Magnolia: sadzenie i pielęgnacja w ogrodzie, rodzaje i odmiany

Magnolia (łac. Magnolia)

- rodzaj roślin kwiatowych z rodziny Magnoliaceae, który obejmuje ponad 200 gatunków. Pierwsze magnolie przybyły do ​​Europy w 1688 roku, a nazwę rodzaju nadał w 1703 roku Charles Plumier na cześć botanika Pierre`a Magnola. Przedstawiciele rodzaju rosną w klimacie tropikalnym i subtropikalnym Azji Wschodniej i Ameryki Północnej. Magnolia to starożytna roślina kwitnąca z epoki dinozaurów, rozpowszechniona w okresie kredy i trzeciorzędu. Archeolodzy odkryli skamieniały kwiat magnolii, który ma 95 000 000 lat. A dzięki temu, jak łatwo dzisiaj magnolia przystosowuje się do klimatu, który trudno nazwać ciepłym, staje się jasne, jak mogła przetrwać przez tyle wieków. W tamtych czasach, gdy pszczół jeszcze nie było, magnolie zapylały chrząszcze - tę zdolność zachowały do ​​dziś..

Istnieje piękna i smutna legenda o magnolii: Japonka imieniem Keiko zarabiała na życie, tworząc kwiaty z papieru, które były piękne, ale, niestety, były warte grosza. Kiedyś papuga, którą od czasu do czasu karmiła, zdradziła jej tajemnicę: papierowe kwiaty można ożywić, jeśli skropisz je kroplą krwi. Jednak w żadnym wypadku ta kropla nie powinna być ostatnią. Korzystając z tego sekretu, dziewczyna stała się bogata, ale jej chciwy kochanek zmusił ją do coraz cięższej pracy, aby mógł żyć w bezczynności i luksusie. Kiedyś Keiko podała swoją ostatnią kroplę krwi papierowemu kwiatkowi i umarła ... Kwiat, ożywiony przez tę kroplę, nazwano magnolią. Od tego czasu kwiat magnolii symbolizuje szlachetność i hojność duszy..

Magnolia - opis

Magnolia może być drzewem lub krzewem liściastym o korze od brązowej do popielatoszarej, gładkiej, bruzdowanej lub łuszczącej się. Magnolia osiąga wysokość od 5 do 20 m. Na pędach widoczne są duże blizny po liściach i wąskie pierścieniowe blizny po przylistkach. Pąki magnolii są duże, podobnie jak całe obrzeża, skórzaste, szmaragdowozielone z pierzastymi żyłkami i lekkim pokwitaniem poniżej liści, które są w większości odwrotnie jajowate lub eliptyczne. Pojedyncze, pachnące, biseksualne kwiaty końcowe lub pachowe o średnicy około 6 do 35 cm, białe, kremowe, różowe, czerwone, liliowe lub fioletowe, składają się z 6-12 wydłużonych, woskowych płatków nakładających się na siebie, ułożonych w jednym lub więcej rzędach. Magnolia kwitnie wczesną wiosną, ale niektóre gatunki kwitną wczesnym latem. Każdy, kto widział kwitnącą magnolię, z pewnością będzie chciał wyhodować to drzewo w swoim ogrodzie..

Owoc magnolii to złożony listek w kształcie stożka, składający się z wielu listków jedno lub dwu nasionowych. Nasiona magnolii, trójkątne, czarne, z mięsistymi różowymi lub czerwonymi sadzonkami, wiszą na nitkach nasion po otwarciu listków.

Drzewo magnolii, podobnie jak krzew magnolii, jest rośliną bardzo ozdobną. Szczególnie pięknie jest wiosną: kwitnąca magnolia to widok, który zostanie zapamiętany na zawsze. Ale magnolia jest ceniona nie tylko ze względu na piękno: jej kwiaty, owoce, liście, a nawet kora zawierają olejki eteryczne, które są wyjątkowym środkiem antyseptycznym na reumatyzm, nadciśnienie i choroby przewodu pokarmowego..

