Ligustr: sadzenie i pielęgnacja, rodzaje i odmiany

Roślina ligustr (łac. Ligustrum)

To rodzaj zimozielonych, półzimozielonych i liściastych krzewów i niedużych drzew z rodziny oliwek, który obejmuje około 50 gatunków występujących powszechnie w Europie, Azji, Australii i Afryce Północnej. Privet jest najbardziej różnorodnie reprezentowany we florze Chin, Japonii, Himalajów i Tajwanu. Łacińska nazwa rośliny pochodzi od czasownika „ligare”, co oznacza „wiązać” i wyjaśnia ściągające właściwości kory ligustr. Ligustr jest bliskim krewnym bzu, podobieństwo liści i kory tych dwóch roślin jest uderzające, ale ligustr jest mniejszy, a jego kwitnienie nie jest tak atrakcyjne jak bzu. Ligustr to jedna z tych roślin, które w zaniedbanej formie w ogóle nie zwracają na siebie uwagi, ale warto podnieść nożyczki i nadać krzakowi kształt, bo jest on najcudowniej przemieniony.

Przylądek - opis

Ligustr to krzew o wysokości ok. 2 mi szerokości do 1 m lub nieduże drzewa z rozłożystą koroną, dorastające nie wyżej niż 6 m. Liście ligustrowe, całe, podłużne, jajowate, skórzaste, ciemnozielone na górnej stronie i jaśniejsze na gałęzie naprzeciwko. Kwiaty drobne, pachnące, białe, prawie siedzące, zebrane w luźne kwiatostany wiechowate o długości od 6 do 18 cm, kwitną przez 3 miesiące, począwszy od czerwca lub lipca. Privet to jagodowe, małe, zaokrąglone pestkowce o ciemnoniebieskim lub czarnym kolorze z jednym do czterech nasion. Privet rośnie bardzo szybko. Najbardziej odporną na zimę rośliną jest ligustr zwyczajny - zwykle rośnie na środkowym pasie. Sadzenie i pielęgnacja ligustra, a także rozmnażanie ligustr jest tematem tego artykułu. W kształtowaniu krajobrazu przeważnie uprawia się żywopłoty ligustrowe, chociaż świetnie wyglądają w małych grupach i jako roślina solo. Ostatnio popularność zyskuje prywatne bonsai.

Ligustr do sadzenia

Kiedy sadzić ligustr

Privet jest mieszkańcem runa leśnego, więc jest odporny na cień, odporny na gazy i suszę, a także bezpretensjonalny w doborze gleby. Privet słabo rośnie tylko na kwaśnych, suchych glebach piaszczystych. Jednak szczyt dekoracyjności roślina osiąga w sprzyjających dla niej warunkach, dlatego najlepiej sadzić ją na otwartej przestrzeni, cofając się od zabudowy co najmniej 70-100 cm, na glebie umiarkowanie wilgotnej, pożywnej, przepuszczalnej o odczynie obojętnym, a nawet lepszym, lekko zasadowym. Optymalny skład gleby to darń, próchnica i piasek w stosunku 3: 2: 1. Ligustr można przeszczepić w dowolnym momencie sezonu wegetacyjnego, ale nadal lepiej jest to robić wiosną, zanim budzą się pąki, chociaż wielu uważa, że ​​sadzenie ligustrów we wrześniu-październiku jest bezpieczniejsze.

Jak sadzić ligustr

Przed posadzeniem ligustra wykop obszar na głębokość bagnetu łopaty, wykop otwór 65x65 i głębokość, która będzie o 30 cm większa niż system korzeni ligustra, wypełnij otwór wodą i poczekaj, aż się wchłonie. W dołku włożyć warstwę gruzu o grubości 10-20 cm, a następnie wsypać kopiec mieszanki glebowej, której skład został opisany w poprzednim rozdziale, po dodaniu do niej 130 g nitroammofoski, umieścić sadzonkę ligustrową na kopcu, wyprostować jej korzenie i wypełnić dół tą samą mieszanką glebową, ale już bez nawożenia. Przez miesiąc upewnij się, że gleba wokół sadzonki nie wysycha. Następnie obszar wokół ligustra mulczujemy warstwą torfu o grubości 5-8 cm.

