Hortensja zimą: przycinanie i schronienie
Hortensja (łac. Hortensja)
Zadowolony
Japończycy nazywają hortensję „adzisai”, co oznacza „kwiat - fioletowe słońce”. To z Japonii hortensja została przywieziona do Europy w 1820 roku i była początkowo uprawiana tylko jako roślina doniczkowa ze względu na jej niską zimotrwalość, ale hodowców tak porwała uprawa hortensji, że do połowy XX wieku powstało ponad 100 odmian ogrodowych. Na naszych szerokościach geograficznych hortensja ogrodowa jest reprezentowana dość szeroko - dwanaście popularnych gatunków.
Kwiat hortensji - opis
Większość gatunków hortensji to krzewy o wysokości od 1 m do 3 m, wśród hortensji i drzew, a także winorośle wspinające się na pnie drzew na wysokość do 30 m, wśród przedstawicieli rodzaju są gatunki wiecznie zielone, są też gatunki liściaste, ale na naszych szerokościach geograficznych są uprawiane to ta ostatnia, kwitnąca od wiosny do późnej jesieni. W kwiatostanach kulistych na końcach łodyg zbierane są dwa rodzaje kwiatów - sterylne na brzegach i żyzne w środku kwiatostanu. Kwiaty są najczęściej białe, ale taki gatunek jak hortensja wielkokwiatowa jest reprezentowany przez odmiany o kwiatach różowych, niebieskich, liliowych i czerwonych i określa kolor okazu przez kwasowość gleby. Na przykład w glebie kwaśnej rosną hortensje o niebieskich kwiatach, w glebie zasadowej - z liliowo-różową, a na neutralnej - z delikatnym beżem. Owoc hortensji - pudełko wielocząsteczkowe z nasionami.
Oprócz wielkolistnej hortensji drzewiastej dobrze rośnie w naszym klimacie, znanym ze swojej zimotrwałości i zdolności do regeneracji po silnych mrozach. Hortensja wiechowa, znana ze swojej trwałości, również dobrze zimuje - w jednym miejscu może rosnąć nawet do 60 lat.
Oprócz tych trzech najpopularniejszych gatunków w uprawie kwiatów znane są takie gatunki jak hortensja serrata, hortensja serrata, hortensja pnąca, hortensja promienna, hortensja Sargent, hortensja petiolate, hortensja dębowa i inne..
Przycinanie hortensji po kwitnieniu
Pielęgnacja hortensji polega między innymi na przycinaniu. Niektórzy hodowcy-amatorzy twierdzą, że hortensja jest podobna do bzu - im więcej tniesz, tym bujniej kwitnie w przyszłym roku. Nie jest to do końca prawdą, ponieważ to stwierdzenie jest prawdziwe w przypadku hortensji wiechowatej i drzewiastej, a kolorowej (wielkokwiatowej) hortensji nie można odciąć. Hortensja wielkokwiatowa kwitnie na pędach zeszłego roku, więc młode gałęzie, które wyrosły tego lata, powinny zimować, a dopiero w przyszłym roku mogą kwitnąć.
Jeśli chodzi o gatunki o białych kwiatach, czyli hortensje wiechowe i drzewiaste, kwitną na rocznych łodygach, więc po przycięciu, jak stwierdzono, będą miały wiele młodych pędów, które dadzą więcej kwiatów. Zaleca się przycinanie hortensji wiosną, ale należy to robić ostrożnie, ponieważ soki w roślinach fermentują, a podczas przycinania „płaczą”. Wielu hodowców uważa, że jesienią lepiej przycinać hortensję..
Na podstawie tych różnic między gatunkami hortensje podzielono na dwie grupy ze względu na jakość przycinania. Do pierwszej grupy należą gatunki kwitnące na zeszłorocznych pędach, jak wspomniana już hortensja wielkokwiatowa, a także hortensja zębata, kłująca, sargent, dębowa i lianatowa. Przycinanie tych hortensji może być tylko kosmetyczne, całkowicie usuwając zeszłoroczne kwiatostany z pierwszej pary mocnych pąków i słabych, starych pędów.
Druga grupa obejmuje gatunki, w których na pędach bieżącego roku tworzą się pąki: hortensja wiechowa i hortensja drzewiasta. Główne przycinanie tego typu hortensji odbywa się zwykle wiosną, przed sezonem wegetacyjnym. Hortensja drzewna poddawana jest procedurze tylko wtedy, gdy ma już cztery lata, w przeciwnym razie może umrzeć, wypływając z soku. Jeśli jednak przycinanie zostanie wykonane jesienią, ta uciążliwość nie nastąpi. Dorosłą, a tym bardziej starą roślinę, którą trzeba odmłodzić, ścinamy „na pniu”, czyli z każdego pnia zostaje tylko 10 cm.
