Brabancja zachodnia tuja: sadzenie, pielęgnacja i hodowla

To drzewo iglaste wygląda jak drzewo cyprysowe. Thuja Brabant przyciąga idealnym kształtem i wspaniałym wyglądem. Jego popularność rośnie z każdym rokiem. Krótkie, wiecznie zielone drzewo charakteryzuje się szybkim wzrostem i giętkością podczas strzyżenia. Dzięki tym cechom Brabant jest wykorzystywany przy projektowaniu terenów parkowych, a także przy tworzeniu żywopłotów na działkach prywatnych..

Wygląd i funkcje

Thuja Brabant (thuja occidentalis brabant) występuje zarówno jako krzew, jak i jako drzewo. Najpopularniejszą formą uprawy jest krzew. Żywotność tej rośliny wynosi 150 lat. Jego wysokość rzadko przekracza 5 metrów, chociaż w pasie południowym są prawdziwe olbrzymy do 20 metrów.

Opis drzewa

To drzewo ma szeroki zakres. Thuja Brabant jest uważana za miejsce narodzin północnych Stanów Zjednoczonych i Kanady. To drzewo dotarło do Europy dopiero w XVI wieku.. Na zewnątrz różni się nieco od innych przedstawicieli drzew iglastych:

• Korona tui Brabant ma kształt kolumnowy. Jest dość zwarta i gruba.
• Dolne gałęzie leżą na ziemi.
• Igły są skierowane do góry.
• Kora tej tui jest koloru czerwonego i ma tendencję do łuszczenia się.
• Zimą igły brązowieją.
• Podłużne brązowe szyszki powstają późną wiosną.

Kolor igieł może wahać się od złotego odcienia do bogatej ciemnej zieleni, a ich struktura przypomina łuski. Gałęzie rosną niezwykle gęsto, całkowicie pokrywając pień.

Cechy charakteru

Toleruje mrozy znacznie poniżej 35 stopni. Rocznie przyrasta o 40 cm, a szerokości do 20 cm rocznie. Zachodnia tuja Brabant dobrze znosi suszę, ale nie toleruje zbyt wysokich temperatur. Drewno tui jest trujące, ale bardzo trwałe i ma przyjemny aromat. Absolutnie nie ulega rozkładowi i nie ma przejść żywicznych. Co trzy lata igły odpadają wraz z gałęziami. Ta roślina kocha słońce, ale woli rosnąć po południowej stronie miejsca. Nie krępuje ją bliskość wód gruntowych i terenów podmokłych..

Tui Brabant ma bardzo dobrą przeżywalność w każdych warunkach. Świetnie czuje się w środowisku miejskim i często staje się materiałem dla projektantów krajobrazu. Tuja zachodnia Brabancja od dawna służy do ozdabiania parków w krajach europejskich..

Cechy sadzenia i pielęgnacji

Przed posadzeniem tui wybierają miejsce do sadzenia. Powinno być słonecznie i ciepło. W takich warunkach korona uformuje się symetrycznie, a igły będą miały bogate odcienie. Biorąc pod uwagę szerokość korony u podstawy pnia, tuja będzie potrzebować wystarczającej ilości wolnego miejsca..

Wybór gleby

To drzewo jest bezpretensjonalne i może rosnąć na każdej glebie. Najkorzystniejszą opcją byłaby glina. Gleba nie powinna być zbyt rzadka i sucha. Podczas sadzenia sadzonek gleba jest nawożona, a nawóz jest układany w dołku. Sadzonki sadzi się w odległości co najmniej 60 cm.W jednym sadzeniu wystarczy wykopać dużą dziurę, a wykopać rów na żywopłot. Tuyu Brabant jest bardzo często używany jako żywopłot. Szybki wzrost i bujna zieleń tworzą w ciągu dwóch lat wspaniałe i pachnące ogrodzenie.

Jama do sadzenia tui powinna zawierać następujące składniki:

• teren parkowy;
• piasek;
• humus;
• torf.

Wszystkie składniki są pobierane w równych ilościach, z wyjątkiem arkusza ziemi. Do mieszaniny należy również dodać 0,5 kg granulatu nitroammofoski. Dla dobrego wzrostu i odporności na choroby drzewa iglaste potrzebują fosforu, azotu i potasu, które są częścią popularnego nawozu.

Podlewanie i karmienie

W pierwszej połowie roku sadzonki wymagają cotygodniowego podlewania. Latem ilość wody jest dwukrotnie większa. Tuja uwielbia podlewanie deszczu. Latem igły tui odparowują dużą ilość wilgoci, więc nawadnianie deszczem będzie dla niej niezwykle przydatne. Nie toleruje letniego upału, podczas którego blaknie i żółknie.

W ciągu pierwszych dwóch lat po posadzeniu tuja jest karmiona nawozami, które powinny zawierać magnez i azot. Wiosną i latem pod korzeń wprowadza się torf i kompost. Należy postępować ostrożnie, ponieważ tuja ma powierzchowny system korzeniowy, który można łatwo uszkodzić.

