Ogórki w szklarni: sadzenie i pielęgnacja, choroby i szkodniki

Ogórki jako roślina warzywna są poszukiwane przez cały rok. Spożywane są świeże, solone i marynowane, robione są z nich sałatki i zupy, a jeśli masz możliwość urządzić szklarnię na swojej stronie, to dlaczego nie umieścić w niej kilku łóżek na wczesne chrupiące zielone ogórki?

Cechy uprawy ogórków w szklarni

Wysoki plon ogórków szklarniowych zależy przede wszystkim od warunków, jakie można stworzyć dla uprawy. Uprawa ogórków w szklarni zimą jest możliwa tylko wtedy, gdy można ją podgrzać, ponieważ ogórki wymagają specjalnego reżimu - temperatura nie może spaść poniżej 13 ºC. Najważniejszym warunkiem udanej uprawy ogórków jest również obecność wentylacji, która umożliwia zorganizowanie wymiany powietrza w pomieszczeniu bez przeciągów. Do ramy szklarni lepiej jest użyć nowoczesnego plastiku, ponieważ nie gnije jak drewno i nie rdzewieje jak metal. I lepiej jest przykryć szklarnię szkłem, które zapewni roślinom maksymalne nasłonecznienie, chociaż mocniejszy poliwęglan i tańsza folia plastikowa można uznać za dopuszczalne opcje..

Przygotowanie szklarni na ogórki rozpoczyna się jesienią: należy wymienić górny poziom gleby - warstwę o grubości 4-5 cm, ponieważ mogą w niej gromadzić się patogeny - drewniane części szklarni są traktowane siedmioprocentowym roztworem siarczanu miedzi, a części metalowe są pomalowane. Następnie 25 kg świeżego obornika krowiego (można dodać trochę obornika końskiego), 30-40 g nawozów potasowo-fosforowych i 200-500 g wapna rozsypuje się na powierzchni gleby, po czym glebę wykopuje się na głębokość co najmniej 25 cm.

Gdy gleba wystarczająco się nagrzeje wiosną, powstają z niej grzbiety o wysokości 25-35 cm i szerokości około 1 m, aby ułatwić pielęgnację roślin, między łóżkami pozostawione są przejścia o szerokości 60-70 cm, nad łóżkami, na wysokości 2 m, wyciąga się poziomą kratkę z drutu, aby które ogórki będą wiązane sznurkiem. Jeśli masz nieogrzewaną szklarnię, musisz nawozić glebę bezpośrednio przed siewem nasion: obornik i nawozy układa się w warstwie na łóżku, na wierzchu rozprowadza się warstwę żyznej gleby o wysokości co najmniej 25 cm, po czym łóżko jest obficie podlewane, a następnie wysiewa się nasiona.

Czasami kupowanie obornika do nawożenia gleby staje się problemem iw tym przypadku „ciepłe” łóżko można ułożyć z zeszłorocznych liści, trocin, wiórów, wierzchołków - dowolnego materiału organicznego, który może się rozkładać, wytwarzając ciepło. Kompost ten umieszcza się pod warstwą żyznej gleby, podobnie jak obornik, po czym zaczynają siać ogórki.

Uprawa ogórków z nasion w szklarni

Wysiew nasion ogórka w szklarni

Wielu ogrodników stosuje beznasienną metodę uprawy ogórków i wysiewa nasiona na rabatach w szklarni w latach dwudziestych kwietnia, umieszczając 4 rośliny na metr kwadratowy - zbyt gęste nasadzenia mają zły wpływ na plon ogórków. Jeśli nie jesteś pewien co do nasion, umieść dwa nasiona w jednym otworze, a jeśli oba wykiełkują, możesz później ściąć słabszą sadzonkę u nasady. Nikt, kto jesienią dobrze nawozi glebę w szklarni, nie musi moczyć nasion ogórków do szklarni przed zasiewem. Zrobić w ziemi dołek na głębokość 1-1,5 cm, włożyć do niej nasiona i lekko posypać je mieszanką sadzonek, wermikulitem lub perlitem i luźno przykryć łóżka folią lub materiałem okrywającym - najlepiej rozciągnąć je na metalowych łukach. Możesz użyć ciętych plastikowych butelek jako schronienia dla każdej rośliny.

Uprawa ogórków w szklarni

Dzięki dodatkowemu zadaszeniu temperatura w gnojowicy wzrasta tak bardzo, że dotknięcie gleby może spowodować poparzenie dłoni. Dlatego nasiona kiełkują w ciągu zaledwie 3-5 dni. Gdy tylko pojawią się sadzonki, pokrywę zdejmuje się na krótko w ciągu dnia w celu przewietrzenia. Wysoka temperatura gleby, na skutek procesów zachodzących w oborniku lub w kompoście, utrzymuje się około miesiąca, a następnie stopniowo spada. Przy uprawie sadzonek należy wziąć pod uwagę warunki pogodowe: jeśli na dworze jest bardzo ciepło lub są słoneczne dni, na "ciepłym" łóżku sadzonki mogą się wypalić, dlatego konieczne jest codzienne mierzenie temperatury zarówno gleby, jak i powietrza w szklarni, aby wiedzieć, kiedy należy w niej zapewnić wentylację. Optymalna temperatura dla uprawy ogórków to 18-30 ºC.

