Sadzenie i pielęgnacja barwinka w otwartym polu
Barwinek to wieloletnia roślina pełzająca, która pokrywa kwietniki i zbocza gęstym dywanem, bezpretensjonalnym w utrzymaniu. Ma szerokie siedlisko terytorialne, rozciągające się od terytoriów Azji Mniejszej, Europy Środkowej, a kończąc na południu europejskiej części Rosji, na Uralu. Liść rośliny jest różnorodny, pokryty małą woskową powłoką, gęsty, ma błyszczący połysk. Kwiatostany tworzą 5 liści o delikatnych fioletowych lub niebieskich odcieniach.
Odmiany
Popularne rodzaje barwinków to:
Imię | Cechy: |
Duży (Variegata, alias Variegata i Reticulata)
| Charakteryzuje się dużymi liśćmi i kwiatami, przy odpowiedniej pielęgnacji i sprzyjającym klimacie, może kwitnąć dwa razy w roku, osiągając wysokość 22-25 cm.Roślina jest ciepłolubna - najczęściej występuje na Krymie i na Kaukazie. Charakterystyczną cechą są żółto-białe plamy na blaszce liściowej, która osiąga długość 5-8 cm Wzdłuż krawędzi liścia złoty brzeg, nacięcia i fale. Kwiat jest duży, umieszczony na wysokiej szypułce, w swojej średnicy może osiągnąć 5 cm, ma jaśniejsze środkowe i ciemne krawędzie |
Pominięte lub Vinca pubescens
| Gatunek zrzucający liście na zimę. Jest jednak mrozoodporna i potrzebuje ocieplenia na zimę tylko w przypadku dużych mrozów. Kwiaty i liście są małe, rosnące na pędzie, osiągają średnicę 3-3,5 cm, a sam szczyt kwitnienia rozpoczyna się na przełomie maja i czerwca |
Mały
| Roślina wieloletnia, której siedliskiem jest Morze Śródziemne i terytorium Azji Mniejszej. Gatunek przystosowany do cieniowania, mrozoodporny, rośnie nawet w najsurowszych klimatach bez konieczności schronienia się na zimę. Długość może dochodzić nawet do 100 cm, jej ukorzenienie następuje najczęściej pod koniec lata. Owalne, skórzaste liście osadzone są na długim ogonku, blaszka liściowa osiąga 3-5 cm, kwiatostany małe, niebiesko-niebieskie. Kwiat ma bogaty niebieski odcień, po otwarciu nie przekracza 2-2,5 cm średnicy, kwitnie na przełomie maja i czerwca |
Zielny
| Pełzająca odmiana o błyszczących, eliptycznych liściach opadających na zimę. Odmiana zaliczana jest do mrozoodpornych, ale nadal powinna być pokryta silnymi mrozami. Charakteryzuje się pojedynczymi kwiatostanami, które wznoszą się nad ziemią na szypułce do 15 cm |
Różowy
| Ojczyzną tej odmiany barwinka jest wyspa Jawa, na której jej duże i barwne kwiaty tworzą piękny krzew. Ze względu na warunki klimatyczne odmiana ta nie rośnie na terytorium Rosji. Jest to krzew zimozielony o pełnych liściach, ciemny, z błyszczącym połyskiem, z białą żyłką biegnącą pośrodku. Liście osiągają 6-7 cm długości, kwitną od wiosny do późnej jesieni |
Lądowanie
Uprawa barwinka w otwartym polu obejmuje następujące kroki:
- 1. Wybór miejsca lądowania. Mimo całej swojej bezpretensjonalności najlepiej sadzić roślinę w otwartym i słonecznym miejscu lub w jasnym cieniu..
- 2. Wybór gleby. Barwinek rośnie na glebach żyznych z dużą zawartością materii organicznej i wapna. Ponieważ roślina jest odporna na suszę, nie toleruje obszarów z wodami gruntowymi blisko powierzchni. Miejsce musi być dobrze osuszone.
- 3. Schemat lądowania. Barwinek jest byliną, dlatego zaleca się sadzenie jej krzewów w odległości 30-35 cm między nimi. Pozwoli to roślinom oddychać i nie przytłaczać się zieloną masą liściastą..
Barwinek zaliczany jest do roślin odpornych na suszę, dlatego nie należy nadmiernie nawilżać gleby - wystarczy do tego wilgoć w glebie. W okresach suszy zaleca się podlewać co 6-7 dni..