Sadzenie ligustrów do żywopłotów odbywa się w wykopie o szerokości 50 cm i głębokości 60 cm, sadzonki umieszcza się w nim w odległości 30-40 cm od siebie na tej samej zasadzie, co przy pojedynczym sadzeniu. Po wypełnieniu wykopu ziemią i zagęszczeniu go, podlej sadzonki pod korzeń.

Prywatna opieka

Jak wyhodować ligustr

Pielęgnacja ligustrów polega na okresowym podlewaniu rośliny, spulchnianiu gleby, odchwaszczaniu i przycinaniu krzewu. Ściółkowanie kręgu pnia ułatwi ci zadanie, ale musisz to zrobić nie wczesną wiosną, ale gdy ziemia jest już wystarczająco rozgrzana. Podlewanie ligustrów jest konieczne tylko w czasie suszy, a przy łagodnych letnich warunkach będą miały wystarczającą ilość naturalnych opadów. Zasada nawilżania ligustrów polega na tym, że podlewanie powinno być rzadkie, ale obfite, ponieważ glebę należy namoczyć do głębokości pół metra. Średnio w okresie wegetacji ligustr trzeba podlewać trzy lub cztery razy, a ilość wody jaką trzeba jednorazowo wlać pod każdy krzew to od 30 do 40 litrów.

Ligustr najlepiej przed latem nakarmić materią organiczną, dodając pod każdy krzak wiadro próchnicy lub kompostu. Rośliny z żywopłotu są karmione przez rozsypywanie na nich materii organicznej, rozprowadzanie na nim granulek superfosfatu w ilości 10 g na metr, a następnie płytkie osadzanie w górnej warstwie gleby, a następnie podlewanie.

Przycinanie ligustr

Jeśli nie wiesz, jak wykonać przycinanie formacyjne krzewów, musisz uczyć się od ligustrów: wytrzyma i ukryje wszystkie twoje wady i błędy w obliczeniach, ponieważ ma zdolność szybkiego tworzenia pędów. Zaczynają ścinać ligustr niemal od momentu posadzenia: gdy tylko sadzonka poczuje się komfortowo w otwartym terenie i zacznie rosnąć, lekko skracaj wierzchołki jej pędów, aby pobudzić krzewienie, a gdy pędy wyrosną na 10-15 cm, przycinaj ponownie - takie manipulacje wykonuje się w ciągu dwóch lat, podczas gdy roślina intensywnie gromadzi „materiał” do przycinania formującego. Kiedy zielona masa wystarczy, aby nadać krzakowi określony kształt, można rozpocząć formowanie korony. Ostatnio modna stała się japońska fryzura ligustrowego w postaci gęstych poduszek - karikomi.

Żywopłot z ligustrów w ciepłych krajach Europy może osiągać nawet dwa metry wysokości, jednak w naszych warunkach zimą krzewy tej wysokości mogą przemarzać, dlatego zalecana wysokość ligustra w żywopłocie na pas środkowy to 50 cm - zimą żywopłot jest zwykle pokryty warstwą śniegu, co oszczędza pędy od odmrożeń. Żywopłoty ścinane są w maju i sierpniu. Jeśli chodzi o przycinanie sanitarne, odbywa się to wczesną wiosną, usuwając gałęzie, które zostały złamane zimą, wysuszone, zamrożone i chore, a resztę, jeśli to konieczne, skracając o jedną trzecią.