Sadzenie ogórków w szklarni

Kiedy sadzić ogórki w szklarni

Niektórzy ogrodnicy wolą najpierw wyhodować sadzonki ogórka na parapecie, a następnie przeszczepić je do szklarni. Czasami sadzonki sadzi się w szklarni ze względu na to, że gleba w ogrodzie jest nadal zbyt zimna, a sadzonki osiągnęły już wskaźniki niezbędne do sadzenia. Sadzonki uprawia się w osobnych pojemnikach i lepiej, aby były wykonane z torfu - w tym przypadku sadzonki nie muszą nawet być wyjmowane z doniczek podczas przesadzania. Nasiona przed siewem są dezynfekowane roztworem nadmanganianu potasu, a następnie moczone przez kilka godzin w wodzie.

Sadzenie ogórków w szklarni na „ciepłych” zagonach odbywa się na początku kwietnia, kiedy sadzonki wypuszczą 4-5 liści i przejdą dwutygodniowe zabiegi hartowania.

Gleba na ogórki szklarniowe

W szklarni można uprawiać ogórki tylko na żyznej, neutralnej glebie o dobrej przyswajalności i nośności. Dobra gleba na ogórki to mieszanka ziemi darniowej i świeżej próchnicy w równych częściach, a także mieszanina torfu, próchnicy i gleby polnej w stosunku 5: 3: 2. Równą ilość trocin iglastych można dodać do gotowej gleby w postaci proszku do pieczenia. Tydzień przed sadzeniem sadzonek przygotuj glebę metodami opisanymi powyżej, a następnie przykryj łóżka folią, aby gleba szybciej się nagrzała.

Jak sadzić ogórki w szklarni

W dniu sadzenia zdejmij pokrywę i wykonaj dziury w glebie w szachownicę tak głęboką, że sadzonki zmieszczą się w nich wraz z ziemistą grudą. Odległość między otworami powinna wynosić 50-60 cm, a na jednym m² rabatu można umieścić maksymalnie 4 rośliny. Studnie najpierw rozlewa się bladoróżowym roztworem nadmanganianu potasu, a następnie ciepłą wodą. Podczas sadzenia gliniasta bryła sadzonki powinna wznosić się 1-2 cm ponad poziom ogrodu.

Dbaj o ogórki w szklarni

Jak uprawiać ogórki w szklarni

Ogórki szklarniowe wymagają podlewania, nawożenia, poluzowania gleby, pielenia, podwiązki i krzewów. Ekstremalne temperatury są niezwykle niebezpieczne dla rośliny. Jeśli temperatura w ciągu dnia mieści się w normalnym zakresie (18-30 ºC), a temperatura w nocy wynosi 10-12 ºC, wówczas można zaobserwować aktywny wzrost liści ze szkodą dla tworzenia się jajników, podczas gdy w ciągu dnia w temperaturze 12-15 ºC korzenie roślin przestają wchłaniać wilgoć w ogórkach liście żółkną w szklarni, wysychają i giną.

Jeśli hodujesz hybrydy i odmiany zapylane przez pszczoły, zapewnij dostęp do roślin owadów. Pszczoły wabimy syropem cukrowym z dodatkiem męskich kwiatów ogórka. Należy jednak pamiętać, że pszczoły mogą szkodzić odmianom partenokarpicznym, dlatego z takich ogórków należy usunąć koronę żeńskich kwiatów jeszcze zanim zakwitną - pszczoła nie usiądzie na kwiatku bez korony, a brak korony nie będzie przeszkadzał w rozwoju jajnika ogórka w szklarni.

Ci, którzy uprawiają odmiany i hybrydy z częściowym partenokarpem, będą musieli ręcznie zapylić pierwsze żeńskie kwiaty..

Podlewanie ogórków w szklarni

Ogórki są bardzo higrofilne i wymagają napowietrzenia gleby. Jeśli korzeniom roślin brakuje powietrza, giną, a wilgotność gleby musi być utrzymywana na poziomie 70-80%. Rośliny podlewa się rano, w słoneczne dni, ciepłą wodą - około 25 ºC, a woda nie powinna dostawać się na liście ogórków w szklarni, aby nie powstały na nich plamy. Przed kwitnieniem podlewanie przeprowadza się raz na 5-7 dni. Od początku kwitnienia w normalnych warunkach temperaturowych częstotliwość podlewania wynosi około dwa razy w tygodniu, aw upalne dni należy nawilżyć glebę co drugi dzień. Nie podlewaj ogórków wężem: musisz zwilżyć glebę, a nie rośliny.

Najlepszy sos do ogórków w szklarni

Aby określić, które nawozy w glebie są wystarczające, których jest za dużo, a których brakuje, ogrodnicy-amatorzy mogą tylko na podstawie wyglądu roślin. Na przykład, jeśli w glebie występuje nadmiar azotu, ogórki będą aktywnie zwiększać zieloną masę, ale nie będą chciały tworzyć pąków, nie mówiąc już o owocach. A brak azotu prowadzi do tego, że rośliny rozwijają się wolno, ich łodygi stają się małe, liście stają się bladozielone, przedwcześnie żółkną i obumierają. Objawy niedoboru azotu pojawiają się najpierw na dolnych liściach.

