięć ogrodnicy prawie jednogłośnie zauważają następujące pozycje:

• Niska odporność na parcha. Drzewo należy traktować fungicydami.
• Warunkowa płodność. Forest Beauty potrzebuje drzewa zapylającego.
• Tendencja do opadania owoców przez cały okres ich powstawania. Wzrost wolontariatu jest szczególnie intensywny w niesprzyjających warunkach pogodowych, w szczególności podczas suchego lata.
• Kurczące się owoce na dojrzałych drzewach.
• Krótki okres trwałości uprawy i średnie wskaźniki transportu.
• Niemożność zbierania owoców bez drabiny lub specjalnego urządzenia teleskopowego do krojenia ich na wysokość.
  

  Piękno lasu nie ma trwałej odporności na parch, dlatego często dotyka go ta choroba.

Wideo: piękno gruszkowego lasu

Cechy sadzenia drzewa

Forest Beauty, będąc bezpretensjonalnym, przetrwa w każdych warunkach. Niemniej jednak w pełni doceni opiekę i uwagę. Procedura sadzenia tej odmiany nie różni się od procedury wymaganej do sadzenia innych odmian gruszek. Przygotowanie standardowego dołu do sadzenia na 2 tygodnie przed sadzeniem, obfite podlewanie młodej sadzonki, ostrożne rozrzucenie korzeni po zainstalowaniu w dołku i ściółkowanie strefy kręgu pnia są obowiązkowymi zabiegami dla wszystkich gruszek, w tym Forest Beauty. Istnieją jednak pewne osobliwości.

Piękno lasu nie potrzebuje czarnoziemu ani gleby mocno wzbogaconej torfem. Będzie mogła rosnąć nawet na glebach gliniastych, dając obfite plony.. Ale najlepszym rozwiązaniem byłaby nadal żyzna gleba, przygotowana w równych proporcjach z:

• humus;
• torf;
• piasek.

Z nawozów zaleca się natychmiastowe zastosowanie:

• kryształy soli potasowej (2 łyżki. l.);
• proszek superfosfatu (2 filiżanki);
• suchy popiół drzewny (3-4 filiżanki).

Korzenie sadzonki należy wypchnąć do dalszego niezależnego wzrostu przed umieszczeniem w przygotowanym dołku. W tym celu zaleca się namoczyć je w roztworze stymulującym wzrost. Lek rozcieńcza się w stężeniu zgodnie z instrukcjami producenta, a korzenie drzewa zanurza się w ziemi 6-10 godzin przed sadzeniem.

Po posadzeniu drzewa i wyposażeniu kołka podporowego należy odpowiednio zaaranżować przestrzeń w kole pnia. Nie należy wylewać gór i wzgórz. W przeciwnym razie podczas podlewania całe jedzenie, wraz z pierwiastkami śladowymi, spłynie po ścianach tego wzgórza, nie dostając się w ogóle w głąb, do korzeni. Wokół pnia powinien wywinąć się płaski krąg ziemi z kilkoma rowkami, który z jednej strony odprowadzi nadmiar wody z korzeni, az drugiej dostarczy im pożywienie jak rurociągiem.

Istnieje niestandardowe podejście do mulczowania kręgu pnia piękna lasu. Oczywiście do tych celów możesz użyć tradycyjnych materiałów:

• słoma;
• torf;
• trociny;
• szczekać;
• trociny.

Ale żywe rośliny okrywowe nadają się również do tych celów, takich jak:

• ageratums;
• rozchodniki;
• dzwony alpejskie;
• arabis;
• małe tureckie goździki i inne.
  

  Ageratum i inne rośliny okrywowe posadzone wokół gruszki dają efekt ściółkowania

Ich korzenie są płytkie i odżywiają się z wierzchniej warstwy gleby, dzięki czemu nie będą kolidować z korzeniami gruszki, a jedynie pomogą zatrzymać wilgoć i ochronią glebę przed przegrzaniem w słoneczne dni.

