Pyracantha: rośnie i pielęgnuje na otwartym polu

Pyracantha (łac. Pyracantha)

- rodzaj wiecznie zielonych kolczastych krzewów z rodziny Pink, powszechnych w Azji Południowo-Wschodniej i południowej Europie. Nazwa rodzaju pochodzi od dwóch greckich słów oznaczających „ogień” i „cierń”, to znaczy słowo pyracantha można przetłumaczyć jako „ognisty cierń” lub „ciernista roślina z ognistymi czerwonymi owocami”. W rodzaju jest sześć lub siedem gatunków. Pyracantha jest uprawiana jako roślina ozdobna, która nie jest odporna na zimę: tylko niektóre hybrydowe odmiany pyracantha mogą wytrzymać niskie temperatury do -20 ºC.

Krzew Pyracantha - opis

Pirakanty to rozłożyste lub wyprostowane krzewy, osiągające wysokość 6 mi zewnętrznie przypominające niektóre typy irga. Pędy Pyracantha pokryte są długimi, rzadko rozstawionymi cierniami i wiecznie zielonymi zębatymi liśćmi. Białe kwiaty zebrane są w kwiatostany corymbose, a owoce to małe jagodowe jabłka, w kolorze żółtym lub czerwonym. Ze względu na owoce pirakantha była wcześniej przypisywana podrodzinie Yablonevye, ale następnie została przeniesiona do Spireynye.

Wartość pyracantha jako rośliny ozdobnej polega na obfitym kwitnieniu i tym samym obfitym owocowaniu. Jagody Pyracantha przyciągają ptaki, a kwiaty gęsto pokrywające krzew przyciągają pszczoły.

Lądowanie pyracantha w otwartym terenie

Kiedy sadzić pirakantę

Do uprawy roślin gatunkowych stosuje się rozmnażanie nasion, przeprowadzane przed zimą. Możesz wysiewać nasiona pirakanty na wiosnę, ale potem musisz je wstępnie rozwarstwiać przez półtora do dwóch miesięcy w dolnej szufladzie lodówki. Najłatwiej jednak wczesną wiosną kupić sadzonki pirakanty z zamkniętym systemem korzeniowym w pawilonie ogrodowym lub specjalistycznym sklepie. Takie sadzonki są przystosowane do lokalnych warunków i mają większą zimotrwalosc. Przed zakupem dokładnie obejrzyj roślinę: powinna być wolna od uszkodzeń, oznak chorób i szkodników, a podłoże w pojemniku powinno być czyste, wilgotne i bez zapachu pleśni. Wybierając odmianę, preferuj najbardziej odporne na zimno i mniej kapryśne odmiany, na przykład jaskrawoczerwone lub wąskolistne odmiany pyracantha.

Nie kupuj sadzonek jesienią: nie przetrwają zimy w ogrodzie. Pyracantha posadzona wiosną, gdy tylko ziemia się roztopi.

Jak sadzić pirakantę

Ciepłolubna pirakantha najlepiej rośnie na południowym stoku, chroniona przed zimnym wiatrem, zarówno na słońcu, jak iw półcieniu, ale pod palącymi promieniami rośliny latem liście mogą żółknąć. Niepożądane jest sadzenie pirakanty na nizinie, gdzie zimne powietrze i stopiona woda stoją przez długi czas wiosną.

Pyracantha nie ma specjalnych wymagań dotyczących składu gleby, ale konieczne jest przygotowanie miejsca dla rośliny. Na tydzień przed sadzeniem glebę wykopuje się na głębokość 35-40 cm, dodając 5-8 kg próchnicy na każdy m², po czym powierzchnię wyrównuje się. Doły na pirakantę powinny być dwa razy większe niż system korzeniowy sadzonek, razem z glinianą kulką. Jeśli sadzisz żywopłot, obserwuj odległość między krzakami co najmniej 60-90 cm, dno każdego dołu jest poluzowane, na nim kładzie się warstwę materiału drenażowego, na przykład gruboziarnisty piasek rzeczny lub drobny żwir, po czym podpora jest wbijana w dno - kołek, który powinien wznieść się powyżej powierzchnię terenu o pół metra. Kopiec ziemi zmieszanej z próchnicą wylewa się na drenaż wokół podpory.

