» » Roślina pęcherza kalinolistny: sadzenie i pielęgnacja, opis odmian

Roślina pęcherza kalinolistny: sadzenie i pielęgnacja, opis odmian

physocarpus opulifolius0Blister Kalinolistny (łac. Physocarpus opulifolius)

To gatunek z rodzaju Bubbles z rodziny Rosaceae, pochodzący z Ameryki Północnej. Naukowa nazwa rośliny powstała z połączenia dwóch słów - physo i carpos, które tłumaczy się jako „bańka” i „owoc”. W kulturze widok z połowy XIX wieku. Popularnie roślina nazywana jest meadowsweet lub kalina spirea. Wśród ogrodników roślina ta jest uważana za bezpretensjonalną, ale jednocześnie oryginalną i atrakcyjną: krzewy rośliny są ozdobne przez cały sezon, ponieważ nie tylko jej kwiatostany są piękne, ale także owoce i liście.

Sadzenie i pielęgnacja pęcherzyka (w skrócie)

  • Kwiat: w czerwcu-lipcu.
  • Lądowanie: wiosną przed wypływem soków lub w październiku.
  • Oświetlenie: jasne światło słoneczne.
  • Gleba: dobrze osuszony i wolny od wapna.
  • Podlewanie: sadzonki podlewane są często i obficie, rośliny dorosłe - średnio dwa razy w tygodniu przy spożyciu 4 wiader na krzew.
  • Top dressing: dwa razy w sezonie: w pączkowaniu - z nawozem azotowym, jesienią - z roztworem Nitroammofoski.
  • Uprawa: sanitarne - wczesną wiosną, zanim pęcznieją pąki, tworzą się - po kwitnieniu. Żywopłot ścinany jest w kwietniu i, jeśli to konieczne, ponownie bliżej jesieni.
  • Reprodukcja: przez nawarstwianie, sadzenie, dzielenie buszu, rzadziej przez nasiona.
  • Szkodniki: praktycznie nienaruszone.
  • Choroby: blednica.
Przeczytaj więcej o uprawie pęcherzyka kaliny poniżej.

Pęcherz o liściach kielicha - opis

Viburnolia bicarp to krzew liściasty z opadającymi gałęziami, brązową lub brązową korą, która z czasem zaczyna się łuszczyć. Wysokość pęcherza kaliny wynosi od 1,5 do 3 m. Liście rośliny są zaokrąglone eliptyczne lub zaokrąglone-jajowate, zielone powyżej, jaśniejsze poniżej, do 4 cm długości, z rozwartymi ostrzami w ilości od 3 do 5 sztuk. Brzegi liści są ząbkowane-ząbkowane. Jesienią liście żółkną. Blister kaliny kwitnie w czerwcu-lipcu z różowymi lub białymi kwiatami zebranymi w wypukłe tarcze. Owoce to nabrzmiałe listki zebrane w złożone owoce. Pęcherz zaczyna kwitnąć i owocować od czwartego roku życia. Krzew żyje około 30 lat.

Wideo

Sadzenie pęcherzyka

Kiedy sadzić kalinę

Jak każdy krzew ogrodowy, lepiej sadzić pęcherz kaliny wiosną lub jesienią, ale jeśli kupiłeś sadzonki z zamkniętym systemem korzeniowym, sadzenie można prowadzić przez cały sezon wegetacyjny.

Lepiej jest wyhodować pęcherz kaliny na słońcu, ponieważ w cieniu kolor jego liści nie będzie tak nasycony. Roślina ma tylko dwa wymagania dotyczące gleby: obecność drenażu i brak wapna. Oczywiście na żyznej, luźnej glebie roślina będzie wyglądać wspanialej i elegancko, jednak gdy wyrosnie na ubogiej glebie, pęcherzyk będzie również piękny. Ponieważ roślina jest odporna na zanieczyszczenia gazowe, można ją sadzić wzdłuż drogi.

Sadzenie i pielęgnacja pęcherzyka

Jak sadzić pęcherzowicę

Z góry wykop otwór o głębokości do pół metra. Dno wykopu przykryć warstwą torfu lub próchnicy, sadzonkę wraz z glinianą bryłą ułożyć na dnie tak, aby po wypełnieniu otworu żyzną glebą kołnierz korzeniowy znalazł się na powierzchni. Po posadzeniu obficie podlewamy krąg przy pniu, a po wchłonięciu wody mulczujemy glebę wokół sadzonki torfem, próchnicą lub po prostu suchą glebą.

Odległość między krzewami w nasadzeniach grupowych lub między pęcherzem a innymi roślinami powinna wynosić około 1,5-2 m.Jeśli sadzisz żywopłot z kaliny, wykop otwory w dwóch rzędach, pozostawiając odstęp 35 cm między rzędami i między otworami w rzędzie - 45 cm.

