Fusarium: leczenie i zapobieganie, środki kontroli

Fusarium

- pospolita choroba roślin dzikich i uprawnych, wywoływana przez grzyby z rodzaju Fusarium, przenikając przez rany w korzeniach. Źródłem infekcji może być gleba, nasiona i sadzonki. Fusarium jest powszechne we wszystkich strefach klimatycznych.

Choroba Fusarium - opis

Choroba Fusarium atakuje układ naczyniowy roślin, powodując więdnięcie fusarium. Dlatego też grzyby działają również na tkanki rozkład korzenie, owoce i nasiona. Podczas więdnięcia rośliny giną z powodu zablokowania naczyń przez grzybnię grzyba i jego toksyczne wydzieliny, co powoduje naruszenie funkcji życiowych. Porażone okazy słabo kwitną, ich liście żółkną i opadają, system korzeniowy przestaje się rozwijać i ciemnieje, a na nacięciu łodygi widać ciemne naczynia.

Choroba zaczyna się od zgnilizny korzeni: infekcja przenika z gleby przez małe korzenie, a następnie wnika do dużych korzeni, po czym unosi się wzdłuż naczyń odpływowych wzdłuż łodyg do liści. Po pierwsze, liście niższego poziomu więdną, brzegi reszty stają się wodniste, a na talerzach pojawiają się żółte i jasnozielone plamy. Naczynia ogonków słabną, a liście zwisają wzdłuż łodygi jak szmaty. W warunkach wysokiej wilgotności na blachach pojawia się cienka biała powłoka. Choroba postępuje z gwałtownymi wahaniami temperatury i wilgotności, a także na tle niewystarczającego odżywienia gleby.

Czynniki, które przyczyniają się do aktywacji patogenów fusarium:

• osłabienie rośliny przez złą pielęgnację lub niewłaściwe warunki konserwacji;
• zbyt gęste sadzenie;
• gleba kwaśna, gleba ciężka, stojąca wilgoć w glebie, uniemożliwiająca przedostawanie się powietrza do korzeni roślin, sadzenie roślin na terenach nisko położonych;
• nadmierne stosowanie środków chemicznych do gleby, w tym nawozów zawierających chlor;
• umieszczenie nasadzeń w pobliżu terenów przemysłowych, zwłaszcza zakładów metalurgicznych lub autostrady;
• suche korzenie z powodu niewystarczającego podlewania;
• wysoka wilgotność i wysoka temperatura.

Rośliny Fusarium (ogród)

Pszenica Fusarium

Patogeny z grupy Fusarium mogą infekować zarówno uszy, jak i korzenie pszenicy.

Zaraza głowy Fusarium jest niebezpieczna dla wszystkich zbóż: tydzień po infekcji lub nieco później na kłosach zbóż pojawia się pomarańczowo-różowa masa konidiów, które wiatr może przenosić na znaczne odległości. Askospory są również konserwowane na szczątkach roślinnych, stając się źródłem infekcji dla przyszłych zbiorów. Epidemia zarazy głowy Fusarium występuje regularnie w okresach, kiedy pogoda jest wilgotna i ciepła w okresie lęgowym. W takich przypadkach straty plonów mogą wynosić od 20 do 50%, a spożywanie skażonych ziaren prowadzi do nagromadzenia się bardzo niebezpiecznych mykotoksyn w organizmie człowieka..

Zgnilizna korzeni Fusarium jest wywoływana przez przedstawicieli tej grupy, którzy pozostają w glebie przez wiele lat, ale jednocześnie są łatwo przenoszeni przez wiatr, wodę i zakażone nasiona. Zakażenie następuje podczas kiełkowania nasion i podczas ich dalszego wzrostu: patogeny wnikają do korzeni i wnikają do wszystkich tkanek powierzchniowych. Warunki uciskające rośliny przyczyniają się do rozwoju choroby. Oznaki zakażenia zgnilizny korzeni pszenicy to słabe kiełkowanie nasion, przebarwienia roślin, powolny wzrost, niska waga i wreszcie ciemne, prawie czarne, zbutwiałe korzenie pszenicy. Straty plonów z zgnilizny korzeni Fusarium mogą wynosić od 5 do 30%.

Pomidor Fusarium

Więdnięcie pomidorów Fusarium jest szczególnie niebezpieczne w szklarniach monokulturowych. Choroba atakuje układ naczyniowy pomidorów, wnikając do nich z gleby przez punkty wzrostu korzeni bocznych. Następnie grzybnia rozprzestrzenia się przez naczynia łodyg, ogonków, łodyg i owoców, zakażając nawet nasiona pomidora. Okres inkubacji może trwać od 7 do 30 dni.

