» » Świerk kłujący glauca: charakterystyka, technika uprawy rolniczej

Świerk kłujący glauca: charakterystyka, technika uprawy rolniczej

Jeśli planujesz odświeżyć wygląd swojej witryny, używając do tego drzewa iglastego, zwróć szczególną uwagę na kłujący świerk Glauka. To drzewo doskonale nadaje się zarówno do tworzenia kompozycji, jak i jako pojedyncze nasadzenie. Jest mało wymagająca dla warunków środowiskowych, mrozoodporna i nie wymaga ciężkiej konserwacji. Możesz dowiedzieć się więcej o tym, jakie to drzewo, jak je sadzić i jak o nie dbać, czytając ten artykuł..

Opis botaniczny

Jodła kolczasta Glauka to drzewo iglaste, którego naturalne środowisko ogranicza się do zachodniej części Ameryki Północnej. Najczęściej spotyka się go na wyżynach, wzdłuż brzegów górskich rzek i potoków, gdzie gleba jest bardziej nasycona wilgocią. Ze względu na charakterystyczny kolor igieł jest czasami nazywany również świerkiem niebieskim..

Czy wiedziałeś? W zachodniej części Szwecji znajduje się Park Narodowy Fulufjellet, w którym żyje jeden z najstarszych organizmów na naszej planecie - europejski świerk „Old Tjikko”. Jej wiek naukowcy szacują na 9,5 tysiąca lat..

Główne parametry tej rośliny ozdobnej:

  • wysokość - do 25 metrów;
  • korona - kształt regularnego stożka, zwężającego się od dołu do góry;
  • szczekać - brązowoszary, z licznymi zgrubieniami i rowkami;
  • pędy - brązowawo-żółty lub brązowawo-pomarańczowy, całkowicie naga, szorstka w dotyku;
  • owoce - szyszki, brązowawe, owalno-cylindryczne o długości 7-10 cm;
  • igły - niebieski, podłużny, twardy;
  • system korzeniowy - w pierwszych 10-15 latach kluczowe, a następnie - powierzchowne;
  • kwitnienie - Maj - pierwsza połowa czerwca;
  • tempo wzrostu - do 30 centymetrów rocznie wzrostu, około 10-15 centymetrów rocznie w obwodzie;
  • długość życia - w sprzyjających warunkach do 300 lat;
  • mrozoodporność - wysoki;
  • odporność na szkodniki i choroby - średni.
Sprawdzić opis wszystkich odmian kłującego świerku.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Dzięki niezwykłej kolorystyce i oryginalnemu kształtowi korony drzewo to bardzo dobrze wpasuje się w każdy zestaw. Najlepiej będzie komponować się z roślinami średniej wielkości, zielonymi krzewami oraz kwiatami w odcieniach czerwieni, żółci i bieli. Najkorzystniejsze umiejscowienie rośliny to środek kompozycji lub jej tył.

Ten rodzaj świerku nadaje się również do nasadzeń pojedynczych. Jego duży rozmiar i bujna korona zapewnią Twojej witrynie dodatkowy obszar wizualny i przyczynią się do rozbudowy witryny. Ponadto samotny świerk będzie wyglądał świetnie o każdej porze roku, w przeciwieństwie do wielu drzew liściastych..

Czy wiedziałeś? Instrumenty muzyczne wykonane z drewna świerkowego uważane są za jedne z najlepszych ze względu na specjalne rozmieszczenie włókien w drewnie. Płyty rezonansowe do skrzypiec Stradivari są wykonane z tego właśnie drewna.

Glauka dobrze prezentuje się jako integralna część żywopłotu, jednak drzewa rosnące w tej formie wymagają bardziej skrupulatnej pielęgnacji i częstych strzyżeń, co w pewnym stopniu pozbawia je blasku przez naruszenie naturalnego wyglądu korony.Jednak jest to więcej niż kompensowane przez oszałamiający efekt wizualny, który powstaje w wyniku połączenia wielu pni z niebieskawymi igłami na gałęziach..

W projekcie domku letniskowego drzewa iglaste, takie jak tuja, jałowiec, krzyżówka mikrobioty, cis, cyprys, jodła, bukszpan, pseudo-ślimak, modrzew, kryptomeria, Sosna, cedr i myrikaria wyczynia.

Warunki wzrostu

Głębokość jego systemu korzeniowego zależy bezpośrednio od żyzności gleby, na której będzie rosnąć świerk, dlatego do sadzenia lepiej wybrać taką, która byłaby bogata w różne związki organiczne i mineralne.