Miałem jednego przyjaciela, który uważał, że drzewa owocowe powinny być piętrzące jak ziemniaki. Mówią, że dzięki temu stają się bardziej stabilne i otrzymują lepsze pożywienie z ziemi. Jadąc na jego miejsce, widziałem nawet rzędy gruszek i jabłoni rosnących w niewielkich zgrabnych kopcach, jakby ze szczytów pasm górskich. Nawiasem mówiąc, zbierał od nich dobre plony i zawsze traktował nas, sąsiadów. Ale na razie. Kiedyś był to suchy rok, wszyscy szukali zbawienia ze spalającej się powierzchni ziemi. Niedźwiedzie i ich larwy też. Większość życia już żyją pod ziemią, ale kiedy nadejdzie okres suszy, kopią jeszcze głębiej. Po znalezieniu pięknego schronienia na wzgórzach osiedlili się tam, stając się pełnoprawnym schronieniem w głębi gruszy. Gruszka sąsiada była chorowita, padlina rosła jak nigdy dotąd, dopóki nie odkrył przyczyny takiego zachowania drzewa. Wyprowadził Medvedkę, ale od tego czasu Everesty wokół gruszek już nie rosły.

Takie lądowanie nie jest uważane za prawidłowe: korzeniom można się przeciwstawić, a samo wzgórze stanie się rajem dla szkodliwych owadów

Często początkujący ogrodnicy mają pytanie: czy konieczne jest skracanie wierzchołka drzewa, tak jak ma to miejsce podczas sadzenia krzewów. Uważam, że nie jest to konieczne. Ściskanie wierzchołka wysokiego drzewa nawiązuje do zabiegu modelowania korony, który zaleca się wykonać dopiero drugą wiosną. Ma to na celu lepsze rozgałęzienie rośliny. Zdarzały się przypadki, gdy przeprowadzenie takiej procedury w pierwszym roku życia doprowadziło do śmierci drzewa. Dlatego lepiej zostawić sadzonkę taką, jaka jest - zwłaszcza, że ​​jej wzrost podczas sadzenia jest bardzo mały.

Wielu ogrodników stosuje inną taktykę: wierzą, że świeżo posadzona sadzonka będzie rosła szybciej i bujniej, jeśli odcięta zostanie górna część i niektóre boczne gałęzie. Dlatego w tej kwestii wybór jest kwestią osobistych preferencji i zaufania do źródeł otrzymywanych informacji..

Cechy dbania o piękno gruszkowego lasu

Piękno lasu doskonale poradzi sobie z wieloma trudnościami życia i bez ludzkiej uwagi. Ale wtedy zmniejszy plony i zamieni się w dziką zwierzynę z małymi niestandardowymi owocami. Aby temu zapobiec, ważne jest wykonanie kilku prostych technik agrotechnicznych..

Podlewanie i karmienie młodego drzewa

Podlewanie i karmienie to ważne elementy pielęgnacji gruszek..

Podlewanie jest wymagane w okresach, gdy drzewo potrzebuje dużo siły, aby rosnąć i tworzyć jajniki:

• przed kwitnieniem (początek maja);
• podczas tworzenia jajników (koniec maja - początek czerwca);
• okres formowania i wzrostu owoców (lipiec).

Uwzględniane są również czynniki klimatyczne i pogodowe: w suche lato jedyną ratunkiem dla Leśnej Piękności jest podlewanie. Ilość wody zależy od wzrostu i wieku gruszki. Jeśli 5 litrów wody wystarczy na 2-metrowe drzewo, to dorosła 5-metrowa gruszka z radością wypije 15 litrów.

Piękno lasu doskonale reaguje na nawadnianie przez zraszanie, kiedy woda przepływa przez dyfuzor bezpośrednio do korony. Ta technika będzie zbawieniem dla rośliny w letnie wieczory..

Jeśli chodzi o karmienie, należy pamiętać, że wszelkie dokarmianie dolistne i korzeniowe przeprowadza się dopiero po rozlaniu czystą wodą. Roztwór nawozu należy wsypać do rowków ułożonych w kole w odległości 15–20–30 cm od pnia. Niedozwolony jest mokry pień, ponieważ jest to doskonała pożywka dla mikroorganizmów.