Sadzenie magnolii w ogrodzie

Kiedy sadzić magnolię

Magnolia nie rośnie wszędzie, ale jeśli twój obszar nadaje się do jej uprawy, posadź ją w słonecznym miejscu, chronionym przed północnymi i wschodnimi wiatrami, z dala od dużych drzew, aby nie padał na nią cień: niewielkie zacienienie jest dopuszczalne tylko w regionach południowych. Magnolia ma również wymagania co do składu gleby: nie powinna być silnie wapnowana ani słona, zbyt mokra, ciężka lub piaszczysta. Za optymalne uważa się gleby bogate w organiczne, obojętne i lekko kwaśne. Kupując materiał do sadzenia, preferuj sadzonkę o wysokości około 1 m z jednym lub dwoma pąkami i zamkniętym systemem korzeniowym, aby nie wysychała podczas oczekiwania na sadzenie. Sadzonki z systemem korzeniowym w pojemniku można sadzić na zewnątrz wiosną, latem i jesienią.

Jeśli chodzi o czas sadzenia, większość ekspertów uważa, że ​​najlepszy czas na to to jesień od połowy do końca października, kiedy sadzonki magnolii są już w spoczynku. Podczas sadzenia jesienią prawie 100% sadzonek zapuszcza korzenie. Magnolia jest sadzona wiosną w kwietniu, ale należy pamiętać, że nawet niewielkie przymrozki powrotne mogą bardzo zaszkodzić drzewom, które zaczęły rosnąć..

Jak sadzić magnolię

Przygotowując dół do sadzenia należy pamiętać, że jego wielkość powinna być co najmniej dwukrotnie większa niż objętość systemu korzeniowego sadzonki. Glebę górnej żyznej warstwy wydobytej z dołu należy zmieszać z zgniłym kompostem, a jeśli gleba jest zbyt gęsta, dodać do niej trochę piasku.

W wykopie ułożyć warstwę materiału drenażowego - tłuczeń kamienny, łamaną cegłę lub pokruszone płytki ceramiczne o grubości 15-20 cm, następnie na wierzch ułożyć warstwę piasku o grubości ok. 15 cm, a na nią przygotowaną żyzną mieszankę. Umieść drzewko magnolii na środku dołka tak, aby kołnierz korzeniowy po posadzeniu znajdował się 3-5 cm nad powierzchnią. Resztę dołka wypełnić ziemią, lekko ubić powierzchnię i obficie podlać roślinę. Po wchłonięciu wody okrąg pnia drzewka magnolii przykryj torfem, a na wierzchu suchą korą drzew iglastych, aby gleba nie odparowała zbyt szybko..

Pielęgnacja ogrodu magnolii

Uprawa magnolii

Magnolia jest stale potrzebna. Szczególnie sadzonki w wieku od jednego do trzech lat wymagają regularnego i obfitego podlewania. Gleba w kręgu pnia powinna być wilgotna, ale nie mokra, a woda do nawadniania powinna być ciepła. Konieczne jest tylko rozluźnienie gleby w kole przy pniu za pomocą widelca i bardzo ostrożnie, ponieważ magnolia ma powierzchowny system korzeniowy, który jest łatwo uszkodzony przez narzędzia ogrodowe. Dlatego zaleca się ściółkowanie kręgów pnia magnolii..

Uprawa magnolii polega na stosowaniu nawozu na kręgu przy łodydze. Drzewa w wieku do dwóch lat mają wystarczającą ilość składników odżywczych położonych w glebie podczas sadzenia, a od trzeciego roku życia należy rozpocząć karmienie. Magnolia jest nawożona w pierwszej połowie sezonu wegetacyjnego. Jako opatrunek górny można użyć gotowych kompleksów mineralnych, których opakowanie wskazuje wymaganą dawkę, ale można również samodzielnie wykonać opatrunek górny: rozpuścić 20 g azotanu amonu, 15 g mocznika i 1 kg dziewanny w 10 litrach wody. Aby nakarmić jedno dorosłe drzewo, potrzebujesz 40 litrów tego roztworu. Przynosi się go zamiast podlewania raz w miesiącu. Pamiętaj, że łatwo przekarmić magnolię, a jeśli zauważysz, że jej liście zaczynają wysychać z wyprzedzeniem, zaprzestań nawożenia i zwiększ zużycie wody podczas podlewania.