Wideo

Opieka nad pęcherzem

Sadzenie i pielęgnacja pęcherza jest proste i nie zajmuje dużo czasu. Będziesz musiał podlać roślinę, poluzować glebę wokół niej, usunąć chwasty, w razie potrzeby zwalczać choroby i szkodniki, przyciąć i nałożyć opatrunek.

Świeżo posadzone rośliny wymagają częstego i obfitego podlewania. Ogólnie rzecz biorąc, regularność podlewania i ilość zużywanej wody zależą od pogody, wieku rośliny i składu gleby. Uprawiając gumę do żucia na glinie w letnim upale, będziesz musiał ją podlewać dwa razy w tygodniu, wydając 4 wiadra wody na każdy dorosły krzew. Krzew liściasty winorośli rosnący na ciężkich glebach gliniastych nie może być nadmiernie wysuszony, ponieważ może to spowodować śmierć systemu korzeniowego. Woda powinna być osiadła i nie zimna, a po zwilżeniu wskazane jest poluzowanie gleby wokół krzewów i usunięcie chwastów.

Karmią pęcherz kaliny dwa razy w sezonie: wiosną, w okresie pączkowania, do gleby stosuje się nawozy azotowe w celu wzrostu masy wegetatywnej. Pęcherz dobrze reaguje na roztwór 1 łyżki stołowej azotanu amonu i taką samą ilość mocznika w 10 litrach wody z dodatkiem 0,5 litra dziewanny. Nawóz jest stosowany u nasady. Jesienią każdy krzew jest karmiony roztworem 5 g (jedno pudełko zapałek) Nitroammofoskiego w wiadrze z wodą, a stawka dla krzewów powyżej 10 lat wzrasta o połowę. Dorosłe krzewy potrzebują 10-15 litrów pożywki, a młode 10 litrów. Wiosną krąg pnia jest ściółkowany materiałami organicznymi, na przykład torfem lub humusem.

Uprawa pęcherzyka w ogrodzie

Sanitarne przycinanie pęcherza kaliny odbywa się na wiosnę: z krzaków usuwa się stare, chore, zamrożone i połamane gałęzie. Po wyblaknięciu krzewu wskazane jest przycinanie formujące. Naturalna korona pęcherza kaliny ma kształt przypominający fontannę, dlatego aby uformować szeroki i mocny wielostronny krzew, należy ściąć roślinę na wysokość 50 cm, a jeśli chcesz nadać roślinie bardziej przewiewny wygląd, pozostaw tylko 5 najbardziej rozwiniętych pędów, skracając je do 1,5 m, oraz odciąć całą resztę do dołu.

Krzewy powyżej 5 roku życia wymagają odmładzającego cięcia, które przeprowadza się jesienią lub wczesną wiosną i polega na usunięciu starych pędów do nasady i przycięciu pozostałych do miejsca, w którym boczna gałąź opuszcza.

Żywopłoty przycina się 1-2 razy w sezonie, chociaż w razie potrzeby można to robić częściej. Pierwsza fryzura jest wykonywana w kwietniu, zanim pąki zaczną się otwierać..

Wideo

Dwukar jest bardzo odporny na choroby i szkodniki, jednak ze względu na brak składników odżywczych w glebie może dojść do chlorozy, której objawem jest degradacja liści: żółkną, stają się mniejsze, zwijają się i odpadają, a czasami wierzchołki pędów mogą wysychać. Wprowadzenie żelaza do gleby w takiej postaci, w jakiej roślina będzie w stanie je przyswoić, może uchronić pęcherz przed problemem. Najlepsze leki na chlorozę to Agricola, Ferrilene, Antichlorosis, Ferovit i Iron Chelate..

Reprodukcja pęcherzyka

Blister kaliny można rozmnażać przez nakładanie warstw, sadzenie i dzielenie buszu. Możliwa jest również nasienna metoda rozmnażania, w której nasiona wysiewa się przed zimą na głębokość 2-3 cm, jednak sadzonki bardzo rzadko dziedziczą cechy rodzicielskie, a ich uprawa jest zbyt trudna. Dlatego często uciekają się do rozmnażania wegetatywnego..

Jak wyhodować pęcherzyk

Najmniej pracochłonną metodą jest rozmnażanie przez nakładanie warstw. Wiosną usuń wszystkie liście z niskiego wzrostu zdrowego pędu, pozostawiając je tylko na górze, umieść pęd w wykopanym wcześniej rowie na głębokość 10-15 cm, przymocuj go szpilkami, pozostawiając wierzchołek na powierzchni i przywiązując do drewnianego kołka. Aby zakopana część pędu dawała korzenie, należy przez cały sezon nawilżać glebę, a następnej wiosny młody krzew można sadzić w stałym miejscu.