Z powodu braku fosforu, który jest dość rzadkim zjawiskiem w szklarni, wzrost roślin również spowalnia, liście stają się mniejsze, ich zielony kolor nabiera niebieskawego odcienia, a wysuszone liście stają się prawie czarne.

Brak potasu wyraża się w tym, że krawędzie dolnych liści brązowieją, wysychają, po czym sam liść umiera. Ten objaw nazywa się oparzeniem krawędziowym lub opalem. Owoce ogórka z braku potasu ulegają zaczepieniu, spowolnienie wzrostu międzywęźli.

Czasami w szklarni można zaobserwować głód magnezu objawiający się chlorozą mezzaniny - żyłki liści pozostają zielone, a ich tkanka rozjaśnia się.

Jeśli zauważysz jeden z wymienionych objawów, określ, jakiej substancji brakuje w roślinach i zastosuj ją. Możesz wykonać opatrunek górny, nie czekając na oznaki niedoboru w glebie elementów niezbędnych do ogórków. Po raz pierwszy ogórki podaje się na początku owocowania - trzy i pół tygodnia po posadzeniu sadzonek, a następnie co 10 dni stosuje się złożone nawozy. Pamiętaj, że sól potasowa i chlorek potasu są niepożądane, ponieważ ogórki nie lubią chloru. Z nawozów potasowych azotan potasu (azotan potasu) lub siarczan potasu (siarczan potasu) jest dobrze przyswajany przez ogórki.

Ogórki najlepiej wchłaniają nawozy w postaci płynnej, ale nie więcej niż 100 g nawozów można rozpuścić w wiadrze z wodą, ponieważ roślina nie toleruje zbyt dużego stężenia.

Formowanie ogórków w szklarni

Główna łodyga ogórków osiąga wysokość od 50 do 300 cm. Z kątów łodygi powstają pędy pierwszego rzędu, aw kątach pędów pierwszego rzędu powstają pędy drugiego rzędu itp. Podczas uprawy ogórków szczypanie służy do ich krzewienia: główny pęd odmian hybrydowych jest ściskany, gdy osiąga poziomą kratkę. Szczypanie przeprowadza się nad trzecim liściem po ostatniej zieleni. Aby przyspieszyć owocowanie ogórków w szklarni, należy uszczypnąć rośliny na 4-5 liściach.

Krzewy ogórków odmianowych zaczynają tworzyć się w fazie rozwojowej 8-9 liści: szczypią wszystkie kwiaty uformowane w pierwszych trzech do czterech kątach, a wszystkie pędy na samym początku ich powstawania - proces ten nazywa się zaślepieniem. Pędy boczne kolejnych 4-5 węzłów są ściskane na jednym liściu i jednym owocu. W wyniku tych manipulacji powstaje zwarty krzew owocujący z pędami drugiego i trzeciego rzędu. Powyżej piątego węzła do poziomego drutu pędy są ściskane na dwóch lub trzech liściach lub owocach.

Ogórki do pończoch w szklarni

Najważniejszym momentem w pielęgnacji ogórków jest podwiązka do kratki. Gdy rośnie, musisz pozwolić roślinie wzdłuż pionowej kraty przywiązanej do poziomo rozciągniętego drutu. Jak zrobić pionową kratkę? Potnij sznurek na 2,5-metrowe kawałki, przerzuć jeden koniec kawałka przez drut i zawiąż go dwoma końcami wolną pętlą pod drugim lub trzecim prześcieradłem. Nie owijaj sznurka wokół rośliny, gdyż z biegiem czasu na skutek zgrubienia łodygi sznurek go uciska i pozbawia go odpowiedniego odżywienia. Kiedy główny pęd dociera do rozciągniętego poziomo drutu, jest dwukrotnie owinięty wokół niego, zabezpieczony i ściśnięty, a dwa górne warkocze są opuszczane.

Ogórki jesienią w szklarni

Pod koniec lata ogórki na otwartym polu przestają przynosić owoce, więc w przyszłości można uzyskać zielenie tylko poprzez uprawę w szklarniach. Ogórki wysiewa się w szklarni w sierpniu pod koniec miesiąca bezpośrednio do gleby, która nadal utrzymuje temperaturę niezbędną do kiełkowania nasion. O tej porze roku lepiej jest uprawiać odmiany ogórków o krótkich owocach, zakurzone przez pszczoły do ​​szklarni, takie jak Maisky, Moscow Greenhouse lub Surprise 66, które wysiewa się w łóżku ogrodowym zgodnie ze schematem 60x40 cm, a jeśli zdecydujesz się uprawiać odmiany partenokarpiczne, umieść dziury w ogrodzie zgodnie ze schematem 150x50 cm. chce wyhodować ogórki w szklarni na początku października, lepiej zastosować metodę sadzenia, wybierając bezpretensjonalne późno dojrzewające hybrydy odporne na wiele chorób i niekorzystne warunki w postaci gwałtownego spadku temperatury.