Przesadzanie magnolii w ogrodzie

Magnolia niezbyt dobrze znosi przesadzanie, ale jeśli masz taką potrzebę, rób wszystko, co lubi: znajdź najbardziej odpowiednie miejsce, biorąc pod uwagę dynamikę wzrostu magnolii. Zanim wykopiesz roślinę, dobrze ją podlać i pamiętaj, że im większa gliniasta grudka na korzeniach rośliny, tym łatwiej się zapuści. Magnolia zostaje przeciągnięta w nowe miejsce na kawałku ceraty lub sklejki. Przeszczep przeprowadza się w tej samej kolejności, co początkowe sadzenie: najpierw przygotowuje się obszerny dół, drenaż, piasek, umieszcza się w nim trochę żyznej gleby, a następnie pośrodku dołu umieszcza się magnolię, a wolną przestrzeń wypełnia się ziemią, pozostawiając szyjkę korzeniową rośliny nad powierzchnią terenu. Nie ma potrzeby zbytniego zagęszczania gleby wokół rośliny, wystarczy lekko docisnąć dłońmi.

Po przeszczepie wykonuje się obfite podlewanie, a następnie mulczuje się krąg pnia. Jeśli przeszczep przeprowadzono jesienią, na zimę w kręgu przy łodydze, należy wylać kopiec z suchej ziemi - środek ten ochroni system korzeniowy rośliny przed zamarzaniem. Pień i gałęzie przeszczepionego drzewa są owinięte szmatką na zimę.

Przycinanie magnolii

Magnolia nie wymaga przycinania formacyjnego w ogrodzie, a czyszczenie sanitarne przeprowadza się dopiero po kwitnieniu: usuwa się pędy zamrożone zimą, zwiędłe kwiaty, suche gałęzie zagęszczające koronę. Świeże kawałki należy pokryć lakierem ogrodowym. Nie przycinaj magnolii wiosną, ponieważ wszystkie rośliny z tego rodzaju charakteryzują się intensywnym przepływem soków i mogą umrzeć z powodu ran.

Szkodniki i choroby magnolii

Przez długi czas uważano, że magnolia jest odporna na choroby i szkodniki oraz cierpi na zupełnie inne problemy. Na przykład czasami na liściach pojawiają się żółte plamy - chloroza. W tym przypadku żyłki liści pozostają zielone. To sygnał, że w glebie jest dużo wapna, a system korzeniowy magnolii w takim środowisku nie rozwija się dobrze i obumiera. W takim przypadku dodaj do gleby kwaśny torf lub glebę iglastą. Lub możesz użyć dostępnych w handlu chemikaliów, takich jak chelat żelaza, aby przywrócić wymagany poziom kwasowości..

Nadmierne nasycenie gleby nawozami spowalnia wzrost i rozwój magnolii, ponieważ zasolenie gleby następuje z powodu nadmiaru składników odżywczych. Aby stwierdzić, że w korzeniach zgromadziło się zbyt dużo nawozu, możliwe jest wysychanie krawędzi starych liści rośliny pod koniec lipca. Przestań karmić i zwiększ zużycie wody podczas podlewania.

Spośród owadów magnolię mogą uszkodzić wciornastki, wełnowce i mszyce brzoskwiniowe, aw okresie suszy na roślinie mogą osiedlić się przędziorki lub przezroczyste roztocza. Wszystkie te szkodniki wysysają soki z magnolii, osłabiając roślinę. Z tego powodu liście z drzewa zaczynają spadać w lipcu lub sierpniu. Szkodniki ssące czasami osłabiają magnolię tak bardzo, że prawie nie rośnie w następnym roku. Ponadto przenoszą nieuleczalne choroby wirusowe. Z kleszczami, wciornastkami, robakami i mszycami należy walczyć środkami roztoczobójczymi - traktując drzewo roztworem Actellik, Aktara lub podobnym preparatem.

