Winogron phyloxera: metody walki, przyczyny

Każdy, kto zetknął się z uprawą winogron, z pewnością słyszał o takim szkodniku jak filoksera, której ojczyzną jest Ameryka Północna. Pierwsze wzmianki o jego szkodliwym wpływie na rośliny w Europie sięgają 1868 r., A pod koniec XIX wieku ten szkodnik zniszczył około 6 000 000 hektarów europejskich winnic, powodując ogromne szkody. Teraz istnieją skuteczne metody zapobiegania i kontroli filoksery, które omówimy szczegółowo w tym artykule..

Opis

Filoksera, czyli mszyca winogronowa, to malutki owad, który może spowodować ogromne szkody nie tylko w uprawie, ale w całej winnicy. Ten szkodnik jest bardzo mały, jego długość nie przekracza 1-1,5 mm. Dość trudno go zauważyć również dlatego, że jest pomalowany na kolor bladozielony lub jasnozielony, dzięki czemu doskonale maskuje się na liściach i pędach.

Rodzaje

Te szkodniki mogą być skrzydlate i bezskrzydłe. Ich układ pokarmowy jest zaprojektowany tak, aby mogły żerować na korzeniach i liściach rośliny, aw niektórych przypadkach nawet na wąsach i sadzonkach.

Korzeń

Bezskrzydła mszyca winogronowa wpływa na system korzeniowy rośliny i podziemną łodygę krzewu. Malutkie larwy o wielkości zaledwie 0,5 mm są bardzo odporne, spokojnie zimują pod ziemią, a gdy nadejdzie ocieplenie, czyli temperatura wzrośnie powyżej 0, uaktywniają się i stają się samicami o wymiarach ~ 1 mm.

Bezskrzydłe szkodniki mają wystarczająco długą trąbkę, która pomaga im odżywiać się sokiem z systemu korzeni winogron. Jednocześnie ślina filoksery zawiera szkodliwe substancje, które dostają się do kłącza przez trąbkę i infekują go.

Na korzeniach winogron tworzą się zgrubienia i foki, które utrudniają normalne życie krzewu, przestaje rosnąć, a po chwili całkowicie obumiera. Szkodliwy owad preferuje europejskie odmiany winorośli, to one nie mają odporności na tego pasożyta.

Arkusz

W związku z tym filoksera ze skrzydłami lub liśćmi wpływa na zieloną część rośliny, a mianowicie na liście, aw bardziej zaniedbanej formie nawet na wąsy winogron. Pasożyty składają jaja na krzewach, z których później wyłaniają się larwy.Istnieje również galusowa postać tego szkodnika, który żyje głównie na amerykańskich odmianach winogron. Te filoksery tworzą galasy, guzki na liściach, w których po chwili pojawiają się larwy, a następnie samice. Po wypełnieniu jednego liścia galasami szkodniki przechodzą do następnego, infekując w ten sposób cały krzew..

W obu przypadkach za pomocą trąby mszyca wysysa sok z liścia i zaraża go szkodliwą śliną, wywołując próchnicę. Liście pokrywają się guzami i obrzękami, a jeśli na krzaku jest dużo owadów, cierpią anteny i ogonki roślinne.

Europejskie i azjatyckie odmiany winogron są odporne na tego typu szkodniki i rzadko na nie cierpią..

Powody

Problem polega na tym, że przy pomocy wiatru, wody podczas nawadniania lub opadów szkodnik rozprzestrzenia się dość szybko i na duże odległości..Skrzydlate osobniki poruszają się swobodnie po 100 m, są też przenoszone przez ludzi na ubraniach i butach, a także przez zwierzęta i ptaki..

Ogromne znaczenie ma to, jakie winogrona są sadzone na miejscu. Podczas sadzenia odmian europejskich należy pamiętać, że są one najbardziej narażone na szkodniki korzeni. A Amerykanie rozwinęli odporność na bezskrzydłą filokserę i cierpią na nią znacznie rzadziej..

Jeśli chodzi o pasożyta liści, sytuacja jest nieco inna, wręcz przeciwnie, odmiany amerykańskie są do tego predysponowane, podczas gdy odmiany europejskie są bardziej odporne. Chociaż jest to dość subiektywne i zależy nie tylko od odmiany, ale także od czynników, takich jak wiek krzewu i gleba, na której rośnie.

Na młode krzewy, których korzenie są płytko w ziemi, pasożyt dotyka znacznie częściej niż na te, których system korzeniowy jest już dobrze zakorzeniony..Filoksera preferuje luźną i ustrukturyzowaną glebę, ponieważ wilgoć jest w niej dobrze zatrzymywana i jest wystarczająca ilość tlenu, a nawet ciepło jest zatrzymywane, wszystko to jest warunkiem wstępnym jej „dobrobytu” w winnicy.