Jesienne ogórki powstają nieco inaczej: gdy tylko główna łodyga rozciąga się do 50 cm (i odmiany partenokarpiczne do 90 cm), usuń wszystkie jajniki i pędy na nim, a boczne pędy uszczypnij na jeden liść i jeden owoc. Uwolnij roślinę zarówno od niedorozwiniętych jajników, jak i martwych liści.

Jeśli chodzi o podlewanie ogórków, jesienią staje się mniej intensywne ze względu na spadek temperatury powietrza. Nawilżanie przeprowadza się jak poprzednio rano, ale tylko raz w tygodniu, aw listopadzie i grudniu wystarczy podlać łóżka dwa razy w miesiącu wydając 9 litrów wody na każdy m².

W tymczasowej szklarni filmowej problemem może stać się zimna rosa, która jest szkodliwa dla młodych roślin, a także kondensacja gromadząca się pod folią, powodująca rozwój zgnilizny i mączniaka prawdziwego. Możesz uratować ogórki przed zimną rosą, owijając pędy, a tworzenie się kondensacji zmniejsza się, regulując podlewanie ogórków. Aby procesy gnilne nie rozwijały się w szklarni, konieczne jest szybkie usuwanie opadłych i martwych liści.

Ze względu na to, że temperatura gleby stopniowo spada jesienią, rośliny nie otrzymują niezbędnego pożywienia. Sytuację można poprawić, wprowadzając rozpuszczalne w wodzie nawozy do użytku zewnętrznego, czyli traktować ogórki nad liśćmi roztworem nawozowym przygotowanym ściśle według instrukcji, ponieważ nadmiar składników odżywczych w tym przypadku jest tak samo szkodliwy jak ich brak.

Szkodniki ogórków w szklarni i walka z nimi

Zwalczanie szkodników jest niestety integralną częścią pielęgnacji ogórków. Na rośliny wpływają szkodliwe owady nie tylko w otwartym terenie, ale także w chronionych, a najczęściej w takich warunkach rośliny cierpią na przędziorków, mszyce melonowe i mączliki.

Zaznacz ogórki w szklarni

Pająk na ogórkach w szklarni to niebezpieczny szkodnik żywiący się sokiem komórkowym dolnej części liści ogórka. Oznaki pojawienia się kleszczy to najcieńsze pajęczyny i najmniejsze przebicia, z powodu których liście najpierw żółkną, a następnie wysychają. Te ssące szkodniki są również niebezpieczne, ponieważ przenoszą nieuleczalne choroby wirusowe. Roztocza pojawiają się na roślinie z chronicznym brakiem wilgoci w glebie, dlatego tak ważne jest utrzymanie równowagi wodnej ze względu na technologię rolniczą uprawy. Walkę z przędziorkami na ogórkach w szklarni prowadzi się w następujący sposób:

• utrzymywanie gleby w stanie luźnym i wilgotnym;
• czyszczenie szklarni z gruzu i resztek roślinnych;
• prewencyjne spalanie brykietów siarkowych w szklarni;
• przetwarzanie ogórków z naparem z łupin cebuli lub czosnku (200 g łusek należy nalegać na 10 litrów wody);
• terminowe usuwanie chwastów z łóżek.

Mączlik na ogórkach w szklarni

Mączlik, mały motyl z białymi skrzydłami, również żywi się sokiem ze spodniej strony liści, a jego larwy wydzielają lepką substancję, która jest sprzyjającym środowiskiem dla sadzy, z której liście ogórków pokryte są czarnym nalotem. Wysysając sok z liści ogórków, mączlik uciska roślinę. Najskuteczniejszym sposobem pozbycia się szkodnika jest spryskanie spodniej strony liści zwykłą wodą. Aby odwrócić uwagę motyla od ogórków, możesz sadzić tytoń w rogach łóżka ogrodowego, którego zapach bardzo przyciąga te szkodniki, a gdy tylko stado mączlików zbierze się na tytoniu, potraktuj go Inta-Vir.

Mszyce na ogórkach w szklarni

Ze wszystkich rodzajów mszyc ogórki najczęściej przyciągają melony, które inaczej nazywane są czarnymi. Podobnie jak mączliki i przędziorków, kolonie mszyc znajdują się na spodniej stronie liści, odżywiając się sokiem komórkowym i uwalniając spadzię, słodkawą substancję, na której szybko pojawia się sadza. Sposoby zwalczania mszyc to:

• dezynfekcja szklarni i gleby przed siewem ogórków;
• odkurzanie liści ogórków popiołem;
• opryskiwanie roślin wieczorem roztworem 200 g popiołu drzewnego w 10 litrach wody: przesiany popiół nalega na jeden dzień, zmieszany z 50 g mydła w płynie i rozcieńczony w wiadrze z wodą.

Choroby ogórków w szklarni i ich leczenie

Dlaczego ogórki żółkną w szklarni

To pytanie jest często zadawane przez naszych czytelników. Ogórki żółkną w szklarni z kilku powodów:

• w wyniku zbyt wielu jajników na krzaku;
• z powodu uszkodzenia roślin przez grzyby lub szkodniki;
• przy zbyt niskiej temperaturze powietrza;
• z powodu braku składników mineralnych;
• z braku wilgoci na tle wysokiej temperatury powietrza.

