Powojniki: sadzenie, pielęgnacja, przycinanie, uprawa

Powojnik (łac. Clematis)

, lub powojnik, lub pręt - rodzaj z rodziny jaskier, reprezentujący rośliny drzewiaste lub byliny zielne, powszechne w strefie umiarkowanej i subtropikalnej półkuli północnej. W sumie jest około 300 gatunków i czasami bardzo się od siebie różnią. Greckie słowo „klema” oznaczało kiedyś każdą roślinę pnącą. W uprawie kwiatów domowych najczęściej stosuje się winorośle powojników. Powojnik to roślina, która może zastąpić cały ogród.

Kwiaty powojników - opis

Rodzaje powojników bardzo się od siebie różnią. Są wśród nich półkrzewy, krzewy, byliny zielne, ale większość gatunków należy do grupy liany. Mają dwa rodzaje systemu korzeniowego: zasadniczy (rośliny z tej grupy są słabo przeszczepione) i włóknisty. Pędy bieżącego roku u powojników są cienkie, u gatunków zielnych pędy zielone i okrągłe, u drzewiastych - fasetowane. Takie pędy powstają z nadziemnych pąków starych pędów lub z podziemnej części powojników. Liście powojników są proste lub złożone (składają się z trzech, pięciu lub siedmiu liści), sparowane, zwykle zielone, ale u niektórych gatunków fioletowe.

Kwiaty powojników biseksualnych są pojedyncze lub zebrane w kwiatostany o różnych kształtach (pół baldach, tarczka, wiecha). Istnieje różna liczba płatków (w rzeczywistości są to działki): od czterech do ośmiu, aw formach podwójnych - do siedemdziesięciu. W prostych formach w środku kwiatu znajduje się wiele pręcików i słupków, co sprawia, że ​​środek wygląda jak włochaty pająk, często o kontrastowym kolorze.

Ogólnie rzecz biorąc, zakres kolorów powojników jest bardzo szeroki: od jasnoróżowego do ciemnoczerwonego, od jasnoniebieskiego do aksamitnego błękitu i oczywiście są powojniki w odcieniach bieli i żółci. Każdy kwiat żyje od dwóch do trzech tygodni, wiele odmian powojników wydziela aromat przypominający pierwiosnek, jaśmin lub migdał. Owoce powojnika - liczne niełupki.

Uprawa powojników z nasion

Wysiew nasion

W ogromnej różnorodności gatunków i odmian powojników dla ogrodników istnieje pokusa, aby samemu rozpocząć hodowlę. Dla tych, którzy są zainteresowani uprawą powojników z nasion, jesteśmy gotowi udzielić niezbędnych informacji o tym procesie..

Nasiona powojników zebrane w tym roku najlepiej kiełkują, ale przechowywane w papierowych torebkach w temperaturze 18-23 ° C wystarczą na kiełkowanie 4 lata. Zgodnie z terminem siewu, czas jest następujący: małe nasiona wysiewa się w marcu-kwietniu, średnie - po świętach noworocznych, a duże - bezpośrednio po zbiorach, jesienią lub na początku zimy.

Uprawa wiciokrzewu - wszystko, co musisz wiedzieć

Aby przyspieszyć kiełkowanie, nasiona należy moczyć w wodzie przez dziesięć dni, zmieniając wodę 4-5 razy dziennie. Następnie do pojemnika włożyć podłoże składające się z równych części ziemi, piasku i torfu, zwilżyć, rozsypać na nim nasiona w jednej warstwie, posypać warstwą piasku 2-3 razy większą od średnicy nasion i lekko ubić przykryć drobną siateczką lub szkłem. Optymalna temperatura do kiełkowania powojników - 25-30 ºC. Od czasu do czasu podłoże jest delikatnie podlewane do patelni, aby nie myć nasion, a wschodzące chwasty są usuwane.