Wskazane jest, aby przed posadzeniem świerka dodatkowo nawozić glebę. W przypadku tego świerku najlepiej nadają się gleby gliniaste i piaszczysto-gliniaste. Drzewo to wykazuje najlepszą dynamikę wzrostu na obszarach zacienionych, co jest związane ze szczególnymi warunkami klimatycznymi występującymi w naturalnym środowisku rośliny..Podczas sadzenia na obszarach, które są zbyt oświetlone w upalne lata, igły mogą matowieć, żółknąć, więdnąć, upaść, a jeśli drzewo nie jest odpowiednio podlewane, może całkowicie umrzeć.

Drzewo to najlepiej sadzić na terenach zamkniętych od wiatru, co wynika ze specyfiki budowy jego systemu korzeniowego (po 10-15 latach wzrostu w jednym miejscu korzeń centralny obumiera, aw ziemi pozostają tylko powierzchownie położone obszary systemu korzeniowego). Narażenie na małe przeciągi nie jest krytyczne dla tego typu igieł.

Jak wybrać sadzonkę przy zakupie

Zdrowa sadzonka Glauka, która osiągnęła wiek niezbędny do sadzenia i ma wszelkie szanse na zakorzenienie się w nowym miejscu, musi przede wszystkim mieć dobrze rozwinięty różowo-biały system korzeniowy, lekko wilgotny w dotyku, w którym należy prześledzić wyraźny korzeń centralny.

Można też skupić się na stanie pojemnika, w którym roślina została wystawiona na sprzedaż: jeśli wygląda na nową i nie wgniecioną, to prawdopodobieństwo, że ta roślina jest stosunkowo młoda i ma normalne parametry jest dość wysokie.Następnie zwróć uwagę na kolor korony swojego drzewa iglastego. Jeśli zauważysz, że jego kolor jest matowy w porównaniu z innymi przedstawicielami tego gatunku, jeśli gałęzie opadną, zauważysz obfite zażółcenie igieł - nie powinieneś kupować takiej sadzonki.

Spróbuj delikatnie zgiąć jedną z gałęzi drzewa. W normalnym stanie wygięta gałąź powinna bardzo szybko powrócić do poprzedniego położenia..

Jeśli proces ten trwa długo lub w ogóle nie występuje, może to świadczyć o tym, że sadzonka jest w stanie krytycznym i jest mało prawdopodobne, że zostanie pomyślnie przesadzona..

Wybierając sadzonkę świerka, staraj się kupować mniejsze okazy, ponieważ takie drzewa z większym prawdopodobieństwem przystosują się do nowych warunków wzrostu niż te, które spędzały dłużej w warunkach szklarniowych i potrafiły się rozpieszczać. Jak pokazuje praktyka, w ciągu dwóch do trzech lat małe sadzonki doganiają, a nawet przewyższają w rozwoju swoje większe odpowiedniki..

Zasady lądowania

Dwa najkorzystniejsze okresy w roku do sadzenia świerka to koniec sierpnia i koniec kwietnia. To właśnie w tych odstępach czasu system korzeniowy tych drzew wchodzi w fazę najbardziej aktywnego rozwoju, co pozwala im lepiej przystosować się do nowych warunków i szybko wejść w fazę wegetatywnego wzrostu..

Zalecamy przeczytanie o, jak wybrać świerk do letniego domku, a także jak chronić świerk przed chorobami.

Najpierw utwórz dołek dla sadzonki. Średnica dołu - 50-55 cm, głębokość - 50-60 cm.

Jeśli gleba jest ciężka lub gdzieś w pobliżu miejsca sadzenia są miejsca gromadzenia się wód gruntowych, wówczas na dnie należy ułożyć warstwę materiału drenażowego (15-20 cm), na przykład łamaną cegłę zmieszaną z piaskiem lub tłuczniem. Przed samym przeszczepem wskazane jest zastosowanie nawozów mineralnych, na przykład nitroammofosku w ilości 1 szklanki na każde drzewo.

Wideo: jak prawidłowo sadzić roślinę iglastą

Następnie warto wlać niewielką warstwę wymieszanej gleby torf i humusu i wyjmując sadzonkę z pojemnika, przenieś ją do dołu, tak aby kołnierz korzeniowy był całkowicie zanurzony w ziemi. Pożądane jest, aby gliniasta bryła, z którą przesadzana jest sadzonka, była całkowicie nienaruszona i nie została w żaden sposób uszkodzona podczas zabiegu.

Ważny! Nie można sadzić młodych świerków w glebie, w której drzewo z tej samej rodziny rosło 5-7 lat wcześniej, co wiąże się ze zjawiskiem „zmęczenia gleby”, a także ze względu na możliwą obecność w ziemi pozostałości poprzednich roślin z żyjącymi na nich pasożytami.

