Ozdobny krzew erica w otwartym terenie ogrodu

Erica to mały, ale bardzo atrakcyjny krzew o niezwykłych liściach i jasnych kwiatach. Dość często służy do ozdabiania prywatnych działek, skwerów, parków i ogrodów. Dzięki swojemu pięknemu wyglądowi, a także bezpretensjonalnej pielęgnacji roślina zyskała uznanie wielu hodowców kwiatów..

informacje ogólne

Erica jest członkiem rodziny Heather. Około 700 odmian z rodzaju Erica rośnie w południowej części kontynentu afrykańskiego. Resztę na wolności można znaleźć w Turcji, krajach śródziemnomorskich, a także na Kaukazie i na Madagaskarze.

Brytyjczycy jako pierwsi wyhodowali taką roślinę w połowie XVIII wieku. Sto lat później hodowcy w Holandii i Belgii zaczęli hodować Ericę, a także pracować nad rozwojem nowych odmian odmian i mieszańców. Kwiat został sprowadzony do krajów WNP w 1994 roku z Niemiec.

Obecnie wiele odmian tej rośliny uprawia się zarówno na zewnątrz, jak i w pomieszczeniach. Donice z ozdobnymi krzewami zdobią pokoje, parapety, balkony i loggie.

Opis rośliny

Erica jest bardzo podobna wyglądem i strukturą do wrzosu. Początkujący hodowcy kwiatów często mylą te rośliny lub uważają, że są to różne nazwy tego samego kwiatu. Jeśli jednak przyjrzysz się uważnie krzakom, zauważysz pewne różnice. Na przykład u Erica liście są igiełkowate, umieszczone na pędach pod kątem prostym, podczas gdy u wrzosu są łuszczące się i opuszczone do łodyg.

Erica wygląda jak wiecznie zielony krzew o wąskich liściach do 1 centymetra długości, podobnie jak igły. W okresie kwitnienia rośliny pokryte są dużą ilością małych dzwonkowatych kwiatów, po uschnięciu zachowują swój kolor i długo nie tracą dekoracyjnego wyglądu. Kwiatostany mogą mieć kolor od białego i mlecznego do ciemnoczerwonego i fioletowego. W niektórych odmianach gromadzą się na wierzchołkach pędów i tworzą chwosty, podczas gdy w innych chowają się w kątach liści na całej długości łodyg.

Nasiona Erica są bardzo małe. Mają zdolność przebywania w glebie do utrzymania kiełkowania przez 10-20 lat.

Popularne typy

Erica jest jedną z roślin ozdobnych, która jako jedna z pierwszych daje zieleń i porasta kwiatami, zapowiadając nadejście wiosny. Większość odmian charakteryzuje się obfite i długie kwitnienie, które występuje dwa razy w roku:

• od ostatniego tygodnia lutego do kwietnia;
• od czerwca do października.

Liczni przedstawiciele rodzaju Erica to krzewy o wysokości od 20 do 150 centymetrów. Różnią się od siebie kolorem liści i kwiatostanów, budową i kształtem, a także wymaganiami dotyczącymi warunków przetrzymywania. Istnieją odmiany ze złotymi łodygami.

Pomimo dużej różnorodności gatunków i form hybrydowych, hodowcy kwiatów wolą uprawiać cztery główne odmiany erica, które można hodować zarówno na poletkach, jak iw domu..

Darlenskaya (Darleyensis)

Gatunek ten został wyhodowany przez angielskich hodowców w 1905 roku. Jest to forma hybrydowa uzyskana przez skrzyżowanie Erica erigena i Erica carnea. Roślina odziedziczyła dużą liczbę kwiatów z pierwszej i długi okres kwitnienia z drugiej. Cechą tej odmiany jest szybki rozwój i aktywny wzrost..

Darlene Erica rośnie w postaci rozłożystego krzewu o wysokości 25-50 cm, dzikie okazy mają łodygi o długości 70-90 cm. Krzewy mają liniowe liście, pomalowane na ciemnozielony kolor. Śnieżnobiałe, liliowo-różowe lub ciemnobrązowe kwiaty tworzą jednostronne kwiatostany.

Istnieje 25 odmian tej odmiany.. W krajach europejskich popularne są następujące odmiany, kwitnące od lutego do maja:

• Janie Porter - liliowo-różowy kwiat;
• Arthur Johnson - rośliny do 70 centymetrów wysokości z fioletowe kwiaty;
• Silbershmelz - białe kwiatostany;
• Derley Dale - małe krzewy o wysokości 40 centymetrów, pokryte licznymi kwiatami jasnego koloru (różowo-liliowe);
• Erekta - fioletowo-różowe kwiatostany.