W letnie wieczory można podlewać gruszkę przez zraszanie, gdy strumień wody przechodzący przez dyfuzor przetacza się po koronie drzewa od góry do dołu

Podczas tworzenia się jajników i owoców zaleca się dokarmianie dolistne. W tym celu odpowiednie są nawozy fosforowo-potasowe, zaprojektowane specjalnie dla drzew owocowych. Stężenie roztworu do opatrunku dolistnego powinno być 3-4 razy mniejsze niż po nałożeniu na glebę. Do spryskiwania korony wybiera się pochmurny i suchy dzień, a także godziny poranne lub wieczorne. Słabo skoncentrowany roztwór i chmury na niebie to gwarancja, że ​​delikatne młode liście z łatwością zniosą zabieg bez poparzenia.

Podczas formowania się jajników i owoców zaleca się dokarmianie dolistne - nadają się do tego nawozy fosforowo-potasowe przeznaczone specjalnie dla drzew owocowych

Jesienne karmienie młodego drzewa odbywa się w październiku, aby wzmocnić go podczas hibernacji i na czasową, zdrową budzić się na wiosnę. Głównym składnikiem tego opatrunku górnego powinien być potas. Może to być humat potasu lub jesienny kompleksowy nawóz do drzew owocowych. Zachęca się również do wprowadzania popiołu drzewnego w przestrzeń w pobliżu kręgu pnia..

Jesienne karmienie młodego drzewa odbywa się w październiku - na tym etapie stosuje się nawozy potasowe, wśród których numer jeden to humat potasu

Cechy opieki nad dorosłym drzewem

W sprzyjających warunkach dorosłe drzewo Leśnej Piękności nie wymaga skrupulatnej pielęgnacji. Rośnie samodzielnie i regularnie owocuje. Jednak małe zalecenia nie zaszkodzą.

Podlewanie i opatrunki wiosenno-letnio-jesienne pozostają w mocy. Nie należy ich lekceważyć. Cały czas bawi mnie zalecenia dotyczące podlewania gruszki np. 4 razy w sezonie. Dlaczego dokładnie 4, a nie 5-6? Czy to oznacza, że ​​po wykonaniu już 4 podlewań, ale uznając potrzebę kolejnego ze względu na nadmierną suchość, nigdy nie powinienem się tego podejmować? To wszystko brzmi absurdalnie i niestosownie. Musisz podlewać tyle razy i w takiej objętości, jak wymagają tego okoliczności, i nie stosować się do niezrozumiałych danych granicznych.

Możesz karmić dorosłe drzewo gotowymi mieszankami, które zawsze można kupić w wyspecjalizowanych sklepach. Słowo „gotowy” oznacza, że ​​wszystkie składniki składowe są już zbilansowane w sypkiej postaci proszku, konsument musi jedynie rozcieńczyć wymaganą ilość proszku zgodnie z instrukcjami producenta.

Tabela: gotowe nawozy do karmienia gruszek Forest Beauty

Do tej pory produkowana jest cała linia kompleksowych nawozów - zawsze można dobrać odpowiedni zarówno do sezonu, jak i do zadań polowych

Żniwny

Piękno lasu daje zbiory razem, ale:

• przez 3-4 lata życia, jeśli wyrosła ze zdrowej sadzonki;
• dla 4-5 lat, jeśli szczepione na pigwach;
• przez 5-7 rok, jeśli jest szczepiony na dzikiej gruszce.

Owoce należy usunąć 6-10 dni przed pełną dojrzałością. W przeciwnym razie cała uprawa może wylądować na ziemi w postaci padliny. Owoce zbiera się i poddaje dojrzewaniu w chłodnym, ciemnym miejscu, gdzie osiągają pełną dojrzałość. Im niższa temperatura przechowywania, tym dłuższy okres dojrzewania. Ale granica temperatury nie powinna spaść poniżej -20C.