Jeśli krzew jest zbyt duży i stary, nie trzeba go przycinać za jednym razem, w przeciwnym razie krótkie pędy nie będą w stanie nakarmić dużej masy korzeni. Odmłodzić krzew na części w ciągu trzech lat.
Hortensja wiechowa jest przycinana umiarkowanie, jak drzewo, bez dotykania gałęzi szkieletu: z kilku pędów, które wyrastają z jednego punktu, pozostają tylko te, które wyrastają na zewnątrz.
Przycinanie hortensji jesienią jest całkowicie bezpieczne i zapewni Twojej roślinie luksusowy rozkwit w przyszłym roku. W gatunku hortensji z drugiej grupy kwiatostany są odcinane, aby kruche gałęzie roślin nie pękały pod ciężarem śniegu, który przylega do nich zimą - dzieje się tak, jeśli nie zamierzasz przykrywać hortensji na zimę. Ponadto stare grube łodygi są usuwane z hortensji drzewnej, az hortensji wiechowej - słabe cienkie pędy, a roczne przyrosty skracane są o 2-5 pąków.
Przygotowanie hortensji na zimę
Opieka nad hortensją w wiechowcu jesienią (i także innymi gatunkami), w przeddzień nadejścia chłodów, obejmuje schronienie hortensji na zimę. Niestety żaden rodzaj hortensji nie może zimować na naszym terenie bez ocieplenia, dlatego też przygotowanie hortensji ogrodowych na zimę musi być gruntowne. Najbardziej odporna na zimę hortensja jest drzewiasta, ale potrzebuje również schronienia na zimę, w przeciwnym razie końce młodych pędów mogą zamarznąć..
Od połowy września przystępujemy do przygotowań: usuwamy wszystkie liście oprócz tych wierzchnich, aby przyspieszyć proces zdrewnienia pędów, a rośliny nawozami fosforowo-potasowymi (jesienią nie nawozi się hortensji azotem). Teraz możesz zakryć hortensję.
Jak przykryć hortensję na zimę
Istnieje kilka sposobów na ukrycie się, ale wszystko zależy od tego, jakie zimy są w Twojej okolicy. W regionach południowych dość łatwo jest zebrać wysoki krzew hortensji przypominający drzewo lub wiechę. Jeśli twoje zimy są nieprzewidywalne, najlepiej jest grać bezpiecznie i nadal przykrywać hortensje. Małe rośliny można całkowicie pokryć torfem i od góry pokryć folią - nie bój się, że roślina może się oprzeć, prawdopodobnie tak się nie stanie.
Metoda, która pozwala przykryć młodą roślinę średniej wielkości i jednocześnie nie zaszkodzić jej sprawdziła się: zawiązać krzak liną i pociągnąć go powoli, bez szarpania wbijanymi gwoździami o deski leżące na ziemi, do których przywiązuje się roślinę. Następnie przykryj go świerkowymi gałęziami lub trocinami i przykryj na wierzchu kawałkiem starego żelaza, gatunek lutrasilu 30 lub spunbond.
Inny sposób: koło pnia pokryte jest świerkowymi gałęziami, pędy hortensji są zagięte promieniowo do ziemi, do boków środka krzewu, podstawy ułożonych pędów mocuje się za pomocą wsporników wykonanych z drewna lub metalu, a środek krzewu pokryty jest torfem, gałęzie świerkowe układa się na wierzchu leżących pędów, które są pokryte lutrasilem. Lutrasil należy docisnąć deskami i cegłami, aby nie został zdmuchnięty przez wiatr. To schronienie dla hortensji może wytrzymać temperatury -40 ºC.
Trudno będzie zginać stare mocne krzaki do ziemi, więc zapewniono im następujący sposób schronienia na zimę: krzew jest owinięty lutrasilem, który jest mocowany sznurkiem lub taśmą, a następnie nad krzakiem instalowana jest rama wykonana z metalowej siatki, która powinna być 12-15 cm wyższa niż roślina okrywana W ramie umieszczona jest duża ilość suchych liści, a konstrukcja pokryta jest od góry pokryciem dachowym lub folią..
Każdego roku zwiększa się zimotrwalosc hortensji iz czasem można odmówić schronienia dorosłym krzewom, ale młode rośliny w pierwszych latach życia powinny być w każdym przypadku pokryte, nawet jeśli zima jest ciepła.