W celu rozmnożenia pęcherza pędy z bieżącego roku są cięte na długość około 20 cm, z których usuwa się dolne liście, a górne na pół. Dolną część sadzonek można lekko zeskrobać nożem, aby przyspieszyć tworzenie się kalusa. Sadzonki umieszcza się na jeden dzień w wiadrze z wodą, dodając do niego łyżkę miodu lub podkładki do korzeni, po czym sadzi się je pod kątem 45 º w podłożu z torfu i piasku i przykrywa przezroczystą pokrywką, plastikową torebką lub plastikowymi butelkami z odciętą szyjką. Na zimę sadzonki są przykrywane, a wiosną przesadzane na stałe..

Odmiany pęcherzykowatego

Bydło liściaste ma kilka form ogrodowych i wiele odmian. Formy dekoracyjne różnią się kolorem liści:

  • lutea - rośliny o złocistożółtych liściach;
  • nana - forma nie większa niż 1 m wysokości z ciemnozielonymi liśćmi;
  • aureo-maiginata - pęcherze i złocistożółta obwódka wokół krawędzi zielonych liści.

Odmiany pęcherza są również pogrupowane według takich cech, jak kolor liści. Oferujemy opis odmian pęcherza kaliny, które są uprawiane częściej niż inne:

  • pęcherzykowaty Aurea - krzew o wysokości do 2,5 m, o białych kwiatach i jasnożółtych liściach w czasie kwitnienia, które w okresie kwitnienia zielenieją, a następnie ponownie żółkną, kontrastując z czerwonymi owocami;
  • pęcherzykowate purpurea, lub pęcherz Diablo - rozłożysty krzew o wysokości do 3 m, z opadającymi gałęziami tworzącymi półkulistą koronę, zielonymi liśćmi od trzech do pięciu klapek z lekkim fioletowym odcieniem i licznymi jasnoróżowymi kwiatami zebranymi w łuski. Owoce są fioletowo-czerwone;
  • pęcherzykowaty Mały Diabeł - krzew o wysokości 80-100 cm o ciemnofioletowych liściach, różowobiałych kwiatach i czerwonych owocach;
  • bladderwort Andre - krzew o szeroko rozłożystej koronie, osiągający wysokość 2,5 m. Liście podczas kwitnienia różowoczerwone, następnie purpurowo z odcieniem brązu;
  • bladderwort Nugget - krzew o wysokości do 2 mz koroną wazonową i stosunkowo małymi żółtymi liśćmi w okresie kwitnienia, które stopniowo zielenieją;
  • pęcherzykowaty Luteus - szybko rosnący krzew do 3 m wys. o białych kwiatach, liściach żółtych z pomarańczowym odcieniem, które latem stają się nieco bardziej zielone;
  • pęcherzykowy Rzutki Złoto - ulepszona odmiana Luteus: szeroki i gęsty krzew o wysokości do półtora metra z jasnożółtymi liśćmi przez cały sezon, które latem stają się lekko zielone. Kwiaty są białe lub różowawe;
  • pęcherzowiec Lady in Red - krzew o wysokości 120-180 cm o czerwonawym ulistnieniu i jasnoróżowych kwiatach zebranych w gęste tarcze;
  • pęcherzykowaty Czerwony Baron - zwarty krzew do 2 m wys. o różowawych kwiatach i ciemnoczerwonych błyszczących, trójklapowych liściach lekko pomarszczonych z jaskrawoczerwonymi żyłkami i krwistoczerwonym odcieniem.
Odmiany pęcherzykowatego

W ogrodnictwie poszukiwane są również takie odmiany pęcherza Viburnus jak Snowfall, Summer Vine, Nanus, Venus, Amber Jubilee, Angel Gold, Mindia (Coppertina) i Center Glow..

Bąbelkowa roślina w projektowaniu krajobrazu

Do dekoracji ogrodu projektanci krajobrazu często stosują taką technikę, jak sadzenie dwóch odmian bulwiastych, kontrastujących kolorystycznie: na przykład brązowo-bordowy Red Baron i żółto-cytrynowy Darts Gold. Albo fioletowy Diable d`Or i złotozielony samorodek. Mogą występować naprzemiennie w tym samym rzędzie lub uprawiać w dwóch równoległych liniach.

Uprawa pęcherza - sadzenie i pielęgnacja ogrodu

Na tle mixborders i nasadzeń grupowych bardzo efektownie prezentują się krzewy odmian Diablo i Mindia, które doskonale komponują się z przewiewnym chińskim miskantem, odcieniem perowskiej lawendy i bizantyjskimi srebrzystymi stachisami. Do wytyczenia obszarów funkcjonalnych (np. Odgrodzenie dziedzińca od ogrodu lub ogrodzenia placu zabaw) można wykorzystać bańki z kompaktowych odmian bańki: Amber Jubilee, Darts Gold czy Summer Vine. Te same odmiany nadają się do dekoracji ścieżek ogrodowych, obrzeży trawników i obramowania strefy wejściowej do domu. I oczywiście świetnie wygląda żywopłot pęcherza kaliny, do którego potrzebne będą wysokie odmiany roślin.


Opinie: 138