Wszystkie etapy prawidłowego żywienia porzeczek

Prawidłowo dobrane i terminowe karmienie porzeczek jesienią zapewni normalny wzrost i rozwój krzewu. Ponadto dodatkowe składniki odżywcze pozwolą na zwiększenie plonów, uzyskanie większych jagód i znaczną poprawę ich smaku..

Wiosna działa

Czarna porzeczka jest uważana za jedną z najbardziej bezpretensjonalnych jagód. Nie wymaga zwiększonej uwagi ani specjalnych warunków uprawy. Aby uzyskać dobre zbiory, wystarczy posadzić krzew na słonecznym terenie z lekką, luźną piaszczystą glebą i zapewnić jej odpowiednią wilgotność. Jeśli jednak krzew nie jest okresowo karmiony, z czasem możesz zmierzyć się z miażdżeniem jagód i spadkiem wydajności.

Pielęgnację porzeczek należy rozpocząć od momentu podjęcia decyzji o posadzeniu krzewów na miejscu. Ważne jest, aby odpowiednio przygotować glebę przed sadzeniem. Dla każdego krzewu należy wykopać otwór do sadzenia, w który aplikuje się nawozy. Najlepiej jest używać humusu i kompostu. Na każdy dołek wystarczy zamknąć 1-2 wiadra. Możesz je zastąpić obornikiem, ale należy pamiętać, że rozkłada się on powoli i nie da pożądanego efektu w pierwszym roku sadzenia. Oprócz materii organicznej do każdego dołka należy dodać nawozy mineralne: fosfor, azot i potas. Może to być mączka fosforowa lub kostna w ilości 300-400 g z dodatkiem 40-50 g superfosfatu. Z nawozów potasowych najczęściej stosuje się popiół drzewny - 300-400 gi siarczan potasu - 50-70 g. Jeśli chodzi o nawozy azotowe, 40 g siarczanu amonu wystarczy na jedną studnię..

Przygotowana gleba pomoże roślinie żyć przez około dwa lata, prawie niczego nie potrzebując. W tej chwili ogrodnik nie musi myśleć o tym, jak nawozić porzeczki. Wystarczy mulczować glebę wokół buszu próchnicą, kompostem lub obornikiem. W miarę wzrostu potrzebne będzie dodatkowe nawożenie porzeczki, aby zapewnić jej dalszy rozwój i możliwość zadowolenia z dużych zbiorów.

Konieczne jest przeprowadzenie pierwszego wiosennego karmienia porzeczek w momencie, gdy pąki dopiero zaczynają kwitnąć i pojawiają się młode liście. Przed wiosennym nawożeniem porzeczek warto przypomnieć sobie, jaką pracę wykonano jesienią. Od tego będzie zależeć wprowadzona dawka składników odżywczych. Jeśli jesienią do gleby wprowadzono materię organiczną, potas i fosfor, wiosną wystarczą tylko nawozy azotowe. Pod każdym krzakiem potrzeba około 40-50 g mocznika, aby wypchnąć roślinę, aby uformowała nowe pędy i późniejsze owocnikowanie. Już po 8-10 dniach pojawią się pierwsze wyniki karmienia: krzew zacznie rosnąć, młode pędy staną się gęstsze, pąki zaczną się aktywniej budzić.

Stosowanie nawozów azotowych do porzeczek przeprowadza się co najmniej dwukrotnie w ciągu całego sezonu wegetacyjnego. Rośliny stale potrzebują azotu, ponieważ ta substancja opuszcza glebę szybciej niż inne..

Jeśli karmienie czarnych porzeczek nie zostało przeprowadzone jesienią, będziesz musiał dwukrotnie zastosować nawozy. Po raz pierwszy rozcieńczyć dziewanny w 10-12 litrach wody i dodać 1 łyżkę mocznika do tej mieszaniny. Wlej 2-3 litry mieszanki pod każdy krzak, a następnie wlej obficie. Do drugiego karmienia weź 10 g siarczanu potasu i 20 g superfosfatu. Nawóz do zamknięcia w strefie przy pniu na głębokość 5-10 cm, następnie obficie podlewać i mulczować.

Jeśli nie można zastosować nawozów organicznych, można zastąpić nawozy mineralne. Mieszaninę przygotowuje się z 20 g azotu, 15 g fosforu i 20 g potasu. Jest wprowadzany w ziemię, osadzany na głębokości 10 cm, dobrze podlewany i mulczowany. Zgniłe trociny, próchnica lub torf można traktować jako ściółkę.

Ponadto dla porzeczek korzystne jest użycie popiołu drzewnego bogatego w potas i pierwiastki śladowe..

Pasza dolistna

Nawożenie porzeczek wiosną nie ogranicza się tylko do nawożenia gleby. Wiele uwagi poświęca się dokarmianiu dolistnym. Intensywny wzrost pędów zabiera krzakowi dużo siły. Dlatego w tym okresie bardzo ważne jest dostarczanie mu różnych pierwiastków śladowych: boru, selenu, cynku, humatu i innych. Te mikroelementy są rozpylane na liściach. Aby osiągnąć maksymalny efekt, procedurę najlepiej przeprowadzić przy pochmurnej pogodzie..