Sadzonki powojników

Kiedy pojawią się sadzonki, zapewnij odpowiednie oświetlenie, ale chroń je przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Kiedy pierwsze prawdziwe liście pojawiają się na sadzonkach, nurkują w oddzielnych doniczkach lub misach i rosną w warunkach pokojowych, aż miną ostatnie mrozy. Następnie sadzonki przesadza się do zacienionego obszaru, do lekkiej gleby, zachowując między nimi odstęp 15-20 cm. Od czasu do czasu szczypać rośliny, dzięki czemu rosną masę korzeni i silniej się rozgałęziają. Jesienią przykryj sadzonki, a wiosną przesadzaj je ponownie do rowu o głębokości 5-7 cm, zachowując odległość pół metra między sadzonkami. Skróć pędy, pozostawiając na nich kilka sęków. Po 2-3 latach, gdy sadzonki będą miały co najmniej trzy elastyczne korzenie o długości 10-15 cm, będą gotowe do przesadzenia na stałe..

Sadzenie powojników

Jak sadzić powojniki

Aby wyhodować powojniki, aby dać oczekiwany efekt, najpierw dowiadujemy się, gdzie i kiedy je sadzić. Miejsce lądowania powinno być chronione przed przeciągami i dobrze oświetlone, ale pożądane jest zacienienie w południe. Preferowana gleba lekko zasadowa, gliniasta, żyzna, dobrze nawożona i osuszona.

Sadzenie i pielęgnacja goździków Shabo - zgodnie z radami profesjonalistów

Najlepszym miejscem dla powojników jest kopiec lub specjalnie wykonany nasyp, który nie pozwoli na gnicie korzenia dorosłej rośliny osiągającej metr długości z sąsiedztwa wód gruntowych.

Nie używaj jako nawozu ani świeżego obornika, ani kwaśnego torfu - rośliny tego nie lubią. Nie sadzić powojników blisko ściany domu (woda spływająca z dachu po deszczu nie powinna padać na powojniki) lub ogrodzenia, zachowaj odległość min 30 cm.

Jeśli chodzi o czas, powojniki sadzi się zarówno wiosną, jak i jesienią. Jeśli zakupiona sadzonka powojnika znajduje się w pojemniku, możesz ją sadzić o każdej porze roku, z wyjątkiem zimy. Jeśli jednak nie udało Ci się posadzić zakupionych powojników jesienią, przechowuj je w chłodnym (nie cieplejszym + 5 ºC) pomieszczeniu, korzenie posyp wilgotną luźną ziemią (trociny z piaskiem), od czasu do czasu szczypiąc pędy, aby utrzymać wzrost do wiosny. Jeśli okaże się, że korzenie powojników są suche, namocz je przed sadzeniem przez kilka godzin w zimnej wodzie, aby puchły.

Sadzenie powojników wiosną

W miejscach o chłodnym klimacie powojniki sadzi się zwykle wiosną, pod koniec kwietnia lub na początku maja. Sadzonka wiosenna musi mieć co najmniej jeden pęd. Wykop otwór 60x60x60, wylej 10-15 cm gruzu, połamanej cegły lub perlitu na dno w celu drenażu. Jeśli ziemia na miejscu jest bezpłodna, zmień ją na żyzną, dodając 2-3 wiadra kompostu, jedno wiadro piasku i torfu, 400 g mąki dolomitowej i 150 g superfosfatu (wszystko dokładnie wymieszaj, najlepiej rok przed sadzeniem).

Zainstaluj zdejmowane lub wykop w stacjonarnych wspornikach dla pędów o wysokości do 2,5 m, będą one wspierać winorośl przy silnym wietrze.