Zewnętrzne objawy fusarium pomidora są podobne do objawów więdnięcia wertykalnego, jednak chloroza liści z fusarium jest bardziej nasilona. Choroba zaczyna się od dolnej warstwy liści i stopniowo podnosi się, pokrywając cały krzew. Pierwsze oznaki to letarg wierzchołków pędów, a następnie deformacja ogonków i zwijanie się liści. Jeśli odetniesz łodygę dotkniętej rośliny, zobaczysz, że jej naczynia stały się brązowe. Ciemne naczynia można zobaczyć nawet przez tkanki powłokowe. Liście pomidorów z zarazą Fusarium żółkną, a żyłki na nich odbarwiają się.

Bakłażan Fusarium

Fusarium więdnięcie bakłażanów zwykle występuje podczas kwitnienia. Liście bakłażana żółkną, więdną i wysychają, a proces zaczyna się od niższego poziomu, a następnie stopniowo pokrywa całą roślinę. Na nacięciu łodygi widoczne są brązowe naczynia, a na korzeniach rośliny tworzy się różowy kwiat. Infekcja bakłażanów Fusarium następuje przez nasiona lub glebę, w których grzyb może przetrwać ponad 10 lat. Infekcja wnika do rośliny przez włośniki i powoduje mechaniczne uszkodzenie systemu korzeniowego. Zaatakowane rośliny mogą umrzeć dopiero pod koniec sezonu wegetacyjnego, ale ich wzrost jest znacznie opóźniony, tworzy się na nich niewiele owoców i są one znacznie mniejsze niż owoce na zdrowych krzewach. Fusarium więdnięciu sadzonek często towarzyszy zgnilizna korzeni i korzeni. Rozwojowi choroby sprzyja zwiększona kwasowość gleby i temperatura powyżej 25 ºC.

Ogórek Fusarium

Fusarium więdnięcie ogórków jest powszechne zarówno na zewnątrz, jak i w pomieszczeniach, ale jest znacznie bardziej niebezpieczne dla ogórków szklarniowych. Pierwsze oznaki choroby to więdnięcie wierzchołków pędów i pojedynczych liści, któremu towarzyszy gnicie korzeniowej części łodygi. W okresie kwitnienia i na początku zawiązywania się owoców korzenie i szyjka korzeni porażonych krzewów brązowieją, kora pęka i zaczyna gnić. Naczynia łodygowe również nabierają brązowego odcienia, a przy wilgotnej pogodzie na dolnej części łodygi tworzy się różowy nalot z konidiów. Zakażenie następuje przez włośniki i rany na korzeniach, co utrudnia leczenie fusarium ogórka, ponieważ objawy choroby można znaleźć, gdy układ naczyniowy jest już zaatakowany. Głównym źródłem infekcji jest gleba, w której patogeny fusarium mogą być przechowywane przez bardzo długi czas. Intensywny rozwój choroby rozpoczyna się, gdy temperatura powietrza wzrośnie powyżej 10-15 ºC.

Rozwojowi zgnilizny korzeni ogórków, wywoływanej również przez grzyby z grupy Fusarium, sprzyjają gwałtowne wahania temperatury w ciągu doby, przedłużające się okresy zimna do 13 ºC i poniżej, wysoka wilgotność powietrza (powyżej 90%) i gleby (powyżej 80%), słabe oświetlenie i pH gleby w granicach 5 -7,6. Ta choroba nazywa się Rhizoctonia. Jego pomyślny rozwój może skutkować obumieraniem 60-80% sadzonek, a utrata plonu ogórka sięga 23-38%.

Ziemniak Fusarium

Fusarium więdnie oddziałuje na ziemniaki na różnych etapach, ale najczęściej w okresie kwitnienia. Choroba rozwija się z ogniskami, nasilając się w gorącym sezonie, kiedy następuje intensywne parowanie wilgoci. Chorobę określają następujące objawy: górne liście na krzakach jaśnieją, na ich krawędziach pojawia się zabarwienie antocyjanów, z czasem liście więdną i więdną. Łodygi ziemniaka brązowieją w strefie korzeni, aw warunkach wysokiej wilgotności zaczynają gnić i pokrywać się pomarańczowym lub różowym nalotem. Na przekroju poprzecznym łodygi widać, że pojedyncze naczynia lub cały pierścień naczyniowy nabrał brązowego zabarwienia. Zaatakowana roślina więdnie i wysycha w ciągu zaledwie kilku dni.