Po zbiorach leśne piękno dojrzewa w chłodnym, ciemnym miejscu

Zaleca się przechowywanie gruszek w suchym miejscu, chronionym przed światłem i przeciągami. Mogą to być pudełka kartonowe lub drewniane pudełka z trocinami w suchej piwnicy, szafie lub innym specjalnym miejscu. Indywidualne papierowe opakowanie każdego owocu wydłuży okres przydatności do spożycia. I wręcz przeciwnie, żelazne pudełka z plamami rdzy nie tylko skracają okres przydatności do spożycia, ale także nadają owocom metaliczny smak..

Przycinanie i modelowanie korony

Przycinanie formujące jest niezbędne dla Forest Beauty każdego roku:

1. Wiosną, po pierwszym roku życia, ważne jest skrócenie pnia środkowego, pozostawiając jego długość na poziomie 50-60 cm od podłoża. Przyczyni się to do powstania standardowego drzewa z jedną główną łodygą i późniejszego uformowania bocznych pni, z których wzniesie się reszta korony..
2. Następnie konieczne jest wykonanie bocznych gałęzi wsporczych, które biegną pod kątem 450 do centralnego pnia. Są przycinane na długość 20 cm, jesienią gałęzie te zarastają dodatkowymi pędami - należy je przyciąć do poziomu jednego pąka.
3. W kolejnych latach konieczne jest ułożenie górnej warstwy gałęzi. Pędy na podpierających gałęziach bocznych są usuwane, pozostawiając po 3 pąki na każdej. Wszystkie nowe pędy wychodzące z centralnego pnia, z wyjątkiem podpierających 4-5 gałęzi, są usuwane. Uformowanie korony w ten sposób jest typu wachlarzowego..

Korona gruszki powstaje przez 4 lata: właściwe przycinanie pomoże stworzyć wydajnie owocujące drzewo standardowe

Odmładzające cięcie na Forest Beauty przeprowadza się nie wcześniej niż po 10 latach intensywnego owocowania. Gałęzie szkieletu i łodygi, które są osłabione z jakiegokolwiek powodu i nie dają stabilnych zbiorów, są usuwane.

Sanitarne przycinanie pomarszczonych, chorych, uszkodzonych gałęzi przeprowadza się dwa razy w roku, zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami przycinania gruszek. Nie należy go lekceważyć, ponieważ jest kluczem do zdrowia Leśnej Piękności i ochrony przed parchem.

Zakończenie sezonu wegetacyjnego

Nawet najzimniejsze zimy nie są straszne dla Leśnej Piękności. Niemniej jednak trwają prace nad przygotowaniem do zimy na drzewo. Mają one na celu dodatkowe zabezpieczenie pnia i systemu korzeniowego przed mrozem, uratowanie rośliny do ponownego przebudzenia następnej wiosny, ochronę kory przed gryzoniami i pierwszymi palącymi promieniami wiosennego słońca.

Przygotowanie do zimy obejmuje:

• Ściółkowanie koła pnia torfem, próchnicą, trocinami warstwą 10-12 cm.
• Bielenie pni do wysokości 70–80 cm nad poziomem gruntu roztworem wapna (2 kg wapna i 1,5 kg gliny na 10 litrów wody).
• Przykrywanie młodych pni słomą lub papierem.
• Po opadach zimowych wokół pnia tworzy się warstwa śniegu. Jednocześnie nie trzeba robić bezdennej zaspy, która może przyczynić się do wysychania korzeni na wiosnę..

Bielenie zapewni dodatkową ochronę tułowia i uchroni go przed mrozem, ukąszeniami gryzoni i pierwszymi palącymi promieniami wiosennego słońca

Recenzje ogrodników o pięknie gruszkowego lasu

Piękno lasu jest bezpretensjonalne dla warunków wzrostu, ale zareaguje na opiekę obfitymi i wysokiej jakości zbiorami. Pomimo pewnych niedociągnięć odmiana jest atrakcyjna iz pewnością spodoba się ogrodnikom, którzy posadzili ją na swojej stronie..