Hortensja wielkokwiatowa: odmiany, sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu

Hortensja wielkokwiatowa, to także ogród, mocno ugruntowała swoją pozycję na osobistych działkach ogrodników na całym świecie, zyskując zasłużoną popularność i sławę. Jasne, piękne płatki na długo kwitnących roślinach mogą stać się godną ozdobą każdego letniego domku lub klombu. Hortensja jest w stanie wykazać swoje właściwości dekoracyjne przy właściwej organizacji technologii uprawy i doborze metod agrotechnicznych.

Ogólny opis zewnętrzny

Najczęściej hortensja (inaczej hydrangia) rośnie w postaci krzewu o wysokości 1-4 metrów, chociaż wśród odmian tej rośliny można znaleźć winorośl lub małe drzewka. Najczęściej są to rośliny liściaste, podgatunki zimozielone są znacznie rzadsze.

Kwitną od późnej wiosny do ostatnich dni jesieni. Kwiatostany - wiecha, parasolka lub tarczka. Najpopularniejsze rodzaje hortensji to:

• Himalajski;
• liście dębu;
• petiolate;
• drzewo;
• wielkolistny;
• paniculata itp..

Niektóre z tych gatunków w kwiatostanie mają kwiaty różnej wielkości - duże sterylne na brzegach i małe, później owocujące, w środku. Inne odmiany mają ten sam rozmiar kwiatów, wszystkie owocują.

Hortensja ogrodowa w pomieszczeniach, bardziej znana jako wielkokwiatowa lub szerokolistna, dorasta do 60 cm wysokości, aw warunkach naturalnych dorasta do 4 m. Liście owalne lub jajowate, ostro zakończone, kolor ciemnozielony.

Najczęściej kwiaty są białe. W hortensji ogrodowej można je pomalować na następujące kolory:

• czerwony;
• niebieski;
• różowy;
• niebieski;
• fioletowy.

Hortensja wielkokwiatowa w niektórych przypadkach służy jako naturalny wskaźnik kwasowości gleby, która jest widoczna na kolorze kwiatów:

• na glebach zasadowych kwiaty są różowe lub liliowe;
• na neutralnych - beżowy lub biały;
• na kwaśny - niebieski lub niebieski.

Odmiany hortensji

Początkowo zasięg tej rośliny był stosunkowo niewielki. Najpopularniejszymi odmianami były:

• Vanguard - potężne gęste kwiatostany o średnicy do 25-35 cm. Kolor kwiatów jest najbardziej zróżnicowany.
• Zarumieniona Panna Młoda Niekończące się Lato (popularnie zwana „zaczerwienioną panną młodą”) - charakteryzuje się białymi pąkami, z których kwitną kwiaty, które następnie nabierają różowawego koloru.
• Blaumise. Średnica koronkowych kwiatostanów na tych roślinach sięga 15 cm, a boczne kwiaty są zwykle większe niż te znajdujące się w środku. Kolor płatków jest początkowo niebieski, ale wraz ze zmianami kwasowości gleby może zmieniać się od liliowego do różowego. Jest to jedna z najbardziej odpornych na choroby odmian, ale ma słabą zimotrwalosc. Kwitnienie występuje na pędach ubiegłego roku.

Ogólnie rzecz biorąc, tego rodzaju hortensja ogrodowa nie może być nazwana mrozoodporną. Dopiero w ostatnim półtora dekady dzięki pracom hodowlanym udało się wyhodować kilka odmian zimotrwałych, w tym:

• Early Senseion;
• Na zawsze;
• Wyrazić;
• Ty ja miłość;
• Niekończące się lato;
• General Vomtess de Vibrayi;
• Bodensee;
• Bukiet róż;
• Red Sensation;
• Howaria Hanabi Rose;
• Peppermint et al.

Ostatnio na działkach zaczęły pojawiać się powtarzające się odmiany, na których pierwsza fala otwierania pąków na pędach ubiegłego roku występuje w maju i pierwszej połowie czerwca, a druga zaczyna się nieco później i przechodzi na nowe pędy. Te odmiany obejmują:

• Mini Penny;
• White Ball;
• Firewox White;
• Marszczyć;
• Bloom Star;
• Hobergin;
• Coco Blank;
• David Ramsay i inni.

Lądowanie

Najbardziej optymalnym okresem sadzenia rośliny na otwartym terenie jest wiosna, ale można przeprowadzić tę procedurę w pierwszej połowie września. Pożądane jest, aby strona była lekko zacieniona. Jeśli cień jest zbyt mocny, kwitnienie rozpocznie się później. W nadmiernie nasłonecznionym obszarze roślina będzie cierpieć z powodu wysychania gleby. Nie umieszczaj hydrantii obok dużych drzew, ponieważ w tym przypadku rośliny kochające wilgoć nie będą miały wystarczającej ilości wody.

