Kalmia liściaste i inne gatunki: opis ze zdjęciem
Luksus krzewy Kalmie kwitnące można znaleźć w prawie każdym ogrodzie francuskim, angielskim, germańskim, kanadyjskim, kalifornijskim i florenckim. To godna dekoracja, która w swoim pięknie jest gorsza tylko od rododendron. Dla ukraińskich ogrodników ta wiecznie zielona bylina nadal pozostaje ponętną i tajemniczą tajemnicą, którą rzadko można znaleźć w prywatnych kolekcjach, ogrodach botanicznych i szklarniach..
Zadowolony
Co preferować dla swojej witryny, jakie rodzaje i odmiany kalmii istnieją, jakie są sadzenie i pielęgnacja - porozmawiamy o tym wszystkim w dalszej części artykułu.
Kalmia szerokolistna (wawrzyn górski)
Kalmia szerokolistna (Kalmia latifolia) to jedna z najpiękniejszych odmian tego wiecznie zielonego krzewu drzewiastego. W naturze roślina występuje tylko w tropikalnych szerokościach geograficznych Stanów Zjednoczonych Ameryki. Niektóre z jego uprawianych odmian mogą dostosować się do warunków subtropikalnego klimatu Eurazji.
W kulturze od 1734 roku pojawia się szerokolistny gatunek kalmu. A dziś zdobi tereny ogrodowe w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Włoszech, Austrii, a także w południowo-wschodnich regionach Czech i Polski.. Roślina nie toleruje ostrych zim, dlatego w zimnych porach roku wymaga specjalnego schronienia w postaci izolowanej papy dachowej lub drewnianej ramy. Doświadczeni ogrodnicy ostrzegają przed nieprzyjemnymi niespodziankami, które mogą skutkować uprawą kwiatów na otwartym polu..
Na zewnątrz gatunek ten jest szerokim krzewem z rozłożystą koroną, wysokością i szerokością od półtora do trzech metrów. W okolicy jego wielkość sięga 12 m. Kultura charakteryzuje się eliptycznymi liśćmi, które są bardzo podobne do lauru. Dzięki nim kalmia otrzymała swoje drugie imię „laur górski”. Każda płytka liściowa osiąga długość od 10 do 50 cm, liście są żółtawe poniżej i ciemnozielone powyżej.
Pośrodku lato krzew jest gęsto porośnięty jasnoróżowymi kwiatami w kształcie spodków, z których każdy ma około 3 cm średnicy, a ich szypułki (często 250 sztuk) są zebrane w luksusowe kwiatostany, które znajdują się na wierzchołkach pędów. Podczas kwitnienia całkowicie zakrywają koronę, zamieniając krzew w czarodziejską kulę delikatnych płatków i ciemnych pylników..
Liście Kalmia to najbardziej wymagające sadzenie i pielęgnacja. Jej kaprysy tkwią w bolesnej reakcji na przeszczepy, wymaganiach dotyczących właściwości fizykochemicznych gleby i wilgotności powietrza. Dlatego lepiej nie przeszkadzać roślinie na próżno. Zdecyduj od razu ze stałym miejscem na to. W ogrodzie krzew preferuje luźne i pożywne podłoża o odczynie kwaśnym i lekko kwaśnym pH w dobrze oświetlonych miejscach. W upale potrzebuje obfitego podlewania i nawadniania korony.
Hodowcom udało się udoskonalić wiele form tego typu spokoju. Jego różnorodność odmianowa i kolorystyka zapiera dech w piersiach. Każde nowe dzieło chce być podsumowane jednym słowem „chcę”. Z całej gamy w naszych ogrodach bardziej komfortowe są następujące odmiany:
- Elf - zwarty krzew karłowy do 70 cm wys. z biało-różowymi kwiatami;
- Karuzela - wyróżnia się jasnym szkarłatnym ornamentem na białych płatkach;
- Bandeau - kwitnie bladymi szkarłatnymi pąkami, które mają bordową podstawę;
- Czarny labe - wysokość tego krzewu sięga 1,3 m, a kwiaty wyróżniają się białymi płatkami i ciemnobrązową szyjką;
- Strzał w dziesiątkę - odmiana ta charakteryzuje się fioletowymi pąkami z białą szyjką i obrzeżem.
Kalmia wąskolistna (wawrzyn owczy)
Kalmia wąskolistna (Kalmia angustifolia) jest mniej ozdobna w porównaniu z poprzednim gatunkiem, ale botanicy nadal klasyfikują ją jako wysoce dekoracyjne rośliny kwiatowe pochodzenia północnoamerykańskiego. W ich rodzimym środowisku na obrzeżach lasów i podszyciach występują wiecznie zielone krzewy o wysokości do 2 m.
Odmiana pojawiła się w kulturze w 1736 roku. Ale początkowo nazywano go „hamedafne wąskolistnym”. Kwiat otrzymał swoją obecną nazwę od Karla Linneusza dopiero 17 lat później. Dziś kultura zyskała uznanie wśród ogrodników w USA, Kanadzie, Francji, Anglii, Niemczech, Belgii, Polsce, Danii i Czechach..
Zewnętrznie jest to niska roślina o potężnych zdrewniałych łodygach o wysokości od 1 do 1,5 m. Jej ozdobą są bardzo eleganckie kwiaty w kształcie lejka, zebrane w baldaszkowate szczotki i wydłużone, wdzięczne liście. Każda blaszka liściowa ma około 6 cm długości, powyżej jest ciemnozielona, a pod nią dominują jasne odcienie z lekkim dymnym odcieniem.
