» » Dżdżownice w naszych ogrodach: właściwości użytkowe, hodowla

Dżdżownice w naszych ogrodach: właściwości użytkowe, hodowla

Rola

dżdżownice w przyrodzie i życiu człowieka jest trudna do przecenienia. Szlachetna dżdżownica jest nieodzownym uczestnikiem tworzenia żyznej gleby, a tym samym tworzenia pożywienia - źródła utrzymania ludzkości. Chociaż nie często o tym myślimy, ale bez dżdżownic nasze istnienie mogłoby być skomplikowane..

Dżdżownice: opis

Dżdżownica lub dżdżownica -jest to segmentowy ślimak rurowy. Żyje w wilgotnej glebie i odżywia się materią organiczną. Jego średnia żywotność wynosi od 4 do 8 lat. W zależności od rodzaju konkretnych mieszkańców gleby dżdżownica może czasami żyć dłużej niż 10 lat, układ pokarmowy robaka przebiega na całej jego długości, a ruch zespołu mięśni przewodu pokarmowego pomaga w trawieniu pokarmu.

Ponadto ten mały mieszkaniec ziemi ma centralny i obwodowy układ nerwowy, a także jest w stanie oddychać przez skórę. W ciele dżdżownicy całkowicie nie ma tkanki łącznej (kości lub chrząstki). Jego długie, wypełnione śluzem ciało pełni funkcję szkieletu hydrostatycznego. Pierścieniowe i podłużne mięśnie na obwodzie każdego segmentu pozwalają na poruszanie się wskazanego bezkręgowca.

Czy wiedziałeś? Struktura ciała dżdżownicy pozwala śmiało nazwać go jednym z najdziwniejszych mieszkańców gleby, ponieważ nie ma oczu, uszu, nawet płuc. Jednocześnie ma kilka serc i śluzową ciecz pokrywającą skórę robaka chroni go przed drapieżnikami, ponieważ nieprzyjemnie dla nich smakuje.

Rodzaje robaków

Dżdżownice - jest to duża grupa gatunków należących do różnych rodzin. Odmiany dżdżownic można znaleźć na wszystkich kontynentach naszej planety. W sumie istnieje ponad 2000 gatunków. Spośród nich około 40 jest szeroko rozpowszechnionych w Europie, a najbardziej znane to: dżdżownica pospolita (Lumbricus terrestries) i robak obornika (Eisenia faetida).

Dżdżownica pospolita dorasta do 30 cm długości - ma brązowe lub czerwone ciało - żyje na polach, w sadach i ogrodach warzywnych. Bardzo intensywnie kopie głębokie przejścia w ziemi (do 3 metrów głębokości).

Glista nieco mniejszy niż normalnie (od 4 do 14 cm długości). Jego ciało jest zardzewiałe z żółtymi paskami wokół pierścieni. Nazwa robaka gnojowego mówi sama za siebie: występuje wyłącznie w glebie kompostowej. Aby przetrwać, ten bezkręgowiec potrzebuje ziemi wzbogaconej materiałem organicznym. Idealny zakres temperatur dla robaka gnojowego to +15 ... + 25 ° С.

Dżdżownice wyróżniają się również cechami biologicznymi, to znaczy rodzajem pożywienia i siedliskiem w glebie..

Na podstawie tych znaków wyróżnia się dwa główne typy:

  1. robaki żyjące na powierzchni gleby;
  2. robaki żyjące w ziemi.

Czy wiedziałeś? Wróciła nazwa „dżdżownica” 16 wiek. Najprawdopodobniej ludzie nadali mu taką nazwę ze względu na jego aktywne życie: w deszczową pogodę robak wychodzi na powierzchnię, ponieważ w przeciwnym razie grozi utonięcie.

Cechy cyklu życia dżdżownic

Cykl życia większości gatunków dżdżownic można podzielić na cztery etapy:

  • Pierwszy etap: wylęganie się robaków z kokonu. Proces dojrzewania jaj trwa od 2 tygodni do 3 miesięcy, po czym zarodki opuszczają swoje kokony. Im cieplejszy klimat, tym szybciej wyklują się nowe osobniki, a przy bardzo ciepłej pogodzie jaja w pełni dojrzewają w ciągu 14 dni (dla porównania w chłodnych warunkach proces ten trwa około 60 dni).
  • Drugi etap: oddojrzewanie dorosłych. Już we wczesnych stadiach życia (po 2-3 miesiącach) młode robaki zaczynają rozwijać własny układ rozrodczy, aw ciągu jednego roku w pełni uformowany zostaje nowy dorosły organizm..
  • Etap trzeci: reprodukcja. Dżdżownice są hermafrodytami, to znaczy każda osoba ma zarówno męskie, jak i żeńskie narządy rozrodcze. Mimo to robaki muszą kojarzyć się, aby rozmnażać się potomstwo. Dwa robaki trzymają się razem i tworzą skorupę, która daje im przestrzeń do wymiany plemników. Zapłodnienie odbywa się w obu ciałach.
  • Czwarty etap: okokonowanie. Po zakończeniu zapłodnienia robaki rozdzielają się i tworzą w swoich ciałach kokony, po czym wślizgują się do gleby w celu dalszego dojrzewania. Standardowy kokon zawiera od 1 do 5 zarodków.