Metody reprodukcji

Istnieją dwa metoda hodowli tui: sadzonki i nasiona. Nasiona często nie gwarantują właściwości odmiany. Dlatego, aby uzyskać roślinę identyczną z matką, należy zastosować metodę sadzonek. Będzie to wymagało zdrewniałych pędów, które mają co najmniej 3 lata. Długość cięcia powinna wynosić 40-50 cm.

Przed sadzeniem sadzonki są traktowane kwasem indolooctowym. Przygotowywana jest specjalna mieszanka gleby składająca się z ziemi parkowej, torfu i piasku. Sadzonki okrywa się folią i codziennie wietrzy. Podlewaj je w razie potrzeby.

Wielu ogrodników woli używać metody nasion do uprawy tui. Nasiona tej rośliny mają doskonałe kiełkowanie. Kiełki są zwykle mocne i mocne. Nasiona wysiewa się jesienią na otwartym terenie, a po 3 latach można uzyskać wystarczającą liczbę młodych sadzonek. W pierwszym roku życia osiągają zaledwie 7 cm, ale po 15-20 miesiącach osiągają 60 cm.

Nasiona zbiera się we wrześniu, używając do tego nieotwartych szyszek. Gdy pąki wyschną, nasiona wysypują się łatwo i swobodnie. Kiełkowanie nasion jest stopniowo tracone, dlatego zaleca się sadzenie nasion nie później niż półtora miesiąca po zbiorach. W przypadku nasion przygotuj łóżko lub użyj pudełka. Do skrzynki przygotowywana jest mieszanka gleby, składająca się z ziemi parkowej, piasku i torfu. Odległość między rowkami powinna wynosić co najmniej 6 centymetrów. Co 10 dni nasiona są karmione nawozami mineralnymi.

Wykorzystanie sadzonek

Kupując, należy dokładnie zbadać sadzonki. Z reguły kupowane są późną wiosną lub wczesnym latem. Każda sadzonka powinna znajdować się w osobnej doniczce, aby podczas sadzenia wygodnie było ją zrzucić bez uszkadzania korzeni. Sadzonki powinny być zielone bez żółtych plam. Brązowy kolor i wysuszone gałęzie wskazują na obecność choroby. Korzenie muszą być gęste, białe i mieć co najmniej 1 mm grubości. Najlepsze miesiące do sadzenia to kwiecień i maj..

Dobry drenaż jest niezbędny w przypadku wilgotnej i ciężkiej gleby. Może być wykonany z połamanych cegieł lub kamyków. Torf, piasek i 300 gramów nawozów mineralnych należy umieścić w dole do sadzenia. Wykopuje się dołek na głębokość co najmniej 60 cm, pod warunkiem, że ok. 20 cm zajmie drenaż.

Odległość między sadzonkami wynosi co najmniej 2 metry. Jeśli sadzonki były uprawiane w pojemniku, można je sadzić jesienią do 1 listopada. Podczas sadzenia jesienią nawóz nie jest umieszczany w dołku. Na zimę sadzonki są izolowane trocinami.

Choroby i szkodniki

Najczęściej tuja cierpi na zarazę, fałszywą tarczę tui i rdzę:

• Rdza to choroba grzybicza, w której igły pokryte są brązową powłoką. W celu wyleczenia rośliny stosuje się preparat HOM. Rozcieńcza się w stosunku 50 gramów na 10 litrów wody. Powstały roztwór spryskuje się raz na trzy miesiące na gałęziach. Jeśli nie ma efektu, możesz użyć Topsin lub Fundazol.
• W przypadku fałszywej tarczy tui na korze tworzą się wrzody, które stopniowo zwiększają się i chwytają cały pień. Jeśli leczenie nie rozpocznie się na czas, drzewo umrze. Aby pozbyć się tej choroby, użyj roztworu mydła lub Actellik i Karbofos..
• Najbardziej nieprzyjemną i niebezpieczną chorobą tui jest zaraza późna. Grzyb atakuje korzenie rośliny, stopniowo przenosząc się na części naziemne. Choroba jest spowodowana słabym drenażem gleby i stojącą wodą. Aby pozbyć się phytophthora, podlewa się ją roztworem fungicydu. Po silnej porażce krzak zostaje wykopany i spalony. W ten sposób pozostała część Thuja Brabant jest zachowana.

Sadzenie i pielęgnacja tej rośliny jest bardzo prosta, a jej uprawa to prawdziwa przyjemność. Bezpretensjonalny i szybko rosnący krzew jest ulubieńcem ogrodników i projektantów krajobrazu. To wszechstronny element do dekoracji Twojego ogrodu. Cięcie odbywa się za pomocą sekatora lub nożyc ogrodowych. Profesjonaliści tworzą prawdziwe arcydzieła z Thuja Brabant.