Wylej kopiec przygotowanej ziemi na warstwę drenażową, umieść na niej sadzonkę, ostrożnie rozprowadź na niej korzenie i przykryj przygotowaną ziemią tak, aby nie tylko szyja powojnika znajdowała się 5-10 cm pod ziemią, ale łodyga pędu do pierwszego międzywęźla również znajdowała się w ziemi ... Dołek wypełnić ziemią nie do poziomu powierzchni, ale tak, aby zostało 8-10 cm, podlać roślinę wiadrem wody i wyciąć wokół powojnika torfem. W okresie wiosenno-letnim wyrobisko jest stopniowo zasypywane ziemią. Odległość między krzewami powojników musi wynosić co najmniej jeden metr.

Sadzenie powojników jesienią

W południowych, cieplejszych regionach powojniki sadzi się zwykle jesienią, we wrześniu-październiku, pod warunkiem, że posadzone powojniki mają rozwinięte pąki wegetatywne. Sadzenie jesienne odbywa się na tej samej zasadzie, co sadzenie wiosenne, tylko dół do sadzenia jest całkowicie pokryty ziemią. Z góry miejsce sadzenia jest ściółkowane warstwą suchych liści i przykrywane lutrasilem lub czymś innym. Wiosną wokół tych sadzonek gleba jest wybierana na tę samą głębokość (8-10 cm), ale latem to wykop jest stopniowo wypełniany ziemią, aż poziomy się pokryją. Ma to na celu ułatwienie przebicia się pędom na powierzchnię..

Pielęgnacja powojników

Powojniki w ogrodzie

Pielęgnacja powojników jest w mocy każdej, nawet początkującej kwiaciarni. Powojnik uwielbia wilgoć, więc potrzebuje dobrego podlewanie przynajmniej raz w tygodniu, a 2-3 razy w upalne lato. Młode rośliny wypijają jednorazowo 10-20 litrów, bardziej dojrzałe - 20-40 litrów. Wykop kilka doniczek z dziurą na dnie wokół krzewów powojników, a woda, która je wypełnia podczas podlewania, powoli wniknie w głąb gleby i zwilży warstwę, w której znajdują się korzenie dorosłych powojników, marniejących pragnieniem w upalne lato.

Cechy uprawy Mandeville - co i jak?

Jeśli wiosną nie mulczujesz gleby, będziesz musiał od czasu do czasu poluzować to dzień po jednoczesnym podlewaniu pielenie chwasty. Chochoł pomaga zatrzymać wilgoć w glebie i zapobiega chwastom, więc nie zaniedbuj porady, ściółkuj glebę torfem, mchem lub próchnicą.

Top dressing z powojników

Jeśli chodzi o aplikację nawozy, wtedy w pierwszym roku nie trzeba nadużywać nawozów, aby słaba roślina nie zgniła wraz z nawozami. Powojniki karmione są w okresie aktywnego wzrostu nawozami azotowymi, w okresie pączkowania nawozami potasowymi, po kwitnieniu - fosforowymi, a po letnim cięciu pełnym nawozem mineralnym w ilości 20 g na wiadro wody i roztworu miedzi. Każdej wiosny powojnik podlewany jest mlekiem wapiennym (kreda i mąka dolomitowa).

Nie karmić powojników podczas kwitnienia, w przeciwnym razie straci aktywność. W deszczowe lato spryskaj dolną część pnia popiołem drzewnym, aby zapobiec gniciu korzeni.

Obsługuje powojniki

Do przechowywania winorośli w sprzedaży są takie rodzaje podpór jak łuki, konstrukcje wentylatorów i piramidy. Wybierz to, co lubisz najbardziej, ale pamiętaj, że grubość części, do której będzie bezpośrednio przylegać winorośl, nie powinna przekraczać 1-1,2 cm średnicy. Weź pod uwagę fakt, że wraz z rozwojem powojników dużo zyskują i stają się ciężkie, zwłaszcza po deszczu, dlatego tak duże znaczenie ma wytrzymałość materiału, z którego wykonane są podpory.. Dobry pomysł w ziemi jest wykopany cylinder z rzadkiej metalowej siatki - taka ażurowa „fajka z nogami” wewnątrz której wyrosną powojniki, zakrywając następnie metalową siatkę liśćmi i kwiatami.

