Opis odmiany powtarzających się herakli malinowych

Wielu ogrodników chętnie uprawia maliny Herkulesa na swoich działkach. Ta powtarzająca się odmiana wcześnie zaczyna owocować i daje wysokie plony. Owoce mają słodko-kwaśny przyjemny smak. Dbanie o tę kulturę nie jest trudne. Ta powtarzająca się malina została wyhodowana w regionie briańskim. Autorem odmiany jest hodowca Kazakov I.V. Odmianę można uprawiać na potrzeby domowe lub do celów przemysłowych.

Opis wyglądu

Krzew odmiany Hercules jest średnio rozłożysty, osiąga wysokość 1,5-2 m. Pędy są bardzo mocne, silnie rozgałęzione bocznie. Na całej powierzchni łodyg rosną sztywne kolce wygięte w dół. Młode pędy mają kolor zielony. W miarę dojrzewania łodygi stają się fioletowe i woskowate..

Liście są średniej wielkości, pomarszczone, pomalowane na jasnozielony kolor. Krawędzie blach są lekko zagięte.

Kwiatostany są małe i mają biały kolor. Owoce są rubinowe, stożkowate. Średnia waga jednej jagody wynosi około 6 g. Zwykle jagody rosną pod liśćmi. Jagody mają słodko-kwaśny smak, ich smak wynosi 4 punkty w pięciostopniowej skali. Smak jest bezpośrednio zależny od klimatu i rodzaju gleby. Z każdego krzewu można uzyskać średnio 3-4 kg owoców.

Odmiana charakteryzuje się odpornością na gnicie i dobrze znosi nawet długotrwałe zawilgocenie.

Wybór miejsca i materiałów

Aby uzyskać wysokiej jakości plon malin, musisz prawidłowo wybrać i przygotować glebę i materiał do sadzenia. Ponadto gleba wymaga specjalnego przygotowania..

Raspberry Hercules jest bezpretensjonalny i przyniesie owoce na każdej glebie. Aby uzyskać najsmaczniejsze i pełnoprawne plony, lepiej jest preferować lekko kwaśne gleby gliniaste lub piaszczysto-gliniaste..

Obszar uprawy malin powinien być dobrze oświetlony. Roślina bardzo lubi ciepło i nie toleruje przeciągów. Bardzo dobrze, jeśli w pobliżu znajduje się ochrona przed wiatrem - solidne ogrodzenie lub ściana budynku.

Wody gruntowe na miejscu muszą znajdować się na głębokości co najmniej półtora metra. Wybierając miejsce do sadzenia, należy pamiętać, że maliny zubażają glebę, na której rosną. Po 4-5 latach ziemia jest wyczerpana, a plony zaczynają szybko spadać. Aby gleba mogła odpocząć i zregenerować się, pomiędzy sadzeniami malin, obsiej teren koniczyną lub fasolą..

Nie zaleca się uprawiania malin w rejonie, w którym wcześniej rosły rośliny psiankowate - pomidory, ziemniaki, papryka, bakłażany. Krzewy najlepiej sadzić w kwietniu przed rozpoczęciem pączkowania lub we wrześniu po zakończeniu okresu owocowania..

Bardzo ważne jest, aby wybrać sadzonki dobrej jakości. Materiał najlepiej kupować od zaufanego sprzedawcy lub renomowanej szkółki. Zwróć uwagę na następujące punkty:

1. Stan korzenia. Muszą być mocne i elastyczne, wolne od uszkodzeń lub śladów zgnilizny lub pleśni..
2. Obecność i charakter upakowania korzeni. W plastikowym pojemniku system korzeniowy może się przegrzać. Preferowane opakowanie wykonane z wilgotnej szmatki, która zapobiegnie wysychaniu sadzonki.
3. Stan łodygi. Musi być uformowany i mieć 2-3 pędy o średnicy co najmniej 1 cm.

Metody przygotowania gleby

Uprawa malin powtarzających się wymaga obowiązkowego przygotowania gleby na miejscu. Można to zrobić na dwa sposoby:

1. Stopniowo - takie szkolenie trwa do 2 lat. Najpierw miejsce jest wykopywane i nawożone. Na 1 mkw. metr łóżka jest wnoszony w 3 wiadrach próchnicy i torfu. Ponadto będziesz potrzebować 1 szklanki superfosfatu lub innego złożonego nawozu. Następnie miejsce obsadza się warzywami (z wyjątkiem psiankowatych). Na rok przed sadzeniem malin w tym miejscu wysiewa się łubin, gorczycę czy koniczynę - te uprawy użyźniają i leczą ziemię. Przed sadzeniem miejsce wykopuje się na głębokość dwóch bagnetów łopaty, usuwa się wszystkie chwasty i stosuje nawozy organiczne.
2. Pilne przygotowanie można wykonać za 1 miesiąc. Ziemię starannie wykopuje się, a wszystkie chwasty usuwa się. W grządce wykopuje się rów o głębokości 50-60 cm, na dno nakłada się nawozy. Na każdy metr wykopu wymagane jest 25 mg siarczanu potasu, 15 mg superfosfatu, 12 kg mieszaniny gleby ogrodowej z próchnicą. Po miesiącu nawożenie powtarza się, ale w innej dawce - 1 szklanka superfosfatu i siarczanu potasu, a także 4 szklanki popiołu drzewnego.

Bezpośredni proces sadzenia malin w ziemi ma swoje własne zasady i cechy. Algorytm lądowania krok po kroku powinien wyglądać następująco:

1. Doły o średnicy 50 cm szerokości i głębokości przygotowuje się na 3 tygodnie przed zejściem na ląd. Odległość między otworami musi wynosić co najmniej 80 cm, szerokość rozstawu rzędów około 1,5 metra.
2. Jeśli gleba nie została wcześniej przygotowana, do studni dodaje się superfosfat, siarczan potasu i humus.
3. Na dnie dołu tworzy się kopiec z podłoża, w którym umieszczana jest sadzonka, ostrożnie prostując korzenie. Kołnierz korzeniowy powinien pozostawać 3-5 cm nad powierzchnią gleby.
4. Przykryj dół ziemią. Należy to zrobić w kilku krokach. Każdą warstwę gleby nawilża się, podlewając do 10 litrów wody pod jedną roślinę.

Po zakończeniu sadzenia ziemia wokół krzewów jest ściółkowana torfem lub kompostem.

Pielęgnacja kultury

Opis odmiany maliny Hercules, sadzenie i pielęgnacja nie różni się zbytnio od innych powtarzających się gatunków. Technika rolnicza sprowadza się do regularnego podlewania, pielenia i spulchniania gleby, nawożenia i odpowiedniego przycinania.

Podlewanie malin odbywa się kilka razy w sezonie:

1. W trzeciej dekadzie maja.
2. Czerwiec i lipiec - co 2 tygodnie.
3. W pierwszej dekadzie sierpnia.
4. W październiku.

Krzewy malin najlepiej podlewać przez bruzdy. Są wykopane 40 cm z rzędu krzewów na głębokość 10 cm Woda wlewa się do wnęki w ilości 30-40 litrów na 1 krzak.

Możesz także użyć zwykłego nawadniania drzewa malinowego. Jednak w tym przypadku zabieg przeprowadza się wieczorem lub wcześnie rano, aby liście nie uległy poparzeniu słonecznemu.. Maliny Herkulesa nawozić trzykrotnie w ciągu sezonu:

1. Pierwszy nawóz pogłówny stosuje się w maju, kiedy powstaje pierwszy plon. Roztwór przygotowuje się z 500 gramów dziewanny i 10 litrów wody. Pod każdy krzak wlewa się 5 litrów nawozu. Jeśli nie ma krowiego łajna, można użyć siarczanu amonu. Jest rozrzucony po łóżku w postaci suchej w ilości 15 g na 1 m2. metr.
2. Drugie nawożenie jagód następuje w lipcu, w okresie dojrzewania. W tym czasie dodaj mieszaninę składników odżywczych składającą się z 50 g mocznika, 70 g siarczanu potasu, 10 g kwasu borowego i 250 g superfosfatu. Wszystkie składniki rozpuszcza się w 10 litrach wody. Tę mieszaninę rozpyla się na krzaki wieczorem, gdy upał ustąpi..
3. Ostatnie karmienie odbywa się pod koniec września - na początku sierpnia. Potas i superfosfat są dodawane z nawozów mineralnych. Humus można stosować jako organiczny opatrunek wierzchni - 5 kg na 1 m2. metr ogrodu. Musisz zastosować tylko jeden rodzaj nawozu - organiczny lub mineralny.

Glebę należy regularnie poluzowywać, aby zapewnić korzeniom wystarczającą ilość tlenu. Odbywa się to 5-6 razy w ciepłym sezonie. Pierwsze poluzowanie przeprowadza się wiosną, przed przerwaniem pąków. Następnie powtórz, gdy tworzy się skorupa i rosną chwasty. Między rzędami gleba jest rozluźniona na głębokość 10 cm, wewnątrz rzędów - 5 cm.