Suszone ogórki w szklarni

A ogórki wysychają w szklarni z tych samych powodów, dla których żółkną, ponieważ suszenie owoców, liści i jajników jest kolejnym etapem rozwoju problemu, który powoduje, że żółkną.

Ogórki więdną w szklarni

Jeśli twoje ogórki zaczynają więdnąć, a na ich liściach i łodygach pojawia się kłaczkowata biała powłoka z czarnymi kropkami, są to oznaki białej zgnilizny. Jeśli dolna część rośliny pokryta jest brązowymi plamami, są to objawy zgnilizny korzeni lub korzeni, które następnie prowadzą do więdnięcia ogórków. Rośliny więdną również pod wpływem Fusarium. I oczywiście najbardziej prawdopodobną przyczyną letargu części naziemnej ogórków jest brak wilgoci.

Zgnilizna korzeni i korzeni ogórków w szklarni

Te infekcje grzybicze dotykają nie tylko dorosłe ogórki, ale także sadzonki. Najpierw na roślinach pojawiają się małe plamki lub obrysy, które rosną wraz z rozwojem choroby, łącząc się ze sobą, w wyniku czego sadzonki lęgną, a liście i łodygi dorosłej rośliny brązowieją. Problem pojawia się przy wysiewie ogórków w zimnej glebie, podlewaniu zimną wodą, nagłych zmianach temperatury lub nadmiarze azotu w glebie. Silnie porażone rośliny należy natychmiast usunąć. Zgnilizny i zgnilizny korzeni nie można wyleczyć, dlatego staraj się zapobiegać ich wystąpieniu.

Szara i biała zgnilizna ogórków w szklarni

Te choroby grzybowe mogą wpływać na ogórki, jeśli:

• nadmiar wilgoci w powietrzu szklarniowym;
• zasadziłeś ogórki zbyt blisko;
• nie można było chronić ogórków przed nagłymi zmianami temperatury;
• problemy z wentylacją w szklarni.

Zarówno szara, jak i biała zgnilizna wpływają na wszystkie zmielone części ogórków. Szarą zgniliznę można rozpoznać po miękkich, wodnistych plamkach z szarą powłoką i czarnymi kropkami sklerocji, a biała zgnilizna pokrywa rośliny z nalotem przypominającym grzybnię. Jeśli zmiana jest lokalna, należy usunąć uszkodzoną część rośliny lub posypać obszary dotknięte białą zgnilizną puszystym wapnem, a obszary dotknięte szarą zgnilizną popiołem drzewnym. Jednak łatwiej jest zapobiegać pojawianiu się tych chorób niż leczyć z nich ogórki, dlatego należy zachować ostrożność i podjąć działania przy pierwszych oznakach zgnilizny, a poza sezonem należy dokładnie zdezynfekować szklarnię i glebę.

Mączniak prawdziwy na ogórkach w szklarni

Ta choroba może objawiać się na ogórkach zarówno w szklarni, jak i na otwartym polu. Łatwo to rozpoznać: na liściach roślin tworzy się białawy, pudrowy nalot, z którego liście z czasem wysychają, a ogórki nie owocują, a te już uformowane stają się brzydkie. Choroba postępuje z gwałtownym spadkiem temperatury, przeciągami i niewystarczającym oświetleniem. Po stwierdzeniu objawów choroby spryskać ogórki naparem z dziewanny: łyżkę mocznika wymieszać z litrem dziewanny pleśniowej, rozcieńczyć w 10 litrach ciepłej (25 ºC) wody, dobrze wymieszać, przecedzić i przetworzyć ogórki. Po pewnym czasie może być konieczne powtórzenie oprysku. Spośród chemikaliów fungicydy Quadris, Tiovit Jet i Topaz najlepiej radzą sobie z mączniakiem prawdziwym..

Peronosporoza, czyli mączniak rzekomy na ogórkach w szklarni

Peronosporoza to niebezpieczna choroba, która może bardzo szybko zniszczyć dorosłą roślinę. Mączniak rzekomy objawia się tworzeniem się wielu tłustych plamek na liściach i łodygach, które rosną, zamieniając się w brązowe plamy, jakby po oparzeniu. W ciągu dwóch tygodni liście na roślinie wysychają. Rozwija się infekcja grzybicza powodująca peronosporozę, ze zwiększoną wilgotnością powietrza, obfitą kondensacją lub podlewaniem roślin zimną wodą. Gdy tylko zauważysz oznaki choroby, przestań podlewać rośliny, nie karm przez tydzień ogórków i potraktuj je 1% roztworem tlenochlorku miedzi, Ordanu, Previkur Energy lub Quadris, a następnie przewietrz szklarnię. Przez tydzień po zabiegu utrzymywać temperaturę w ciągu dnia 20-25 ºC, a nocną 18-22 ºC.

Plamka oliwna na ogórkach szklarniowych

Ta choroba postępuje z przeciągami, a także podczas podlewania ogórków zimną wodą, na przykład podczas spryskiwania. Objawem choroby są pojawiające się na roślinie oliwkowe plamy, które zamieniają się w brązowe rany, z których uwalnia się płyn. Owoce dotknięte plamistością oliwek stają się niezdatne do spożycia, a cała uprawa może umrzeć w ciągu tygodnia. Jak tylko zdiagnozujesz chorobę, przestań podlewać ogórki, dokładnie przewietrz szklarnię i potraktuj rośliny 1% roztworem Fundazolu dwa razy w odstępach tygodniowych. Nie zapomnij wysuszyć roślin po przetworzeniu.

