Jak wyhodować hatiorę w domu

Hatiora to niesamowity kwiat z rodziny Cactus. Jego łodygi są bezlistne i składają się z oddzielnych segmentów zwanych segmentami. Ich kształt może być bardzo zróżnicowany: płaski, w kształcie szpilki lub cylindryczny. Ze względu na całkowity brak igieł trudno jest prześledzić związek hatiora z ciernistymi przedstawicielami flory. W środowisku naturalnym tę soczystą roślinę można znaleźć w lasach tropikalnych Ameryki Południowej, chociaż uprawianie jej w domu nie jest trudne..

Odmiany Hatiora

Według współczesnej klasyfikacji rodzaj Hatiora obejmuje 8 gatunków. Wszystkie są kaktusami epifitycznymi, które rosną na drzewach lub wśród kamieni. Tylko połowa z nich nadaje się do uprawy w naszych mieszkaniach, najlepiej przystosowanych do warunków pokojowych:

• Hatior Gartner. Pędy rośliny składają się z małych, ciemnozielonych, wydłużonych segmentów z małymi nacięciami na krawędziach. W okresie kwitnienia na końcach pędów kwitną duże (4-5 cm średnicy) lejkowate czerwone pąki. Inna nazwa jest bardziej popularna wśród krajowych kwiaciarni - wielkanocny kaktus lub pisanka. Nazwę tę nadano roślinie ze względu na to, że okres jej kwitnienia przypada na wiosnę, w przeddzień Wielkanocy..
• Hatiora jest różowa. Ciemnozielone, opadające pędy mogą stać się czerwonawe lub zielonkawo-niebieskawe. Brzegi owalnych segmentów są zaokrąglone delikatną krawędzią. Podczas kwitnienia krzew jest obficie pokryty różowymi pojedynczymi pąkami o średnicy 4 cm.
• Hatiora Germina. Pędy krzewu osiągają 25-30 cm i składają się z cienkich cylindrycznych segmentów o długości do 5 cm Na bocznych powierzchniach segmentów widoczne są małe otoczki z włosami. W sprzyjających warunkach pokryty jest małymi pąkami (o średnicy 2-2,5 cm) o jasnopurpurowym kolorze.
• Hatiora salicata lub saliciform lub solanka. Różni się od swoich „kongenerów” wielkością segmentów i żółtym kolorem płatków. Najbardziej spektakularny przedstawiciel tego gatunku, który został nagrodzony zabawnymi nazwiskami przez hodowców kwiatów z różnych krajów. Tak więc Brytyjczycy nadali roślinie przydomek „tańczący szkielet”, a rosyjscy miłośnicy kwiatów w pomieszczeniach - „marzeniem pijaka” ze względu na niezwykły kształt segmentów, przypominający miniaturowe butelki. Twórcze natury nazywają hotioru salicum zielonym koralem, ponieważ zewnętrzne podobieństwo kwiatu do przedstawiciela morskiego jest po prostu niesamowite.

Każdy rodzaj hatiora stanie się ozdobą jego właściciela i ozdobą jego domowej kolekcji. Roślina prezentuje się efektownie zarówno w okresie spoczynku, jak i podczas kwitnienia. Młode okazy można wykorzystać w kompozycjach z innymi kwiatami w pomieszczeniach, dorosłe rozłożyste krzewy mogą ozdobić wnętrze w postaci tasiemca umieszczonego na stojaku lub w wiszącym koszu.

Warunki zatrzymania

Opieka nad hatiorą w domu nie spowoduje żadnych szczególnych trudności. Aby zapewnić pomyślną uprawę i kwitnienie krzewu, musisz stworzyć optymalny klimat i postępować zgodnie z zaleceniami dotyczącymi pielęgnacji.

Oświetlenie

Hatiora uwielbia jasne, rozproszone światło i nie toleruje palących promieni słonecznych - pod ich wpływem segmenty nabierają czerwonawego zabarwienia. Do umieszczenia doniczki najlepiej nadają się okna skierowane na wschód, południowy wschód, zachód lub południowy zachód. Hathiorę można również umieścić na parapecie południowym, ale wtedy trzeba będzie ją osłonić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, przy pomocy półprzezroczystej kalki lub lekkiego tiulu. Ale północne okna nie nadają się do uprawy soczystości - bez wystarczającej ilości światła będą rosły wolniej i nie będą mogły kwitnąć.