Zimą na magnolię mogą wpływać gryzonie zjadające korzenie i szyjkę korzeni drzewa, ale dowiesz się o tym tylko wtedy, gdy usuniesz wierzchnią warstwę gleby. Jeśli zostaną znalezione gryzaki, potraktuj je 1% roztworem Fundazolu i kontynuuj przykrywanie koła pnia na zimę dopiero po zamarznięciu górnej warstwy gleby. W takim przypadku gryzonie nie dotrą do korzeni..

Spośród chorób naszego klimatu na magnolię mogą wpływać infekcje grzybicze: zgnilizna sadzonek, mączniak prawdziwy, szara pleśń, szara pleśń, szara pleśń i parch. Możesz poradzić sobie z tymi chorobami, jeśli wykryjesz je na czas i podejmiesz natychmiastowe działania: zmniejsz podlewanie i potraktuj roślinę roztworem fungicydu. Możliwe, że przetwarzanie będzie musiało być wykonywane wielokrotnie. A w przypadku plamienia bakteryjnego magnolia jest traktowana siarczanem miedzi.

Powielanie magnolii

Jak rozmnażać magnolię

Magnolia rozmnaża się metodą nasienną i wegetatywną - sadzonki, warstwowanie i szczepienie, ale tylko metoda wegetatywna pozwala na uzyskanie roślin dziedzicznie identycznych. Trzeba uczciwie powiedzieć, że rozmnażanie generatywne przyczynia się do rozwoju nowych odmian, odmian lub form, ponadto ta metoda jest najłatwiejsza do wykonania.

Uprawa magnolii z nasion

Nasiona magnolii dojrzewają we wrześniu. Zebrane sadzonki rozłóż na papierze, wytrząśnij z nich nasiona i napełnij wodą przez 2-3 dni, a następnie przetrzyj przez sito, aby uwolnić je od sadzonek. Aby usunąć tłuste osady z nasion, umyj je roztworem mydła, a następnie dokładnie spłucz pod bieżącą wodą. Suszone nasiona zapakuj w plastikową torbę z mokrym piaskiem lub torfowcem (1: 4) i przechowuj do czasu siewu w lodówce na środkowej półce przez co najmniej 20 dni - nasiona należy rozwarstwić.

Przed siewem wyjąć nasiona z lodówki, zdezynfekować w roztworze fungicydu i umieścić na chwilę w wilgotnym mchu do ugryzienia. Kiełkuje ponad połowa rozwarstwionych nasion, ale jeśli nasiona nie są przygotowane, sadzonek będzie znacznie mniej.

Nasiona magnolii wysiewa się w dołkach o głębokości 2 cm i przykrywa warstwą gleby o grubości 1 cm. Na zimę pokryte są suchym torfem..

Rozmnażanie magnolii przez sadzonki

Konieczne jest zebranie sadzonek do rozmnażania magnolii z młodych roślin, zanim pąki zakwitną na drzewie. Idealna łodyga powinna być zielona u góry i zdrewniała u dołu. Sadzonki sadzi się pod koniec czerwca lub na początku lipca w szklarni, gdzie będzie można kontrolować temperaturę i wilgotność powietrza i gleby. Jako podłoże stosuje się piasek lub mieszankę piasku z torfem, perlitem i wermikulitem. Ukorzenienie powinno odbywać się w temperaturze 20-24 ºC, a korzenie w sadzonkach można spodziewać się w ciągu pięciu do siedmiu tygodni. Sadzonki magnolii wielkokwiatowej trwają dwa razy dłużej. Staraj się ściśle przestrzegać reżimu temperaturowego, ponieważ w niższych temperaturach proces będzie przebiegał znacznie wolniej, a przy temperaturach powyżej 26 ° C sadzonki umrą. Przez cały okres sadzonek szklarnię należy wentylować, a glebę utrzymywać wilgotną..