Fusarium na ogórkach w szklarni

Fusarium więdnięcie jest częstą chorobą ogórków w szklarni. Aby uniknąć uszkodzenia roślin przez fusarium, należy zdezynfekować glebę szklarniową, zaprawić nasiona Trichodermin w dawce 4 g leku na 1 kg nasion, a także dodać Trichodermin podczas sadzenia dołków lub wysiewu w podłożu w ilości określonej przez producenta.

Ascochitis na ogórkach w szklarni

Oznaką porażki ogórków przez askochitis jest wodnista plama z czarnymi kropkami na korzeniowej części głównej łodygi. Choroba obejmuje gałęzie, ogonki liściowe, liście i owoce i prowadzi do wysychania chorych obszarów: łodygi pękają i kruszą się, liście nabierają żółtobrązowego zabarwienia i wysychają, zaczynając od dolnych, na łodygach zieleniny tworzą się czarne piknidia, a same owoce gotuje się jako gotowane i wysychające. Zniszcz infekcję, traktując rośliny jednym procentem płynu Bordeaux, tlenochlorkiem miedzi lub podobnymi lekami.

Antraknoza na ogórkach w szklarni

Kiedy na liściach ogórków pojawiają się jasnobrązowe plamy, a na owocach tworzą się głębokie wrzody z różowawym śluzem, można być pewnym, że ogórki są chore na antraknozę. Metody radzenia sobie z tym są takie same jak w przypadku askochitozy, ale staraj się rozpocząć leczenie we wczesnym stadium choroby i aby go nie przegapić, codziennie sprawdzaj ogórki w szklarni.

Bakterioza na ogórkach w szklarni

Bakterioza jest dość powszechną chorobą ogórków szklarniowych wywoływaną przez wirusa i atakuje przede wszystkim liścienie, tworząc na nich niewielkie wrzody. Na liściach pojawiają się kanciaste brązowe plamy, dzięki czemu bakterioza nazywa się plamistością kątową. Liście ze śladami choroby należy usunąć i zniszczyć, a rośliny należy spryskać 1% płynem Bordeaux.

Mozaiki ogórkowe w szklarni

Niebezpieczne choroby wirusowe ogórków to biało-zielone mozaiki pokrywające ich liście barwnymi plamami. Niebezpieczeństwo tkwi w ich nieuleczalności, a jedynym sposobem na uratowanie ogórków jest przeszczepienie młodych i zdrowych okazów do innego ogrodu.

Zbiór i przechowywanie ogórków

Ogórki zbierane są regularnie na chronionych gruntach, w miarę zbliżania się ich dojrzałości konsumenckiej. Nie spóźnij się ze zbiorami, ponieważ zarośnięte ogórki są niejadalne, a poza tym regularne usuwanie owoców stymuluje tworzenie się nowych zieleni. Zbiór przeprowadza się wcześnie rano lub wieczorem co dwa dni, a przy masowym owocowaniu - codziennie lub co drugi dzień. Do marynowania usuwa się zielenie na długość 8-10 cm, do marynowania - 8-18 cm.Podczas oddzielania owoców staraj się zostawić łodygę na biczu i najlepiej użyć do tego noża. Nie ciągnij, nie ciągnij ani nie skręcaj zieleni - to osłabia roślinę i może uszkodzić rzęsy.

Niestety świeże ogórki nie są przechowywane przez długi czas, więc są marynowane i solone. Ale mogą leżeć przez kilka dni. Jak prawidłowo przechowywać ogórki? Możesz zawinąć je w folię i włożyć do lodówki, aby były świeże przez pięć dni. Jeśli ostrożnie pokroisz warzywa łodygami i włożysz je do rondla lub miski z wodą, jak kwiaty, łodygami w dół, tak aby dolna jedna trzecia ogórków znajdowała się w wodzie, przedłuży to ich przydatność do spożycia o tydzień. Jednak wodę w rondlu należy wymieniać co 2-3 dni. Lub umyte i suszone ogórki można natłuścić białkiem jaja i pozostawić do wyschnięcia - po takiej obróbce nie można ich nawet włożyć do lodówki.

Rodzaje i odmiany ogórków do szklarni

Istnieje kilkadziesiąt odmian ogórków do uprawy w pomieszczeniach i mniej więcej tyle samo mieszańców. Wśród nich są odmiany sałatek, których warzywa są spożywane wyłącznie na świeżo, są odmiany w puszkach używane do marynowania i marynowania, a także odmiany uniwersalne, używane zarówno na świeżo, jak i do marynowania lub marynowania. W odmianach sałat skórka jest gruba, słabo przepuszczalna dla marynaty i solanki, dlatego nie są używane do domowych preparatów na zimę. W zielonych warzywach w puszce zawartość cukru jest wyższa niż w sałatkach, a ich skórka jest znacznie cieńsza, co jest bardzo ważne podczas solenia lub puszkowania. Ale największy popyt dotyczy odmian ogórków wielofunkcyjnych..