W kompleksie pielęgnacji barwinka i utrzymaniu jego dekoracyjnego wyglądu ważne jest, aby w odpowiednim czasie przeprowadzić przerzedzanie, a dla wzmocnienia krzewienia ćwiczyć wyrywanie wierzchołka. Jeśli w tym samym czasie powstała łodyga zostanie umieszczona w mokrej glebie lub wodzie, możesz uzyskać nowe ukorzenione cięcie.
Zimą najlepiej owinąć barwinek - można użyć zarówno naturalnych materiałów (trociny i gałęzie świerkowe, liście), jak i specjalnych materiałów na schronienie. Jeśli chodzi o karmienie, roślina nie wymaga szczególnie regularnego stosowania złożonych nawozów, ale reaguje bujnym wzrostem i jasną zielenią na mocznik. Na metr kwadratowy wystarczy 30-40 g, próchnica i okruchy torfu - przywożone są dwa razy w sezonie, wiosną i we wrześniu. Ponadto same liście, spadając, utworzą schronienie na zimę dla rośliny i kompostu.
Reprodukcja
Rozmnażanie barwinka, jak każdej rośliny wieloletniej, można przeprowadzić na kilka sposobów:
- dzielenie buszu;
- sadzonki;
- posiew;
- warstwowanie, które dodaje się kroplami, bez oddzielania się od buszu.
Podział
Jak zauważają ogrodnicy, podział jest najłatwiejszym sposobem rozmnażania. Wiosną krzew tnie się ostrym sekatorem pośrodku i posypując cięcie węglem aktywnym, sadzi się na otwartym terenie. W nowym miejscu szybko się zakorzenia, dając nowe pędy. Optymalny czas na wykonanie takich manipulacji to wiosna lub wczesna jesień, chociaż jeśli chcesz, możesz rozmnażać go latem, wystarczająco nawilżając miejsce do sadzenia.
Sadzonki
W celu rozmnażania przez sadzonki młode pędy są cięte i wrzucane do ziemi, nawilżane. Inną opcją jest umieszczenie ich w pojemniku z wodą, aż pojawią się korzenie, a następnie zasadzimy je w ziemi. Jeśli barwinek jest rozmnażany przez kopanie, to po ukorzenieniu warstwy są wykopywane i oddzielane od krzewu macierzystego sadzone w nowym miejscu.
Posiew
Jeśli barwinek rozmnaża się z nasionami, wysiewa się je wstępnie w pudełku z glebą na głębokość nie większą niż 2 cm, przykryć zasiane nasiona ciemnym filmem przez co najmniej 6-7 dni, umieszczając sadzonki w pomieszczeniu w temperaturze ponad 23 stopni Celsjusza.
Po pojawieniu się pierwszych pędów pudełka umieszcza się w otwartym miejscu z dostatecznym światłem i temperaturą co najmniej 20 stopni Celsjusza. Kiedy sadzonki osiągną 4 główne liście, zanurkuj w otwarty teren. Takie prace ogrodnicze najlepiej wykonywać wiosną, zwiększając szanse na ukorzenienie się rośliny, dostateczny wzrost i wzmocnienie systemu korzeniowego do zimowania.
Warstwy
Rozmnażanie przez nakładanie warstw pomaga uzyskać silną i silną roślinę w krótkim czasie. Ucieczka z krzewu macierzystego jest dodawana kroplami, okresowo nawilżana. Kiedy się zakorzeni, jest oddzielany i przeszczepiany na swoje stałe miejsce. Po posadzeniu podlewamy.
Choroby i szkodniki
Pielęgnacja roślin obejmuje regularną kontrolę oraz kontrolę szkodników i chorób. W przeważającej części barwinek jest dość trwałą kulturą, ale czasami kolonie mszyc mogą go atakować, a także mogą wykazywać oznaki zakażenia chorobami grzybiczymi - rdzą lub mączniakiem prawdziwym.
Jeśli na liściach barwinka zostaną wykryte kolonie owadów, krzew należy w odpowiednim czasie potraktować karbofosem lub środkami owadobójczymi - (Actellik). W przypadku wykrycia śladów rdzy lub mączniaka prawdziwego na liściach zaleca się spryskanie roztworem fungicydów (Fitoferm).