Gdy hatiora po okresie spoczynku jest gotowa do kwitnienia i pokryta pąkami, przenieś ją w ciepłe, dobrze oświetlone miejsce. W tym czasie nie przekręcaj ani nie przesuwaj doniczki, w przeciwnym razie roślina zrzuci pąki i przestanie kwitnąć przed czasem.

Temperatura powietrza

W ciągu roku zwykła temperatura pokojowa +21 ... + 24 ° С jest odpowiednia dla hatiory. Latem możliwy jest wzrost do + 27 ° С, ale jesienią i zimą, w miesiącach spoczynkowych, wskazane jest obniżenie temperatury zawartości do + 15 + 17 ° С. W tym czasie roślina gromadzi siłę do tworzenia pąków, a jeśli utrzymasz ją w ciepłym „klimacie”, kwitnienie może nie nadejść.

W okresie wiosenno-letnim, kiedy pogoda sprzyja kwiatowi, warto go wynieść na świeże powietrze - na balkon, loggię lub do ogrodu pod drzewami. Różnica temperatur dziennych i nocnych jest korzystna dla krzewów tropikalnych i stymuluje je do wyhodowania nowych pędów i złożenia dużej liczby pąków do następnego kwitnienia.

Wilgotność powietrza

Jako przedstawiciel tropików hatiora uwielbia wysoką wilgotność powietrza. Warto spryskać krzew ciepłą przegotowaną lub przefiltrowaną wodą. Do tych celów nie należy używać stojącego źródła wody - ze względu na zwiększoną zawartość soli mineralnych na powierzchni pędów pozostaną brzydkie białe plamy, psując wygląd rośliny. Zaleca się częstsze wietrzenie pomieszczenia, w którym znajduje się hatiora, chroniąc roślinę przed zimnymi prądami powietrza zimą..

Podlewanie

Hatiora jest wrażliwa na wilgoć gleby i wrażliwie reaguje na niedobór lub nadmiar wody w różnych okresach jej życia:

• Latem i wczesną jesienią gleba w doniczce powinna być stale lekko wilgotna. Aby uniknąć zgnilizny korzeni, godzinę po podlaniu nadmiar wody z patelni należy spuścić.
• Późną jesienią i zimą, gdy hathiora przechodzi w stan spoczynku, trzymana w chłodniejszym „klimacie” jest znacznie rzadziej podlewana, dzięki czemu gleba między podlewaniami wysycha.
• Wraz z pojawieniem się pąków i całym okresem kwitnienia wracają do letniego harmonogramu nawadniania i monitorują wilgotność gleby. Jeśli pędy zaczęły się marszczyć, jest to wyraźna oznaka braku wilgoci..
• Po tym, jak roślina zakończy kwitnienie i zrzuci wszystkie pąki, jest bardzo słabo podlewana przez miesiąc, zapobiegając całkowitemu wyschnięciu ziemnej śpiączki.

Do nawadniania, kapelusznicy używają osiadłej wody o temperaturze pokojowej, a konewka z wodą nie powinna stać na podłodze - prądy zimnego powietrza opadające, schładzają wodę poniżej optymalnego wskaźnika, a to z kolei może powodować gnicie systemu korzeniowego.

Top dressing

Od wczesnego lata do późnej jesieni hathiorę karmi się złożonymi nawozami dla kaktusów lub sukulentów. Zasadniczo odpowiednia jest każda kompozycja mineralna zawierająca minimalną ilość azotu i wapnia oraz maksymalną ilość potasu i fosforu. Regularne karmienie - 2 razy w miesiącu i dopiero po kolejnym podlewaniu, aby uniknąć chemicznych oparzeń korzeni.

W okresie spoczynku roślina nie potrzebuje dodatkowego odżywiania, ale jeśli doniczka znajduje się w ciepłym pomieszczeniu, można ją raz w miesiącu podlewać połową zalecanej dawki..

Sadzenie i przesadzanie

Hatiorę przesadza się tradycyjnie: młode osobniki - corocznie, dorosłe - po 2-3 latach i dojrzałe rozłożyste krzewy - co 4-5 lat, natomiast wierzchnia warstwa gleby w donicy odnawia się co roku.

