Jak radzić sobie z głównymi chorobami i szkodnikami paciorkowca

Właściciele egzotyczny Kwiat Streptocarpus czasami zauważa, że ​​kwiat wydaje się zatrzymany w rozwoju, stał się słaby, liście straciły gęstość, elastyczność i wydaje się, że roślina zmniejszyła swoją objętość. Albo długo oczekiwane kwitnienie w żaden sposób nie nadchodzi, a roślina nie reaguje na podlewanie ani na zmianę miejsca i ilości światła. Wszystko to wskazuje, że kwiat jest najprawdopodobniej dotknięty jakąś chorobą. Dobra wiadomość jest taka choroba streptocarpus są stosunkowo łatwe do zdiagnozowania i dzięki szybkiej kompetentnej interwencji są całkowicie wyleczone.

Główne choroby kwiatu i ich leczenie

Choroby dotykające paciorkowce są zwykle wywoływane niewłaściwa pielęgnacja za kwiatem.

Utrzymanie odpowiedniego poziomu nawilżenia gleba a unikanie zgrubienia krzewu to najważniejsze warunki dla jego zdrowia. Z reguły doświadczeni hodowcy kwiatów rzadko chorują na paciorkowce, ale początkujący mogą mieć trudności z określeniem częstotliwości podlewania lub lękiem przed rozjaśnieniem krzewu. Po przeczytaniu o znaczeniu wilgoci dla paciorkowca, troskliwi właściciele często zalewają roślinę i starając się nie zaszkodzić, odmawiają odcięcia nadmiaru liści, gdy przychodzi czas na rozjaśnienie lub podzielenie krzewu. Dzięki tej zawartości streptocarpus w najlepszym przypadku nie kwitnie i wkrótce nabierze „rozczochranego” i zaniedbanego wyglądu, aw najgorszym zacznie boleć i umierać.

Wszystko choroby roślin, z wyjątkiem tych spowodowanych przez pasożyty, mają charakter grzybowy. Jest to spowodowane dużą wilgotnością gleby i słabym drenażem doniczki. W takich warunkach szaleje szara zgnilizna, zgnilizna korzeni i wysoka wilgotność w duecie z dużym zgrubieniem krzewu to prezent dla mączniak.

Mączniak

Mączniak prawdziwy jest chorobą grzybiczą, jej czynnikiem sprawczym jest grzyb pasożytniczy z rzędu Erysipheans. Zarodniki grzyba są często nieszkodliwie obecne w różnych glebach dla roślin domowych, nie manifestując się i nie powodując żadnych szkód i są klasyfikowane jako mikroorganizmy oportunistyczne. Zarodniki grzyba zaczynają kiełkować w sprzyjających warunkach: niska temperatura około 15%, wysoka wilgotność 60-80%, słaba cyrkulacja powietrza Zewnętrzne przejawy mączniaka przypominają biały pył lub mąkę. Płytka może pojawić się na liściach lub łodydze. W początkowych stadiach choroby grzyb lokalizuje się między blisko położonymi lub splecionymi częściami rośliny, w miejscach o największym zgrubieniu i utrudnionym dostępie powietrza.

Z tym problemem trzeba sobie poradzić kompleksowo:

1. Usuń uszkodzone części. Liście pokryte grzybem należy usunąć, ponieważ wrzody spowodowane wpływem pasożytów nie zagoją się i nadal będą prowadzić do więdnięcia.
2. Wymień wierzchnią warstwę gleby w doniczce. Przed rozpoczęciem leczenia środkami chemicznymi należy spróbować mechanicznie usunąć jak najwięcej zakażonego obszaru. Grzyb jest bardzo uporczywy, dlatego nie należy przeceniać znaczenia fitoncydów.
3. Potraktuj roślinę i glebę środkami przeciwgrzybiczymi. Ostatnim krokiem jest traktowanie gleby i roślin specjalnymi środkami chemicznymi. Przeciw mączniakowi prawdziwemu, takim czynnikom jak Fitosporin lub „Baktofit” są również odpowiednie "Topaz" i "Prędkość".

Szara zgnilizna

Szara zgnilizna to choroba grzybicza atakująca liście, łodygi i system korzeniowy. Czynnikiem sprawczym jest grzyb Botrytis. Rozprzestrzenia się w powietrzu, glebie i porażonych roślinach, objawia się brązowymi plamami na łodygach i liściach. Przy dużej wilgotności plamy pokrywają się szarą, puszystą grzybnią, od której pochodzi nazwa choroby. Wrażliwość Streptocarpus na grzyby wzrasta wraz z częstym stosowaniem nawozy azotowe. Wynika to z faktu, że wysokie stężenie azotu w tkankach roślinnych narusza gęstość ściany komórkowej i zwiększa jej podatność na szkodliwe bakterie.Leczenie paciorkowca z chorób grzybiczych, w tym szarej zgnilizny, odbywa się zgodnie ze schematem:

1. Usunięcie dotkniętych części roślin.
2. Przywrócenie zakłóconych warunków agrotechnicznych (gleba, drenaż, temperatura itp.).
3. Leczenie roślin i gleby fungicydy („Trichodermin”, „Fitosporin” itp.).