Najlepsze odmiany sałatek z ogórków to Phoenix, Synthesis, Early Altai, Ducky, Epilogue, Squadron, Graceful, Unity, Saltan, Vladivostok 155, Sagittarius, Parade, Rzhavsky local, Khabar, Ussuriisky 3, Cruise, Stork, Photon, Serpentine, Dachny , Coastal, Whale, Duet, Farmer, Northern, Nightingale, Crane i inne.

Od odmian w puszkach i uniwersalnych w warunkach szklarniowych uprawia się Wspaniałe, Biznesowe, Wodnik, Adam, Blagodatny, Legend, Moskiewski koleś, Hector, Buran, Annuszka, Baloven, Woskhod, Kapral, Kozyrnaya Karta, Chłopiec z palcem, Trzy tankowce, Morawski korniszon , Severyanin, Yield 86, Look, Instant, True friends, Charków, Ałtaj, Connie, Favourite i inne.

Ogromne znaczenie ma czas dojrzewania owoców. Zgodnie z tą cechą odmiany ogórka można podzielić na wczesne (okres dojrzewania 39-42 dni), wczesne (43-45 dni), średnie (45-50 dni) i późne (powyżej 50 dni). Najwcześniejsze zbiory mogą zapewnić takie odmiany jak Emelya, Anyuta, Mazai, Leandro, Courage, Evita i Masha. Po nich dojrzewają Balagan, Marinda, Matilda, Zozulya, Connie, Claudia i Regia. Odmiany późno dojrzewające obejmują Nezhinsky, Santana, Kapelka i Brownie.

W zależności od długości zieleni, odmiany ogórków są podzielone na krótko owocowe, które obejmują pikle o długości od 3 do 5 cm i korniszony o długości od 4 do 9 cm, średnio owocowe, których warzywa rosną od 10 do 15 cm, i odmiany o długich owocach, których owoce są dłuższe niż 15 cm. Odmiany i hybrydy Angel, Bobrik, Madame, Borovichok, Mademoiselle, Quadrille, Filippok, Son of the Regiment, Twixi, Madam, Moth są uważane za krótko owocujące. Większość odmian i hybryd to odmiany o średnich owocach, a odmiany o długich owocach to Agat, Real Man, Chinese Farmer, Crocodile Gena, Mustafa, Bride, Emerald Stream, Stella, Northerner, Topaz, Crispy Alligator, Chinese Pain-Resistant i inne.

Przy wyborze odmiany brane są również pod uwagę takie cechy, jak wielkość i kształt zelentów, a także ich kłucie i pokwitanie. Pokwitanie może być gęste lub całkowicie nieobecne. Jeśli chodzi o ciernie, mogą być małe, duże, białe, brązowe i czarne. Odmiany sałat mają zwykle białe ciernie, podczas gdy ogórki konserwowe lub ogórki uniwersalne przeznaczone do uprawy w szklarni mają kolce brązowe lub czarne..

Ponieważ w szklarniach nie ma pszczół, much ani innych skrzydlatych zapylaczy, najlepiej jest uprawiać odmiany ogórków, które są samozapylające i partenokarpiczne lub samozapylające. Ogórki partenokarpiczne lub samo-płodne nie wymagają zapylania, ale w związku z tym nie ma w nich nasion, a samozapylone ogórki mają zarówno słupek, jak i pręciki w kwiatku, dlatego w owocach znajdują się nasiona. Zaleca się od czasu do czasu wstrząsnąć roślinami samozapylonymi.

Najlepsze ogórki do szklarni

Najpopularniejsze odmiany ogórków szklarniowych to:

• Słoneczny Jest wysoce plenną, w połowie sezonu, średniej wielkości, silnie rozgałęzioną odmianą konserwową typu mieszanego kwitnienia, która jest uprawiana zarówno w uprawie chronionej, jak i na otwartym terenie. Zielone owoce tej odmiany z jaśniejszymi podłużnymi prążkami mają cylindryczny kształt, białe pokwitanie i doskonały smak. Ich waga wynosi 90-140 g, a długość 10-12 cm;
• Gęsia skórka - wysokowydajna, średniej wielkości i samozapłodna (lub partenokarpiczna, niewymagająca zapylania) hybryda typu pęczkowego o ograniczonym wzroście pędów, duże zielenie bulwiaste o długości od 8 do 12 cm z małymi czarnymi cierniami, odporne na mączniaka prawdziwego i peronosporozę. Walenty smakowe zelenty są doskonałe, nie ma w nich goryczy, są dobre zarówno do jedzenia, jak i do solenia;
• Annushka - zapylana przez pszczoły owocna i odporna na choroby hybryda w połowie sezonu z przeważnie żeńskim typem kwitnienia. Żebrowane i grudkowate warzywa o wadze 95–110 g osiągają długość 10–12 cm;
• Hercules - późno dojrzewająca hybryda zapylana przez pszczoły o mieszanym typie kwitnienia i kilku jajnikach. Wrzecionowate warzywa o wadze od 150 do 170 g dojrzewają w ciągu 60-65 dni;
• Pinokio - wczesna dojrzała, wydajna hybryda odporna na wiele chorób. Zelenty tej odmiany o długości około 8 cm mają doskonały smak, nie zawierają goryczy i nadają się zarówno do sałatek, jak i do marynowania;
• Odwaga - wysokowydajna, odporna na choroby, wcześnie dojrzewająca i silna odmiana, której łodyga osiąga długość trzech i pół metra. Zelentsy Courage są ciemnozielone, cylindryczne, grudkowate i biało-spiczaste. Długość owoców 12-15 cm, doskonały smak, uniwersalne zastosowanie;
• Santana - owocna, odporna na choroby, długo owocująca hybryda hodowli holenderskiej z cylindrycznymi zieleniami o wadze od 50 do 90 g, w której nie ma genetycznej goryczy. Ogórki zielone z podłużnymi paskami są używane zarówno do żywności, jak i do konserw i marynowania;
• Dynamit - uniwersalna, produktywna, samopłodna odmiana hybrydowa z cylindrycznymi zieleniami o wadze 100-120 gi długości 12-14 cm.