Powielanie powojników

Pisaliśmy już o tym, jak wyhodować powojniki z nasion. Oprócz metody rozmnażania nasion w kulturze, rozmnażanie powojników jest wykorzystywane przez nawarstwianie jesienią i latem, przypinanie młodych pędów i dzielenie buszu. Dzielenie buszu przeprowadzane na roślinach nie starszych niż 6 lat, bardzo trudno jest zwalczyć potężny system korzeniowy starszej rośliny. Krzew jest ostrożnie usuwany, korzeń oczyszczany z ziemi i dzielony nożycami przycinającymi tak, aby każdy podział miał pąki na szyjce korzeniowej.

Do zrobienia warstwowanie, jesienią, w październiku, odciąć liście od pędów, oddzielić wyblakłą część od pierwszego rozwiniętego pąka, utkać je w pęczek i włożyć sadzonki powojników w rowki warstwą torfu, zamocować, posypać pędy torfem na wierzchu, następnie wyrzucić ziemię i zagęścić. Przykryj roślinę świerkowymi gałęziami lub suchymi liśćmi na zimę. Kiedy nadejdzie wiosna, często i obficie podlewaj miejsce sadzenia, a gdy tylko pojawią się pędy, mulcz powierzchnię wokół nich torfem lub próchnicą. Jesienią wiele młodych roślin będzie gotowych do przesadzenia na stałe. Musisz wykopać kiełki widłami, aby nie uszkodzić korzeni. Warstwy można układać również latem, ale wtedy trudno będzie zachować pędy zimą..

Jak dbać o chubushnika - sadzenie i pielęgnacja

Lepiej zrobić wiosnę przypinanie pędów: ubiegłoroczne pędy w miejscu sęka przypinamy do doniczek z luźną ziemią i torfem, wkopywanych w ziemię poniżej poziomu powierzchni, aby woda nie rozprzestrzeniała się podczas podlewania. W miarę wzrostu sadzonki glebę wlewa się do garnka z guzkiem, a jesienią z pędów wyrastają doskonałe sadzonki powojników.

Szkodniki i choroby powojników

Najczęściej powojniki cierpią na choroby grzybicze, takie jak miażdżący. Rośliny tracą elastyczność tkanek, więdną i wysychają. Istnieje kilka czynników wywołujących choroby z takimi objawami, ale wszystkie żyją w glebie i wpływają przede wszystkim na system korzeniowy. Dlatego bardzo ważne jest przestrzeganie wymagań agrotechnicznych, zwłaszcza, że ​​objawy choroby można zauważyć już wczesną wiosną. W maju usuń dotknięte obszary i zrzuć powojniki pod korzeń za pomocą 2% roztworu fundazolu lub azocenu. Ciężko dotknięte okazy należy usunąć wraz z grudą ziemi, a miejsce, w którym rosły, zdezynfekować tymi samymi preparatami.

Te same środki (fundazol i azocen) zwalczają choroby, takie jak szara pleśń i mączniak prawdziwy.

Powojniki atakowane są przez rdzę, również chorobę grzybiczą, objawiającą się wiosennymi pomarańczowymi plamami na liściach i pędach. W wyniku rozwoju choroby liście brązowieją, wysychają, pędy są zdeformowane. Spryskiwanie 1-2% mieszaniną Bordeaux, a także tlenochlorkiem miedzi lub tlenkiem chloru jest stosowane przeciwko rdzy..

Pod koniec lata na liściach i pędach może pojawić się ciemnoszara nekroza, nadająca im aksamitną i zmieniającą kolor. Powojniki mogą zachorować w środku lata choroba askotyczna, powodując nekrotyczne plamy o nieregularnym kształcie na liściach lub cylindrosporiozę, „dekorując” liście jasnożółtymi plamami. Preparaty zawierające miedź są skuteczne na wszystkie te choroby - na przykład 1% roztwór siarczanu miedzi.