Sadzonka jest dobrze podlewana, wyjmowana z pojemnika, umieszczana na kopcu, prostująca jej korzenie, a następnie stopniowo wlewając ziemię do dołu i zagęszczając ją rękami, wypełniamy wolną przestrzeń. Po posadzeniu wokół sadzonki wykonuje się okrągły rów i wlewa się do niego wiadro i pół wody. Kiedy woda jest wchłaniana, a gleba lekko osiada, pirakantha jest przywiązana do podpory, a krąg pnia jest ściółkowany suchym torfem.

Dbanie o pirakantę w ogrodzie

Uprawa pyracantha

Sadzenie pirakanty i dbanie o nią nie będzie wymagało od ciebie żadnej konkretnej wiedzy i umiejętności. Będziesz musiał podlać go na czas, poluzować glebę w kręgu przy pniu, usunąć chwasty i nałożyć opatrunek górny. Jeśli ściółkujesz koło łodygi rośliny materiałem organicznym, będziesz musiał to robić znacznie rzadziej. Najważniejszym punktem pielęgnacji roślin jest przycinanie.

Podlewanie i karmienie pyracantha

Pyracantha jest odporna na suszę, dlatego nie wymaga częstego podlewania, ale nowo posadzoną roślinę należy regularnie podlewać, aż się zapuści. W przyszłości przy suchej pogodzie wystarczy raz w tygodniu nawilżać krąg pnia. Znakiem, że pirakantha wymaga podlewania, są opadające, wiotkie liście i zbyt miękkie, żółknące łodygi. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wody, wlej ją do okrągłego rowu wykopanego na obwodzie koła pnia. Staraj się jak najgłębiej nasycić glebę wokół rośliny wilgocią. Po podlaniu wygodnie jest poluzować glebę i chwastować obszar.

Pyracantha nie wymaga częstego karmienia. Pierwsze nawożenie kompleksem mineralnym o niskiej zawartości azotu przeprowadza się na początku aktywnego sezonu wegetacyjnego. Za drugim razem ten sam nawóz stosuje się pod koniec lata..

Przeszczep Pyracantha

Pyracantha jest przeszczepiana zgodnie z tą samą procedurą, co przy pierwszym sadzeniu: kopią dołek dwa razy większy niż domniemana gliniana bryła z korzeniami, a następnie przenoszą do niej wykopaną roślinę. Nie zapominaj, że po przesadzeniu pyracantha potrzebuje intensywnego podlewania, co ułatwia jej adaptację w nowym miejscu..

Przycinanie pyracantha

Uprawa pyracantha obejmuje również formatywne przycinanie rośliny. Możesz przyciąć pirakantę o każdej porze roku, ale wskazane jest wykonanie pierwszej fryzury w połowie wiosny, następnie w środku jesieni i po raz trzeci późną jesienią, dosłownie na początku zimy.

Wiosną poczekaj, aż pirakantha rozkwitnie i pokrój ją według własnego uznania, pozostawiając kwiatostany, które później dadzą ozdobne owoce. Nie zapominaj, że kwiaty i jabłka powstają tylko na tych pędach, które mają więcej niż rok. W środku jesieni wykonaj drugie przycinanie, usuwając gałęzie i pędy, które blokują dostęp do dojrzewających owoców i skazują je na gnicie. A pod koniec późnej jesieni ponownie uwolnij krzew od nadmiaru liści, pędów i gałęzi. Ilekroć tniesz pirakantę, nie skracaj jej pędów o więcej niż jedną trzecią długości..

Starsze krzewy pirakanty mogą wymagać odmłodzenia, w którym cała roślina jest przycinana na wysokość 30 cm przygotowując się do zabiegu nie zapomnij założyć grubych rękawiczek, aby chronić dłonie przed cierniami.

Jeśli chcesz obrócić pirakantową ścianę budynku, skieruj jej pędy wzdłuż podpór w żądanym kierunku i napraw je. W takim przypadku roślina może nie wymagać przycinania..