Pole do sadzenia powinno mieć wymiary 50 x 50 cm, a głębokość powinna być mniej więcej taka sama. W przypadku małych roślin objętość dołu można zmniejszyć o 10-15 cm, a następnie wypełnia się go specjalną mieszanką, która zawiera:

• 1/6 humusu;
• 1/6 igieł;
• 2/6 lekkiej gleby ogrodowej;
• 2/6 torfu wysokiego.

Podczas uprawy na glebach gliniastych zaleca się pokrycie dna dołu materiałem drenażowym, który jest stosowany jako kamyki lub keramzyt.

Najbardziej optymalnym dla hortensji wielkokwiatowej jest kwaśne środowisko glebowe.. Przy uprawie odmian, których kolor kwiatów jest liliowy, niebieski lub niebieski, do dołu należy dodać pewną ilość siarczanu glinu. Odmiany o ognistoczerwonych i różowych płatkach (takie jak Red Baron, Red Sensation, Indy Sensation, Alpengluchen) są zalecane do sadzenia w glebie zasadowej.

Przed sadzeniem część korzeniową sadzonki utrzymuje się przez pewien czas w wiadrze z wodą. Roślinę następnie opuszcza się do dołu, delikatnie rozprowadza i prostuje korzenie oraz przykrywa przygotowaną wcześniej mieszanką. Nadmierne pogłębienie kołnierza korzeniowego jest niedozwolone, ponieważ są na nim pąki, z których pojawiają się potężne pędy korzeniowe. Odległość między dwoma sąsiednimi sadzonkami musi wynosić co najmniej jeden metr.

Po napełnieniu dół jest mocno ubijany i obficie podlewany, aby gleba była dokładnie nasycona wodą. Zaleca się posypanie gleby wokół rośliny ściółką (torfem, igłami, pokruszoną korą) w celu dłuższego zatrzymywania wilgoci.

Pielęgnacja roślin

Głównym środkiem agrotechnicznym w pielęgnacji hortensji jest regularne podlewanie. Każda roślina powinna otrzymywać co najmniej 2 litry płynu tygodniowo. Powinien być przeprowadzany nie tylko latem, ale także jesienią, aby roślina lepiej zniosła warunki okresu zimowego. Najlepszą opcją do nawadniania jest woda deszczowa. Przed podlaniem zaleca się pozostawienie wody na jakiś czas w beczce, aby w ciągu dnia rozgrzała się.. Jeśli płyn jest zbyt twardy, dodaj do niego trochę rozcieńczonego 9% octu lub kwasu cytrynowego.

Hortensja nie kwitnie od razu. W pierwszym roku roślina intensywnie rozwija system korzeniowy i dopiero w kolejnych latach zaczyna kwitnąć. W związku z tym w pierwszym roku uprawy należy zadbać o stan korzeni. Tak więc przed podlewaniem pewną ilość nadmanganianu potasu należy rozpuścić w wodzie, aby powstały roztwór nabrał intensywnego różowego koloru.

W ciągu pierwszych trzech lat przycinanie jako takie nie jest przeprowadzane, usuwając tylko wysuszone pędy. Następnie każdej wiosny hortensja zaczyna się ciąć. Przycinanie jesienią nie jest akceptowane. Pęd należy skrócić do pierwszego żywego pąka, usuwając kwiatostany utworzone w poprzednich latach. Wiosenne przycinanie powtarzających się odmian hortensji doprowadzi do tego, że następnie z bocznych pąków tego samego pędu utworzy się kilka nowych kwiatostanów. Na zwykłych odmianach kwiatostany po takim przycięciu pojawiają się dopiero w następnym sezonie..

Wiosną oprócz przycinania zwykle karmi się. W tym celu zaleca się stosowanie specjalnych kompleksów mineralnych. Po wiosennym zapłodnieniu przeprowadza się kolejne - podczas pojawienia się pąków. Ostatni nawóz wierzchni odbywa się we wrześniu, pod koniec kwitnienia. Dopuszcza się wprowadzanie humusu pod rośliny.

Zwalczanie chorób i szkodników

Najczęstszą chorobą związaną z hydrantią jest chloroza. Przejawia się to w tym, że liście zaczynają szybko żółknąć, a żyły zachowują swój zielony kolor. Zwykle choroba pojawia się, gdy roślina rośnie na glebach zasadowych. Pozbądź się go za pomocą opatrunków z siarczanem żelaza i roztworem azotanu potasu.

Oznaką rozwoju mączniaka rzekomego są tłuste plamy na liściach, które następnie żółkną, a następnie ciemnieją i powiększają się.. Zwalczanie tego wymaga użycia fungicydów.

W latach z wilgotnymi, deszczowymi latami hortensja jest narażona na rdzę. Jej objawami są pomarańczowe plamki na spodniej stronie blaszki liściowej i na pędach. W celu zapobiegania roślina jest przetwarzana siarczanem miedzi..