DO choroby wirusowe powojniki są odporne, ale szkodniki ssące mogą zarazić roślinę żółtą mozaiką liści, na którą nie ma jeszcze leków, więc chore rośliny będą musiały zostać zniszczone. W przyszłości nie sadzić powojników obok roślin, na które łatwo wpływają mozaiki - hosta, groszek, ostróżka, orlik, floks i piwonia. Czasami powojniki cierpią na nicienie korzeni lub nicienie liści. Podczas usuwania zgniłych okazów spójrz na stan korzeni roślin, a jeśli znajdziesz guzki na korzeniach, nie sadzić powojników w tym obszarze przez kilka lat.

Przycinanie powojników

Przycinanie powojników odbywa się podczas wzrostu roślin, w razie potrzeby, aby przedłużyć okres kwitnienia, a także na zimę.. Jeśli pamiętasz, istnieją trzy grupy powojników:

• Pierwsza grupa powojników (grupa A). W tej grupie kwiaty powstają na zeszłorocznych pędach, więc odcinane są tylko słabe pędy. Zrób to po kwitnieniu w czerwcu. Przed zimą powojniki skupiają się wysoko;
• Druga grupa powojników (grupa B) kwitnie zarówno na zeszłorocznych pędach, jak i na pędach z bieżącego roku. Przycinanie odbywa się na poziomie 0,5-1 m, pozostawiając 2-5 par pąków, a słabe pędy są przycinane do podstawy. Liana jest usuwana ze wspornika, składana i starannie układana u nasady;
• Trzecia grupa powojników (grupa C) tworzy kwiatostany tylko na młodych pędach bieżącego roku, powojniki z tej grupy są kilkakrotnie przycinane w okresie wegetacji. Jesienią wszystkie pędy są przycinane do poziomu gruntu lub nieco powyżej.

Powojnik po kwitnieniu

Kiedy nadchodzi głęboka jesień, musisz pomyśleć o tym, jak twoje powojniki będą żyć zimą. Przy suchej pogodzie, pod podstawą każdego powojnika, w środku krzewu w przeddzień zimy, wylej wiadro próchnicy, po usunięciu wszystkich liści i potraktowaniu szyjki rośliny 2% roztworem siarczanu miedzi. Następnie powojnik należy spuścić na wysokość 10-15 cm piaskiem i popiołem (250 g popiołu na wiadro piasku). Przykrywają powojniki, które tego potrzebują w sposób suchy: pędy są zgięte lub skręcone i ułożone na podstawie, przykryte suchymi liśćmi (stosuje się gałęzie świerkowe, nawet pokruszoną piankę), a następnie przykryte drewnianą skrzynką, aby wokół rośliny było powietrze, papa, papa lub inny wodoodporny materiał, który jest dociskany w rogach kamieniami lub cegłami, aby nie został zdmuchnięty przez wiatr, a od góry pokryty jest warstwą gliny lub torfu o grubości 20-25 cm.

Wiosną najpierw usuwa się glebę i folię, a świerkowe gałęzie lub liście usuwa się dopiero, gdy minie zagrożenie mrozem. Pędy są ostrożnie podnoszone, prostowane i rozprowadzane na podporach.

Rodzaje i odmiany powojników

Istnieje kilka klasyfikacji powojników: podział powojników na grupy według M.A. Beskaravaynoy, biorąc pod uwagę matczyne pochodzenie gatunku, system taksonomiczny M. Tamury, klasyfikację A. Raidera, L. Baileya, V. Matthewsa i innych. Amatorzy i początkujący wolą stosować najprostszą klasyfikację powojników według wielkości ich kwiatów: powojniki wielkokwiatowe, powojniki średniokwiatowe i powojniki drobnokwiatowe.

