Tuja: choroby i leczenie

Thuja jest popularna w projektowaniu krajobrazu ze względu na piękne, wiecznie zielone igły. Dlatego każda choroba natychmiast wpływa na jej efekt dekoracyjny, czasami powodując nieodwracalne szkody. Spróbujmy dowiedzieć się, jakie czynniki wpływają na zażółcenie tui i co zrobić, aby uniknąć tego problemu.

Tuja charakteryzuje się bezpretensjonalnością i odpornością na choroby, a także na ataki szkodników. Jednak jak każde inne drzewo, ta odporność nie jest absolutna - roślina może okresowo żółknąć, zrzucić igły, a gałęzie wyschnąć. Aby dowiedzieć się, jak pomóc thuya w takiej sytuacji, musisz najpierw ustalić przyczynę takich zjawisk. Może być ich kilka:

Naturalny. Często igły żyją od trzech do sześciu lat, a po tym okresie najpierw rozjaśniają się, następnie żółkną, a na końcu umierają. Procesowi temu towarzyszy żółte zabarwienie poszczególnych gałęzi na środku korony wokół pnia. Następnie takie części drzewa po prostu odpadają. Podobne zjawisko nazywane jest opadaniem gałęzi i obserwuje się je najczęściej jesienią..

Sezonowy. Zimą niektóre rodzaje efedryny mogą stać się złotobrązowe, brązowe, brązowe. W ten sposób drzewo reaguje na zimno i dostosowuje się do mrozu. Wraz z nadejściem wiosny igły powinny powrócić do swojego zwykłego koloru. Jeśli jednak po zimie tuja zmieniła kolor na żółty i nie zmieniła się ponownie na zielony, czas pomyśleć o tym, co zrobić, ponieważ w tym przypadku masz do czynienia z poważnym problemem, który należy rozwiązać i jak najszybciej.

Oparzenie słoneczne. Jak wszystkie drzewa iglaste, tuja jest wiosną podatna na poparzenia słoneczne. W tym czasie (najlepiej od lutego) należy go przykryć papierem typu kraft, agrofibrą lub innymi podobnymi urządzeniami.

Zwierząt. Przyczyną zmiany koloru tui i wysychania igieł mogą być również regularne wypróżnienia kotów lub psów na niej. Mocz psa zmienia kolor na czarny.

Również przyczyną zmian w wyglądzie tui mogą być niewłaściwa pielęgnacja, choroby i szkodniki. Opowiemy o nich bardziej szczegółowo..

Niewłaściwa pielęgnacja

Głównym czynnikiem prowadzącym do utraty jej dekoracyjnego działania przez efedrę, rozwoju różnego rodzaju chorób czy inwazji pasożytów jest niewłaściwa pielęgnacja drzew, a mianowicie błędy w wyborze miejsca i czasu sadzenia, niewłaściwe podlewanie i karmienie.

Nad lub pod wodą

Tuja uwielbia dobrze nawilżoną glebę, ale nie znosi jednak stojącej wilgoci, a także bliskiego występowania wód gruntowych.

Zalecana częstotliwość podlewania tui to raz w tygodniu, w okresach suchych - dwa razy w tygodniu, aw pierwszym miesiącu po posadzeniu - codziennie. Objętość wody podczas nawadniania, w normalnych warunkach, powinna wynosić wiadro na drzewo (przy niekorzystnych czynnikach dwa wiadra). Aby wilgoć pozostała w glebie, ale nie stagnacja, gleba w kręgu przy pniu musi być ściółkowana: zimą trocinami, latem torfem.

Nadmierne podlewanie i stagnacja wilgoci przez ponad dwa tygodnie prowadzą do gnicia korzeni roślin i przyczyniają się do rozwoju chorób grzybiczych. Przy niewystarczającym podlewaniu tuja żółknie i wysycha.

Uwielbia tuję i okresowe zraszanie, szczególnie w letnie upały. Lepiej jest to robić wieczorem, aby krople na igłach nie wywoływały oparzeń słonecznych..

Błędy karmienia

Pasze tui są przydatne, ale z umiarem. Jeśli podczas sadzenia zastosowano nawozy, następnym razem drzewo będzie musiało być karmione za dwa lata. Wiosną roślina jest nawożona związkami azotu, na początku lata potasem. Jeśli drzewo rośnie na ubogiej glebie, latem potrzebne będą również nawozy zawierające fosfor. Warto jednak pamiętać, że nadmierne nawożenie może spowodować oparzenia korzeni i zażółcenie wierzchołków pędów..

Tuja może powiedzieć ci, jakich substancji brakuje jej swoim wyglądem. W związku z tym często dochodzi do zażółcenia lub silnego rozjaśnienia igieł z powodu braku żelaza.. W takim przypadku tuję należy nawozić złożonym nawozem, na przykład „Kemiroi Universal” lub „Osmokot”. Jeśli młode drzewo cierpi na brak fosforu, jego igły zmienią kolor na czerwono-fioletowe, a przy niedoborze azotu tuja spowalnia wzrost i rozwój, staje się chlorotyczna.

