Lawenda wąskolistna - sadzenie nasion i odpowiednia pielęgnacja kwiatów w otwartym polu

Lawenda to pachnący południowy kwiat z rodziny Lamb. Ta wiecznie zielona kultura olejków eterycznych jest szeroko stosowana w medycynie i perfumerii, kuchni i kosmetologii. Jak uprawiać lawendę na świeżym powietrzu w ogrodzie i jak właściwie o nią dbać, dowiesz się z tego artykułu.

Pachnąca lawenda - opis odmian i odmian

Lawenda to wieloletni krzew o długim systemie korzeniowym, który może sięgać nawet 2,5 metra głębokości. Liście są liniowe lub proste, z wyraźnym srebrzystozielonym odcieniem, kwiaty o liliowym, różowym lub niebieskawo-liliowym odcieniu są niesamowicie pachnące i tworzą się na wierzchołkach łodygi. Kwitnie z reguły w połowie lub w drugiej połowie sezonu letniego, przy czym jest to doskonała roślina miododajna, a nasiona lawendy przy prawidłowym przechowywaniu są w stanie zachować swoje właściwości przez kilka lat.

Lawenda, podobnie jak pokrewne uprawy, takie jak bazylia, melisa, szafran czy oregano, jest uprawiana głównie w południowych regionach śródziemnomorskich. Kwiat jest bardzo ciepłolubny, jednocześnie jest dość odporny na różne choroby i szkodniki. Znanych jest do 25 gatunków tej rośliny, ale tylko niektóre z nich są masowo uprawiane:

• Francuska lawenda południowa lub szerokolistna (Latifollia). Rośnie głównie na południowo-zachodnim wybrzeżu Europy i na Morzu Śródziemnym. Ma kwiaty o mocnym, pachnącym korzennym aromacie i różnych odcieniach kolorów. Kwitnie zwykle w kwietniu lub maju, rzadziej na początku czerwca, aw sprzyjających temperaturach może ponownie zakwitnąć późnym latem. Ta odmiana jest bardziej kapryśna w różnych warunkach środowiskowych, w przeciwieństwie do wersji wąskolistnej. Wśród najbardziej znanych odmian uprawianych czasami w południowych regionach naszego kraju można wyróżnić takie jak Rocky Road, Tiara czy Regal Splendur..
• Lawenda wąskolistna lub angielska („Augustifolia”). Bylina o srebrzystozielonych liściach i drobnych kwiatkach na łodygach. Kwitnie głównie w sierpniu lub pod koniec lipca. Ta odmiana jest najbardziej mrozoodporna i bezpretensjonalna. Zimuje dobrze, dlatego często można go spotkać rosnąc w środkowej strefie naszego kraju. Najbardziej znaną odmianą jest wąskolistny krzew w kształcie delfina, który osiąga wysokość nie większą niż 50 cm, ale ma pachnące kwiaty i jasne liście. Inne popularne rodzaje tej odmiany to między innymi Headcoat, Alba, Headcoat-Blue itp..
• Hybryda lub holenderska. Specyficzna roślina, która jest hybrydą między wąskolistnymi i innymi rodzajami kwiatów. Służy głównie do celów dekoracyjnych w projektowaniu krajobrazu. Ma wysokie pędy o jasnych liściach i dużych kwiatach o różnych kolorach, które kwitną w lipcu. Wśród znanych gatunków są Alba White, Arabian, Grosso itp..
• Ząbkowana lawenda. Śródziemnomorska odmiana wieloletniego krzewu o drobnych liściach i pachnących fioletowych kwiatach. Kwitnie w drugiej połowie lata. Liście są ścięte, ząbkowane, stąd nazwa gatunku. Najpopularniejszą odmianą jest Royal Crown.

W naszym kraju najczęściej uprawia się gatunek angielski lub wąskolistny, ponieważ dobrze znosi zimę i nie wymaga dodatkowej pielęgnacji i przetwarzania, w przeciwieństwie do wyraźnych odmian południowych. Lawendę można sadzić na miejscu na kilka sposobów iw różnych porach roku. Rozważ najbardziej optymalne i sprawdzone opcje sadzenia w zależności od pory roku.

Uprawa sadzonek - kiedy i jak najlepiej sadzić?

W otwartym terenie lawendę sadzi się nie później niż na początku października, używając rozwarstwionych i stwardniałych nasion. Sadzonki sadzi się wiosną, w pierwszej dekadzie maja. Nasiona twardnieją co najmniej 2 miesiące, przez cały ten okres muszą być utrzymywane w stałej temperaturze 5-6 stopni w pomieszczeniu o dużej wilgotności powietrza. Najczęściej świeże nasiona lawendy miesza się z piaskiem rzecznym, zwilża i przesyła do przechowywania w lodówce lub piwnicy..