Spójrzmy na te grupy i odmiany powojników, które się do nich odnoszą..

Grupa pierwsza A:

Powojnik alpejski (Clematis alpina)

Liana, osiągająca wysokość 3 m, jej liście są skórzaste, w sierpniu kwitną duże, drobne rurkowate niebieskie kwiaty. Czasami jest używany jako roślina graniczna. Odmiany:

• Clematis Artagena Franchi - wysokość 2-2,4 m, kwiaty dzwonkowate, niebieskie z białym środkiem, skierowane w dół. Zimotrwała;
• powojnik Albina Plena - Clematis jest biała, frotte, wysoka (do 2,8 m), kwitnie od maja do czerwca;
• powojnik Pamela Jackman - długość pędów 2-3 m, kwiaty fioletowoniebieskie, opadające, długość 6-7 cm, kwitnie od kwietnia do czerwca, w drugiej połowie lata kwitnie po raz drugi, ale nie tak obficie.

Clematis kwitnący (Clematis florida)

Wysoka, drzewiasta liana o wysokości ponad 3 m, kwiaty pojedyncze, duże, pachnące, przeważnie w jasnych odcieniach. Istnieją dwukolorowe odmiany powojników. Popularne odmiany:

• powojnik Vyvyan Pennell - wysokość do 3,5 m, pełne kwiaty bzu o średnicy 12-15 cm;
• powojnik dziecko - wysokość - 1 m, kwiaty w kształcie krzyża o jasnofioletowym kolorze z niebieskim odcieniem o średnicy 10-14 cm;
• powojnik Joanna d`Arc - czysto białe, pachnące, podwójne kwiaty o zwartej wielkości, które na tle małej rośliny wydają się duże. Roślina jest mrozoodporna, nie boi się słońca ani cienia, prawie nie choruje.

Powojnik górski (Clematis montana)

Liana olbrzymia do 9 m wysokości, liście drobne, ostre, zebrane w grona po pięć kwiatów na długich szypułkach - białe, średnicy 4-5 cm, pręciki żółte. Nie lubi mroźnych zim. Odmiany:

• clematis rubens - liana szybko rosnąca do 6 m długości, liście drzewiaste, trójlistkowe, spiczaste, owalne, z brązowym odcieniem. Otwarte kwiaty czerwono-różowe o średnicy do 6 cm zbiera się w 3-5 kawałkach. Kwitnie obficie, kocha słońce;
• Clematis montana grandiflora - długość pędów tej winorośli wynosi 5 m, ułożonych w pęczki zwartych liści trójlistnych, kwiaty średniej wielkości do 5 cm, otwarte, o delikatnym zapachu, zebrane w pęczki po kilka sztuk, działki są białe lub biało-różowe, pylniki jasnożółte. Odmiana kwitnie od maja do czerwca..

Grupa druga B:

Powojnik włochaty (Clematis lanuginosa)

Krzew winny do 2,5 m długości, piękne pojedyncze kwiaty do 20 cm średnicy w odcieniach bieli, błękitu i różu. Pierwszy raz kwitnie na zeszłorocznych pędach w maju-czerwcu, drugi - pod koniec lata, ale już na nowych pędach. Popularne odmiany:

• Clematis Madame Le Cultre - pędy o długości 2,5-3 m, liście proste lub trójlistkowe, klapowane lub całe. Kwiaty średnicy 14-20 cm, działki białe, pylniki lekkie, kwitną w lipcu. Średnia zimotrwalosc;
• powojnik Hybrida Sieboldii - liana, pędy do 3 m długości, kwiaty do 16 cm średnicy: działki jasnoliliowe z ciemnym brzegiem, pylniki czerwono-brązowe. Kwitnie od lipca do września;
• powojnik Lawsoniana - liana krzewiasta, pędy do trzech metrów długości, liście czasami proste, często trójlistkowe, liście owalne. Pąki patrzą w górę, pachnące kwiaty do 18 cm średnicy, działki są liliowo-fioletowe z ciemnym paskiem pośrodku, pylniki są fioletowe. Kwitnie maj-czerwiec, czasami powtarzające się, ale słabiej kwitnie jesienią.

