Świerk pospolity picea abies nidiformis (nidiformis)

Świerk nidiformis to piękna iglasta roślina ozdobna. Ze względu na swoje niewielkie rozmiary jest również nazywany „karłem” i nie jest nawet uważany za drzewo. Bezpretensjonalna, wiecznie zielona, ​​bardzo lubi ogrodników i projektantów krajobrazu. Oryginalny kulisty kształt idealnie wpasuje się w każdą kompozycję krajobrazu ogrodowego lub stanie się jej atrakcją. Właściwa pielęgnacja rośliny pozwoli na spokojne cieszenie się komfortem, jaki tworzy wokół siebie ta choinka.

Opis i cechy odmiany

Świerk Picea abies Nidiformis został wyhodowany w Niemczech około sto lat temu. Rośnie bardzo wolno, dodając zaledwie kilka centymetrów w ciągu roku. Ale szerokość rośnie szybciej - około pięciu do sześciu centymetrów rocznie. Młode drzewa mają kształt gniazda, a kiedy rosną, stają się prawie okrągłe.

Patrząc z góry, wygląda na to, że na trawniku rozrzucono piłki tenisowe.: świerk ma nieco ponad metr wysokości przy obwodzie korony 2-2,5 m. Nidiformis wyróżnia się gęstością gałęzi z miękkimi, krótkimi, około centymetrowymi igłami. Jasnozielone pędy, jak z gniazda, wyczołgują się z ciemnych igieł i pną w górę. Szyszki pojawiają się tylko na dojrzałych drzewach.

Ogrodnicy uwielbiają powolny wzrost drzewa iglastego, a zwłaszcza jego odporność na zimno. Dlatego rasa ta często można znaleźć na obszarach środkowego pasa oraz w północnych regionach Rosji. Wraz z nadejściem wiosny młode świerki mogą ulec poparzeniu, będąc wystawionymi na działanie silnego słońca. Dlatego tak ważne jest, aby tworzyć półcień, dopóki nie dorosną i nie staną się silniejsze. Po czterech latach od posadzenia świerk nie będzie już tak podatny na aktywne działanie promieni słonecznych..

Technologia lądowania

Zasadniczo sadzenie świerka Nidiformis jest takie samo jak sadzenie innych przedstawicieli drzew iglastych. Młode dwu- lub trzylatki sadzi się glinianą bryłą, w której powstał już mikroklimat. Zawiera grzyby niezbędne dla drzew iglastych. Ta metoda pozwala uniknąć uszkodzenia przerośniętych korzeni..

Objętość otworu do sadzenia powinna być półtora raza większa niż gliniana bryła. Głębokość jest wykonywana w zależności od gleby. Gleby czarnoziemskie lub gliniaste są pogłębione o jeden metr. Gleba piaszczysto-gliniasta lub piaszczysta - osiemdziesiąt centymetrów. Dno wykopu wyłożono dwudziestocentymetrową warstwą drenażu, która jest pokryta piaskiem, aby zapobiec stagnacji wilgoci w glebie. Piasek jest potrzebny tylko do czarnej gleby.

Po wykonaniu wszystkich prac przygotowawczych możesz rozpocząć sadzenie. Wszystko tutaj jest proste i dostępne nawet dla niedoświadczonego ogrodnika:

1. Ziemna bryła jest obficie nasączona wilgocią, dzięki czemu roślinę można łatwo wyjąć z pojemnika. Jeśli świerk jest w siatce lub torbie, to nie są usuwane: po kilku latach włókno zgnije.
2. Drzewo umieszcza się w dołku i mocuje w taki sposób, aby położenie pnia było równe, a najbardziej puszysta i piękna strona krzewu iglastego wystawała do przodu.
3. Następnie pozostałe puste przestrzenie dołu wypełnia się przygotowaną mieszanką gleby z nawozami. Ponadto co 20-30 centymetrów jest podlewany i lekko ubijany równomiernie ze wszystkich stron. Jest to konieczne, aby uniknąć pojawienia się pustki pod bryłą ziemi lub z boku..
4. Ważne jest, aby kołnierz korzeniowy pozostawić na poziomie gruntu, nigdy w ziemi ani nad nią. Jeśli zostawisz go w ziemi, kora pnia zacznie gnić, składniki odżywcze nie będą płynąć, a drzewo umrze.
5. Po posadzeniu choinkę obficie podlewamy. Potrzeba około pięćdziesięciu litrów wody.

