Berberys tunberga: sadzenie i pielęgnacja, opis odmian

Berberys Thunberg (łac. Berberis thunbergii)

- gatunek z rodzaju Berberys z rodziny Berberys, rosnący naturalnie na Dalekim Wschodzie. Gatunek ten został również naturalizowany w Ameryce Północnej i Europie. W kulturze berberys Thunberg jest uprawiany wszędzie. Roślina ceniona jest przede wszystkim za wysoki efekt dekoracyjny..

Berberys Thunberg - opis

Berberys Thunberg jest krzewem liściastym o wysokości do 2,5 m, chociaż w uprawach wysokość berberysu Thunberg rzadko przekracza 1 m.Roślina ma łukowate żebrowane gałęzie, czerwono-pomarańczowe lub jaskrawoczerwone pędy, które z czasem stają się brązowe lub ciemnobrązowe.

Pąki tego gatunku są czerwonawe, jajowate, o długości około 5 mm. Liście są całe, rombowo-owalne, łopatkowe lub zaokrąglone, spiczaste lub lekko zaokrąglone u góry i klinowate u nasady. Liście berberysu Thunberg osadzone są na ogonkach, osiągają długość 2-3 cm i szerokość 1 cm, górna strona blaszki liściowej jest pomalowana na kolor jasnozielony, dolna jest szara. Jesienią liście żółkną lub jaskrawoczerwone. Pędy i gałęzie rośliny są wyposażone w kilka cienkich i elastycznych kolców o długości do 1 cm.

Jasnożółte, czerwonawe na zewnątrz dzwonkowate kwiaty berberysu Thunberg, pojedyncze lub zebrane w pęczki lub krótkie szczotki po 2-5 sztuk, osiągają średnicę 1 cm, kwitnienie rozpoczyna się w maju. Wspaniałe elipsoidalne, koralowoczerwone owoce o długości około 1 cm, dojrzewają we wrześniu lub październiku.

Ogrodników przyciąga naturalny kształt korony rośliny i piękno jej liści, których kolorystyka występuje w wielu wariantach zieleni, żółci i czerwieni. Ponadto berberys Thunberg wyróżnia się wysoką zimotrwalością oraz odpornością na groźne dla wszystkich odmian berberysu mączniaka prawdziwego i chorób rdzy..

Sadzenie berberysu Thunberg w ziemi

Kiedy sadzić berberys Thunberg

Stanowisko berberysu Thunberg powinno być słoneczne i otwarte, ale nadal chronione przed zimnym wiatrem. Odmiany o ciemnozielonych liściach mogą rosnąć w półcieniu, ale berberysy z czerwonymi i bordowymi liśćmi potrzebują dużo światła. Gleba potrzebuje lekkiej, głęboko osuszonej, w żadnym wypadku bagnistej. Jeśli gleba na miejscu ma ciężką strukturę, która nie przepuszcza wody i powietrza, do wypełnienia dołu do sadzenia należy przygotować podłoże z darni, piasku i próchnicy w stosunku 2: 1: 1..

Berberys Thunberg sadzi się wiosną, przed pęcznieniem pąków lub jesienią, preferowane jest sadzenie jesienią. Sadzonki z zamkniętym systemem korzeniowym można sadzić o każdej porze roku, z wyjątkiem zimy.

Jak sadzić berberys Thunberg

Wykop otwór do sadzenia o średnicy i głębokości około pół metra. Odległość między dwoma krzewami powinna wynosić 1,5-2 m, a jeśli sadzisz żywopłot, umieść 2 krzewy na 1 m, podczas sadzenia odmian karłowatych odległość między krzakami pozostaje w granicach 50 cm.

Ułóż warstwę piasku o grubości 10 cm na dnie dołka, następnie wypełnij doły przygotowanym podłożem, ostrożnie umieść na nim sadzonkę, wyprostuj jej korzenie i wypełnij puste przestrzenie tym samym podłożem. Lekko ubić powierzchnię i podlać sadzonkę. Po wchłonięciu wody krąg przy łodydze mulczujemy humusem lub torfem i skracamy część naziemną, pozostawiając nie więcej niż 3 pąki na pędach. Dopóki sadzonka nie zostanie zaakceptowana i nie wyrośnie, jest podlewana raz na 10 dni..