Ligustr jesienią

W naszym klimacie uprawia się głównie ligustr - gatunek mrozoodporny, który wytrzymuje temperatury dochodzące do -30 ºC, jeśli są krótkotrwałe, aw obecności pokrywy śnieżnej nie boi się czterdziestostopniowych przymrozków. Nawet jeśli końce pędów ligustrowego cierpią podczas zimowych mrozów, wiosną bardzo łatwo jest odzyskać siły. Ligustr zwyczajny nie jest przykrywany na zimę. Wskazane jest, aby na zimę inne typy ligustrów zgiąć do ziemi, po uprzednim ściółkowaniu koła pnia, zamocować je w tej pozycji i przykryć świerkowymi gałęziami.

Szkodniki i choroby ligustr

Privet jest bardzo odporny na prawie wszystkie choroby, problemy pojawiają się tylko z powodu zwiększonej kwasowości gleby - wtedy może zachorować na plamistość lub mączniaka prawdziwego. Dlatego miej oko na pH gleby i dodaj na czas do gleby odtleniacz, na przykład mielony wapień, mąkę dolomitową lub wapno puszyste.

Spośród szkodników ligustr jest atakowany przez robaki, przędziorków, mszyce, wciornastki i owady łuskowate. Jeśli kupisz Fitoverm lub Aktellik, będziesz w stanie poradzić sobie z dowolnym z wymienionych szkodników, jeśli nie raz, to na cztery sesje z dwutygodniową przerwą - na pewno. Jeśli jednak monitorujesz stan zdrowia swoich roślin i obserwujesz warunki agrotechniczne, inwazja szkodników Ci nie zagraża.

Reprodukcja ligustr

Jak rozmnażać ligustr

Privet rozmnaża się na wszystkie możliwe sposoby: przez nasiona, odkłady, pędy, sadzonki i odrosty korzeni.

Rosnący ligustr z nasion

Rozmnażanie nasion jest pracochłonnym procesem, zwłaszcza że kiełkowanie nasion nie jest tak duże - tylko około 65%, zwłaszcza że ligustr zaczyna owocować od szóstego roku życia. Metoda rozmnażania nasion służy tylko do przemysłowej uprawy ligustr, więc nie ma sensu zbierać nasion z krzaków jesienią, ponieważ istnieją znacznie prostsze i pewniejsze metody rozmnażania - wegetatywne. Jesteśmy jednak gotowi powiedzieć, jak prawidłowo wyhodować ligustr z nasion. Z dojrzałych owoców wybierz największe nasiona, włóż je do pojemnika z wodą i poczekaj: po chwili niektóre nasiona będą pływać, inne utoną. Te, które wypłynęły na powierzchnię, nie są odpowiednie, a utopione nasiona ligustrów należy rozwarstwić - w październiku należy przeprowadzić siew zimowy w otwartym terenie. Zimą ulegną naturalnemu rozwarstwieniu, ale sadzonki ligustrów pojawią się dopiero po roku. Jeśli odkładasz wysiew nasion do wiosny, umieść je w pudełku z piaskiem i torfem i trzymaj blisko 0 ºC.

Rozmnażanie sadzonek ligustrowych

Sadzonki letnie wybiera się do szczepienia, ukorzeniania 90-100%. Są ścinane pod koniec kwitnienia, wybierając tylko rozwinięte, dojrzałe pędy. Długość sadzonek wynosi 10-12 cm, sadzi się je w darniowym podłożu, na wierzchu pokrytym gruboziarnistym wypłukanym piaskiem, pod kątem 45 º na głębokość 5 cm Optymalna temperatura ukorzenienia to 20-25 º C, wilgotność powietrza musi być stała. Aby to zrobić, na każdą łodygę nakłada się plastikową 1,5-litrową butelkę z wyciętą szyjką, wykonując kilka małych otworów w jej dnie. Pierwsze korzenie powinny pojawić się w ciągu dwóch tygodni, a po trzech miesiącach sadzonki rozwiną silny system korzeniowy. Ukorzenione sadzonki są uprawiane przez cały rok, w razie potrzeby przesadzane w dużych pojemnikach. Gdy sadzonki osiągną wysokość 50-60 cm, można je sadzić na otwartym terenie.