Podczas przechowywania na ziemniakach rozwija się sucha zgnilizna fusarium, która zaczyna psuć bulwy z części rozłogowej. Pokrywają się lekko zagłębionymi szaro-brązowymi plamami, pod którymi miazga wysycha, gnije i tworzą się w niej puste przestrzenie wypełnione grzybnią. Na powierzchni bulw pojawiają się żółtawe, różowawe lub białawe płatki. Chore ziemniaki kiełkują w nitkowatych kiełkach. Infekcja szybko rozprzestrzenia się na sąsiednie bulwy.

Czosnek Fusarium

Fusarium czosnku, czyli zgnilizna denna, to jedna z najniebezpieczniejszych chorób zarówno czosnku, jak i cebuli. Najczęściej objawia się w klimatach z gorącymi latami i ciepłymi, łagodnymi zimami. Na takich obszarach straty plonów cebuli z powodu fusarium mogą sięgać 70%. Sytuację komplikuje fakt, że czosnek może zarazić nie jeden lub dwa, ale osiem patogenów z grupy Fusarium, z których każdy ma swój własny stopień aktywności, w zależności od warunków chemicznych i klimatycznych.

Infekcja następuje poprzez glebę, wodę nawadniającą, resztki roślinne z ubiegłorocznych zbiorów, chory materiał nasadzeniowy - dlatego podczas sortowania zaleca się odrzucenie uszkodzonych segmentów. Czosnek może zarazić się chorobą Fusarium zarówno w okresie wegetacji, jak i podczas przechowywania w temperaturach od 13 do 30 ºC w warunkach wysokiej wilgotności. Optymalna temperatura dla rozwoju infekcji to 22-23 ºC. Objawy choroby czosnku z zgnilizną dna to:

• różowy rozkwit w kątach liści i brązowe paski na piórach;
• rozkład i śmierć korzeni;
• zmiękczenie dna, które staje się wodniste, a następnie pojawia się na nim biała, żółta lub różowa grzybnia;
• tworzenie się różowych poduszek między łuskami czosnku podczas przechowywania;
• mumifikacja przechowywanych głów.

Na otwartym polu iw szklarni można również znaleźć fuzarium kapusty, fusarium papryki, fusarium kukurydzy, słonecznika, grochu, soi i różnych zbóż.

Zaraza Fusarium upraw owoców i jagód

Fusarium truskawka

Pierwsze oznaki więdnięcia truskawek przez Fusarium to nekroza brzegów liści i niewielka utrata turgoru przez liście. Następnie ogonki i liście stopniowo brązowieją, brązowieją, prawie czarne i obumierają. Rozeta się rozpada, a krzaki wydają się być przyciśnięte do ziemi. Cały proces trwa około półtora miesiąca. Zwykle objawy choroby stają się zauważalne na początku fazy napełniania i dojrzewania jagód, kiedy roślina odczuwa zwiększone zapotrzebowanie na składniki odżywcze i nawilżenie..

Stopień uszkodzenia truskawek przez więdnięcie fusarium zależy od klimatu, poziomu techniki rolniczej oraz wieku sadzenia. Należy pamiętać, że większość odmian truskawek ogrodowych nie ma odporności na fusarium, chociaż są wyjątki, na przykład odmiana Zenga.

Melon Fusarium

Melony Fusarium zostały po raz pierwszy odkryte w Stanach Zjednoczonych w 1931 roku. W Azji Środkowej choroba ta występuje dość często iw sprzyjających warunkach może zniszczyć 60-70% plonów. Na początku choroby łodygi i korzenie rośliny stopniowo brązowieją, a włosy na korzeniach melonów znikają. Następnie u podstawy korzenia mogą tworzyć się czerwono-brązowe plamy lub podłużne prążki, rozchodzące się w górę iw dół na odległość 70 cm. Z reguły chore rośliny obumierają przedwcześnie. Jeśli więdnięcie uderzy w melona w okresie tworzenia owoców, najprawdopodobniej jego jagody nie dojrzeją, a już rozwinięte owoce chore na fusarium tracą smak i nadają się tylko do karmienia zwierząt. Optymalna temperatura dla rozwoju grzyba na melonie to 23-25 ​​ºC, a optymalna wilgotność to od 40 do 80%. Odmiany melona najbardziej odporne na więdnięcie fusarium to Ich-kzyl 1895, Shakar palak 554 i Khandalyak kokcha 14.

Fusarium na kwiatach

Astry Fusarium

Fusarium atakuje astry podczas tworzenia pąków lub na samym początku otwierania się kwiatów. Liście na porażonych kwiatach zwijają się, pąki opadają, na łodygach pojawiają się podłużne brązowe plamy, a na szyjkach korzeni pojawiają się brązowe pręgi. Na łodygach dotkniętych fusarium tkanki są rozdarte, na obszarach korzeni pojawia się grzybnia lub małe różowawe płatki, astry przestają rosnąć i szybko więdną.