Rozmnażanie magnolii przez nakładanie warstw

Magnolie krzewowe rozmnaża się przez nawarstwianie: wiosną nisko rosnącą gałąź rośliny jest ciągnięta u podstawy miękkim drutem miedzianym, zginana, mocowana i wlewana do małego kopca ziemi w miejscu mocowania. Proces tworzenia korzeni będzie przebiegał szybciej, jeśli wykonasz okrągłe cięcie w miejscu, w którym gałąź dotyka gleby.

Magnolia może być rozmnażana przez warstwy powietrza. Późną wiosną lub wczesnym latem przycinaj wybraną korę o szerokości od 2 do 3 cm na wybranej gałęzi, uważając, aby nie uszkodzić drewna magnolii. Potraktuj cięcie Heteroauxinem, przykryj ranę mokrym mchem i owiń folią spożywczą, mocując ją powyżej i poniżej cięcia. Następnie przywiąż gałąź do sąsiednich gałęzi, aby nie została uszkodzona podczas silnego wiatru. Utrzymuj mech wilgotny: spryskaj go kilka razy w miesiącu, przekłuwając folię strzykawką wypełnioną wodą. Po dwóch lub trzech miesiącach w miejscu cięcia tworzą się korzenie. Jesienią sadzonki są wycinane z gałęzi i uprawiane w domu.

Magnolia po kwitnieniu

Pielęgnacja magnolii po kwitnieniu

Magnolia kwitnie wiosną lub wczesnym latem i warto ją zobaczyć: kwitnąca magnolia jest królową wśród drzew ogrodowych. A kiedy to święto się skończy, trzeba wykonać sanitarne przycięcie drzewa: usunąć zwiędłe kwiaty, połamane, które zamarły zimą od mrozu oraz gałęzie i pędy rosnące w koronie. Ale nawet bez kwiatów magnolia jest dekoracyjna ze względu na piękne skórzaste liście..

Magnolia zimą

Kiedy zapada jesień i ogród zaczyna zasypiać, Twoim zadaniem jest przygotowanie schronienia dla magnolii, ponieważ nawet najbardziej zimotrwałe gatunki tego rodzaju mogą cierpieć z powodu mrozów, szczególnie w wietrzne i bezśnieżne zimy. Aby uniknąć pęknięć spowodowanych mrozem, owiń pień drzewa dwiema warstwami płótna, uważając, aby nie uszkodzić delikatnych gałęzi. Następnie, po odczekaniu prawdziwych mrozów, przykryj koło pnia grubą ściółką. Teraz Twoja piękność nie będzie się bała mrozów, myszy czy innych gryzoni.

Rodzaje i odmiany magnolii

Największe kolekcje magnolii gromadzone są w Wielkiej Brytanii: w centrum wprowadzenia Arnold Arboretum oraz w Królewskich Ogrodach Botanicznych. Ale Kijów ma również znakomitą kolekcję, a ukraińskie doświadczenie uprawy magnolii daje nadzieję na promocję tej rośliny na wschodzie i północy. Najczęstsze rodzaje magnolii w kulturze to:

Magnolia sieboldii

- drzewo liściaste do 10 m wysokości, ale częściej wysoki krzew o szeroko eliptycznych liściach do 15 cm długości i pachnących miseczkowatych, nieco opadających białych kwiatach na cienkiej, owłosionej szypułce. Średnica kwiatów od 7 do 10 cm, jeden z najbardziej odpornych na zimę gatunków, znoszący krótkotrwałe przymrozki do -36 ºC. W kulturze gatunek istnieje od 1865 roku;