Nasiona tego kwiatu można wysiewać do ziemi bezpośrednio po okresie stratyfikacji, ale jest to zalecane tylko w regionach, w których zima jest stosunkowo ciepła, bez długotrwałych mrozów. W bardziej północnych regionach lepiej jest najpierw wyhodować sadzonki z nasion w domu, a wiosną sadzi się je już na otwartym terenie w ogrodzie lub letnim domku. Przygotuj pojemne doniczki lub inne pojemniki z otworem drenażowym podczas stratyfikacji nasion. Należy w nich umieścić humus, zmieszany z ziemią ogrodową i piaskiem rzecznym w równych proporcjach.

Mieszankę gleby należy przesiać przez drobne sito, ponieważ nasiona lawendy są bardzo małe i tworzenie się grudek w mieszance może je zniszczyć. Nie będzie zbędne zapobieganie glebie domowej, w tym celu należy zapalić powstałą mieszaninę w piekarniku, a następnie dodać do niej trochę 1% roztworu nadmanganianu potasu. Następnie nasiona należy wysiać na powierzchnię gleby i posypać niewielką ilością świeżego piasku, warstwą około 3-4 milimetrów. Sadzonki można przykryć folią i umieścić w ciepłym pomieszczeniu z dobrą wentylacją i dostatecznym nasłonecznieniem. Jeśli to konieczne, wykonaj dodatkowe oświetlenie sadzonek specjalnymi fitolampami.

Przesadzanie lawendy na otwarty teren - przestrzegamy podstawowych zasad

Jeśli uprawiałeś sadzonki w domu, na początku maja musisz zacząć sadzić je na stronie. Aby to zrobić, wykonaj 15-20 cm zagłębienia w glebie, aby korzenie całkowicie i wygodnie weszły głęboko w otwór, można je trochę przyciąć przed sadzeniem. Odległość między sadzonkami, niezależnie od odmiany, nie powinna być mniejsza niż 50-70 cm, a dla odmian wysokich co najmniej 1 metr.

Jeśli zrezygnowałeś z sadzonek, a warunki klimatyczne pozwalają na siew lawendy z nasionami, to najpierw wybierz odpowiednie miejsce, a następnie dokładnie przygotuj glebę, dodając do niej odpowiednią ilość humusu i torfu do kopania. Zbyt wilgotną glebę posypać na wierzchu warstwą drobnego żwiru lub gruboziarnistego piasku. Poprawia to właściwości wentylacyjne i zapobiega przedwczesnemu próchnicy korzeni.

Nasiona wysiewa się na głębokość 4–5 cm, przestrzegając opisanych powyżej zaleceń dotyczących odległości. Po posadzeniu lekko zagęścić glebę. Jeśli jesień jest deszczowa, nie należy dodatkowo podlewać nasadzeń; jeśli gleba jest sucha, można ją lekko zwilżyć, ale nie za bardzo. Kiedy pojawi się pierwszy śnieg, pamiętaj o utworzeniu sztucznej zaspy śnieżnej na zasiewanym obszarze, po prostu wrzuć jak najwięcej śniegu jako przykrycie, w którym wysiano nasiona lawendy.

Pamiętaj, że lawenda bardzo słabo rośnie na glebach bagiennych, na obszarach o bliskich wodach gruntowych i glebach silnie kwaśnych. Najlepsza opcja dla gleby o dużej zawartości piasku i niskiej zawartości gliny, im niższa kwasowość gleby, tym lepiej dla wszystkich odmian wiecznie zielonej lawendy. Przed sadzeniem ziemię należy poluzować i nawozić torfem.

Dbając o lawendę w ogrodzie - hodujemy kwiaty z duszą

Gdy pojawią się pierwsze kwiaty, w okresie aktywnego kwitnienia, zaleca się ich odcięcie i usunięcie z łodyg. Sprzyja to lepszemu dojrzewaniu, a co najważniejsze wzrostowi aktywnego i rozgałęzionego systemu korzeniowego rośliny. W pierwszym sezonie po posadzeniu lawenda przyzwyczaja się do warunków glebowych i klimatycznych, dlatego nie należy spodziewać się po niej bujnego kwitnienia..

W tym okresie lepiej jest upewnić się, że na stronie nie pojawiają się niechciane chwasty i szkodniki. Przez cały czas po wiosennym sadzeniu należy obficie podlewać ziemię wodą i okresowo poluzowywać glebę. Nie zapomnij o karmieniu. Podczas formowania się młodych pędów i kwitnienia lawendy potrzebuje dużo potasu i fosforu.

Możesz użyć uniwersalnych kompleksów nawozowych, takich jak Agricola-Fantazia lub Rosa Univers. Dobrze stymuluje wzrost mocznika i humatu sodu. Rozpuść 1 łyżkę w wodzie. łyżka pierwszej i 2 łyżki. łyżki drugiego nawozu na 10 litrów wody. Powstała mieszanina okresowo karmi roślinę podczas podlewania..

