» » Cechy uprawy i opis angielskich róż

Cechy uprawy i opis angielskich róż

Opis angielskich różRóża zawsze była słusznie uważana za królową kwiatów, jej jasne, pachnące płatki zawsze inspirowały poetów i artystów, a ogrodnicy marzyli o zdobyciu tego kwiatu w ich posiadaniu. Jedną z najmłodszych grup odmian tego kwiatu są róże angielskie, które ostatnio zyskały dużą popularność i są zwykle używane w projektowaniu krajobrazu przy dekorowaniu zespołów ogrodowych i parkowych..

Charakterystyka grupy

Róże angielskie to kolekcja odmian stworzona w drugiej połowie XX wieku przez brytyjskiego kwiaciarnię Davida Austina. Ten hodowca skrzyżował stare odmiany (damasceńskie, burbonowe, francuskie) z nowoczesnymi różami (herbata hybrydowa, floribunda). W wyniku tej pracy pojawiły się odmiany o ogromnych, gęsto zdwojonych pąkach, odporne na choroby i cieniowanie, a także zachwycające swoich wielbicieli długim kwitnieniem..

Cechy rosnących angielskich róż

Zgodnie z klasyfikacją międzynarodową odmiany angielskich róż należą do klasy pół-pnących lub krzewów. Różnią się od innych kształtem kwiatu i strukturą krzewu, łącząc w sobie zalety starych odmian, takie jak różnorodność aromatów i odcieni, kwiat w kształcie miseczki, a także ponowne kwitnienie charakterystyczne dla współczesnych hybrydowych gatunków herbat.

Należy zauważyć, że w różnych warunkach środowiskowych ta sama odmiana może przybrać inny kształt krzewu. Czasami pędy młodych roślin uginają się bardzo silnie pod ciężarem pąków, ale wraz z rozwojem kwiatu niedobór ten zanika.

Angielskie odmiany róż

W opisie róż angielskich zauważono, że kwiaty te mają wyjątkowy aromat i duże pąki z wieloma płatkami, których może być więcej niż sto sztuk w jednym kwiatku. Płatki w zarodku są ściśle ze sobą połączone i rozwijają się raczej powoli. Kolorystyka angielskich róż waha się od bieli do ciemnych odcieni wina. Grupa obejmuje zarówno odmiany o czystym kolorze, jak i przedstawicieli o mieszanym kolorze. Obecnie w odmianach Austin występuje ponad dwieście gatunków.. Wśród nich popularne są odmiany:

  • Angielskie odmiany różAbraham Darby - krzew tego gatunku jest duży i może osiągnąć wysokość do 1,5 metra, a przy dobrej pielęgnacji i sprzyjających warunkach może być jeszcze wyższy. Kwiaty miseczkowate, gęsto podwójne. Kwitnienie trwa od początku czerwca do końca września. Aromat kwiatu jest intensywnie owocowy z lekką cytrynową nutą. Wadą tej odmiany jest niska odporność na deszczową pogodę, a pąki tej odmiany nie otwierają się podczas długotrwałych opadów..
  • Chłopak z Shropshire - energiczny, obszerny krzew z dużymi błyszczącymi liśćmi. Kwiaty na początku są zamknięte, ale ostatecznie otwierają się na rozety. Kolor jest głęboko brzoskwiniowy w środku i zanika w kierunku krawędzi kwiatu. Ten gatunek ma silny owocowy aromat. Charakterystyczną cechą tej odmiany jest obfite kwitnienie, które z reguły występuje dwa razy w sezonie. Tę odmianę można sadzić w pobliżu podpory, owijając ją lub osobno. W tym przypadku powstaje malowniczy krzew z łukowatymi opadającymi pędami..
  • Boscobel - gatunek ten wyróżnia się prostym, rozłożystym krzewem i dużymi, zaokrąglonymi kwiatami, zebranymi w kwiatostany, pod ciężarem których gałęzie lekko odchylają się w dół. Pąki mają czerwony odcień, a otwarte kwiaty nabierają intensywnego łososiowego koloru. Aromat jest mocny, słodkawy z nutami gruszki i migdałów. Cechą tego gatunku jest to, że praktycznie nie ma kolców.
  • Odmiany Austin English RoseKarol Darwin - odmiana tworzy wysoki, rozgałęziony krzew o dużych kwiatach, które należą do największych z tej grupy. Płatki mają cytrynowożółty kolor w środku; gdy rosną i przesuwają się na obrzeża, bledną. Aromat tych kwiatów jest mocny, słodkawo-kwiatowy z cytrynowym odcieniem..
  • Delikatna Hermiona - gatunek ten ma krzew o średniej wysokości, który z czasem, rozszerzając się, staje się dość obszerny. Liście są średniej wielkości, na młodych pędach z czerwonawym odcieniem i ciemnozielone na pozostałych gałęziach. Płatki różowe, blaknące w kierunku krawędzi kwiatu. Pąki są duże, otwarty kwiat jest zamknięty i ma trwały aromat olejku różanego z lekkimi nutami mirry.
Co guzmania wnosi do domu: znaczenie kwiatu, znaki i przesądy