Grzyby wnikają do rośliny przez korzenie i poruszają się z prędkością błyskawicy przez układ naczyniowy, unieruchamiając ją.

Lilia Fusarium

Fusarium oddziałuje na lilie poprzez korzenie w miejscach uszkodzeń mechanicznych. Następnie patogeny rozprzestrzeniają się przez naczynia w całej roślinie. Nicienie, niektóre rodzaje gryzących owadów przenoszą infekcję, ponadto zarodniki grzybów są przenoszone przez wiatr i krople deszczu. U dotkniętych lilii obserwuje się gnicie korzeni i dna, z którego wypada martwa tkanka, tworząc puste przestrzenie w cebulce. Zgniliznę można znaleźć w zewnętrznej i środkowej części cebulki, u podstawy łodygi kwiatu. Na cebulce pojawiają się żółtobrązowe plamy i zagłębione wrzody. Wysoka wilgotność i ciepło sprzyja rozwojowi chorób.

Fusarium gladioli

Odmiany mieczyków odporne na fusarium nie istnieją.

Najbardziej wrażliwe są bulwy mieczyk bezpośrednio po usunięciu z gleby i po posadzeniu. Aktywacja czynnika wywołującego chorobę może być spowodowana nadmiarem azotu w glebie, zbyt gęstym nasadzeniem, ciężką glebą połączoną z dużą wilgotnością i wysokimi temperaturami. U pacjentów z fusarium gladioli korzenie słabo się rozwijają, liście stają się cieńsze, wydłużone, wygięte, a później żółkną i wysychają - na bulwach pojawiają się przygnębione czerwono-brązowe plamy. Czasami po pojawieniu się bulwy nie można stwierdzić, że jest zarażona fusarium, ale po posadzeniu chory okaz nie kiełkuje lub daje zdeformowane pędy, w których następnie korzenie obumierają, a liście żółkną: najpierw końce dolnej warstwy żółkną, a następnie zażółcenie rozprzestrzenia się po blaszce liściowej i przechodzi do wyższych poziomów. W rezultacie dotknięty mieczyk wygląda jak wysuszony.

Podczas przechowywania chore bulwy infekują leżący w pobliżu zdrowy materiał nasadzeniowy.

Fusarium - leczenie

Środki zwalczania Fusarium

Na pytanie naszych czytelników, jak i jak leczyć fusarium, jesteśmy zmuszeni odpowiedzieć: więdnięcie fusarium jest nieuleczalne. Ponieważ wykrycie fusarium na wczesnym etapie jest prawie niemożliwe ze względu na fakt, że uszkodzenie roślin zaczyna się od korzeni, trzeba radzić sobie z chorobą, która już weszła w życie. Jeśli oznaki fusarium stały się oczywiste, to znaczy układ naczyniowy został już uszkodzony, pozostaje tylko pozbyć się rośliny. Konieczne jest spalenie chorego okazu, aby nie zakażał zdrowych, i rozlanie miejsca, w którym dorastał, roztworem siarczanu miedzi. Reszta roślin jest traktowana profilaktycznie fungicydami biologicznymi lub układowymi..

Najłatwiejszym sposobem radzenia sobie z fusarium są kwiaty w pomieszczeniach: dotknięte rośliny należy spalić, a dla tych, którzy są nadal zdrowi, należy zmienić glebę w doniczce, rozlewając świeże podłoże roztworem biofungicydu. Jeśli byłeś w stanie wykryć chorobę na wczesnym etapie, możesz wyhodować nową roślinę za pomocą sadzonek. Wytnij łodygę z chorego kwiatu i dokładnie zbadaj cięcie: jeśli jest czyste, naczynia nie pociemniały, spróbuj ukorzenić cięcie, aby uzyskać zdrową roślinę, ponieważ jest mało prawdopodobne, aby uratować matkę. Sadzonki moczy się w roztworze biofungicydu i sadzi w wilgotnym kalcynowanym piasku, po potraktowaniu cięcia biostymulantem (Kornevin, Heteroauxin lub Cyrkon).

Choroba Fusarium - profilaktyka

Choroby Fusarium nie da się wyleczyć, ale można zapobiec zakażeniu roślin czynnikami zakaźnymi. Wysoki poziom agrotechniki, płodozmian oraz zaprawianie nasion i materiału nasadzeniowego fungicydem sprawiają, że rośliny są bardziej odporne na fusarium. Przed siewem lub sadzeniem nasiona są sortowane i odrzucane chore lub uszkodzone nasiona, bulwy, cebulki i bulwy, po czym wysokiej jakości materiał jest dezynfekowany w roztworze biologicznego fungicydu. W przyszłości wskazane jest stosowanie nawozów fosforowo-potasowych jako nawozy pogłówne i należy zachować ostrożność przy wprowadzaniu agresywnej biologicznej materii organicznej.