Raz na 20 dni warto spryskać porzeczki mocznikiem. Lepiej jest przyjąć małą dawkę, nie większą niż połowę wskazanej w instrukcji. W czerwcu i lipcu dobrze jest ułożyć opatrunek dolistny z koktajlem 5 g nadmanganianu potasu, 3 g kwasu borowego i 30-40 g siarczanu miedzi. Każdy składnik rozpuszcza się w osobnym pojemniku, a następnie wszystko miesza się w 10 litrach wody. Powstały koktajl rozpyla się na krzewach porzeczki.

Jesienne obowiązki

Nawożenie porzeczek jesienią ma swoje własne cechy. Na przykład w tym okresie surowo zabrania się stosowania nawozów azotowych. Musisz przestać dodawać je do gleby pod koniec września. W przeciwnym razie możesz spowodować pojawienie się nowych pędów. Proces ten znacznie osłabi roślinę i może nie przetrwać zimowego mrozu..

Konieczne jest karmienie porzeczek jesienią. W sezonie roślina znacznie słabnie, a jeśli niedobór składników odżywczych nie zostanie uzupełniony, nie będzie miała wystarczającej siły, aby w przyszłym roku uformować jagody. Ponadto nagromadzone przydatne substancje pomogą porzeczkom łatwiej przetrwać mrozy..

Po zakończeniu zbiorów pod polami jagodowymi stosuje się nawozy organiczne: obornik kurzy, gnojowicę, dziewanny. Pod każdym krzakiem porzeczki należy dodać co najmniej 5 kg materii organicznej. Mieszankę składników odżywczych warto uzupełnić o 50 g superfosfatu i 20 g siarczanu potasu. Po wprowadzeniu mieszanki obficie podlać całą powierzchnię sadzenia. Stosowanie tych nawozów zapewni pełny rozwój porzeczek, ponieważ to w oborniku zawarte są niezbędne minerały i składniki odżywcze, które zapewniają szybki wzrost wiosną..

Lepiej jest podzielić całkowitą ilość nawozu na dwie części. Jedna część musi być głęboko zakopana. Substancje organiczne należy rozrzucić wokół krzewów w promieniu 1 mi ostrożnie wykopać na głębokość 20–25 cm. Wykopany obszar należy wypoziomować, aby „zachować” wilgoć.

Po 25-30 dniach możesz dodać drugą część, rozsypując ją wokół krzewów porzeczki, ale nie zakopując. Wystarczy go posypać ziemią. Zimą pod śniegiem obornik będzie się stopniowo rozkładał, oddając glebę wszystkie składniki odżywcze.

Należy zachować szczególną ostrożność podczas używania obornika kurzego. Nie należy go rozrzucać w pobliżu krzewów, w przeciwnym razie korzenie mogą ulec poparzeniu z powodu silnego stężenia azotu w odchodach. Należy go rozłożyć w odległości 25-30 cm od buszu. Podczas długich zimowych miesięcy azot ulegnie rozkładowi, a pożyteczne substancje pozostaną w glebie, co zapewni roślinie odżywienie przez kolejne 5-6 miesięcy.

Podczas nawożenia porzeczek jesienią należy wziąć pod uwagę skład i jakość gleby, na której rośnie. Jeśli na miejscu występuje żyzna gleba gliniasta, wówczas raz na 2-3 lata należy podawać jesienią fosfor-potas i substancje organiczne. Aby to zrobić, wystarczy przygotować mieszaninę 20 g nawozów organicznych, 150 g superfosfatu i 40 g siarczanu potasu. Ten sam odżywczy koktajl nadaje się również na gleby torfowiskowe. Dodatkowo na takich terenach raz na 4 lata konieczne jest nałożenie 500 g wapna na 1m². Na glebach piaszczystych i piaszczysto-gliniastych składniki pokarmowe są zużywane znacznie szybciej ze względu na ich porowatą strukturę. Dlatego nawozy stosuje się co 1-2 lata..

Kilka pomocnych wskazówek

Aby uzyskać dobre zbiory, ważne jest, aby wiedzieć nie tylko, jak karmić porzeczki, ale także jak robić to poprawnie. Czarną porzeczkę można karmić przez cały rok. Na przykład, jeśli materia organiczna zostanie wprowadzona do gleby w listopadzie, wpłynie to na roślinę w marcu. Jeśli zimą, w okresie odwilży, odłożą kolejną porcję nawozów, wówczas rozpoczną swoją „pracę” w drugiej połowie wiosny, wpływając na owoce już w okresie ich powstawania. Mówiąc o nawożeniu porzeczek materią organiczną, należy pamiętać, że lepiej jest dostarczać ją do gleby w małych dawkach przez cały rok, niż stosować jednorazowo ogromną ilość..

Doświadczeni ogrodnicy znają jeden ciekawy sposób nawożenia porzeczek, jeśli nie ma wystarczająco dużo czasu na przygotowanie mieszanek składników odżywczych. Wystarczy na wiosnę zasiać między krzakami porzeczki rośliny zielonego obornika: wykę, groch, łubin. Ta odmiana roślin jest specjalnie uprawiana do późniejszego kopania wraz z ziemią jako nawóz organiczny. Zielona masa wzbogaca glebę w azot, proteiny, cukry, mikroelementy. Niektórzy ogrodnicy wolą dodawać zwykły chleb namoczony w wodzie do „zielonych” nawozów. Jak pokazuje praktyka, rośliny ogrodowe bardzo lubią takie „jedzenie”.