A jeśli sadzisz winogrona na glebie piaszczystej, gliniastej i gliniastej, pasożytowi będzie znacznie trudniej je uszkodzić. Owadowi trudno jest utrzymać żywotną aktywność tam, gdzie wilgoć i powietrze nie pozostają, a na piasku nagle umierają.

Należy zaznaczyć, że klimat tak naprawdę nie ma znaczenia, pasożyty z łatwością znoszą zimę i uporczywe mrozy, a wraz z nadejściem temperatur powyżej zera stają się aktywne.

Jak walczyć

Doświadczeni hodowcy zalecają przechowywanie materiału sadzeniowego w kwarantannie, a także preferowanie odmian odpornych na szkodnika. Jeśli sadzonki są zakażone, z pewnością należy je leczyć, a do tego istnieją dwa sposoby: fumigacja i mokra.

Pierwszy jest używany, gdy szkodliwy owad odpoczywa, to znaczy w zimnych porach roku. Przeprowadza go służba sanitarna, która musi być informowana o wybuchach filoksery. Metoda polega na leczeniu zakażonych obszarów specjalnymi preparatami.

Przetwarzanie na mokro odbywa się w okresie aktywnego życia szkodnika. Polega na tym, że rośliny są traktowane emulsją izomeru gamma hekschlorocyklageksanu.

Skuteczną metodą zwalczania pasożyta jest również przykrycie młodych krzewów osłonami z polietylenu w połączeniu z sadzeniem na dużych głębokościach; przestrzeganie tego zalecenia powoduje, że owady mają znikome szanse na zasiedlenie systemu korzeniowego winogron.Istnieje również sposób radzenia sobie z filokserą, który polega na działaniu fungicydów i insektycydów, czyli chemikaliów. Zwracają się do niej trzy razy w okresie wegetacji: natychmiast po pojawieniu się liści, przed kwitnieniem i po utworzeniu jajników na krzakach.

Winnice zarażone filokserą liściastą są traktowane chemicznie. Jest na to wiele leków, a te popularne i skuteczne to:

• „Karbofos”;
• BI-58;
• Kinmixon;
• „Zolon”;
• „Confidor”;
• „Mitak”.

Stosowanie szczepów, czyli podkładek, jest również określane jako skuteczne metody zwalczania tych szkodników. Najważniejsze jest to, aby sadzonki szczepionej rośliny były zdrowe. Ponadto podkładki powinny być wysoce odporne na mszyce winorośli. W przypadkach, gdy winogrona są zakażone korzeniem filoksery, stosuje się lotny dwusiarczek węgla.

Jego dawkowanie zależy od stopnia zniszczenia i zaniedbania winnicy. Maksymalnie 300-400 cm3 na m2 można zniszczyć szkodnika i oczyścić glebę, ale jednocześnie nie ma możliwości konserwacji winogron, więc dawkę można zmniejszyć do 80 cm3 na metr kwadratowy i rośliny są konserwowane.

Zapobieganie

Zapobieganie rozwojowi choroby jest zawsze dużo łatwiejsze i lepsze niż jej leczenie, i tak też się dzieje w przypadku profilaktyki filoksery. Przestrzegając zasad sadzenia i utrzymując sadzonki w kwarantannie, już znacznie zmniejszasz ryzyko infekcji.

Nie należy również zaniedbywać oprysków profilaktycznych, które eksperci zalecają co najmniej 3 razy w okresie wegetacji, a mianowicie po zakwitnięciu pierwszych 3-5 liści, przed kwitnieniem i po utworzeniu się kiści winogron.

Duże znaczenie ma również przestrzeganie zasad techniki rolniczej, sadzenie w odpowiedniej glebie zapewni niezawodną ochronę winnicy. Przypomnijmy, że filoksera nie wpływa na rośliny sadzone w glebie gliniastej, gliniastej lub piaszczystej. Szczepienie winogron bardziej odpornymi podkładkami może również zminimalizować ryzyko infekcji filoksery..Inną metodą zapobiegania jest zalewanie gleby wodą zmieszaną z substancjami toksycznymi, ale jest to bardzo pracochłonne i nieskuteczne, ponieważ zatrzymuje szkodnika w ziemi tylko przez określony czas, więc doświadczeni hodowcy rzadko się do tego zwracają..

Najważniejsze jest zrozumienie, że filoksera to bardzo niebezpieczny szkodnik, który jest niezwykle trudny do zwalczania. Dlatego przed sadzeniem winogron ważne jest, aby zapoznać się z cechami i pochodzeniem odmiany, a także zwrócić uwagę na stopień jej odporności na tego szkodnika..