Nie należy zbyt mocno deptać przestrzeni wokół świerka, ale wręcz przeciwnie, poluzowanie będzie bardzo przydatne. Tylko należy to zrobić ostrożnie, aby nie uszkodzić wysokich korzeni rośliny..

Sadzenie i pielęgnacja świerka nidiformis wymaga uwzględnienia tego, że w miarę wzrostu jego szerokości znacznie wzrasta, wymagane będą co najmniej trzy metry wolnej przestrzeni. Aby ziemia nie była pusta podczas wzrostu drzewa, możesz wypełnić ją jasnymi, pięknymi roślinami jednorocznymi. Jeśli sadzisz byliny wokół świerka, mogą pobierać składniki odżywcze z gleby, tworzyć niepożądany cień i zapobiegać wzrostowi drzewa..

Preferowana jest żyzna gleba zasadowa lub kwaśna z dobrym drenażem, wtedy drzewo szybciej się zakorzeni i uniknie chorób. Ziemia powinna być wilgotna, ale bez stojącej wody. Jeśli woda gruntowa przechodzi blisko, wówczas dno dołu do sadzenia jest pokryte dwudziestocentymetrową warstwą drenażu, składającą się z pokruszonych cegieł i gruzu.

Jak właściwie dbać o roślinę

Świerk pospolity Nidiformis zapuści korzenie w prawie każdym klimacie. Cechą charakterystyczną jest nisko położona korona drzewa karłowatego, ponadto jest bardzo gęsta. Praktycznie leży na ziemi, a pod osłoną śniegu drzewo może zacząć gnić. Stanowi również pożywkę dla zarodników i infekcji grzybiczych.. Aby uniknąć takich problemów, podczas sadzenia należy przestrzegać pewnych zasad pielęgnacji:

1. Wybierz słoneczne miejsce do jedzenia.
2. Drzewo nie powinno być otoczone przez chwasty; konieczne jest regularne pielenie. W miarę wzrostu krzewu można trochę odciąć dolne gałęzie, aby nie rozprzestrzeniały się po ziemi, i lekko rozrzedzić gęstą koronę, zapewniając przepływ wiatru i światła słonecznego. Jednocześnie usuwa się wszystkie połamane gałęzie i stare igły, które gromadzą się w środku korony..
3. Świerki karłowate lubią infekować przędziorków lub inne szkodniki, na przykład świerkowo-liściaste hermes i łykowiec. Do traktowania buszu stosuje się środki grzybobójcze i owadobójcze..

Istotnym wymogiem choinki jest wystarczająca wilgotność gleby. Ciężko jej jest w okresach suszy. Dlatego w czasie upałów wymagane jest cotygodniowe podlewanie półtora wiadra wody na krzak. Ale nie przesadzaj, ponieważ stagnacja wilgoci w korzeniach jest również destrukcyjna. Ściółkowanie ma dobry wpływ na przeżywalność i wzrost drzew iglastych. Aby to zrobić, użyj:

• ścinać trawę;
• łupiny orzechów;
• posiekana kora.

Oprócz pochłaniania nadmiaru wilgoci, ściółka nie pozwala na zbytnie ubicie gleby i zarośnięcie chwastami, których również nie lubili jeść. Zimą ten zabieg agronomiczny staje się dobrą ochroną przed zamarzaniem korzeni..

Świerk Nidiformis należy do odmian mrozoodpornych. Mimo to na zimę wokół krzewu budowana jest rama ochronna, aby zapobiec wyłamywaniu się gałęzi pod warstwą ciężkiego śniegu. A młode, jeszcze nie dojrzałe krzewy pokryte są świerkowymi gałęziami. Wraz z nadejściem wiosny jest usuwany. Kilka razy w sezonie choinki są karmione specjalnymi nawozami dla drzew iglastych. W żadnym przypadku nie należy stosować mocznika i dziewanny jako nawozu. To będzie śmiertelne dla Nidiformis.