Pielęgnacja berberysu Thunberg

Sadzenie berberysu Thunberg i pielęgnacja go nie jest pracochłonne. Nie wymaga częstego podlewania ani obfitego karmienia. Nawilżenie kręgu pnia będzie wymagane tylko podczas długotrwałej suszy, w pozostałym czasie berberys ma wystarczające naturalne opady. Aby zapobiec rozlewaniu się wody podczas podlewania, wykonaj wałek o wysokości około 10 cm na obwodzie koła pnia lub wybierz glebę spod krzaka tak, aby koło pnia stało się dużym, niezbyt głębokim otworem. Podlewanie odbywa się ciepłą wodą pod korzeniem. Po podlaniu lub deszczu poluzuj glebę wokół buszu i usuń chwasty.

Jako nawóz do berberysu Thunberg preferowana jest materia organiczna - kompost lub humus, które są wprowadzane wiosną do kopania. Jesienią gleba pod krzakami jest ściółkowana luźnym materiałem organicznym - torfem lub luźnym kompostem.

Nie ma wielkiej potrzeby przycinania berberysu Thunberga, poza tym, że w niektórych odmianach rośliny skracają się zbyt długie pędy wystające z luźnej korony. Zwykle przycinanie jest stosowane w celu usunięcia końców pędów, które zamarzły w czasie zimy, a odbywa się to po rozwinięciu młodych liści na roślinie i ujawnieniu się zmian przymrozkowych..

Ze szkodników berberys Thunberg może infekować mszyce i ćmy kwiatowe. Od ćmy roślinę traktuje się Chlorofosem lub Decisem, a od mszyc berberysu należy wczesną wiosną spryskać krzaki roztworem 300 g mydła do prania w 10 litrach wody lub bulionu tytoniowego (500 g makhorki parzy się w 10 litrach roztworu mydła). Jeśli środki ludowe nie pomogą, będziesz musiał skorzystać z akarycydów - Aktellik, Aktara, Antitlin i podobnych leków.

Berberys Thunberg może mieć problemy z powodu mączniaka prawdziwego, plamistości liści, rdzy i wysuszenia pędów. Jeśli zauważysz białawy nalot mączniaka prawdziwego na liściach rośliny, potraktuj krzew roztworem siarki koloidalnej lub mieszanki siarki i wapna, a następnie odetnij i spal mocno dotknięte pędy. Plamistość liści objawia się plamami o różnych kształtach i kolorach. W wyniku rozwoju choroby liście zaczynają wysychać i odpadają. Niszczyć infekcję roztworem 30 g tlenochlorku miedzi w 10 litrach wody poprzez dwukrotne traktowanie krzewu: przed i po kwitnieniu. Niektóre rodzaje grzybów powodują wysuszenie pędów berberysu. Proces można zatrzymać poprzez terminowe przycinanie chorych pędów, a następnie potraktowanie rośliny roztworem fungicydu.

Wiosną na górnej stronie blaszki liściowej młodych liści pojawiają się jaskrawopomarańczowe plamki, a na spodniej stronie tworzą się zarodniki. Ta choroba nazywa się rdzą. W wyniku aktywnego rozwoju choroby liście wysychają i przedwcześnie opadają. Aby zniszczyć infekcję, konieczne jest spryskanie berberysu 2-procentowym roztworem płynu Bordeaux lub 1,5-procentowym roztworem koloidalnej siarki natychmiast po zakwitnięciu liści, a następnie traktowanie go jeszcze dwa razy co trzy tygodnie.

Reprodukcja berberysu Thunberg

Berberys Thunberg rozmnaża się przez nasiona, sadzonki, nawarstwianie, pędy i dzielenie krzewu.

Metoda generatywna umożliwia uzyskanie nowych odmian i mieszańców, ale wymaga cierpliwości i czasu. Trudność we wdrożeniu metody rozmnażania nasion polega na tym, że nasiona berberysu nie kiełkują dobrze: tylko 15 do 40% nasion kiełkuje. Aby poprawić kiełkowanie, powierzchnia nasion jest spulchniona, to znaczy nieznacznie uszkadzają łupinę powierzchniową, po czym nasiona wysiewa się do ziemi przed zimą na głębokość 4-5 cm: w zimnych porach roku ulegają naturalnemu rozwarstwieniu i dobrze kiełkują wiosną. Sadzonki berberysu Thunberg sadzi się na stałe po 2-3 latach.

