Wychowywanie nowonarodzonych cieląt: technologia żywienia i utrzymania
Hodowla bydła jest opłacalna, ale stanowi wyzwanie. Do zorganizowania optymalnych warunków, szczególnie dla młodych zwierząt, potrzebna jest konkretna wiedza i doświadczenie, ponieważ aby cielęta dawały wysoki poziom produktywności, muszą być odpowiednio karmione i wychowywane w odpowiednim dla nich środowisku. Jak to zrobić, zostanie omówione później..
Zadowolony
Metody utrzymania cieląt
Aby potomstwo krowy rosło silne i zdrowe, należy je wychowywać zgodnie ze wszystkimi niezbędnymi warunkami. W rolnictwie istnieje kilka metod utrzymania nowonarodzonych cieląt..
Indywidualny
Ta metoda polega na oddzieleniu potomstwa od matki prawie natychmiast po urodzeniu..
Grupa
Metoda ta polega na łączeniu kilku młodych osobników (zwykle 5–10) w grupy wiekowe, które trzymane są w specjalnie wyposażonych zamkniętych pomieszczeniach - cielętach. Technikę stosuje się w mleczarstwie, aby nie zakłócać procesu pozyskiwania mleka od krów, podczas gdy cielęta są karmione ręcznie, co zajmuje dużo czasu i wysiłku.
W domu trzymanie grupowe jest wygodne tylko wtedy, gdy liczba młodych zwierząt jest niewielka, ale w środowisku gospodarczym będzie to wymagało oddzielnego personelu. W miarę starzenia się osobniki są przenoszone do następnej obory cielęcej, a następnie do stada ogólnego.
Ssanie (nieusuwalne)
Metoda stosowana w hodowli zwierząt na mięso. W tym przypadku cielęta są trzymane blisko matki, z regularnym dostępem do wymienia..
Technologia rozwoju i odchowu cieląt w warunkach domowych i przemysłowych
Zestaw środków zapewniających komfortowe warunki wzrostu i rozwoju nowonarodzonych cieląt jest najważniejszym składnikiem uzyskania silnych, odpornych i wysoce produktywnych osobników. Zarówno hodowla przemysłowa, jak i hodowla wymagają zastosowania jednej z dwóch ogólnie przyjętych technologii.
Metoda na zimno
Metoda uprawy na zimno jest stosowana do hodowli ras mięsnych i mlecznych. Jej istota polega na przesiedleniu noworodka zaraz po urodzeniu do osobnego bloku na świeżym powietrzu. Sam blok wykonany jest z tworzywa sztucznego, ściany nie są ocieplone, jednak na podłodze zawsze kładzie się głęboką, ciepłą ściółkę z siana. Mały teren spacerowy jest ogrodzony przed wejściem do boksu.
Ta metoda ma swoje zalety:
- osoby wychowane tą metodą mają większą wytrzymałość i silną odporność;
- będąc pod promieniami słońca otrzymują wymaganą ilość witaminy D;
- z pojawieniem się infekcji lub wirusa u jednego cielęcia, wyklucza się dalsze zakażenie całego inwentarza żywego młodych zwierząt i stada.
Niewątpliwie są też wady:
- wysoki koszt wyposażenia: zakup pudeł będzie wymagał imponującej inwestycji początkowej;
- na obszarach o zimnym klimacie zapotrzebowanie na żywność wzrasta o prawie jedną czwartą dziennej normy.
Metoda ciepła (tradycyjna)
Ta metoda jest najbardziej rozpowszechniona w gospodarstwach, chociaż uważa się ją za przestarzałą technologicznie. W tym przypadku przyjmuje się, że nowonarodzone cielęta są trzymane razem z krowami przez pierwsze 2 tygodnie życia, tak aby miały dostęp do mleka, a następnie w miarę stopniowego wprowadzania do diety paszy stałej, grupa cieląt jest przenoszona w wydzielone miejsce w oborze do osiągnięcia wieku, w którym mogą być przeniesienie do głównego stada.
Popularność tego podejścia tkwi w jego zaletach:
- nie ma potrzeby kupowania boksów dla cieląt ani budowania oddzielnych budynków;
- młody wzrost jest chroniony przed ekstremalnymi temperaturami i przeciągami;
- dzieci są spokojniejsze.