Aby zmniejszyć ilość chwastów, glebę można ściółkować. W tym celu można użyć trocin, torfu, próchnicy lub kompostu. Warstwa ściółki ma 5 cm, na następny sezon materiał należy odnowić, ponieważ rozpada się w ciągu roku.

Odmiana Hercules wyróżnia się gęstymi, wyprostowanymi pędami, które nie uginają się pod ciężarem owocu. Dlatego nie jest konieczne wiązanie takich malin. Z drugiej strony związane krzewy są lepiej doświetlone przez słońce i dostają więcej powietrza. W ten sposób zbiory będą znacznie łatwiejsze..

Maliny można przywiązać do drutu. Jest ciągnięty i mocowany do dwóch słupków, wbijając je w ziemię w odległości trzech metrów od siebie. Sznurki przeciągane są na wysokość 70 cm, 100 cm i 160 cm od podłoża. Przywiązane są do nich krzewy malin.

Przycinanie i przygotowanie do zimy

Przycinanie malin odbywa się w październiku i listopadzie, kiedy zbiory przestały owocować. Dwuletnie łodygi, z których zbiera się plon, są cięte u korzeni. Młodym pędom odcina się tylko górę. Ta metoda pozwala zabezpieczyć krzew przed zamarzaniem zimą i umożliwia pobranie 2 plonów w następnym roku. Wiosną pędy są przycinane do pierwszego pąka. Suche i uszkodzone łodygi są całkowicie usuwane.

Jesienią maliny należy przygotować do zimowania. Pod koniec października stosuje się nawozy organiczne, aby wiosną krzew aktywnie rósł i zyskiwał na sile. Jesienią nie należy karmić roślin nawozami azotowymi - zmniejsza to odporność na zimno.

Dwa tygodnie przed nadejściem chłodów krzew jest podlewany po raz ostatni. Jesienią możesz usunąć wszystkie pędy u nasady. W tym przypadku w przyszłym roku krzew przyniesie tylko jedno zbiory, ale jego jakość, zdaniem doświadczonych ogrodników, będzie znacznie lepsza. Pozostałości krzewu pokryte są suchymi liśćmi lub trocinami, aby chronić przed mrozem.

Jeśli młode pędy pozostawiono na następny rok, należy je związać i zgiąć do ziemi. Z góry krzewy pokryte są świerkowymi gałęziami lub specjalnym materiałem. Możesz rzucać śniegiem na maliny.

Zbiór i przechowywanie

Pierwsze dojrzewanie powtarzających się malin Herkulesa następuje na początku lipca. Drugi plon zaczyna się zbierać od sierpnia do nadejścia przymrozków.

Jagody należy zbierać przy suchej pogodzie i ważne jest, aby nie oddzielać łodygi. Dzięki temu owoce będą lepsze. Umieszczane są w osobnych pojemnikach z otworami po 2-3 kg każdy. Nie zaleca się zbierania malin w dużych pojemnikach - delikatne jagody zaczną się zgniatać pod własnym ciężarem.

Możesz przechowywać świeże jagody w chłodnym miejscu przez 2 dni. Z malin Hercules przygotowuje dżem z galaretki, kompoty i soki. Świeże jagody można natrzeć cukrem lub przechowywać w stanie niezmienionym w zamrażarce.

Plusy i minusy tej odmiany

Jak każda uprawa, Hercules ma swoje zalety i wady podczas hodowli. Według ogrodników można rozważyć zalety odmiany:

1. Obfite owocowanie.
2. Wysoka odporność na pospolite szkodniki i choroby.
3. Bezpretensjonalna opieka.
4. Dobra przenośność.
5. Z jagód można zrobić bardzo pachnące kompoty, likiery lub konfitury.

Jednak przytłaczająca większość ekspertów i amatorów zwraca uwagę na szereg istotnych wad tej odmiany.. Obejmują one następujące funkcje:

1. Wyraźny smak kwaśnej jagody. Można to zrekompensować dużą ilością cukru podczas gotowania. Ale nie każdy lubi świeże jagody..
2. Owocowanie zbyt długie. Ten czynnik jest szczególnie istotny na obszarach o zimnym klimacie. Często wczesne przymrozki nie pozwalają na dojrzewanie zbiorów.
3. Obecność dużej liczby cierni na pędach staje się częstą przyczyną urazów dłoni podczas zbiorów.
4. Nowe pędy powstają w małych ilościach - nie więcej niż trzy łodygi na sezon.

Recenzje ogrodników o jagodzie