Rozprzestrzenianie się powojników (Clematis patens)

Liana krzewiasta, której pędy osiągają 3,5 m długości, kwiaty są duże, do 15 cm średnicy lub więcej, w różnych odcieniach od białego do ciemnoniebieskiego, występują odmiany dwukolorowe. Kwiaty są proste, w kształcie gwiazdy lub podwójne. Kwitnie maj-czerwiec na starych pędach, jesienią może zakwitnąć ponownie na młodych pędach. Wszystkie odmiany boją się silnego przeziębienia.

• powojnik Joan Pikton - długość pędów do 3 m, bardzo duże kwiaty (do 22 cm) są jasnoliliowe z liliowym odcieniem z jasnym paskiem pośrodku płatka. Krawędzie płatków są faliste. Pylniki są czerwone. Kwitnie bardzo obficie;
• powojnik Multi Blue - liana do 2,5 m wysokości, niebiesko-fioletowe, pełne kwiaty o średnicy 14 cm, ułożone wzdłuż pędu w kilku warstwach. Kwitnie czerwiec-sierpień.

Grupa trzecia C:

Clematis jackmanii (Clematis jackmanii)

Są to powojniki uzyskane ze skrzyżowania powojników Lanuginose z powojnikami Vititsella, które są głównie dużymi pnączami krzewiastymi o pędach do 4-6 metrów długości i dobrze rozwiniętym systemie korzeniowym. Ich liście są pierzasto złożone, składają się z 3-5 dużych liści, pąki są wydłużone, kwiaty pojedyncze lub zebrane w 3 części, otwarte, skierowane w bok i do góry, bezwonne, we wszystkich możliwych odcieniach oprócz białego. Średnica kwiatów z tej grupy osiąga 20 cm, chociaż istnieją odmiany o średnicy kwiatów tylko 8 cm. Odmiany z tej grupy kwitną obficie i przez długi czas na tegorocznych pędach, które zimą przycina się do poziomu gruntu lub pozostawia na pędzie z trzema do pięciu parami pąków. Popularne odmiany:

• Clematis Rouge Cardinal - liana z pędami o długości 2-2,5 m, z liśćmi trójlistkowymi, kwiaty - otwarte, do 15 cm średnicy, w kształcie krzyża. Aksamitne działki koloru ciemnofioletowego, pylniki jasnofioletowe. Kwitnie lipiec-wrzesień. Średnio odporny na zimę. Clematis "Rouge Cardinal" - zdobywca wielu nagród kwiatowych;
• Clematis Gwiazda Indii - krzew winorośli o pędach do 3 m długości. Liście złożone składają się z 3-5 całych lub klapowanych liści o owalnych końcach. Kwiaty otwarte, do 15 cm średnicy, działki romboidalne soczyście fioletowe z fioletowym paskiem na środku, pylniki jasne. Kwitnie bardzo obficie w drugiej połowie lata;
• Clematis Gipsy Queen - krzew winny, którego pędy osiągają 3,5 m. W buszu jest około 15 pędów. Liście są złożone, pąki wzniesione, kwiaty otwarte, do 15 cm średnicy, działki są szerokie, aksamitne, jasnofioletowe, prawie nie blakną na słońcu, pylniki są bordowe, pyłek również jest kolorowy. Kwitnie bardzo obficie od drugiej połowy lata do samych mrozów. Nie boi się cienia, na każdym pędzie do 20 kwiatów. Odmiana jest odporna na choroby grzybowe;
• Clematis Bella - pędy do 2 m długości, kwiaty gwiaździste o średnicy 10-15 cm, woskowe, początkowo jasnożółte, następnie stają się śnieżnobiałe. Odmiana jest odporna na zimę, odporna na grzyby. Kwitnie od lipca do września.