Hodowla pyracantha

Propagowane przez sadzonki i nasiona pyracantha. Nasiona, jak już pisaliśmy, wysiewa się przed zimą lub wiosną, ale przed zabiegiem wiosennym materiał siewny musi przejść obowiązkową stratyfikację. Niestety rozmnażanie nasion zachowuje jedynie cechy gatunkowe rośliny rodzicielskiej..

Najczęściej ogrodnicy uciekają się do wegetatywnej metody rozmnażania pyracantha - poprzez nakładanie warstw i sadzonki, ponieważ zachowują zarówno cechy gatunkowe, jak i odmianowe rodziców. Do sadzonek nadają się zarówno zielone, jak i zdrewniałe sadzonki, ale zielone sadzonki zapuszczają się znacznie łatwiej. Sadzonki zbierane są w czasie wiosennego przycinania: potrzebne będą gałęzie o długości 15-20 cm, zdejmij ich dolną część z liści i opuść dolną część do roztworu korzeniowego, a następnie posadź sadzonki pod kątem w mokrym piasku i przykryj przezroczystą czapką. Regularnie zdejmuj pokrywę, aby przewietrzyć sadzonki i rozpylić piasek. Ukorzenienie trwa średnio około trzech tygodni, ale sadzonki muszą być uprawiane w warunkach szklarniowych przez kolejny rok, a dopiero następnej wiosny można je sadzić w otwartym terenie. Jeśli hodujesz sadzonki żywopłotów, będziesz musiał je uprawiać w szklarni przez dwa lata..

Dla tych, którzy mają już na miejscu dorosłego krzewu pirakanty, łatwiej jest rozmnażać roślinę przez nakładanie warstw. Wiosną zgiąć kilka nisko rosnących, zdrowych i silnych pędów, ułożyć je w bruzdach wykonanych wcześniej pod krzakiem, pozostawiając tylko wierzchołki na powierzchni, utrwalić pędy w bruzdach i posypać żyzną glebą. Przez cały sezon podlewamy i odchwaszczamy glebę wokół warstw, przykrywamy je listowiem na zimę, a następnej wiosny oddzielamy od macierzystego krzewu i sadzimy na stałe.

Pyracantha zimą

Niektóre gatunki pyracantha są wystarczająco odporne. Na przykład pirakantha wąskolistna w Moskwie i regionie moskiewskim zimuje normalnie w ogrodzie. Niemniej jednak, w przypadku zbyt silnych mrozów lub niewielkiej ilości śniegu, koło pnia krzewu lepiej przykryć grubą warstwą opadłych liści. Ale nawet jeśli pirakantha zamarznie do szyjki korzeniowej, to pod warunkiem, że jej korzenie były chronione przed mrozem przez schronienie, roślina dość szybko wyzdrowieje, wystarczy usunąć zamarznięte gałęzie i pędy podczas pierwszego przycinania.

Szkodniki i choroby Pyracantha

Pyracantha bardzo rzadko choruje i prawie nie ma na nią wpływu szkodniki. Czasami jednak można na nim znaleźć mszyce. Dzieje się tak, gdy roślina jest osłabiona przez niewłaściwe warunki utrzymania lub złą pielęgnację. Nie czekaj, aż mszyce rozmnażą się lub zainfekują roślinę jakimkolwiek wirusem, natychmiast potraktuj krzak środkiem owadobójczym.

Pyracantha jest również dotknięta oparzeniem bakteryjnym, którego nie można wyleczyć, dlatego kupując sadzonki, należy preferować odmianę najbardziej odporną na tę chorobę. Pyracantha może zachorować na choroby grzybowe, takie jak zaraza lub parch, a przyczyną tego będzie również zła pielęgnacja lub nieodpowiednie warunki dla rośliny. Możesz zniszczyć czynnik wywołujący chorobę za pomocą roztworu Fundazolu lub innego fungicydu o podobnym działaniu.

Rodzaje i odmiany pyracantha

Na środkowym pasie uprawiane są dwa gatunki pyracantha.

