Eremurus: opis kwiatu, sadzenie na otwartym terenie i dbanie o niego
Ogrodnicy często trzymają niesamowity kwiat eremurus na swoich polach. Wysoka i bardzo atrakcyjna roślina, przyciąga wzrok i budzi zachwyt. Mimo wszystkich swoich zalet te ozdobne kwiaty są całkowicie bezpretensjonalne w pielęgnacji. Możesz je uprawiać w dowolnym miejscu bez żadnych kłopotów..
Zadowolony
Opis i cykle życia
Naturalne siedlisko kwiatu eremurusa - półpustynie Kazachstanu, Mongolskie stepy, arabskie pustynie i pogórze Himalajów i Zakaukazia. Ta kultura występuje w Azji i Europie, aw Federacji Rosyjskiej roślina jest nawet wymieniona w Czerwonej Księdze. Nazwa rośliny została przetłumaczona z języka greckiego jako „ogon pustyni”. Wynika to z pojawienia się Eremurusa.
Jest to roślina wieloletnia, której wysokość sięga 2-2,5 m. Łodyga jest naga i silna. Liście są wąskie i wydłużone, tworząc rozety. Kwiaty tej kultury są bardzo atrakcyjne..
Płatki mogą mieć różne kolory: od niebieskiego i białego po bordowy, a nawet różowy. Owocem kwiatu jest lekko pomarszczone lub gładkie kuliste pudełko. Zawiera nasiona o ostrych i nierównych krawędziach..
W naturze Eremurus często podlega skrajnym temperaturom i wahaniom wilgotności. Pada w miejscach, gdzie kwiat rośnie głównie wiosną, latem panuje bardzo upalna pogoda, a zima charakteryzuje się silnymi mrozami. Dlatego zakład zdołał przystosować się do takich warunków..
Eremurus zaczyna się intensywnie rozwijać wraz z nadejściem wiosennego upału. Najpierw z gleby wyrasta liściasta rozeta, a następnie wyrasta łodyga, na której kwitną kwiaty. W tej chwili roślina potrzebuje obfitej wilgoci i oświetlenia..
Kiedy nasiona dojrzewają, wilgoć nie jest już potrzebna. Około lipca na kłoskach powstają małe pudełka. Następnie roślina przechodzi w stan hibernacji. W tym samym czasie jego części nadziemne giną i może się wydawać, że kwiat całkowicie wyschł. Okres spoczynku Eremurusa trwa do wiosny. Roślina dość spokojnie znosi mrozy i nie potrzebuje dodatkowego schronienia.
Rozmnażanie wegetatywne i nasienne
Hodowla Eremurusa z nasionami jest uważana za dość prostą, ale na dłuższą drogę. Przy takim sadzeniu kultura zacznie kwitnąć dopiero po 3-4 latach. Wysiew nasion jest pożądany jesienią w głębokich zbiornikach. Umieszcza się w glebie 1-1,5 cm Należy pamiętać, że kultura ta może kiełkować do 24 miesięcy. Pojemniki na nasiona należy umieścić w dobrze oświetlonym miejscu. Glebę należy od czasu do czasu zwilżyć.
Skiełkowane sadzonki mogą wyschnąć latem i wyrzucić liście. W takim przypadku lepiej chronić je przed słońcem i ograniczyć podlewanie. Sadzonki można sadzić na otwartej glebie dopiero po 2-3 latach.
Eksperci zauważają, że najlepszym sposobem rozmnażania tej rośliny ozdobnej jest sposób wegetatywny. Kwiat posadzony z korzeniem z dnem może zakwitnąć w ciągu roku.
Kupując materiał do lądowania, należy sprawdzić dno pod kątem uszkodzeń i nerek. Pielęgnacja i sadzenie kwiatu eremurusa na otwartej glebie odbywa się jesienią.