Następnie wypełnij dołki piaskiem, luźno i ostrożnie ubijając ziemię wokół pnia sadzonki. Pod przesadzone drzewo wlewa się dwa wiadra wody, a następnie glebę wokół pnia mulczuje się torfem lub inną ściółką. Następnego dnia po posadzeniu delikatnie poluzuj glebę wokół rośliny na głębokość nie większą niż 5-7 centymetrów.

Sadząc dużą ilość drzew na jednym terenie, np. W przypadku formowania żywopłotu lub alei należy pamiętać, że odległość między dwoma drzewami musi wynosić co najmniej 1 metr, najlepiej 2-3 metry.Wynika to przede wszystkim z powierzchownie położonego systemu korzeniowego, który zajmuje bardzo dużo miejsca wokół drzewa. Zbyt ścisłe sadzenie jodeł doprowadzi do tego, że będą one wzajemnie przeszkadzać w normalnym wzroście i rozwoju..

Funkcje pielęgnacyjne

Ogólnie roślina ta nie różni się zbytnio pielęgnacją od innych drzew iglastych, ale czasami w ogóle jej nie potrzebuje. Są jednak pewne aspekty tego procesu, na które nie zaszkodzi zwrócić twoją uwagę..

Podlewanie i rozluźnianie

Konieczne jest tylko regularne podlewanie i spulchnianie gleby wokół tego drzewa w ciągu pierwszych kilku lat po posadzeniu. Należy pamiętać, że korzenie są szeroko rozrzucone po dużym obwodzie wokół pnia, dlatego konieczne jest podlewanie i poluzowywanie w promieniu 20-30 cm od pnia, a nie tuż pod podstawą.

Konieczne jest bardzo ostrożne poluzowanie gleby, starając się nie przekraczać głębokości 5-7 cm, aby nie uszkodzić powierzchownie położonych młodych korzeni. Najlepiej podlewać rano lub po zachodzie słońca, zalecana częstotliwość i objętość podlewania to raz w tygodniu, wiadro wody na każdą roślinę.

Ważny! Możesz sprawdzić, czy roślina wymaga podlewania, jeśli weźmiesz kawałek ziemi z miejsca niedaleko od niej i ścisniesz go w dłoni. Jeśli grudka jest krucha, należy ją podlać, jeśli rozleje się między palcami, gleba jest zbyt „zalana”, a jeśli bryła zachowa swój kształt, to wszystko w porządku.

Wraz z rozwojem zakładu zapotrzebowanie na te procedury będzie się zmniejszać z każdym rokiem. Już w wieku 7-8 lat wzrostu można całkowicie bezpiecznie pozostawić je bez regularnej pielęgnacji na dość długie okresy.

Należy pamiętać, że należy bezwzględnie przeprowadzać jedno rozluźnianie w roku - najlepiej na początku wiosny. Konieczne jest również podlewanie przy zbyt suchej pogodzie w ilości 10 litrów na roślinę dwa razy w tygodniu.

Ściółkowanie

W przypadku odmian Glauka nie ma potrzeby mulczowania w okresie dojrzałości, ale w pierwszych latach po posadzeniu jest to konieczne z dwóch powodów: pierwszym jest zachowanie wilgoci w okresach suszy, a drugim jest zwiększenie odporności termicznej korzeni w zbyt mroźne zimy.

Radzimy zapoznać się z cechami rosnącego świerka „Konika”, „Nidiformis”, i, serbski, niebieski i zwyczajny zjadłem.

Jako ściółkę najlepiej użyć torfu lub trocin, warstwa powinna mieć co najmniej 6-8 cm, a średnica ściółki powinna wynosić co najmniej 40-50 cm wokół pnia. Podczas wiosennego spulchniania gleby cała ściółka ułożona w celu ochrony drzewa przed zimowym chłodem jest mieszana z glebą.

Letnią warstwę ściółki układa się w zależności od tego, jak gorąca i sucha jest pora roku. Chochoł ułożony latem może leżeć w kręgu pnia drzewa aż do nadejścia chłodów, wtedy warstwa jest po prostu nieco aktualizowana i pozostawiana tak do wiosny.

Top dressing

Jedynym opatrunkiem wierzchnim, jakiego wymaga normalnie rozwijający się świerk, jest opatrunek pogłówny podczas jego sadzenia, który, jak już wspomnieliśmy, składa się z jednej szklanki nitroammofoski pod każdym drzewkiem.

Jeśli jednak zauważysz spowolnienie wzrostu wegetatywnego rośliny, zauważysz, że traci ona swój reprezentacyjny wygląd lub po prostu chcesz pobudzić naturalny proces wzrostu świerka, wtedy drzewo można karmić latem..