Niewłaściwy wybór miejsca na tuję

Wybierając miejsce do sadzenia efedry należy wziąć pod uwagę fakt, że drzewo dobrze rośnie na osuszonej glebie, składającej się z ziemi darniowej, torfu, piasku. Sadzenie go na glebach piaszczystych, gliniastych lub torfowych może niekorzystnie wpłynąć na rozwój rośliny, powodując zażółcenie i zrzucanie igieł lub wysychanie dolnych gałęzi..

Aby prawidłowo sadzić tuję, musisz znać jedną zasadę - kołnierz korzeniowy powinien znajdować się na poziomie gruntu, a nie w nim zagłębiać. Nie warto zbytnio pogłębiać drzewa, może to prowadzić do wypadania igieł i gnicia kory w dolnej części pnia. W przyszłości konieczne jest upewnienie się, że kołnierz korzeniowy nie jest całkowicie nagi, w przeciwnym razie z tego powodu może ucierpieć również wygląd efedryny.

Tuja jest również szkodliwa dla zagęszczonych nasadzeń.. W miejscach, w których gałęzie różnych drzew będą się stykać, igły mogą żółknąć i spaść. Zalecana minimalna odległość między sadzonkami to 1 m.

Tuja jest rośliną kochającą światło, dlatego należy ją sadzić na otwartych przestrzeniach. Jednak za pierwszym razem po posadzeniu ważne jest, aby osłonić sadzonkę przed słońcem, w przeciwnym razie igły mogą się rozjaśnić. Wskazane jest wybranie miejsca do sadzenia, w którym w południe nie będzie padać bezpośrednie światło słoneczne. Oczywiście tuja nie będzie rosła w pełnym cieniu i całkowicie straci swoją atrakcyjność. Pamiętaj: stan i wygląd rośliny w przyszłości będzie zależał od prawidłowego sadzenia i wyboru lokalizacji..

Jak leczyć tuję z choroby

Jeśli sadzisz drzewo, postępując zgodnie z zaleceniami, masz pewność, że odpowiednio się nim opiekujesz, ale zauważysz, że żółknie, wygląda ospale lub zrzuca igły, to przyczyną takich zjawisk może być pokonanie tui przez jakąś chorobę charakterystyczną dla drzew iglastych.

Phytophthora

Phytophthora to jedna z najniebezpieczniejszych dolegliwości drzew iglastych, w tym tui. Jeśli ją uruchomisz, nie będzie już można pomóc drzewu. Rozwój tej choroby można rozpoznać po charakterystycznych objawach: igły tui nabierają szarego koloru, drzewo więdnie, dolna część pnia staje się miękka i pokryta nalotem. Grzyb wywołujący phytophthora atakuje korzeń krzewu, który staje się kruchy, zaczyna gnić i wydzielać nieprzyjemny zapach. Kiedy pojawią się takie objawy, gdy już będzie wyraźnie widać, że tuja znika, będzie za późno na myślenie o tym, co robić. Będziesz musiał pozbyć się drzewa i zmienić ziemię pod nim, ponieważ zarodniki czynnika wywołującego chorobę mogą tam istnieć przez długi czas.

Głównymi przyczynami zarazy późnej są stagnacja wilgoci i brak drenażu w glebie, a także uszkodzenie kory przez larwy drutowców i korników. W celu zapobiegania chorobie należy stosować opryski grzybobójcze „Fundazol”, „HOMom”, „Abiga-Pikom”.

Pędy brązowe

Żółknięcie poszczególnych łusek wczesną wiosną może wskazywać na rozwój grzyba na tui, który powoduje brązowe pędy. W miarę rozmnażania cały pęd staje się brązowy i umiera. W przypadku stwierdzenia takich objawów zainfekowane gałęzie należy natychmiast usunąć..

W celach profilaktycznych roślinę należy nawozić, a glebę pod pniem posypać wapieniem.. Ponadto co 14 dni, od lipca do października, można rozpylać „Fundazol” (0,2%).

Rdza i shute thuja

Powszechnymi chorobami drzew iglastych są rdza i cienie, które szkodzą głównie młodym drzewom. Dolegliwości objawiają się zmianą koloru igieł na ciemniejszą, brązową, z późniejszym ich opadaniem. Na igłach tworzą się czarne kropki - ogniska zarodnikowania. Chore gałęzie są cięte i niszczone. W celu zapobiegania i leczenia roślinę należy spryskać preparatami zawierającymi miedź (mieszanka Bordeaux, „HOM”, „Oxyhom”). Również do leczenia drzew iglastych stosuje się podlewanie pod korzeniem „Fundazol”. Schütte jest leczony preparatem Topsin-M. Jako ochronę stosowane są zwykłe opatrunki mineralne..

Jak radzić sobie ze szkodnikami tui

Tuyu może zostać uszkodzony przez różne szkodliwe owady. Ich żywotna aktywność na drzewie prowadzi do poważnych uszkodzeń igieł, kory, a także prowokuje dalszy rozwój chorób grzybiczych. Tak więc szkodniki ssące, gryzące igły i uszkadzające korzenie wpływają na tuję.