Do rozmnażania potrzebne będą pędy częściowo zdrewniałe o długości około 15 cm, zielone pędy roczne można również ukorzenić z dwoma lub trzema międzywęźlami, wykonując cięcie dolne pod kątem 45 °. Aby przyspieszyć odrastanie korzeni, dolną część sadzonek przed sadzeniem poddaje się działaniu stymulatora wzrostu, po czym posadzone sadzonki przykrywa się folią z perforacją.

Jeśli chcesz rozmnażać berberys za pomocą sadzonek, wiosną wkopuj nisko rosnące gałęzie rośliny, podlewaj je przez całe lato, a jesienią, gdy się zapuszczą, odetnij sadzonki z macierzystego krzewu i przeszczep.

Podczas dzielenia krzewu można od razu uzyskać gotową sadzonkę, ale złożoność metody polega na tym, że podczas zabiegu krzew macierzysty może zostać uszkodzony. Roślinę można podzielić tylko wiosną, przed kwitnieniem lub jesienią po opadnięciu liści.

Odmiany berberysu Thunberg

Berberys Thunberg ma kilka form dekoracyjnych (wielokwiatowy, ciemnofioletowy, posrebrzany, Maksimowicz i inne) i wiele odmian. Opis odmian berberysu Thunberg mógłby zająć dziesiątki stron, dlatego zapraszamy do zapoznania się tylko z najsłynniejszymi w kulturze odmianami. Szczególnie cenne są odmiany roślin karłowatych:

• berberys Thunberg Kobold - roślina o wysokości nie większej niż 50 cm z ciemnozielonymi błyszczącymi liśćmi, które jesienią przebarwiają się na szkarłatno-czerwono lub żółto;
• Mniejszy - odmiana do 50 cm wysokości z zielonymi liśćmi;
• berberys Thunberg Aurea - krzew do 80 cm wys. o cytrynowożółtych lub złocistożółtych liściach, które jesienią przebarwiają się na żółto-pomarańczowo;
• berberys Thunberg Orange Dream - ciernisty krzew o wysokości do 70 cm z pomarańczowymi liśćmi i tymi samymi pędami;
• berberys Thunberg Gold Bonanza - odmiana do 50 cm wysokości i średnicy korony około 70 cm z małymi liśćmi o lekkim cytrynowo-złotym odcieniu;
• berberys Thunberg Bagatelle - krzewy do 40 cm wysokości z liśćmi w kolorze buraka. W tłumaczeniu z francuskiego „bagatelle” oznacza „bibelot”. Liście tej odmiany latem mają brązowawy odcień, a jesienią jaskrawoczerwony kolor;
• berberys Thunberg Golden Dream - zwarta roślina o wysokości 50-70 cm z małymi wąskimi, jasnożółtymi liśćmi, które jesienią przebarwiają się na koralowoczerwone;
• berberys Thunberg Coronita - odmiana o wysokości do 50 cm i średnicy do półtora metra z jasnymi ciemnofioletowymi liśćmi z jasnozieloną obwódką wzdłuż krawędzi;
• berberys Thunberg Podziw - gęsty krzew o wysokości do 50 cm z jasnoczerwonymi lub ciemnopomarańczowymi liśćmi z żółtą obwódką na krawędziach;
• berberys Thunberg Atropurpurea Nana - odmiana osiągająca wysokość 60 cm, a poduszkowata korona dorasta do 1 m. Liście rośliny są fioletowoczerwone, jesienią nabierają szkarłatnego odcienia. Kwiaty są czerwone na zewnątrz, żółte wewnątrz.

Wysokie berberysy Thunberg z bordowymi, pomarańczowymi lub czerwonymi liśćmi są reprezentowane przez następujące odmiany:

• Atropurpurea - krzew do 180 cm wys. o fioletowo-czerwono-brązowych liściach przez cały sezon;
• Berberys Thunberg Orange Rocket - pionowy krzew o wysokości do 120 cm i średnicy 50-60 cm z czerwono-pomarańczowymi liśćmi;
• berberysowy czerwony filar Thunberg - krzew o wysokości do półtora metra z czerwono-fioletowymi liśćmi, które jesienią nabierają szkarłatnego odcienia;
• berberysowy Thunberg Golden Ring - bardzo silna roślina o wysokości do 3 m z frędzlami żółtymi, ciemnofioletowymi liśćmi, które jesienią przebarwiają się na jaskrawoczerwone. Owoce tej odmiany są koralowo czerwone;
• Helmond Pillar - odmiana prawie kolumnowa do 1,5 m wys. z koroną ok. 50 cm Młode liście rośliny czerwono-różowe, a stare ciemnofioletowe;
• berberys Thunberg Red Rocket - silna roślina do 2 m wysokości, z pomarańczowoczerwonymi liśćmi, które jesienią stają się pomarańczowe;
• berberys Thunberg Rzutki Red Lady - krzew do 80 cm wys. z kulistą koroną, składający się z błyszczących, ciemnobordowo-fioletowych liści, żółknących jesienią.

