Incarvillea na syberii - subtelności sadzenia i pielęgnacji
Zadowolony
Pomimo piękna i bezpretensjonalności większości roślin ogrodowych wiele z nich nie jest w stanie wytrzymać mroźnych zim. Ale są tacy, dla których surowy klimat jest dość „na ramieniu” Incarville na Syberii - zjawisko to nie jest tak rzadkie. To pełne wdzięku piękno zakorzeniło się w odległych obszarach naszej ojczyzny i czuje się tam całkiem dobrze. To prawda, że są pewne niuanse, o których dzisiaj porozmawiamy..
Incarvillea na Syberii - cechy uprawy
Biorąc pod uwagę późną wiosnę i krótkie lato, lepiej sadzić nasiona w sadzonkach. W tym celu odpowiednia jest szklarnia lub zwykły parapet w pokoju. Siew można wykonać na początku kwietnia, sadzonki wykiełkują za około 2 tygodnie. Wskazane jest, aby nie przenosić krzaków na otwarty teren przed początkiem czerwca. Pierwsze dwa tygodnie, w zależności od pogody, mogą wymagać szklarni. Można je łatwo zrobić ze zwykłej plastikowej butelki, odcinając dno. W nocy kwiaty będą w szklarni, aw ciepłe dni szklarnie należy otworzyć w celu wentylacji. Gdy ustąpią nocne przymrozki - całkowicie wyjmij butelki.
W pierwszym roku życia Incarvillea uprawia liściastą rozetę i system korzeniowy. A następny sezon zachwyci Cię kwitnieniem. Aby pomóc krzewom i bulwom uformować się, karmienie ich nie zaszkodzi:
- Czerwiec - lipiec - napar ziołowy lub ptasie odchody;
- Sierpień - kompleks mineralny.
Do uprawy w ogrodzie syberyjskim lepiej wybrać najbardziej odporne na mróz rodzaje Incarvillea, na przykład wielkokwiatowe i Mayra.
Czy muszę przykrywać lub wykopać kwiaty na zimę
Doświadczeni hodowcy radzą nie ryzykować z młodymi krzewami - pierwsze lata. Należy je wykopać na zimę, zwłaszcza jeśli Incarvillea rosły „grawitacyjnie”, bez żerowania. Nawożenie pomaga jej wyhodować mocniejsze bulwy, zwłaszcza na mniej żyznej glebie. Bulwy można przechowywać w piwnicy, umieszczając je w pudełku z piaskiem lub trocinami. Najważniejsze jest to, że temperatura w pomieszczeniu nie spada poniżej 3 ° i nie wzrasta powyżej 8 ° ciepła.
Od drugiego roku życia kwestia zimowania jest rozstrzygana wyłącznie na podstawie konkretnego regionu uprawy. W każdym razie wskazane jest zaizolowanie krzaka pozostawionego w ogrodzie ściółką grubą warstwą próchnicy, kompostu lub resztek roślinnych. Chociaż były chwile, kiedy Incarvillea zimował bez schronienia.