Spośród szkodników najpoważniejszy wpływ na hortensję ma przędziorek. Na porażonych roślinach liście pokryte są od wewnątrz cienką pajęczyną, a następnie wysychają i odpadają. W takim przypadku zaleca się stosowanie Actellik lub innych środków owadobójczych..

Reprodukcja

Podobnie jak zdecydowana większość roślin ogrodowych, najlepiej rozmnażać hortensję w domu metodami wegetatywnymi. Należą do nich sadzonki, rozmnażanie przy użyciu warstw i dzielenie buszu..

Rozmnażanie za pomocą sadzonek odbywa się wczesnym latem. W tym celu wykorzystuje się pędy roczne, z których wycina się sadzonki o wielkości 8-12 cm, a cięcie od spodu wykonuje się ukośnie. Liście są całkowicie usuwane z dołu i przecinane na pół w górnej części. Ścięty materiał sadzeniowy jest natychmiast umieszczany w pojemniku z wodnym roztworem dowolnego stymulatora tworzenia korzeni (w szczególności "Kornevin"), nie pozwalając mu wyschnąć..

Po wspomnianym okresie sadzonki przenosi się na przygotowane wcześniej nawilżone podłoże. Najlepszą opcją jest uprawa sadzonek w szklarniach lub szklarniach. Jeśli nie można zapewnić takiej uprawy sadzonek, należy uciec się do stworzenia zaimprowizowanej szklarni w postaci plastikowej butelki przeciętej na pół. Od czasu do czasu pojemnik należy zdjąć w celu dodatkowego nawilżenia podłoża i spryskania sadzonek. Konieczne jest również usunięcie wysuszonych i opadłych liści, chwastów itp. Zwykle po miesiącu na sadzonkach pojawiają się nowe liście, co sygnalizuje pomyślne ukorzenienie.

Hortensja hodowana jest w pierwszych dniach maja. Kilka elastycznych pędów odrzuca się z krzaka dorosłej rośliny i mocuje we wcześniej wykopanych dołkach spinaczami do papieru. Głębokość takiego otworu powinna wynosić ok. 15 cm Na styku pędu z ziemią należy usunąć liście, aby uniknąć gnicia. W takim przypadku warto w tym miejscu wybrać korę gałęzi nożem, aby przyspieszyć pojawienie się nowych korzeni. Następnie dziura jest pokryta ziemią. Dzięki drewnianemu patykowi przywiązanemu do górnej części gałęzi można zapewnić pionową pozycję pędu. Regularnie podlewaj glebę wokół sadzonek przez cały sezon. Jesienią proces ukorzeniania dobiega końca i należy je odciąć od rośliny matecznej. Następnej wiosny nowo utworzoną roślinę należy przesadzić w nowe miejsce..

Podział buszu odbywa się wiosną. W pełni uformowany dorosły krzew wykopuje się z ziemi i dzieli na kilka części, tak aby na każdym z powstałych podziałów znajdowały się pąki wzrostu, z których następnie rozwinie się młody wzrost. W razie potrzeby dopuszcza się skrócenie zbyt długich korzeni i pędów.

Organizacja schroniska na zimę

W regionach o łagodnych zimach nie ma powodu do obaw, jak hydrangia poradzi sobie z tym okresem. Na obszarach, gdzie temperatura powietrza zimą spada do dużych wartości ujemnych, należy zadbać o ochronę rośliny przed mrozem. Pierwszym krokiem do organizacji zimowania będzie potraktowanie hortensji płynem ogrodowym Bordeaux, aby uniknąć wysychania pod śniegiem, co należy przeprowadzić przed rozpoczęciem okresu stabilnych niskich temperatur. Następnie należy zbudować jedną z trzech ogólnie przyjętych opcji schronienia zimowego dla hydrantii:

1. 1. W środku jesieni pędy rośliny są pochylane do ziemi i rozprowadzane na średnicy jak promienie słoneczne. Następnie na środek uformowanego „słońca” wlewa się wiadro torfu, aw przypadku jego braku - ziemię ogrodową. Dzięki temu system korzeniowy będzie chroniony przed mrozem. Pędy są pokryte dowolnym materiałem nietkanym, takim jak lutrasil, a na wierzchu pokryte suchymi liśćmi. Na ostatnim etapie na całą konstrukcję kładzie się zagęszczoną folię, która jest mocowana cegłami lub innymi ciężkimi przedmiotami pod ręką. W tym stanie schronienie pozostaje na zimę. Kiedy wiosną temperatura na zewnątrz stale rośnie, rama konstrukcji jest demontowana, a uwolnione, wygięte gałęzie stopniowo się prostują..
2. 2. Roślinę obsypuje się torfem ze wszystkich stron, a uformowane wzgórze pokryte jest świerkowymi gałęziami. Jeśli długość gałęzi jest krótka, można je przechylić do ziemi i tam wzmocnić drutem. Do tego włóż lutrasil, a świerkowe gałęzie lub ziemia kompostowa są ponownie wylewane. Aby zapobiec niszczeniu konstrukcji pod wpływem opadów atmosferycznych, należy ją na zimę przykryć pokryciem dachowym.
3. 3. Na wysokich roślinach wskazane jest związanie pędów razem, zastępując je dużymi gałęziami jodły. Następnie przykrywa się je agrofibrą i przykrywa folią na wierzchu..