Za doskonałe odmiany do uprawy w szklarni uważa się również Crystal, Relay, Domashny, Moskovsky or hothouse, Zarya, Willow, Russian, Regatta, Pallas `cat, Marfinsky, Surprise 66, Rykovsky, Pomegranate, Marta hybrydy, Athlete, Anyuta, Pyzhik, Vincent,

Ogórki samozapylane do szklarni

W przypadku wczesnych nasadzeń odpowiednie są wyłącznie odmiany hybrydowe o wysokiej tolerancji na cień i wszystkie są z reguły partenokarpiczne lub samozapłodne, z bukietem (bukiet) typu kwitnienia lub samozapylone. Najlepsze odmiany ogórków samopylnych to:

• Emelya - wczesna dojrzała, samopłodna i wydajna odmiana hybrydowa, z przeważnie żeńskim typem kwitnienia i mnóstwem jajników. Dojrzewają warzywa tej odmiany, które są dobre zarówno świeże, jak i konserwowane, w ciągu 40-45 dni masa ogórków wynosi 120-150 g, długość 13-15 cm;
• Hermann - wczesna dojrzała, wysokowydajna hybryda holenderska o uniwersalnym przeznaczeniu z zielonymi roślinami o wadze 70-90 gi długości 10-11 cm
• Zięć - owocna wcześnie dojrzewająca hybryda typu korniszonowego z małymi (10-12 cm) zieleniną bulwiastą i biało-ciernistą z chrupiącym i soczystym miąższem;
• Claudia - wcześnie dojrzewająca, odporna na choroby i produktywna hybryda pnąca z przewagą żeńskiego typu kwitnienia. Podszyte warzywa o długości 10–12 cm i wadze od 65 do 90 g nie mają goryczy;
• Chłopiec kciuk - wcześnie dojrzewająca, odporna na choroby odmiana o typie żeńskim. Zelentsi tej odmiany, o wadze 50-65 g, osiągają długość nie większą niż 11 cm, dlatego bardzo popularny jako surowiec do konserwacji i solenia jest Boy-with-finger;
• Marinda - średnio-wczesna odporna na choroby hybryda typu korniszon, idealna dla początkującego ogrodnika. Jej małe, gęste, wszechstronne owoce świetnie smakują;
• Trzy tankowce - wcześnie dojrzewająca, wysoce wydajna, odporna na choroby hybryda z długotrwałym owocowaniem. Waga Zelentsy 90-110 g, długość - 10-12 cm.

Odmiany i hybrydy samozapylone obejmują również Fruity, Khrustikoff, Market King, Crispina, Little szop, Courage, Masza, Merenga, Ant, Pasalimo, Teściowa, Goosebump, April, Artist, White angel, Vesna, Buyan, Chipmunk, Gerda, Zozulya, Connie, Przyjazna rodzina i inni.

Odmiany ogórków partenokarpicznych

Do najlepszych odmian ogórka partenokarpicznego, które nie wymagają zapylania, należą:

• Gepard - odporna na choroby, owocna hybryda z zieleniną o doskonałym smaku i pięknym kształcie, o długości 11-13 cm i wadze 80-100 g;
• Amur - hybryda o uniwersalnym przeznaczeniu z żeńskim rodzajem kwitnienia i piękną formą zieleni o długości do 15 cm i wadze 90-120 g;
• Glafira - odporna na cień, produktywna i odporna na wirusową mozaikę hybryda z owocami wrzecionowatymi o długości 18-20 cm i wadze do 160 g;
• Szmaragd - wysoce produktywna hybryda o uniwersalnym przeznaczeniu z żeńskim typem kwitnienia i doskonałym smakiem owoców, które osiągają długość 13-16 cm;
• Anyuta - wczesna dojrzewająca i odporna na choroby hybryda typu żeńskiego kwitnienia z ogórkami biało-cierniowymi, bulwiastymi, gęsto owłosionymi o jasnozielonym kolorze o długości 9-12 cm.

Oprócz tych opisanych, takie hybrydy partenokarpiczne jak Bogatyrskaya Strength, Petrel, Be Healthy, Emerald City, Green Wave, Buyan, Karapuz, Matrioshka, Dragonfly, Maryina Roshcha, Junior Lieutenant, Focus, Chistye Prudy, Grasshopper, Okhotny Ryad i wiele innych inni.