Obecnie w uznanej na całym świecie klasyfikacji róż nie ma żadnej angielskiej społeczności róż. Wszystkie odmiany uzyskane przez Davida Austina to odmiany krzewów lub zarośla.

Ale biorąc pod uwagę rosnącą popularność tego gatunku i pojawianie się coraz większej liczby odmian, jest wysoce prawdopodobne, że z czasem te kwiaty zostaną przydzielone do oddzielnej klasy..

Austin róże w Rosji

Austin róże w RosjiAngielskie róże w Rosji pojawiły się stosunkowo niedawno, zaledwie 12 lat temu. Ze wszystkich odmian tych kwiatów nie więcej niż jedna trzecia gatunków jest uprawiana w kraju. Wynika to z faktu, że w Rosji nie ma jeszcze oddziałów szkółki Austin, dlatego na podstawie testów przeprowadzonych w Kanadzie wyciąga się wnioski o odporności na zimno tego lub innego typu. Dbając o swoją reputację, oficjalna firma dostarcza do Rosji tylko najbardziej odporne na zimno odmiany, w tym takie gatunki jak:

  • Ogród angielski - krzew tej odmiany niski i wyprostowany, kształtem przypominający krzew herbaciany. Liście są duże, ciemnozielone. Kwiaty mają żółto-czerwony kolor i bogaty aromat.
  • Otello - Ten gatunek ma niezwykle duże, podwójne kwiaty o jasnym szkarłatnym kolorze. Średniej wielkości krzew z dobrze rozwiniętymi kolcami. Kwiaty osadzone są na mocnych pędach, dzięki czemu odmiana nadaje się do cięcia..
  • Evelin - Kwiaty tej róży mają morelowy kolor z wyraźnym owocowym aromatem. W upale kwiaty blakną do bladego różu, a nawet bieli. Kwitnienie jest długie, ale najlepsze kwiaty powstają już na początku.
Ojczyzna pokoju begonii roślinnej

Bardzo często róże Davida Austina w Rosji są wykorzystywane do projektowania nowoczesnych zespołów ogrodowo-parkowych, tworząc wysokie tablice i służące jako żywopłoty, podczas gdy średniej wielkości rośliny należące do tej grupy są często używane do ozdabiania klombów i tworzenia mixborders.

Większość róż Austin kwitnie na całej długości pędu, co jest jego przewagą nad innymi.

Dużą wadą róż Austin jest ich niestabilność na mokrą i deszczową pogodę, w której pąki w ogóle się nie otwierają, a kwiat może gnić, jeśli wilgoć dostanie się do płatków. Aby temu zapobiec, po deszczu zaleca się lekkie potrząsanie pąkami, usuwając z nich nadmiar kropli płynu. Te kwiaty również nie tolerują upałów..

Większość odmian lepiej zakorzenia się w klimacie umiarkowanym niż na południu, ale pomimo tych niedociągnięć róże Davida Austina zdecydowanie zajęły swoją niszę wśród miłośników róż krzewiastych..


Opinie: 129