Opatrunek górny w celu zwiększenia wzrostu przeprowadza się zgodnie z następującym schematem: naprzemienność po tygodniu nawozy mineralne, na przykład, nitroammofos lub ammofos z obliczenia: 1 szklanka na każde drzewo oraz nawozy organiczne, na przykład rozcieńczony wodą 10: 1 dziewanna lub sfermentowane odchody z kurczaka.

Nawozy należy stosować tylko na wstępnie zwilżoną glebę, w przeciwnym razie istnieje możliwość uszkodzenia systemu korzeniowego drzewa. Pierwsza połowa dnia jest uważana za najlepszą porę dnia na nawożenie..

Podobny schemat nawożenia można przeprowadzić bez szkody dla rośliny przez 1-1,5 miesiąca i tylko latem, kiedy następuje główny wzrost wegetatywny..

Przycinanie

Radykalne cięcie tego typu świerka ma sens tylko wtedy, gdy bierze udział w formowaniu żywopłotu, a zarysy jego naturalnej korony nie pasują do struktury uformowanej z drzewa.

We wszystkich innych przypadkach przycinanie powinno być wykonywane tylko wtedy, gdy zauważysz pojawienie się suchych lub chorych gałęzi na świerku.. Do przycinania najlepiej jest używać piły, ponieważ sekatory mogą nie poradzić sobie z niektórymi gałęziami, ponieważ są zbyt grube..

Wideo: jak przyciąć świerkPrzycinanie zbędnych gałęzi powinno odbywać się jak najbliżej pnia, starając się uformować cięcie piłą w taki sposób, aby przebiegała możliwie równolegle do głównego pnia. Po odpiłowaniu dużych lub starych gałęzi, szczególnie tych, które rosły blisko podstawy pnia, zaleca się pokrycie miejsca cięcia plasteliną lub klejem do drewna.

Choroby i szkodniki

Świerk Glauka ma dość dobrą odporność na szkodniki i choroby. Jednak mimo to czasami można znaleźć małe owady do 2 mm, czarne lub brązowe lub motyle o oliwkowych skrzydłach do 1,5 cm, są to świerkolistne hermes i świerk łykowy..

Przyda się ci do przeczytania, jak wygląda Hermes i jak sobie z tym poradzić.
Świerk, który rośnie w normalnych warunkach i jest dostatecznie rozwinięty, ma wystarczającą siłę, aby poradzić sobie z atakami tych owadów, jednak jeśli drzewo jest osłabione, mogą je ciasno zagnieździć, doprowadzić do utraty estetycznego blasku rośliny, a nawet zabić w przyszłości..

W celu zwalczania tych szkodników zaleca się stosowanie roztworów różnych środków owadobójczych, które można znaleźć w dużym asortymencie w wyspecjalizowanych sklepach..Spośród chorób najbardziej powszechną i niebezpieczną dla świerka jest choroba zwana Schütte. Przejawia się w masowym zrzucaniu igieł, po którym następuje stopniowa śmierć rośliny. Najczęściej choroba ta dotyka młode drzewa do trzech lat..

Zabieg to obróbka drewna dowolnym z nowoczesnych fungicydów (leków przeciwgrzybiczych), np. Na bazie miedzi i siarki.. Konieczne jest zebranie wszystkich dotkniętych igieł, zaleca się odcięcie wszystkich gałęzi biorących udział w procesie, usunięcie tego wszystkiego tak daleko, jak to możliwe z rośliny i spalenie.

W celu zapobieżenia tej chorobie zaleca się dwa razy w roku jesienią i wiosną spryskiwać roztworami zawierającymi miedź.

Tworząc dla siebie idealny i niepowtarzalny ogród, nie tylko nauczysz się tworzyć kompozycję obiektów o żywej naturze, edukując w sobie twórcę i estetę, ale także otrzymujesz możliwość obserwowania dynamiki zmian w przebiegu wzrostu Twoich roślin, co pozwala czerpać ogromną przyjemność i satysfakcję moralną z kompetentnie wykonanego praca. Doceń to, pokochaj swój ogród i zadbaj o niego!

Recenzje z sieci

Świerk szary to świerk kolczasty "Glauca". Na środkowym pasie świetnie się czuje, nie wymaga schronienia.

Tak może być. W dendrologii jest takie zamieszanie, łatwiej, gdy są łacińskie, więc po łacinie świerk szary (jest kanadyjski, jest też biały - synonimem) jest Picea glaucaa. Glauca "Świerk szary występuje naturalnie w USA i Kanadzie i jako gatunek (40 m wysokości i do 1,5 m średnicy pnia) jest rzadko używany w kształtowaniu krajobrazu. Jego dekoracyjna forma" Conica "(na zdjęciu poniżej), a także" Laurin "jest bardzo dobrze znana. „Alberta” i wiele innych.


Opinie: 59