Magnolia odwrotnie jajowata (Magnolia obovata)

lub magnolia biała pochodzi z Japonii i wyspy Kunashir na Wyspach Kurylskich. Jest to drzewo liściaste o szarej, gładkiej korze, osiągające wysokość 15 m. Liście tej magnolii zebrane są w 8-10 kawałków na końcach pędów, a piękne kwiaty do 16 cm średnicy, kremowo-białe, mają korzenny aromat. Owoce o jasnoczerwonym kolorze osiągają długość do 20 cm.Drzewo ozdobne o każdej porze roku, dobrze znosi zacienienie i mróz, ale jest wymagające pod względem wilgotności gleby i powietrza. W kulturze gatunek istnieje od 1865 roku;

Magnolia officinalis (Magnolia officinalis)

- roślina pochodząca z Chin, odpowiednik magnolii odwrotnie jajowatej, ale o większych liściach. Jej kwiaty są również duże, pachnące, przypominające lilie wodne, ale z węższymi płatkami skierowanymi ku górze. W Chinach ten gatunek jest używany jako roślina lecznicza, a na naszym obszarze lecznicza magnolia jest nadal rzadka;

Magnolia acuminata

lub ogórek magnolii ze środkowej Ameryki Północnej, gdzie rośnie w lasach liściastych u podnóża gór i wzdłuż skalistych brzegów górskich rzek. Jest to drzewo liściaste o wysokości do 30 m, w młodym wieku o piramidalnej koronie, która z czasem ulega zaokrągleniu. Liście owalne lub eliptyczne, do 24 cm długości, ciemnozielone powyżej i szaro-zielone, krótko owłosione poniżej. Kwiaty o średnicy do 8 cm są dzwonkowate i żółtozielone, czasem z niebieskawym nalotem. Jest to najbardziej odporny na zimno przedstawiciel rodzaju. Magnolia ogórkowa ma kształt, w którym liście są okrągłe lub w kształcie serca u podstawy, a kwiaty są mniejsze niż u głównych gatunków i mają kolor kanarkowy. W Stanach Zjednoczonych uzyskano również hybrydy między magnolia acuminata i magnolia lily, połączone pod nazwą Brooklyn magnolia;

Magnolia stellata

- jedna z najbardziej wdzięcznych i spektakularnych magnolii pochodzących z Japonii. Jest to małe drzewo lub krzew o wysokości do 2,5 m, z gołymi szaro-brązowymi gałęziami, wąskimi eliptycznymi liśćmi do 12 cm długości i oryginalnymi kwiatami do 10 cm średnicy z licznymi śnieżnobiałymi, wydłużonymi płatkami przypominającymi wstążki skierowanymi we wszystkich kierunkach, jak promienie gwiazdy ... Gatunek ten ma dwie formy dekoracyjne: różową i kluczową. Niektóre odmiany i hybrydy tej rośliny są również popularne wśród ogrodników:

• magnolia susan - odmiana o kwiatach o ciemnofioletowo-czerwonym odcieniu na zewnątrz i jaśniejszych w środku. Ta odmiana jest częścią serii mieszańców o żeńskich imionach - Judy, Betty, Anna, Pinky, Randy, Jane i Ricky - która została wyhodowana w latach 50-tych ubiegłego wieku..

Magnolia liliflora (Magnolia liliflora)

szczególnie rozpowszechnione w kulturze. Przypuszczalnie pochodzi ze wschodnich Chin, a roślina przybyła do Europy w 1790 roku. Magnolia kwitnie obficie kwiatami w postaci lilii do 11 cm średnicy, na zewnątrz kwiaty fioletowe, wewnątrz białe, o słabo wyczuwalnym zapachu. Najbardziej interesująca jest dekoracyjna forma tego typu magnolii Nigre (Nigra) z rubinowo-czerwonymi na zewnątrz i biało-liliowymi wewnątrz, które otwierają się na przełomie kwietnia i maja;