Wraz z nadejściem wiosny schronów nie można rozmontować, dopóki temperatury w nocy nie będą dodatnie..

Uprawa w pojemnikach

Metodę tę stosuje się, gdy istnieją wątpliwości, czy nowa roślina hortensji z powodzeniem zimuje na zewnątrz, na przykład, jeśli uprawia się nieznaną odmianę. Na dnie pojemnika (może to być pojemnik lub pojemnik zbiorczy) układana jest powłoka drenażowa w postaci małych kamyków. Następnie doniczkę wypełnia się ostrożnie rozluźnionym podłożem, na którym umieszcza się sadzonkę. Mieszanka gleby powinna zawierać następujące składniki:

• igły;
• torf z wrzosowisk;
• ziemia ogrodowa.

Od późnej wiosny do wczesnej jesieni pojemniki są wywożone do ogrodu i ustawiane w pobliżu domu, na werandzie i innych miejscach. Pod koniec sezonu wyblakłe kwiatostany są usuwane. Gdy liście zaczną się kruszyć, pędy należy związać, a pojemnik przenieść do pomieszczenia, w którym temperatura powietrza utrzymuje się na poziomie + 5 ° C. Tam pozostają przez całą zimę, a wczesną wiosną przenosi się do cieplejszego miejsca. Podlewaj je ciepłą, ale nie gorącą wodą i karm je nawozami. Gleba wokół roślin jest ściółkowana igłami. Wraz z nadejściem okresu stabilnie wysokich temperatur roślina wraz z doniczką jest ponownie przenoszona do ogrodu.

Co pięć lat podłoże w pojemniku należy całkowicie odnowić..

Wskazówki ogrodnicze

Oprócz ogólnie przyjętych środków agrotechnicznych do uprawy hortensji, istnieje szereg technik, które są również zalecane do uprawy tej rośliny:

1. 1. Jesienią, przed rozpoczęciem okresu niskich temperatur, najwyższe pędy na krzaku ścinane są na tyle, aby można było na nie nanieść mulcz. Używane są usunięte gałęzie i suche liście..
2. 2. Wiosną, po ustąpieniu mrozu, ściółkę ostrożnie usuwa się. Uszkodzenie pąków na pędach jest niedozwolone.
3. 3. W maju i latem do końca sierpnia raz w tygodniu podlewać wodą rozpuszczoną w niej z nawozem zawierającym znaczne ilości azotu i pierwiastków śladowych. Ponieważ dozwolone jest używanie takich substancji jak „Miracid”.
4. 4. W środku lata należy usunąć z rośliny jedną trzecią wszystkich nie kwitnących pędów. Jednocześnie ich wysokość powinna wynosić 5-20 cm, a najniższy pączek powinien pozostać na gałęzi.

Zmiana koloru kwiatów

Hortensja jest w stanie zmienić kolor płatków, gdy zmienia się reakcja środowiska glebowego. Tak więc czerwona i różowa hydrangia może zmienić się w niebieską, niebieską i liliową. Można to osiągnąć poprzez cotygodniowe podlewanie rośliny przez cały sezon wodą rozcieńczoną w niej siarczanem glinu (2 łyżki tej substancji na 2 litry wody). Opatrunek wierzchni w tej sytuacji należy przeprowadzić za pomocą nawozów zawierających minimalną ilość fosforu, ponieważ ten pierwiastek chemiczny jest w stanie przenieść glin z gleby do stanu niedostępnego dla roślin, a pomysł się nie spełni.

Kolejnym sposobem zmiany koloru kwiatów jest podlewanie rośliny raz na dwa tygodnie wodą, w której rozpuszczane są sole żelaza lub ałun amonowo-potasowy, której ilość w litrze płynu powinna wynosić około 2,5 grama. W wyspecjalizowanych sklepach ogrodniczych często można znaleźć gotową podobną substancję..

Aby hortensja zachowała swój czerwony kolor, należy starać się utrzymać zasadowy odczyn gleby. W tym celu posyp krzak popiołem i / lub podlej go wodnym roztworem mąki dolomitowej. Nawozy używane do karmienia muszą zawierać znaczną ilość fosforu.