Powielanie ligustrów przez nakładanie warstw

Wiosną pochyl nisko rosnącą gałąź ligustrową w kierunku ziemi, wykonując małe i płytkie nacięcie w korze po stronie, która będzie leżeć w ziemi. Kopać w naciętej części warstwy, a na wierzchu leżeć mech torfowiec, który cały czas powinien być mokry - to ważne. Nie musisz kopać w górę - kiedy zacznie rosnąć, zrozumiesz, że proces rootowania zakończył się sukcesem. Najlepiej jest oddzielić sadzonki od rośliny matecznej i posadzić na stałe w miejscu następnej wiosny..

Ligustr można rozmnażać warstwami bez kapania: zrób kilka zadrapań na gałęzi za pomocą igły, woreczek foliowy napełnij wilgotną ziemią i przymocuj do gałęzi tak, aby plastik zakrył gałąź, w której została zarysowana. Aby zapewnić szczelność, zabezpiecz torbę taśmą. Ta metoda pozwoli ci obserwować, jak pakiet stopniowo zapełnia się korzeniami. W ten sposób można jednocześnie wyhodować kilka warstw. Kiedy korzenie wypełnią worek, odetnij gałąź poniżej nacięcia, ostrożnie usuń plastik i przeszczep nacięcie z korzeniami na trwałe miejsce..

Rodzaje i odmiany ligustrów

Oferujemy zapoznanie się z najpopularniejszymi ligustrami uprawianymi w kulturze.

Ligustrum vulgare (Ligustrum vulgare)

rośnie naturalnie na południu i południowo-zachodniej Ukrainie, na północy Mołdawii, na Kaukazie, w północnej Afryce, w Azji Mniejszej, a także w południowej i środkowej Europie, wykorzystując do wzrostu podszycie dębowe. Odporny na cień, liściasty, rozgałęziony krzew o wysokości do 5 m. Liście lancetowate lub podłużne, skórzaste, ciemnozielone na wierzchu, jaśniejsze na dole. Kwiaty u roślin tego gatunku są pachnące, drobne, białe, zebrane w wyprostowane wiechy o długości do 6 cm. Kwitną w pierwszej połowie lata i blakną po trzech tygodniach. Jagody ligustrowe pozostają na krzakach do stycznia. Jest to najbardziej mrozoodporna odmiana, dlatego najczęściej uprawiana jest w ogrodach i parkach na środkowym pasie. Oprócz oryginalnych gatunków, w kulturze ogrodowej uprawia się około 10 form dekoracyjnych ligustrów: piramidalnych, płaczących, zimozielonych, szarych, szarobrązowych, złotych, żółtawych, złocisto-pstrych, srebrzysto-pstrych, jałowych i żółto-owocowych. Najpopularniejsze odmiany:

• Aureum - półzimozielony ligustr, nie wyższy niż metr wysokości, ze złotymi liśćmi. Rośnie bardzo wolno. Nie kwitnie. W ciepłe zimy niektóre liście opadają dopiero na wiosnę;
• Wikariusz - także półzimozielony krzew o wysokości do 1 m, o gęstej koronie i złocistożółtych, szeroko owalnych liściach o długości do 6 cm, które zimą stają się fioletowo-brązowe. Kwitnie w połowie lata z małymi pachnącymi białymi kwiatami. Wymaga schronienia na zimę;
• Privet Aureo-variegatum - nie kwitnący krzew o wysokości do 100 cm, o różnobarwnych złotych liściach tworzących koronę o średnicy do 120 cm.