Jakie są przydatne robaki w ogrodzie

Hodowla i popularyzacja dżdżownic w ogrodzie jest bardzo korzystna dla gleby. Jeśli są obecne w glebie w wystarczających ilościach, mogą odgrywać decydującą rolę w pomyślnej uprawie roślin. Te delikatne bezkręgowce są najlepszym przyjacielem ogrodnika. Niektórzy ogrodnicy nazywają ich nawet „pierwszymi technikami rolnictwa w naturze”, ponieważ im bogatsza gleba, tym więcej dżdżownic w niej znajdziesz.. Ale jakie dokładnie są zalety robaków dla gleby? Po pierwsze, wykonają za Ciebie całą ciężką pracę, ponieważ są w stanie poluzować ziemię, poprawić jej strukturę, zachować i zwiększyć płodność..

Poruszając się po ogrodzie, tworzą tunele, które podobnie jak orka pozwalają powietrzu i wodzie dotrzeć do nasion i korzeni roślin.. Dlatego dżdżownice zachowują się jak maleńcy niewidzialni oracze. Ponadto dostarczają roślinom pożywienia i chronią je przed szkodnikami i chorobami. Robaki są głównymi producentami stabilnej próchnicy, ponieważ żywią się materią organiczną, taką jak zgniłe liście, ścinki trawy, a nawet brud..

Trawiąc pokarm, te bezkręgowe tworzą organiczne odchody bogate w fosfor, wapń, azot i magnez, które dodatkowo wzbogacają glebę i wzrost roślin.. Dlatego po znalezieniu wielu robaków w ogrodzie i zastanowieniu się, czy są one szkodliwe dla ogrodu, odpowiedź będzie negatywna.

Czy wiedziałeś? Niewiele osób o tym wie Karol Darwin (słynny przyrodnik, który zaproponował teorię doboru naturalnego) interesował się dżdżownicami. Naukowiec obserwował i badał robaki przez 40 lat, w wyniku czego wydał o nich książkę zatytułowaną „Kształtowanie się warstwy wegetacyjnej ziemi przez aktywność dżdżownic i obserwację ich sposobu życia” (1881).

Jak zwiększyć liczbę robaków w ogrodzie

Dżdżownice i poziom żyzności gleby są ze sobą ściśle powiązane. Ogrodnicy chcący zwiększyć liczbę dżdżownic w glebie ogrodowej mogą to zrobić, dodając do niej więcej materii organicznej. W szczególności ściółkowanie gleby pomoże przyciągnąć dżdżownice. Jako powłokę powierzchniową gleby stosuje się różnorodne materiały: próchnicę, opadłe liście, ściętą trawę, obornik, kompost z obornika.

Hodowla robaków w tunelu czasoprzestrzennym

Dżdżownice potrzebują tylko kilku warunków do rozwoju i rozmnażania: odpowiedniej wilgotności, ciemności i pożywienia. Najlepszą porą na zorganizowanie domu dla robaków jest wiosna lub wczesne lato, ponieważ w tym przypadku robaki będą miały czas na rozmnażanie się i wzmocnienie przed zimą. Zastanówmy się więc, jak rozmnażać robaki w ogrodzie.

Jak zrobić i przygotować tunel czasoprzestrzenny

Każdy pojemnik może służyć jako dom dla robaków - pudełko, duże koryto, stara wanna. Odpowiednie warunki dla dżdżownic można również zapewnić na otwartym kompoście, co ma swoje zalety. Jednak w tym przypadku trzeba zadbać o dodatkową ochronę bezkręgowców. Działka przeznaczona pod tunel czasoprzestrzenny jest zwykle chroniona metalową siatką, a od góry przykryta specjalną drobną siatką.

Dla wygody podczas dalszej pielęgnacji robaka jego rozmiar nie powinien być zbyt duży. Na dnie przyszłego domu dla robaków należy ułożyć kompost (warstwą około 40 cm) i dobrze wlać ciepłą wodę (najlepiej deszczówkę). Następnie przykryj ściółkę słomką i pozwól jej parzyć przez 5-6 dni. Mieszkanie jest teraz gotowe do wprowadzenia się.

Osadnictwo robaków

Dżdżownice do zasiedlenia możesz znaleźć we własnym ogrodzie (osobniki zebrane zaraz po deszczu najlepiej się zakorzenią) lub po prostu kupić. Na dobry dom dla robaków, który będzie stale dostarczał biohumus, potrzeba od 500 do 1000 osobników na 1 m². Zacznijmy proces odprawy. Na środku mieszkania należy zrobić dziurę i przewrócić tam wiadro robaków. Następnie ostrożnie rozprowadź robaki i przykryj słomą lub płótnem na wierzchu. Pierwsze efekty można ocenić za tydzień. Obserwuj okresowo, jak robaki czują się w nowym środowisku. Jeśli są mobilne i chowają się przed światłem dziennym, wszystko jest w porządku..