A co najważniejsze, na czas przycinaj lawendę w ogrodzie. Gdy wyblaknie, odetnij martwe pąki i odetnij wierzchołek łodygi. Jesienią przed zimowaniem ścinamy gałęzie po obwodzie, stale zachowując kształt krzewu. Nie należy dopuszczać do nadmiernego rozciągania łodygi, później spowoduje to niewłaściwy wzrost i nie można wykonać zwykłego przycinania..

Jeśli kwiaty rosną wolno, a krzewy nie mają wystarczającej świetności, jesienią zaleca się również skrócenie wszystkich gałęzi lawendy do 5-7 cm, co pozwoli roślinie odmłodzić się na następny sezon.

Lawenda wąskolistna uprawiana na zewnątrz jest bardzo odporna na działanie różnych szkodników i chorób. Głównymi wrogami lawendy są szara zgnilizna, skoczki liściowe, tęczowe chrząszcze i grosze. Chrząszcze stopniowo zjadają liście i można je zwalczać tylko ręcznie. Pennitsa wcale nie jest niebezpieczna dla rośliny, ale estetyczny wygląd rośliny może ucierpieć z powodu jej „ślinienia się”, ponieważ po jej działaniu na liściach pojawia się nieprzyjemny nalot, podobny do ludzkiej śliny.

Ale w walce z szarą zgnilizną najważniejsze jest szybkie wykrycie. Chore pędy należy odciąć i spalić na czas. Z reguły pojawia się w porze deszczowej lub przy zbyt częstym podlewaniu gleby. Jeśli zauważysz ślady zgnilizny, pamiętaj o ponownym rozważeniu schematu podlewania rośliny, być może gleba jest zbyt wilgotna..

Inne sposoby rozmnażania lawendy - przez sadzonki i podział

Oprócz używania nasion, możesz sadzić lawendę w swoim letnim domku, dzieląc lub szczepiąc. Do rozmnażania przez sadzonki dobrze nadają się roczne, lekko grube i zdrewniałe młode łodygi, które są cięte na kilka części po około 8-10 centymetrów.

Na początku czerwca sadzonki można sadzić w ziemi, zagłębiając je od ściętej strony o 3-5 centymetrów w podłoże, które następnie należy lekko zagęścić, a na sam wycinek umieścić szklany, przezroczysty słoik jako osłonę. Gdy tylko wyrosną korzenie, brzegi należy usunąć, a sadzonki pielęgnować stosując standardową technologię.

Lawenda może się rozmnażać przez nakładanie warstw i dzielenie. Przed podzieleniem buszu należy go odpowiednio przygotować. Jak tylko roślina zakwitnie, należy ją odciąć i wyrzucić z odległości około 15 cm, a następnie wypełnić ziemię całą wolną przestrzeń między młodymi pędami. Wiosną hilling należy powtórzyć. Gdy tylko krzew stanie się bujny, z rozwiniętym systemem korzeniowym i dobrze kwitnącym, można go wykopać, podzielić i ponownie przesadzić, aby następnie można go było rozmnażać..

Korzyści z lawendy - jak można wykorzystać kwiaty i łodygi?

Ta roślina jest dobrze znaną rośliną eteryczną. Jej liście, a zwłaszcza kwiaty, zawierają dużą ilość dobroczynnych kwasów, kumaryn, garbników, borneolu i innych korzystnych składników. Olejek lawendowy jest szeroko stosowany w leczeniu oparzeń i skręceń. Suszona lawenda pomaga wzmocnić układ sercowo-naczyniowy, jest aktywnie wykorzystywana jako skuteczny środek w walce z sennością i zawrotami głowy..

W ostatnich latach lekarze doszli do wniosku, że ten kwiat ma duży wpływ na ogólny stan psychiczny człowieka. Zieleń lawendy polecana jest przez wielu specjalistów do relaksujących kąpieli, a suszone liście działają nie tylko przeciwzapalnie, ale są również znane jako doskonały środek na zwalczanie ćmy w mieszkaniu..

Oprócz właściwości leczniczych lawenda jest doskonałym rozwiązaniem dekoracyjnym do wiejskiego domu lub letniego domku. Jest sadzony wzdłuż ścieżek i chodników, tworzy się piękne żywopłoty. Dzięki jasnym kolorom w różnych odcieniach, przy pomocy lawendy, możesz podkreślić godność każdego ogrodu podczas projektowania krajobrazu na ziemi.

Projektanci zalecają stosowanie tego kwiatu w połączeniu z roślinami takimi jak krwawnik pospolity, szałwia, gortezja czy liatris. Jednocześnie lawenda stworzy w ogrodzie wyjątkową atmosferę, jeśli zostanie odpowiednio połączona z pachnącymi ziołami, takimi jak szafran czy mięta, a także z innymi krwawnikami i roślinami z rodziny karmelowych..