Clematis Violet (Clematis viticella)

Sama nazwa sugeruje, że gatunek ten jest reprezentowany przez fioletowe kwiaty o różnej intensywności i odcieniach. Kwiaty tego gatunku są proste, czasem opadające, o średnicy od 10 do 20 cm. Pędy tych winorośli osiągają 3,5 m długości i szybko rosną. Powojniki tego gatunku kwitną od czerwca do września. Oto kilka odmian tego gatunku:

• clematis ville de lyon - liana krzewiasta, pędy ciemnobrązowe do 3,5 m długości, w krzakach takich pędów do 15. Liście złożone, składają się z 3-5 całych lub klapowanych liści, które żółkną i wysychają u nasady pędów. Pąki patrzą w górę, otwarte kwiaty mają średnicę 10-15 cm, szypułki są długie. Szerokie działki karminowoczerwone latem blakną na słońcu, pylniki są jaskrawożółte. Kwitnie obficie, na każdym pędzie do 15 kwiatów;
• powojnik Viola - pędy tej winorośli osiągają długość 2,5 m, liście są trójlistkowe, kwitnie obficie i długo od lipca do października, kwiaty w kształcie krążków, otwarte, śmigłowate o średnicy 10-14 cm. Działkami są ciemnofioletowe z fioletowymi żyłkami, pylniki bladożółte;
• Clematis Polish Spirit - pędy tej winorośli do 4 m długości, pokryte liliowo-fioletowymi kwiatami o średnicy 8 cm od końca czerwca do najzimniejszego.

Powojnik całolistny (Clematis integrifolia)

Rodzaj krzewów pnących, które nie przywierają do podpory. Wysokość tych roślin nie przekracza 2,5 m, opadające kwiaty w kształcie dzwonu w odcieniach czerwieni, różu, fioletu, niebieskiego i niebieskiego. Popularne odmiany:

• clematis Durandii (Clematis Duran) - jeden z najpiękniejszych gatunków wielkokwiatowych pochodzenia hybrydowego. Krzew pnący do 2 m wysokości, ma brązowe pędy, których w krzaku jest do piętnastu. Liście owalne, proste, całe, gęste, nie uszkodzone przez słońce. Kwiaty opadają, do 12 cm średnicy, działki są jasnofioletowe lub soczyście niebieskie, blakną na słońcu, pylniki są bladożółte. Każda sesja ma do 15 kwiatów. Odmiana kwitnie od lipca do października;
• powojnik Värava - pędy nie dłuższe niż 2,5 m, kwiaty w kształcie gwiazdy o średnicy 12-16 cm od wewnątrz jasny liliowy z bordowym paskiem wzdłuż płatka, na zewnątrz bladoliliowy z jeszcze jaśniejszym środkowym paskiem. Kwitnie do mrozu;
• powojnik Pamięć serca - półkrzewiasta o pędach 1-2 m, kwiaty dzwonkowate opadające o średnicy 5-9 cm, kwitnie obficie od lipca do mrozu (październik).

Powojnik płonący lub drobnokwiatowy (Clematis flammula)

- liana o małych białych pachnących kwiatach, rośnie bardzo szybko, osiągając długość pędów do 5 m, liście są złożone, ciemnozielone, pierzaste, kwiaty w kształcie krzyża zbierane są w kwiatostany. Kwitnie lipiec-sierpień.

Clematis tangutica (Clematis tangutica)

- szybko rosnąca wysoka liana o średniej wielkości, żółtych kwiatach dzwonkowatych. Daje nasiona, nie wymaga schronienia w zimnych porach roku.

Oto krótki przegląd podstawowych rodzajów powojników, które służyły i służą dziś hodowcom do tworzenia nowych odmian tych pięknych i funkcjonalnych roślin.