Pyracantha wąskolistna (Pyracantha angustifolia)

pochodzi z południowo-zachodnich Chin. Jest to krzew zimozielony z kolcami na gałęziach, osiągający wysokość 4 m. Liście wąskie, podłużne lub awersyjno-lancetowate do 5 cm długości, z podstawą klinowatą i niekiedy ostrym wierzchołkiem, całe lub ząbkowane w górnej części blaszki liściowej. W górnej części liście dojrzewają w młodym wieku, w wieku dojrzałym są nagie, poniżej pokryte szarawym pokwitaniem. Kwiaty białe zebrane w kwiatostany corymbose osiągają średnicę 8 mm. Owoce są kuliste, lekko sprasowane, do 8 mm średnicy, zwykle w kolorze jasno pomarańczowym. Zimotrwalosc pirakanty wąskolistnej jest dość wysoka. Najlepsze odmiany tego gatunku to:

• Pomarańczowy blask - wzniesiona roślina o wysokości do 2,5 m z rzadkimi gałęziami i zielonymi liśćmi, które nie opadają w ciepłe zimy. Kwitnienie rozpoczyna się w maju. Jabłka w roślinach tej odmiany są okrągłe, jasnopomarańczowe;
• Golden Charmer - szybko rosnący krzew o łukowatych pędach, osiągający do 3 m wysokości i kwitnący skutecznie w maju z puszystymi tarczami białych kwiatów. Owoce w kolorze pomarańczowym osiągają 1 cm średnicy, odmiana jest wysoce odporna na zanieczyszczenie powietrza i suszę, ale w ekstremalnie niskich temperaturach może przemarzać.

Pyracantha jasnoczerwony (Pyracantha coccinea)

pochodzi z Azji Mniejszej i południa Europy, gdzie rośnie na polanach, obrzeżach lasów oraz w jasnych lasach. Ten szeroko rozłożysty krzew osiąga wysokość 2 cm, a jego dolne pędy często rozprzestrzeniają się po ziemi. Liście lancetowate lub podłużne eliptyczne, skórzaste, błyszczące, do 4 cm długości, ciemnozielone wiosną i latem, jaskrawoczerwone jesienią. Kwiaty są białe lub różowożółte, owoce kuliste, do 6 mm średnicy, koralowo-czerwone. Czerwona pirakanta wyróżnia się odpornością na suszę, ale jej zimotrwalosc jest niska, dlatego na zimę należy ją przykryć. To jadalna pirakantha: w każdym razie ptaki dziobią jej jabłka przez całą zimę. Najbardziej znane odmiany gatunku:

• Pyracantha Red Column - najpopularniejsza roślina o wysokości do 3 m, która kwitnie małymi białymi kwiatami zebranymi w parasolki. Owoce są małe, jaskrawoczerwone;
• Red Cash - półzimozielona roślina o wysokości do 2 m, z prostymi, elastycznymi pędami i bogatymi czerwonymi jagodami.

Popularne są również pyracantha crenate i pyracantha sharlakhovaya, jednak oba te gatunki wcale nie są odporne na zimę, dlatego są uprawiane w kulturze pokojowej.

Pyracantha w projektowaniu krajobrazu

Główne zalety pirakanty to obfite, długo kwitnące i jasne, piękne owoce. Roślina ta służy do tworzenia żywopłotu, ponieważ pirakantha nie tylko rośnie pięknie i gęsto, ale także „wyposaża się” w ciernie, które niezawodnie chronią obwód przed nieproszonymi gośćmi.

Roślina zachowuje blask liści i jagód nawet w głęboką zimę, dlatego brzydkie ściany i budynki są często ozdobione pirakantami, ale powinieneś wiedzieć, że sama roślina nie skręci się i nie przylgnie do podpory, będziesz musiał pokierować jej pędami i je naprawić. Niemniej jednak pyracantha jest idealna do ogrodnictwa wertykalnego..

Pyracantha jest uprawiana zarówno jako roślina solo, jak iw małych grupach: może być używana do ozdabiania skalistych wzgórz, do układania granicy, może być używana jako tło dla mixborders. Pyracantha ma jedną niezwykłą cechę: zapamiętuje swoje położenie względem podpory i po zdjęciu podpory nadal zachowuje swój zwykły kształt.

Bonsai często powstają z pyracantha, są szczególnie atrakcyjne w postaci kaskady lub drzewa z jednym lub więcej pniami.