Lśniący ligustr (Ligustrum lucidum)

rośnie naturalnie w Japonii, Chinach i Korei. Jest to małe drzewo lub duży zimozielony krzew o wydłużonych, jajowatych, ciemnozielonych liściach o długości do 15 cm, błyszczących na górnej stronie i pachnących wiechach kwiatowych o długości do 18 cm z małych białych kwiatów, które kwitną przez trzy miesiące. Lśniący ligustr nie toleruje temperatur poniżej -15 ºC, dlatego zaleca się przykrycie go na zimę. Formy ozdobne tego gatunku: złotobrązowe, złocisto-pstrokate, trójkolorowe.

Ligustrum japonicum (Ligustrum japonicum)

najczęściej występuje naturalnie w Japonii i Korei Południowej. Jest bardzo podobny do błyszczącego ligustr i często są mylone. Jest to zimozielony ligustr, nie więcej niż 4 m wysokości, ze zwartą koroną i drobnymi skórzastymi, ciemnozielonymi liśćmi, kwiatostany jego kwiatostanów są mniejsze niż lśniących ligustrów, nie kwitną tak długo, a gatunek ten rośnie wolniej. Ale ligustr japoński jest bardziej odporny na cień i mrozoodporny. Istnieją dwie odmiany ozdobne ligustrów japońskich - okrągłolistne i różnorodne.

Ligustr owalny (Ligustrum ovalifolium)

nie przekracza 1 m wysokości, gdyż uprawiana na środkowym pasie zimą stale zamarza, a wiosną musi się regenerować. Kwitnie niezwykle nieregularnie, o wąskich kwiatach o nieprzyjemnym zapachu. Posiada następujące formy dekoracyjne:

• ligustr pstrokaty (variegatum) - wiecznie zielony krzew, który rośnie w ciepłych regionach do wysokości kilku metrów. Liście zielone z kremowobiałym brzegiem;
• Privet Silver (Argentum) - krzewy średniej wielkości, kremowa obwódka na liściach;
• Privet Golden (Aureum) - ma złocistożółtą obwódkę wokół krawędzi liści. W regionach południowych zimuje bez schronienia, często wykorzystywana jako uprawa kontenerowa.

Privet Ibota (Ligustrum ibota)

- liściastego gatunku ligustr, rosnącego naturalnie w Chinach, Korei i Japonii do 2 m wysokości. Ma rozłożystą koronę, wydłużone, jajowate, błyszczące, ciemnozielone liście na górnej stronie, których dolna strona ma niebieskawy odcień. Pachnące białe kwiatostany do 7 cm długości kwitną latem, ale nie obserwuje się ich każdego roku. Jest to gatunek ciepłolubny, który nie toleruje zmian temperatur i nie toleruje mroźnych zim, dlatego schronienie na zimę ligustr Ibota to konieczność.

Jester Privet (Ligustrum yezoense)

podobnie jak ligustr, należy do gatunków roślin odpornych na zimę. Pochodzi z Sachalina. Odporny na cień krzew o wysokości do 1,5 m, o małych, szerokich liściach..

Ligustrum acutissumum na ostro (Ligustrum acutissumum)

ze stoków gór południowych Chin osiąga wysokość 3 m. Kwitnie obficie przez około dwa tygodnie na początku lipca, owoce dojrzewają około października. Nie jest odporny.

Ligustr zwarty (Ligustrum compactum)

- półzimozielony nie kwitnący krzew, w naturze do 4 m wysokości, w uprawie nie przekracza 2 m przy średnicy korony 180 cm, liście są duże, utrzymujące się do następnego sezonu wegetacyjnego. Niska zimotrwalosc.

Privet Kvihoui (Ligustrum quihoui)

- półzimozielony krzew pochodzący z chińskich prowincji Sichu-an, Shanxi, Yunnan, osiąga wysokość 2 m. Ma małe sztywne liście i duże wiechy do 20 cm długości z małych kwiatów. Kwitnie późnym latem. Charakterystyczną cechą jest pokwitanie młodych pędów i spodnia strona liści. Odmiany:

• Variegatum - liście z białą obwódką;
• Wikariusz - ligustr z żółtawymi liśćmi, które od mrozu nabierają brązowego odcienia.