Te formy dobrze rosną w Europie, aw Rosji wolą uprawiać odmiany White Perfection i Kramers Rot. Nie różnią się jednak zimotrwalością i boją się zimna, dlatego na zimę należy je przykryć..

Zielne lub rumiane

Erica zielna lub rumiana rośnie w środkowej i południowej Europie. Jest to krzew o wysokości 30-65 centymetrów z rozgałęzioną koroną o średnicy 15-40 centymetrów. Liście igieł o długości 4-8 milimetrów mają błyszczącą powierzchnię i są pomalowane na jasnozielony kolor. Opadające, dzwonkowate kwiaty tworzą małe pędzelki (2-5 cm), które chowają się w kątach liści. Zwykle ich kolor waha się od czerwonego do różowego, rzadziej białego.

Początek kwitnienia zależy od regionu: w regionach południowych Erica kwitnie wcześniej, czasem już w marcu. Ale im bardziej na północ jest obszar uprawy, tym później proces ten zaczyna się, na przykład w Rosji przypada na koniec kwietnia-początek maja..

Alba uważana jest za najpopularniejszą odmianę rumianku erica, z jej pomocą wyhodowano wiele interesujących form hybrydowych.

Różowy lub Isabelle

Erica pink to mały wiecznie zielony krzew do 15 centymetrów wysokości z obszerną koroną o szerokości do 40 centymetrów. Jego wąskie, igłowate liście mają ciemnozielony kolor, brązowieją zimą..

Okres kwitnienia przypada na kwiecień-maj. W tym czasie roślina jest ozdobiona dużą liczbą małych dzwonkowatych kwiatów o lekkim miodowym aromacie. Znajdują się na wierzchołkach łodyg i są w kolorze białym lub jasnoróżowym. Przedstawiciele tego gatunku bardzo efektownie wyróżniają się na tle rozmrożonych płatów śniegu..

System korzeniowy jest gęsty, położony blisko powierzchni gleby. Jest bardzo wrażliwy na zagęszczanie gleby. Roślina preferuje słoneczny lub półcień. Aby ukorzenić młode krzewy, gleba w kwietniku musi być wilgotna. Dzikie odmiany często rosną na terenach podmokłych, ale uprawiane kwiaty nie tolerują stojącej wilgoci w glebie.

Gatunek wyróżnia się obfitym kwitnieniem, dobrze znosi krótkie susze i przymrozki. Zwykle używany do tworzenia kompozycji grupowych z innymi członkami rodziny Heather..

Warto dodać, że różowa Eryka otrzymała nagrodę od angielskiego Royal Society of Gardeners w 2002 roku.

Pełen wdzięku (gracilis)

Wdzięczna Erica to krzew o wysokości do 50 centymetrów. Ma nieregularną jasnozieloną koronę: centralne gałęzie są dłuższe niż boczne. Liście liniowe, podobnie jak igły, są małe, ich długość wynosi zaledwie 4 milimetry.

Pełen wdzięku rozkwit Eriki rozpoczyna się w październiku i kończy bliżej lutego. Podłużne owalne kwiaty, w zależności od odmiany, mogą mieć różne kolory, najczęściej białe lub różowe, ale są odmiany o jasnoczerwonych kwiatach. Są zbierane na wierzchołkach łodyg w 4 kawałkach i tworzą małe kwiatostany.

Takie rośliny rozmnaża się wegetatywnie., ukorzeniając sadzonki w pożywnej i kwaśnej glebie. Krzew nie wymaga specjalnej pielęgnacji, wystarczy regularne podlewanie i dobre oświetlenie.

Erica gracilis jest najczęściej używana jako roślina jednoroczna w pomieszczeniach. Dobrze komponuje się z chryzantemami i cyklamenami. Aby stworzyć piękną kompozycję, doniczki z kwiatkiem są często ozdobione specjalnymi kamieniami lub korzeniami..

Lądowanie w otwartym terenie

Kwiat Erica w swoim naturalnym środowisku woli rosnąć na glebach lekkich, przepuszczających powietrze i dobrze przepuszczalnych. Aby uprawa była udana, roślinie należy zapewnić podobne warunki. Bezpośrednie światło słoneczne szkodzi kondycji kwiatu, dlatego warto poszukać miejsca lekko zacienionego z dobrym doświetleniem. Erica będzie się świetnie czuła po wschodniej lub zachodnio-wschodniej stronie domu..