Kwiaty osiągają około 1,5 cm średnicy, łącząc się w gęste kwiatostany o delikatnej biało-różowej kolorystyce, przez cały miesiąc tworzą w ogrodzie bajeczną atmosferę. Taki krzew z łatwością wpasuje się w każdą architekturę ogrodniczą i odpowiednio ozdobi miejsce. Odmiana wąskolistna jest lepiej przystosowana do warunków umiarkowanych szerokości klimatycznych.
Dojrzałe rośliny wąskolistne Kalmia rzadko lekko zamarzają, a młode okazy wymagają specjalnego schronienia na zimę. Często w pniach drzew jest wystarczająco dużo torfu lub suchych liści, aby kultura mogła zimować.
Do sadzenia idealne są strefy półcieniste, z dala od przeważających przeciągów, północnych wiatrów i nizin. Lepiej wybrać kwaśne podłoża z wystarczającą ilością składników odżywczych.
- Alba - niski, zwarty krzew o białych kwiatach;
- Compacta - karłowata odmiana kalmii wąskolistnej, która charakteryzuje się półmetrowymi zdrewniałymi łodygami i jasnoczerwonymi pąkami;
- Purpurflor - wyróżnia się kielichowymi ciemnofioletowymi kwiatami i niewymiarowymi łodygami;
- Rubra - wolno rosnąca odmiana, która charakteryzuje się średnicą i wysokością krzewu 1 m oraz bogatymi szkarłatnymi kwiatostanami.
Kalmia drobnolistna
Kalmia drobnolistna (Kalmia microphylla) jest szeroko znana mieszkańcom zachodnich stanów Ameryki i środkowej Kanady, skąd pochodzi. Jego wiecznie zielone krzewy na wolności rozprzestrzeniły się daleko na północ, aż do koła podbiegunowego. Występują na wrzosowiskowych stepach, gdzie gleby są kwaśne i wilgotne.
Na zewnątrz jest to średniej wielkości krzew o pędach do 2 m wysokości, silnie rozłożystych gałęziach, które są zielone i mocno owłosione na początku rozwoju, a po dojrzewaniu stają się gładkie i brązowe. Liście na roślinie są twarde, lancetowate, z zawiniętymi końcami.
Salsę drobnolistną łatwo pomylić z wielolistną. Możesz odróżnić pierwszy gatunek od drugiego po różowo-szkarłatnych pędzelkach, które składają się z kwiatów przypominających kształtem dzwonki. Z reguły mają 5 płatków, między którymi znajdują się pręciki.
Kalmia wielokwiatowa
Kalmia wielolistna (Kalmia polifolia) jest powszechnie nazywana „wawrzynem bagiennym”, co tłumaczy się naturalnym środowiskiem rośliny..
W naturze można go znaleźć na zimnych bagnistych obszarach od Nowej Fundlandii po Zatokę Hudsona..
Nie wszyscy naukowcy rozpoznają ten rodzaj wapnia. Wśród wyróżniających jej zwolenników zauważają silny, dobrze rozwinięty system korzeniowy krzewu, zimozieloną zgrabną koronę, która osiąga nie więcej niż 60 cm średnicy. Nieco powyżej pół metra rozwijają się wznoszące się łodygi kultury..
Cechą charakterystyczną gatunków wielolistnych jest purpurowa kora młodych gałęzi, która z wiekiem szarzeje. Liście krzewu różnią się od opisanych powyżej odmian niewielkim rozmiarem i gęstością. Ze względu na gęstą biomasę zwarta korona jest bardziej zaokrąglona, co nadaje kulturze szczególny efekt dekoracyjny.
Na wierzchołkach gałęzi pojedyncze szkarłatne kwiaty w formie dzwonków. Krzew zaczyna kwitnąć znacznie wcześniej niż jego odpowiedniki - w kwietniu. Jego wzrost jest bardzo powolny..
Bukszpan Kalmia
Osobliwością kalmii bukszpanowej (Kalmia buxifolia) jest silna zmienność w wyglądzie zewnętrznym rośliny. Może to być krzew o wysokości od 20 cm do 1 m o liściach przeciwległych lub naprzemiennych. Kształt blaszki liściowej również może się różnić: w niektórych okazach jest jajowaty, w innych wydłużony lancetowaty. We wszystkich przypadkach długość liści nie przekracza 1,4 cm.
Kwiatostany baldaszkowate są gęsto rozmieszczone na gałęziach, które składają się z 18 pojedynczych kwiatów w kolorze białym lub szkarłatnym. Obszar kultury to wschodnie strefy przybrzeżne Stanów Zjednoczonych Ameryki. Krzew wcale nie jest wybredny, jeśli chodzi o cechy gleby, ponieważ pod tym względem jest tak nieprzewidywalny, jak wygląd. W naturze niektóre okazy wolą piaszczyste równiny, podczas gdy inne preferują skaliste wybrzeża i górskie lasy. W ogrodzie taki kwiat z pewnością będzie wygodny na kwaśnym i nawożonym luźnym podłożu..
Botanicy rozróżniają tylko 8 rodzajów kalmii i istnieje wiele otwartych pytań na ten temat. Ale kwiaciarnie nieodwołalnie wybrały na swoje działki gatunki liściaste i wąskolistne. Są uważane za najbardziej obiecujące i oczywiście dekoracyjne. Możesz więc wybrać kwiat według swoich upodobań i sprawić mu przyjemność, aby zadowalał Cię swoim nieopisanym pięknem..