Hatiora nie jest wybredna, jeśli chodzi o skład podłoża ogrodniczego - każdy wysokiej jakości substrat dla kaktusów i sukulentów z tych sprzedawanych w kwiaciarniach. W razie potrzeby mieszankę gleby przygotowuje się niezależnie, zgodnie z zaleceniami doświadczonych kwiaciarni. W tym celu główne składniki są mieszane:

• ziemia liściasta - 2 części;
• ziemia sodowa - 1 część;
• umyty gruby piasek rzeczny - 1 część;
• torf - 1 część;
• kilka kawałków węgla drzewnego.

Szeroka, ale płytka doniczka służy jako pojemnik do sadzenia. System korzeniowy hatiora nie wyróżnia się silnym rozwojem, dlatego przy sadzeniu w głębokim pojemniku możliwa jest stagnacja wody i zakwaszenie gleby.

Przeszczep odbywa się metodą przeładunkową:

• Na dzień przed planowanym przeszczepem kwiat jest podlewany, aby później można go było łatwo wyjąć z doniczki, a ziemia nie rozpadła się z korzeni.
• Warstwę drenażową należy umieścić w nowym naczyniu lub pojemniku i przykryć cienką warstwą świeżej ziemi.
• Wyjmij hatiorę ze starej doniczki i umieść ją na środku nowego pojemnika, tak aby roślina była na tym samym poziomie.
• Boczne pustki są pokryte ziemią, lekko ubitą ręką, a kwiat jest podlewany.

Przeszczep przeprowadza się późną wiosną lub latem, kiedy roślina odpoczęła po kwitnieniu i zaczęła rosnąć.

Reprodukcja

Hatiora rozmnaża się wegetatywnie - poprzez ukorzenienie sadzonek łodyg:

• kilka wierzchołkowych pędów, składających się z 2-3 segmentów, jest oddzielonych od rośliny matecznej;
• miejsce pęknięcia jest posypane węglem drzewnym lub węglem aktywnym;
• sadzonki są suszone na świeżym powietrzu przez 10-24 godziny;
• mieszankę torfu lub piasku lub tradycyjnego podłoża do sadzenia kaktusów wlewa się do małych misek;
• pogłębić sadzonki, aby jeden z segmentów był całkowicie w glebie;
• zwilżyć z butelki z rozpylaczem po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby.

Hodowla kapeluszy nie wymaga tworzenia warunków cieplarnianych i okrywania sadzonek folią lub szkłem - po około 1-1,5 miesiąca doskonale się ukorzenią, a po roku utworzą ładny krzew. Aby roślina wyglądała bardziej efektownie, w jednej doniczce sadzi się co najmniej 5 sadzonek.

Możliwe narastające trudności

Hatiora nie sprawi większych kłopotów, ponieważ jest odporna na choroby i szkodniki. Głównym problemem, z którym borykają się hodowcy, jest brak kwitnienia. Istnieje kilka powodów, dla których krzew ozdobny nie kwitnie:

• nieprzestrzeganie zasad techniki rolniczej;
• brak oświetlenia;
• brak składników odżywczych w glebie;
• niewłaściwie zorganizowany okres odpoczynku lub jego brak.

Zdarza się również, że roślina zrzuca pąki, nie mając czasu na kwitnienie. Może to być spowodowane:

• niewłaściwe podlewanie;
• niska temperatura pokojowa;
• przestawienie puli w inne miejsce lub obrócenie w stosunku do punktów kardynalnych;
• rozpad korzeni z powodu nadmiernej wilgoci.

Owady mogą uszkodzić roślinę tylko wtedy, gdy jest trzymana na zewnątrz. W pozbyciu się szkodników pomogą preparaty owadobójcze lub metody alternatywne, na przykład leczenie wodą mydlaną.

Wniosek

Hatiora to bezpretensjonalny kwiat, który może ozdobić każde pomieszczenie, bez względu na styl, w jakim jest udekorowany. Opieka nad nim jest prosta, ale kwitnienie nastąpi tylko wtedy, gdy okresy odpoczynku i aktywnego wzrostu zostaną odpowiednio zorganizowane.