Nie można jednak lekceważyć oczywistych niedociągnięć metody:
- brak światła słonecznego może powodować niedobór witamin i ostry niedobór witaminy D;
- powolny rozwój młodych zwierząt z powodu małej aktywności i ograniczonej przestrzeni;
- każda choroba zakaźna szybko przenosi się na wszystkie młode zwierzęta gospodarskie.
Podstawy żywienia
Prawidłowo skonstruowana dieta cieląt od urodzenia jest podstawą i gwarancją ich pełnego wzrostu. Rozwój trawienia młodych zwierząt jest tradycyjnie podzielony na trzy okresy, z których każdy obejmuje określoną dietę.
W okresie mlecznym
Okres mleczny rozpoczyna się wraz z narodzinami potomstwa i trwa 90 dni. Pierwsze 2-3 dni nazywamy okresem siarowym, kiedy cielę karmi się siarą, która jest wydzielana przez krowę pierwszego dnia po wycieleniu. Skład siary jest bardzo pożywny i bogaty w witaminy, dlatego jej stosowanie zapewnia dziecku podstawę przyszłej odporności.
Po tym okresie przychodzi czas, kiedy młode zaczynają karmić się pełnym mlekiem matki, które przez dwa tygodnie życia jest ich głównym pokarmem. Ponadto 7 dni po urodzeniu do diety wprowadza się niewielką ilość czystej wody, ponieważ mleko pełne nie jest w stanie w pełni przywrócić wymaganej równowagi wodnej..
Od 11 dnia życia cielęta stopniowo uczy się jeść siano, a od drugiego tygodnia życia wprowadzana jest mieszanka startowa, zaprojektowana specjalnie dla młodych osobników. Po 1,5 miesiąca można wprowadzić substytuty pełnego mleka, a już od 2 miesiąca cielęta zaczynają stopniowo przyzwyczajać się do kiszonki i innej soczystej paszy.
W okresie intensywnego wzrostu
Od 6 miesiąca życia dorosły inwentarz zaczyna się karmić, dzieląc się na płeć i przeznaczenie (nabiał lub mięso). W tym wieku dieta stopniowo zbliża się do standardowej diety dorosłego stada..
Dla jałówek mlecznych podstawą diety staje się pasze objętościowe i soczyste: siano, buraki pastewne, kiszonki. Po 8 miesiącach można dodać słomę wiosenną. Proporcjonalnie zmniejsza się ilość mieszanki paszowej, co przyczynia się do większej produktywności mleka. Z drugiej strony babki i jałówki wołowe zwiększają ilość paszy treściwej.
W okresie karmienia
Tucz krów na mięso rozpoczyna się stopniowo już w okresie mlecznym (2,5-3 miesiące), zwierzęta są stopniowo przenoszone na określoną dietę, nasilenie procesu następuje po 6 miesiącach. Na tym etapie ważne jest, aby potomstwo otrzymywało maksimum składników odżywczych i białka, aby przybrać na wadze..
Najlepszym sposobem żywienia jest kiszonka z kukurydzy, której ilość nie jest ograniczona paszą białkową. Do połowy okresu tuczu, czyli 9-10 miesięcy, zapotrzebowanie na białko surowe rośnie, po czym utrzymuje się na stabilnym poziomie. Oprócz białka cielęta potrzebują źródła energii, a zatem skoncentrowanych mieszanek paszowych energetycznych.
W pierwszym okresie tuczu (do 400 kg) ich zawartość to co najmniej 40% suchej masy, aw drugim (do 650 kg) - około 30%. Ważne jest również zapewnienie młodym zwierzętom źródła wapnia i fosforu poprzez wprowadzenie do diety mieszanki witaminowo-mineralnej (do 3% dziennej diety).
Zatem rozważenie podstaw hodowli cieląt w fermie pozwala na wyciągnięcie wniosku o pracochłonności tego procesu i wysokich kosztach początkowych. Jednak stosowanie powyższych technik zmniejszy potencjalne ryzyko i zapewni optymalną wydajność zwierząt hodowlanych..