Zgnilizna łodyg, korzeni i ogonków liściowych

Zgnilizna korzeni może być wywołana infekcjami grzybiczymi lub nadmierną wilgocią w glebie. Infekcja grzybicza z reguły wkrótce rozprzestrzeni się na organizm rośliny, który zostanie usunięty z brązowych plam, ciemniejących ogonków i liści, które utraciły jędrność. Źródłem choroby jest najczęściej niezbyt wysokiej jakości lub słabo zbilansowany substrat, w którym w sprzyjających warunkach zaczynają kiełkować zarodniki grzybów.Pierwszym obowiązkiem powinno być wyeliminowanie wszystkich powyższych niekorzystnych czynników, które mogą wpływać na roślinę (zimno, zastój powietrza, wilgoć itp.). Następnie zaleca się potraktowanie kwiatu produktami biologicznymi Trichodermin lub Pseudobacterin. Przetwarzanie odbywa się 1 lub 2 razy, w zależności od potrzeb, w odstępie dziesięciu dni. Równolegle z obróbką zmielonej części rośliny podłoże można podlewać roztworem Fundazola (0,2%) lub Topsina-M. Topsin-M jest sprzedawany w postaci roztworu i proszku. Zastosowanie rozwiązania jest wygodniejsze, ale minimalna dostępna objętość takiego leku to 1 litr, a produkt jest dość drogi. Dostępny w postaci proszku w opakowaniach 10, 25 i 500 gramów.

Phytophthora

Phytophthora woli osiedlać się na glebach wapiennych i pasożytuje głównie na roślinach z rodziny Solanaceae (petunie, tytoń). W szczególności Gesneriaceae i Streptocarpus nie są dla niego odpowiednim celem, a infekcja występuje w rzadkich przypadkach. Jeśli mimo to choroba jest przenoszona, do leczenia stosuje się roztwór „Fitoftorin”. Innym dobrym lekarstwem jest niemiecki lek „Previkur” - środek grzybobójczy szeroki zasięg. Oprócz działania przeciwgrzybiczego lek działa stymulująco, zwiększa odporność rośliny na różne choroby oraz wspomaga ukorzenianie sadzonek.

Jak radzić sobie ze szkodnikami Streptocarpus

Inwazja szkodników jest zawsze egzogenna, dlatego paciorkowce cierpią na nie znacznie rzadziej niż na choroby grzybowe. Źródłem infekcji jest zwykle gleba złej jakości lub zakażona roślina. Najbardziej nieprzyjemnymi szkodnikami, które mogą twierdzić, że są blisko twojego paciorkowca, są wciornastki i pochwy.

Pozbycie się wciornastków

Wciornastki to małe owady stawonogi o długości 1-2 mm. Larwy i osobniki dorosłe żywią się sokami roślinnymi.

Najpierw na liściach i łodydze pojawiają się żółte lub brązowe plamy, liście zaczynają wysychać i zwijać się od krawędzi do środka, a wysuszone liście są perforowane ostrym aparatem do żucia pasożytów. Nawet na zewnętrznej i wewnętrznej części liścia można zobaczyć odchody owadów..Eliminacja wciornastków odbywa się etapami:

1. Wciornastki uwielbiają osiedlać się na kwiatach, dlatego jeśli zauważysz objawy inwazji pasożytniczej w okresie kwitnienia, pierwszym krokiem jest pozbycie się wszystkich kwiatów i pąków, bez względu na to, jak bardzo jest to barbarzyńskie..
2. Leczenie owadobójcze. Przetwórz roślinę środek owadobójczy należy podać cykl życiowy pasożyta. Pojedynczy zabieg może zniszczyć wszystkie dorosłe osobniki i larwy, ale jaja i nimfy chronione mocną skorupą będą leżeć do lepszych czasów. Dlatego zwalczanie szkodników powinno odbywać się w trzech podejściach z siedmiodniowymi przerwami. Do przetwarzania użyj leku Fitoverm w stężeniu 1 ampułka na szklankę wody. Roztwór rozpyla się na nadziemną część rośliny i zwilża powierzchnię gleby.

Jak pozbyć się owadów łuskowych

Owad łuskowaty jest pasożytem z rodziny Hemiptera. Ciało owada pokryte jest dwuczęściową tarczą, która jest zapinana na specjalny sekret woskowy.Na liściach dotkniętych pochwą zaczyna pojawiać się chaotycznie zlokalizowana okrągła nekroza koloru brązowego. W miejscu martwicy z czasem powstają otwory przelotowe. Ulubionym miejscem wioski jest tył liścia.

Walka w pochwie obejmuje:

• mechaniczne usuwanie pasożytów;
• przetwarzanie środek owadobójczy.

Szczególną uwagę należy zwrócić na czyszczenie, ponieważ dzięki tajemnicy wosku tarcza nie jest wrażliwa na wiele insektycydów. Użyj łagodnego roztworu mydła i miękkiej szczoteczki do zębów lub podobnego materiału ściernego, aby wyczyścić liście. Po usunięciu pasożytów roślina jest dokładnie badana i traktowana roztworem „Aktars” w stężeniu wskazanym na opakowaniu lub w ilości 0,8 ml leku na 10 litrów wody. Po 10 dniach zabieg można powtórzyć.

Obecnie rynek jest pełen różnorodnych produktów do zwalczania chorób i szkodników dekoracyjny i uprawianych roślin, a korzyści - większość z nich działa dobrze. Ale warto pamiętać, że najlepszym zabiegiem jest zapobieganie, a stosując się do prostych zasad można zapomnieć o wszelkiego rodzaju chorobach i szkodnikach. Ale nawet w przypadku choroby nie rozpaczaj! W końcu prawidłowo ustalony powód i szybka interwencja przyniosą 100% sukcesu.