Ponadto przeprowadza się regularne sanitarne cięcie krzewu, zwykle pod koniec maja, przed rozpoczęciem silnego przepływu soków. Wszystkie suche lub uszkodzone gałęzie są usuwane. Aby zachować ozdobny wygląd, pędy dominujące i silnie wystające są skracane. Jeśli celem jest pewien pomysł na projekt, procedura formowania korony jest obowiązkowa. Dotyczy to na przykład żywopłotów.

Choroby, szkodniki i ich zwalczanie

Jedną z najczęstszych chorób tej plantacji jest choroba Schütte. Choroba grzybicza dotyka najczęściej młody świerk. Obraz objawów objawia się zmianą koloru i utratą igieł. Uzdrawianie choinek za pomocą produktów zawierających miedź lub siarkę, na przykład płyn Bordeaux.

Taki fungicyd można również stosować w celach profilaktycznych, w tym celu wymagane jest spryskanie igieł wiosną i jesienią słabym roztworem substancji. Aby świerk karłowaty nie zachorował, niezwykle ważne jest wykonanie w odpowiednim czasie sanitarnego przycięcia plantacji i dbanie o to, aby w glebie nie gromadziła się nadmierna wilgoć, która jest szkodliwa dla krzewu.

Metody rozmnażania roślin

Świerk pospolity Nidiformis rozmnaża się przez sadzonki. Zabieg wykonywany jest pod koniec kwietnia - początek maja. W pochmurny dzień wycina się sadzonki z krzewu nożycami do przycinania - małe gałęzie od środka o wymiarach 7-11 cm.

Można to również zrobić za pomocą ostrego noża. Zjadł w wieku 6-11 lat nadaje się do operacji. Przed sadzeniem sadzonki należy oczyścić nożem, należy to zrobić tak, aby kora nie została uszkodzona, a zbędne igły i wybrzuszenia usunąć.

Po oczyszczeniu należy je umieścić na 24 godziny w roztworze "Kornevin", a następnie we wcześniej przygotowanych dołkach o głębokości 5-6 cm sadzonki układać pod kątem 30 °. Po 2-5 miesiącach powstają na nich korzenie.

Korzystanie z ozdobnego drzewa

Świerk nidiformis w krajobrazie jest tak popularny ze względu na swój niezwykły okrągły kształt korony i niski wzrost. Zimozielony krzew jest piękny sam w sobie i jako element dekoracyjnych kompozycji. Położone blisko siebie „gniazda” tworzą oryginalną zieloną oazę na rozległym terenie. Przy pomocy nasadzeń grupowych kompozycje są również układane na osobistych działkach, umieszczając je w określonym wzorze lub łącząc z innymi roślinami. Często stosuje się kompozycje pojemników. Ta metoda pozwala na ekonomiczne wykorzystanie przestrzeni w ogrodzie i połączenie kilku drzew iglastych w zespół..

Skalniaki i zjeżdżalnie alpejskie ozdobione są niskimi świerkami, dzięki czemu tworzą spektakularne połączenie z innymi roślinami. Są również niezastąpione przy tworzeniu miniaturowych zakamarków natury sztuki bonsai. Do żywopłotów często używa się nisko rosnących świerków. Rzeczywiście, oprócz walorów dekoracyjnych, nadal są bardzo bezpretensjonalne, spokojnie tolerują przycinanie i zacienione miejsca. Oryginalnym sposobem wykorzystania jest ogrodnictwo dachowe z jodłami karłowatymi.

Zimozielone drzewa iglaste są uważane za jedne z najpopularniejszych w projektowaniu obszarów podmiejskich. Wyhodowanie świerka nidiformis na działce ogrodowej jest dość proste: dbanie o niego jest łatwe i przyjemne, nie boi się mrozów i wiatrów, a jego efekt dekoracyjny otwiera ogrodnikowi wiele możliwości ucieleśnienia najjaśniejszych pomysłów.