Wapnowanie kwaśnej gleby mączką dolomitową lub kredą zmniejsza również prawdopodobieństwo uszkodzenia roślin przez gnicie korzeni, ponieważ patogeny Fusarium nie żyją w glebie obojętnej nasyconej wapniem. Skutecznym środkiem zapobiegawczym ochrony przed fusarium kwiatów i krzewów jagodowych jest podlewanie roślin pod korzeń różowym roztworem nadmanganianu potasu z dodatkiem kwasu borowego. Jest produkowany raz w sezonie. Ponadto musisz utrzymywać ogród i ogród warzywny w czystości, regularnie zwalczać chwasty, szkodniki i choroby, rozluźniać glebę, odpowiedzialnie używać nawozów, usuwać resztki roślin w odpowiednim czasie i uprawiać glebę przed sadzeniem lub siewem..

Usuń chore rośliny wraz z glinianą grudką, nie wkładaj ich do kompostu, ale natychmiast je spal. Narzędzia ogrodowe po kontakcie z chorymi roślinami dezynfekować alkoholem przemysłowym (denaturatem). Umyj buty, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się skażonej ziemi na podeszwy. Zdezynfekuj wszystkie pojemniki, w których rosły rośliny chore na fusarium, i umieść w nich tylko sterylną ziemię. Aby ograniczyć rozwój patogennej flory, ściółkuj nasadzenia srebrną folią polietylenową lub czarną folią PVC.

Przed ułożeniem cebul, kłączy i bulw do przechowywania, dokładnie je zbadaj, wyrzuć chore i uszkodzone, a zdrowe potraktuj roztworem Fundazolu.

Preparaty Fusarium (fungicydy)

Do uprawy gleby i nasion używają następujących biologicznych fungicydów:

• Agat-25K to lek, który ma szkodliwy wpływ na źródło fusarium, ale jednocześnie przyczynia się do produktywności i poprawia właściwości gleby;
• Fitosporin-M jest preparatem mikrobiologicznym do przetwarzania kompostu, gleby, materiału sadzeniowego i nasion przed siewem, sadzeniem i przechowywaniem roślin;
• Bactofit to biologiczny fungicyd, który wspomaga rozwój zdrowej mikroflory;
• Trichodermin to preparat do zaprawiania nasion przedsiewnych, a także do profilaktycznego traktowania gleby, poprawiającego jej właściwości;
• Vitaros to preparat do zaprawiania cebul, kłączy i bulw przed przechowywaniem lub sadzeniem;
• Maxim to fungicyd do profilaktycznego zaprawiania nasion i materiału nasadzeniowego;
• Humat potasowy to organiczny nawóz mineralny wytwarzany z torfu nizinnego o właściwościach grzybobójczych i korzystnym wpływie na właściwości gleby i rozwój roślin. Humat jest używany do zaprawiania nasion i gleby przed siewem.

Leki Gamair, Trichophyte, Fitoflavin, Previkur, Alirin-B, a także ogólnoustrojowe fungicydy Topsin-M i Fundazol działają silnie na grzyby z rodzaju Fusarium..

Środki ludowe do zwalczania fusarium

Nie można pokonać fusarium środkami ludowymi z tego samego powodu: choroba wnika do rośliny przez korzenie i niszczy ją od wewnątrz, więc objawy choroby pojawiają się zbyt późno. Ale środki ludowe nadają się do profilaktycznego leczenia zdrowych roślin i gleby:

• rozcieńczyć 25 g startego mydła do prania w litrze mleka, dodać 35 kropli jodu i potraktować roślinę tą kompozycją;
• wymieszaj szklankę popiołu drzewnego w dwóch litrach wody, rozpuść łyżkę startego mydła do prania i pozostaw kompozycję na dwa dni, a następnie potraktuj roślinę naparem i otaczającą je glebą. Po tygodniu zabieg powtórzyć;
• Gotuj 2 garście łusek cebuli w wiadrze z wodą przez 30 minut, następnie odcedź, dodaj kolejne wiadro wody i wlej wywar z konewki;
• zmiażdżoną główkę czosnku należy podawać przez jeden dzień w 1 litrze wody, następnie infuzję filtruje się i dodaje do niej 9 litrów i opryskuje się tym naparem następnego wieczoru.