Mszyca Thuvaya

Żółknięcie igieł może być spowodowane obecnością mszyc. Te małe szaro-brązowe owady żywią się sokiem drzewnym znajdującym się na spodniej stronie pędów. Jeśli zostanie znaleziona niewielka ich ilość, pomocne może być cotygodniowe mycie mydłem igieł, ale w przypadku masowej klęski będziesz musiał uciekać się do stosowania środków owadobójczych zatwierdzonych do tui.

Pająk

Już od nazwy tego szkodnika jasno wynika, że ​​wynikiem jego żywotnej aktywności będzie sieć. Splątanie igieł pajęczynami jest jednym z charakterystycznych objawów, że przędziorek szaleje na tui. Ponadto igły pokrywają się żółtymi plamami, brązowieją i kruszą się.

Pająk może wyrządzić największą szkodę roślinom cierpiącym na wysychanie gleby w upalne dni. Ten szkodnik jest bardzo płodny, a sezon rodzi do sześciu potomstwa, więc walka z nim będzie wymagała poważnych wysiłków..

W celach profilaktycznych konieczne jest zapobieganie wysychaniu gleby w okresie letnim, a także częstsze „zraszanie” roślin dla utrzymania dobrej wilgotności powietrza.

Aby pozbyć się kleszcza, stosuje się spryskiwanie naparami mlecza, czosnkiem lub roztworem koloidalnej siarki. W przypadku masowej infekcji pomocne będą akarycydy.

Korniki

Obecność dziur w korze drzewa wskazuje na obecność szkodników łodygowych. Jednym z nich jest kornik.

Aby uniknąć pojawienia się tego pasożyta, konieczne jest stworzenie sprzyjających warunków do wzrostu i rozwoju.. Kiedy pojawiają się oznaki obecności kornika, w dotkniętych obszarach kory stosuje się zastrzyki owadobójcze.

Zwoje liści

Liściarz tworzy kokony między igłami, łącząc je pajęczynami. Może jeść igły przez miesiąc. Jego szkodliwość jest bardzo wysoka, ponieważ ten mały owad może doprowadzić do śmierci drzewa..

W celu zapobiegania i leczenia tuję spryskuje się dwukrotnie środkami owadobójczymi: w maju i pierwszej połowie czerwca. Przy silnej infekcji leczenie powtarza się w lipcu..

Fałszywa tarcza

Fałszywa tarcza to niebezpieczny szkodnik ssący, który prowadzi do zahamowania wzrostu i rozwoju, silnego osłabienia rośliny. Igły drzew, które atakuje, stają się matowe, żółte, a później całkowicie wysychają. Pasożyta można znaleźć pod spodem igieł i gałęzi. Małe owady wielkości 3 mm mają kolor żółto-brązowy.

Pasy chwytające są stosowane jako środki zapobiegawcze. Wykonane są z płótna lub słomy i nakładane na pnie wczesną wiosną. Takie urządzenia nie pozwolą owadom, które obudziły się w glebie po zimowaniu, dostać się do igieł..

Przy niewielkiej zmianie stosuje się mechaniczną metodę walki - łuski szczoteczką lub tępym nożem są po prostu odklejane od kory. W zaawansowanych przypadkach stosuje się środki owadobójcze.

Cętkowana ćma

Larwy cętkowanego ćmy pozostawiają po sobie brązowe igły i umierające wierzchołki pędów. Gryzą małe dziurki w igłach. Aby złożyć jaja, cętkowana ćma wylatuje w maju, ale dość trudno ją zauważyć, ponieważ jej rozmiar nie przekracza 4 mm.

Aby zapobiec zniesieniu przez ćmy lęgów jaj na drzewie, w drugiej połowie czerwca - na początku lipca dwukrotnie spryskuje się preparatami zawierającymi pyretroidy. Wierzchołki pędów będą musiały zostać obcięte.

Tuja jest również atakowana przez wireworma, który uszkadza korzenie rośliny. W wyniku jej szkodliwego działania odporność tui jest znacznie osłabiona, zaczyna opóźniać wzrost i rozwój. Wireworm może być również odpowiedzią na pytanie "Dlaczego tuja wysychają i igły?" Na tego szkodnika cierpią drzewa rosnące na nisko położonych obszarach o kwaśnej glebie i częstym zastoju wilgoci..

Metody walki polegają na głębokim, jesiennym wykopaniu gleby, jej odwodnieniu i wapnowaniu. Zniszczenie wireworm ułatwiają również leki zawierające substancję czynną diazoninę.

Tuja jest tak piękna, że ​​zasługuje na to, by ją sadzić wszędzie. Jeśli jednak twoje drzewo nagle straciło swoje dawne piękno, nie spiesz się, aby je zakopać, ale raczej spróbuj pomóc. Identyfikując i eliminując przyczynę złego wyglądu drzewa, możesz dalej cieszyć się widokiem wdzięcznej i pachnącej efedryny..