Ważny! Aby dżdżownice mogły się łatwo dostosować, karmienie powinno rozpocząć się dopiero po 3-4 tygodniach od osiadania, a wcześniej nie zapomnij o regularnym podlewaniu tunelu ciepłą, osiadłą wodą.

Jak dbać o robaki w tunelu czasoprzestrzennym

Odpowiedź na pytanie „Jak długo żyją dżdżownice?” Bezpośrednio zależy od właściwej opieki nad nimi i stworzonych warunków. Do normalnego życia robaki potrzebują wilgoci (miejsce ich zamieszkania należy okresowo podlewać) i względnego chłodu, dlatego mieszkanie należy przenieść w cień. Bezkręgowce też uwielbiają dodawać do kompostu trochę piasku, a na wierzch posypuje się pokruszone skorupki jaj. Muszą również zdobyć wystarczającą ilość jedzenia, więc upewnij się, że co dwa tygodnie dodajesz świeżą żywność do wormholu. Jednak nigdy nie należy przekarmiać swoich robaków..

Dla tych, którzy są zainteresowani tym, co jedzą dżdżownice, zauważamy, że jedzą one prawie każdy materiał organiczny dostępny w ogrodzie. Jedynym wymaganiem jest to, że żywność musi zostać zmiażdżona, ponieważ robaki nie mają zębów.. Staraj się również utrzymywać stały skład paszy..

Ważny! Przed dodaniem nowej porcji paszy do robaka upewnij się, że robaki zjadły poprzednią partię, ponieważ należy unikać nadmiernego gromadzenia się niezjedzonego pokarmu. Resztki pożywienia w kompoście, w którym żyją robaki, mogą znacznie zwiększyć jego kwasowość, tworząc w ten sposób śmiertelne warunki dla twoich robaków. Ponadto nadmiar pokarmu może przyciągać szkodniki, takie jak roztocza..

Jak zbierać robaki wermikompostowe

Głównym celem hodowli dżdżownic jest produkcja biohumusu. Biohumus lub biohumus lub biohumus - uhten organiczny, przyjazny dla środowiska nawóz uzyskany w wyniku przetwarzania przez robaki odpadów bytowych i przemysłowych. Innymi słowy, w wyniku naturalnego procesu trawienia dżdżownice przekształcają różne produkty przemiany materii w naturalne nawozy. W przypadku dzikich roślin, warzyw, kwiatów i drzew przeróbka obornika przez robaki to duża szansa na uzyskanie wysokiej jakości nawozu.

Robaki żyją głównie w górnej warstwie gleby, natomiast wytwarzany przez nie wermikompost gromadzi się w dolnej. Aby go zebrać, musisz ostrożnie usunąć górną warstwę robaków i przenieść ją do nowo przygotowanego pojemnika. Dolna warstwa jest przesiewana i układana w łóżkach.

Jak chronić tunel czasoprzestrzenny na zimę

Zimna pogoda może niekorzystnie wpłynąć na powodzenie hodowli dżdżownic w kraju.. Dlatego zimą podczas opieki nad robakiem istnieje pewien zestaw zadań..

Poniższa lista przedstawia główne środki ochrony i obchodzenia się z robakiem w niskich temperaturach:

  1. Ograniczone karmienie. W okresie, gdy temperatura wokół robaka spada poniżej +2 ... + 3 ° С, wskazane jest radykalne zmniejszenie ilości paszy. Mniej więcej w tym samym czasie same robaki przestają się odżywiać i przechodzą w stan hibernacji..
  2. Przeniesienie robaka w cieplejsze miejsce. Zamarzanie jest bardzo niebezpieczne dla robaka, ponieważ robaki mogą umrzeć z powodu niskich temperatur. Dlatego mieszkanie bez kręgosłupa należy przenieść w cieplejsze miejsce. Staraj się utrzymywać temperaturę wokół robaka powyżej + 4 ° C. Nie zapomnij też o wentylacji pomieszczenia. Robaki potrzebują tlenu i świeżego powietrza, a z ich braku szybko chorują.
  3. Kontrolowanie ruchu robaków. W niskich temperaturach robaki zaczynają się aktywnie poruszać. Posiadanie dużej liczby zwierząt w domu robaka może spowodować ogromny bałagan. Robaki będą próbować masowo opuszczać tunel czasoprzestrzenny w poszukiwaniu lepszych warunków do życia, ale problem polega na tym, że w końcu znajdziesz je martwe na podłodze. Dlatego bądź czujny i obserwuj ruch swoich podopiecznych..

Jak widać, hodowla dżdżownic nie jest zbyt kłopotliwa, ale wdzięczna. Tych pożytecznych mieszkańców ziemi dostarcza naturalny nawóz - biohumus, który często nazywany jest unikalnym i cennym nawozem nowej generacji, co po raz kolejny udowadnia niezastąpioną rolę robaków w glebie..


Opinie: 99