Krzew warto sadzić wiosną, po nadejściu pierwszych ciepłych dni, kiedy temperatura powietrza wzrasta do 10 stopni. Gleba musi być kwaśna, można przygotować mieszankę gleby z piasku rzecznego, darni i torfu. Przed sadzeniem stara gliniana bryła znajdująca się na systemie korzeniowym roślin musi być dobrze nawilżona.

Zaleca się wypełnienie otworów materiałem drenażowym. Nie pozwoli na gromadzenie się wilgoci w systemie korzeniowym, co ochroni ją przed chorobami. W tym celu zwykle stosuje się keramzyt, łamaną cegłę, odłamki gliny i kruszony kamień..

Niektórzy hodowcy sadzą Ericę jesienią w otwartym terenie. Jednak w tym przypadku pędy mogą zamarznąć, co często prowadzi do śmierci krzewów..

Opieka nad krzewami

Główne czynności związane z pielęgnacją Eriki to podlewanie, spulchnianie i mulczowanie gleby, pielenie z chwastów, karmienie i lekkie przycinanie. Ponadto krzewy rosnące w ogrodzie potrzebują schronienia na zimę..

Podlewanie i rozluźnianie

Podobnie jak inne drzewa iglaste, Ericę należy podlewać miękką wodą o temperaturze pokojowej. Nie dopuszczaj do silnego podlewania gleby i zastoju wilgoci. Po posadzeniu, a także w okresach gorących i suchych, krzew będzie musiał być podlewany częściej i obficie..

Wielu hodowców wieczorem spryskuje ziemię w kręgu pnia z butelki z rozpylaczem. Ta procedura ma korzystny wpływ na rozwój i wzrost kwiatu, a także zapewnia mu niezbędny poziom nawilżenia..

Podczas spulchniania warto pamiętać, że korzenie eriki znajdują się blisko powierzchni i nie mają tendencji do głębszego wnikania w glebę. Tę procedurę należy przeprowadzić, jeśli gleba jest zagęszczona lub podczas usuwania chwastów. Terminowe ściółkowanie kręgu przy łodydze pozwoli zrezygnować z odchwaszczania i spulchniania, a także zapewni krzewom korzystny mikroklimat. Torf, kora drzew, trociny i wióry są zwykle używane jako ściółka..

Najlepsze opatrunki i przycinanie

Opatrunek wierzchni należy nakładać na glebę tylko wiosną - raz w roku. W tym celu lepiej nie używać nawozów organicznych. Dobrze nadają się złożone produkty mineralne, na przykład „Kemira universal” (30 gramów na 1 metr kwadratowy klombu). Również w sklepach ogrodniczych można kupić gotowe kompleksy dla azalii i rododendronów. Erica też je polubi.

Warto pamiętać, że podlewając krzewy roztworem opatrunków ważne jest, aby nie dopuścić do dostania się płynu na pędy i liście.

Zasady przycinania Erica:

1. Przycinanie formujące roślin rozpoczyna się zaledwie 4 lata po posadzeniu.
2. Zabieg przeprowadza się przed lub po okresie kwitnienia..
3. Korona jest cięta bardzo ostrożnie, poniżej kwiatostanów, bez odcinania zdrewniałych części gałęzi.

Prawidłowe przycinanie nadaje krzewom zadbany i dekoracyjny wygląd. Usunięcie starych łodyg stymuluje również pojawienie się młodych pędów. Coroczne przycinanie zachęca rośliny do tworzenia większej liczby pąków kwiatowych..

Choroby i szkodniki

Erica rzadko jest atakowana przez szkodniki owadzie, ale mogą być dotknięte chorobami wirusowymi i grzybiczymi. Najstraszniejszym nieszczęściem dla tej rośliny jest szara zgnilizna. Jego wygląd wywołuje wysoka wilgotność, na przykład stojąca woda po deszczu lub topniejący śnieg. Pierwszą oznaką choroby jest szara płytka pokrywająca liście i pędy. Aby zapobiec rozwojowi zgnilizny, krzewy są traktowane lekami, takimi jak Topaz i Fundazol. W profilaktyce, a także w głębokim stadium choroby, stosuje się roztwór siarczanu miedzi (10 gramów na 1 litr wody).

Schronienie na zimę

Większość przedstawicieli rodzaju Erica jest zimotrwała i dobrze znosi mróz i mróz. Oznacza to, że nie potrzebują schronienia na zimę. Jednak w regionach o surowym klimacie lepiej jest grać bezpiecznie i przykryć okrąg pnia grubą warstwą suchych liści lub torfu. Część nadziemną rośliny można zabezpieczyć okrywając ją świerkowymi gałęziami.