Wysokie odmiany berberysu Thunberg z czerwonymi liśćmi Electra i Red Chief są również poszukiwane w kulturze..

Wysokie odmiany o zielonych i żółtych liściach są reprezentowane przez następujące odmiany:

• berberys Thunberg Erecta - roślina do 1,5 m wysokości z wąsko kolumnową koroną w młodości i rozłożystą koroną w dojrzałości, składającą się z małych jasnozielonych liści, które żółkną jesienią. Jaskrawoczerwone owoce długo utrzymują się na krzaku po opadnięciu liści;
• Cynober - odmiana o wysokości i szerokości około 1 m o zielonych liściach, które jesienią nabierają szkarłatnego odcienia;
• berberysowy Thunberg Green Carpet - krzew do 1 m wysokości z koroną do 1,5 m. Liście są jasnozielone latem, szkarłatno-czerwone jesienią. Owoce są czerwone lub różowe;
• berberys Thunberg Maria - polska odmiana do 1 m wysokości z kolumnowym kształtem korony. Młode liście mają czerwonawy odcień, a wraz z dojrzałością żółkną.

Berberys Thunberg ma wiele odmian o barwnych liściach. Na przykład:

• berberys Thunberg Harlequin - krzew o wysokości 120-150 cm z czerwonymi liśćmi z różowymi i białymi plamkami;
• Rosetta - odmiana o liściach bordo z dużą ilością białych i różowych plamek;
• berberys Thunberg Rose Glow - odmiana do 1,5 m wysokości i korona o tej samej średnicy. Młode liście tej rośliny są ozdobione biało-różowymi i brązowo-czerwonymi wzorami marmuru, a stare są ozdobione czerwono-fioletowymi i ciemnoróżowymi;
• berberys Thunberg Pink Queen (Atropurpurea Rosea) - rozłożysta roślina o wysokości do 120 cm z brązowymi liśćmi nakrapianymi szarymi i czerwono-różowymi kreskami. Jesienią liście stają się szkarłatne;
• Kelleris - szeroki krzew o liściach w kremowo-białych kreskach i plamkach. Jesienią białe obszary zmieniają kolor na różowy lub ciemnoczerwony;
• Silver Beauty - odmiana wolno rosnąca, osiągająca do 1,5 m wysokości i 1 m szerokości, z pstrokatymi, srebrzystozielonymi liśćmi i srebrzystą obwódką. Pod koniec sezonu na liściach pojawiają się ciemnoczerwone i różowe plamy.

Popularne wśród ogrodników i projektantów są również odmiany berberysu Thunberg Natasha, Variegata, Globe, Golden Devine, Golden Nugget, Golden Fillar, Golden Ruby, Golden Rocket, Darts Purple, Cabernet, Intermedia, Kornik, Concord, Crimzon Ruby, Paruzonu Royal Burgundy, Sunny, Sensation, Sparkle, Tony Gold, Fireball, Harmony, Sheridans Red, Cherry Bomb i wiele innych.

Berberys Thunberg w projektowaniu krajobrazu

Berberys Thunberg jest często używany jako żywopłot, a krzewom można nadać dowolny kształt lub w ogóle nie przyciąć. Żywopłot berberysu Thunberg jest nieprzenikniony z powodu kolców i jest bardzo piękny. Tworzenie może zająć od 6 do 7 lat.

Rośliny tego gatunku sadzi się na brzegach zbiorników, w ogrodach skalnych, w kompozycjach krajobrazowych i na pojedynczych nasadzeniach - wszędzie berberys Thunberg będzie piękny. Niskie odmiany roślin służą do tworzenia granic, redlin i mieszanych granic krzewów. A w ogrodach japońskich karłowate odmiany berberysu Thunberga Kobolt, Green Carpet czy Atropurpurea Nana uformowane w postaci gęstych poduszek mogą z powodzeniem zastąpić tradycyjne azalie drobnolistne.