Wybór miejsca
Aby wyhodować eremurusa, należy wziąć pod uwagę cechy klimatyczne miejsc, w których żyje. Z uwagi na to, że są to pustynie i zbocza górskie, najlepszym miejscem do nasadzeń będzie otwarty i oświetlony trawnik. Każda gleba jest odpowiednia dla tej kultury. Jeśli woda gruntowa znajduje się blisko powierzchni, to podczas sadzenia kwiatu należy zadbać o urządzenie odwadniające. Można to zrobić z gruzem..
Zasady sadzenia i pielęgnacji
Sadzenie eremurusa i pielęgnacja go nie powoduje żadnych szczególnych problemów. Sadząc na klombie, należy wykonać rodzaj nasypu o wysokości około 19-21 cm z małego żwiru lub kamyków. Na wierzchu materiału należy wylać 40-centymetrową warstwę gleby. Jest to konieczne, aby usunąć nadmiar wilgoci.. Mieszankę gleby można przygotować z następujących składników:
- humus (kompost);
- Gleby ogrodowe;
- kamyki;
- piasek.
Odstęp między sadzonkami powinien wynosić co najmniej 40 cm, jeśli kwiaty sadzimy w rzędach, to między nimi powinno być około 60-65 cm.Lepiej przesadzić lub posadzić plon jesienią. Kłącza eremurusa nie trzeba zakopywać zbyt głęboko. Optymalna głębokość to 10–20 cm. Otwór powinien być bardziej obszerny, aby korzenie były w nim wygodnie rozrzucone. Sadzonkę umieszczoną w dołku należy ściółkować obornikiem lub torfem.
Dbanie o młodą roślinę nie jest zbyt kłopotliwe. Musisz podlewać kulturę tylko wiosną z obrzękiem nerek. Jednak gleby nie trzeba zbytnio nawilżać, w przeciwnym razie system korzeniowy rośliny zacznie gnić. W sezonie letnim Eremurus prawie nie potrzebuje wody. Lepiej jest chronić go przed deszczem za pomocą polietylenu. Na wiosnę konieczne jest nawożenie. W tym celu stosuje się złożone mieszanki, kompost i obornik. Wskazane jest również nawożenie uprawy przed zimowaniem..
Jeśli sadzenie eremurusa i pielęgnacja na otwartym terenie zostaną przeprowadzone zgodnie z zasadami, będzie on miał wysoką odporność na szkodniki. Jednak jego kłącze może cierpieć na myszy i krety. Jeśli kwiat jest chory, należy go wykopać, uszkodzone obszary odciąć, a rany leczyć zmiażdżonym węglem aktywnym.
Zastosowanie i odmiany
Eremurus jest ceniony za atrakcyjność wizualną. Dlatego ten kwiat jest często używany do dekoracji ogrodów i szklarni. To majestatyczna, wysoka i potężna roślina. Dobrze pasuje do innych kultur do sadzenia grupowego. Ale między kwiatami musisz zachować wystarczającą przerwę. Bezpretensjonalność względem ziemi pozwala na wykorzystanie eremurusa przy aranżacji zjeżdżalni alpejskich i skalniaków. Świetnie wyglądają na rabatach i rabatach kwiatowych. Musisz także wziąć pod uwagę wysokość rośliny. Kwitnienie rośliny trwa około miesiąca.
Obecnie istnieje około 60 odmian Eremurusa.. Najpopularniejsze z nich to:
Potężny. Wysoki krzew o masywnych uszach i łodygach. Płatki mogą być różowawe lub białe.- Himalajski. Bardzo bezpretensjonalne. Jego szypułki dorastają do 2 metrów.
- Eremurus Olga. Dość miniaturowa odmiana z dużymi kwiatostanami.
- Brunatnożółty. Charakteryzuje się delikatnymi płatkami moreli.
- Wąskie liście.
Te odmiany kultury są często używane do tworzenia bukietów, zarówno suchych, jak i żywych. Kompozycje z nich są bardzo oryginalne i atrakcyjne..