Magnolia kobus

pochodzi z północnej i środkowej Japonii i Korei Południowej, aw 1862 roku gatunek został przetransportowany do Nowego Jorku, skąd przybył do Europy w 1879 roku. W uprawie roślina osiąga wysokość 10 m, ale w przyrodzie może urosnąć dwa i pół razy wyżej. Liście drzewa są szerokie, odwrotnie jajowate, z ostrym wierzchołkiem, jasnozielone powyżej i jaśniejsze na dole. Ta magnolia jest biała, pachnąca, o kwiatach do 10 cm średnicy.Kwitnie w dziewiątym lub dwunastym roku. Gatunek jest mrozoodporny, odporny na pył i gaz. Północna forma gatunku to roślina o większych kwiatach i jeszcze bardziej odporna na niskie temperatury;

Magnolia grandiflora (Magnolia grandiflora)

pochodzi z południowo-wschodnich stanów Ameryki Północnej. Ma smukły cylindryczny pień, piękny kształt korony, ciemnozielone, duże błyszczące liście i białe kwiaty do 25 cm średnicy, o silnym korzennym aromacie. Nawet owoce tej rośliny są atrakcyjne: oryginalny stożkowaty kształt, jaskrawe kolory i bardzo efektowne. W młodym wieku magnolia wielkokwiatowa rozwija się powoli, osiągając corocznie zaledwie 60 cm, nie różni się mrozoodpornością, wytrzymuje zimno nie niższe niż -15 ºC, ale dobrze radzi sobie w warunkach miejskich, jest odporna na choroby i szkodniki oraz jest trwała. Głównymi formami dekoracyjnymi magnolii wielkokwiatowej są:

• wąskolistny - roślina o liściach węższych niż główny gatunek;
• lancetowaty - roślina o wydłużonych liściach;
• sławny - magnolia o bardzo szerokich liściach i kwiatach do 35 cm średnicy;
• okrągłolistny - roślina ta ma bardzo ciemnozielone liście i kwiaty do 15 cm średnicy;
• wcześnie - magnolia, która kwitnie wcześniej niż główny gatunek;
• egzon - wysokie drzewo z wąską piramidalną koroną i podłużnymi liśćmi owłosionymi poniżej;
• Zrób to - magnolia o ściśle piramidalnej koronie;
• Hartvis - drzewo o piramidalnej koronie i falistych liściach;
• smok - roślina o niskiej opadającej koronie, której gałęzie zwisające w łuk dotykają ziemi i łatwo się zakorzeniają;
• Gallison - magnolia o większej zimotrwałości niż główny gatunek.

Magnolia Sulange (Magnolia x soulangeana)

- hybryda, wyhodowana w 1820 roku przez francuskiego naukowca Etienne Soulange. Od tego czasu zarejestrowano ponad 50 form tej hybrydy i są one niezwykle popularne na całym świecie. Magnolia Soulange to liściasty krzew lub drzewo do 5 m wysokości z odwrotnie jajowalnymi liśćmi do 15 cm długości i kwiatami kielichowymi o średnicy 15 do 25 cm, czasami pachnące, a czasem całkowicie bezwonne, z płatkami od bladego różu do fioletowego odcienia i tylko czasami zdarzają się okazy o białych kwiatach. Roślina jest odporna na niekorzystne czynniki klimatyczne i dobrze rośnie na glebach o różnym składzie. Spośród wielu form ogrodowych tego gatunku mieszańcowego najczęściej uprawiane są:

• Lenne - magnolia z pachnącymi białymi kwiatami wewnątrz i różowo-fioletowymi na zewnątrz;
• Alexandrina - roślina odporna na suszę do 8 m wysokości z ciemnofioletowymi kwiatami na zewnątrz i białymi wewnątrz;
• Czerwony (rubra) - z różowo-czerwonymi kwiatami na zewnątrz;
• Nemetsa - magnolia o piramidalnym kształcie korony.

Oprócz opisanych form ogrodowych występują różne odmiany magnolii Solange.

Oprócz opisanych gatunków roślin, w kulturze można spotkać również magnolie wierzbowe, wielkokwiatowe, Lebnera, nagie, trójpłatkowe, parasolowe i inne.