Streptocarpus w domu

Roślina streptocarpus (łac. Streptocarpus)

należy do rodzaju kwitnących litofitów zielnych i epifitów z rodziny Gesneriaceae, która liczy około stu trzydziestu gatunków. Kwiat streptocarpusa pochodzi z subtropikalnych i tropikalnych lasów Madagaskaru, RPA, Azji i Tajlandii, położonych na zboczach gór nad poziomem morza. Niektóre paciorkowce to kserofity, czyli mieszkańcy miejsc suchych, cierpliwie znoszący bezwodność, inne to gatunki leśne, chowają się w cieniu w pobliżu zbiorników wodnych. Kwiaty Streptocarpus mogą być jednoroczne i wieloletnie, zarówno zielne, jak i krzewiaste.

Dziś streptocarpus staje się coraz bardziej popularny w kulturze domowej ze względu na swoje piękne liście i kwiaty i nikogo nie zaskoczy, jeśli wkrótce stanie się bardziej popularny niż jego krewniacy - Saintpaulia czy Gloxinia.

Kwiat Streptocarpus - cechy

Lekko pomarszczone i owłosione liście paciorkowca, tworzące rozetę, osiągają długość 30 cm przy szerokości 5-7 cm.Barwa liści jest głównie zielona, ​​ale nie tak dawno hodowcy hodowali odmiany o różnorodnych liściach. Na wysokich szypułkach wyłaniających się z kątów liści i osiągających 25 cm długości u niektórych gatunków kwiaty są rozmieszczone w dowolnej liczbie. Wyglądają jak dzwonki z wydłużonymi dolnymi płatkami o różnych odcieniach, typach i rozmiarach: proste, półpełne lub podwójne, o średnicy od 2 cm do 9 cm, różowe, białe, lawendowe, niebieskie, fioletowe, czerwone, dwukolorowe ... streptocarpus - skręcony strąk, dzięki któremu roślina otrzymała swoją nazwę, która jest tłumaczona ze starożytnej greki jako „skręcony owoc”. Ten strąk zawiera nasiona Streptocarpus..

Dlaczego Streptocarpus jest tak dobry, jaka jest jego przewaga nad innymi kwiatami w pomieszczeniach? Oto co:

• po pierwsze, jest całkowicie bezpretensjonalny, opieka nad nim to przyjemność;
• po drugie, przy prostej pielęgnacji kwitnie wspaniale i przez długi czas, czasem do sześciu miesięcy - od wiosny do zimy;
• po trzecie, stosując sztuczne dodatkowe oświetlenie, można uzyskać kwitnienie przez cały rok;
• po czwarte, nawet gdy paciorkowiec nie kwitnie, jest nadal piękny;
• po piąte, doskonale reprodukuje się dosłownie z dowolnymi jego częściami.

Lista zalet paciorkowca może być kontynuowana, ale abyś zrozumiał, jak wspaniały jest ten kwiat, wystarczy lista wymienionych.

Domowa opieka nad paciorkowcem

Jak dbać o paciorkowce w domu

Opieka nad paciorkowcem jest mniej więcej taka sama jak w przypadku Saintpaulia. Umieść go w jasnym miejscu z dala od bezpośredniego światła słonecznego i przeciągów. Roślina potrzebuje dobrego oświetlenia, aby wyrosnąć na liściach, ponieważ z ich zatok pojawiają się łodygi kwiatowe z kwiatami. Optymalna temperatura latem to 20-25 ºC, zimą 15-18 ºC - taka temperatura zwykle panuje w naszych domach..

Podlewanie streptocarpus po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby przeprowadza się ją miękką, osiadłą wodą o temperaturze pokojowej. Nasiąkanie gleby pociąga za sobą gnicie korzeni i obumieranie kwiatu, a przedostawanie się wody do ujścia liścia powoduje jego rozkład, dlatego wodę należy wlać pod liście, a nawet lepiej na patelnię. Od czasu do czasu dolne podlewanie rośliny można przeprowadzić zanurzając doniczkę ze streptocarpusem w pojemniku z wodą, aż gleba zostanie całkowicie nasycona wilgocią.

Jeśli chodzi o wilgotność powietrza, trudność polega na tym, że musi być wysoka, ale liści nie można spryskać ani umyć gąbką. Będziesz musiał rozpylić powietrze wokół kwiatu lub trzymać roślinę obok mokrego mchu lub kamyków.

Nawożenie Streptocarpus

Roślina potrzebuje nawozów w okresie aktywnego wzrostu, czyli od wiosny do jesieni. W okresie kwitnienia potrzeba karmienia pojawia się co tydzień. Streptocarpus przestaje być karmiony tylko zimą, w okresie spoczynku. Preferowane są płynne nawozy złożone do roślin kwitnących, takie jak Kemira-Lux, Master czy Etisso, ale pamiętajmy, że stężenie roztworu powinno być o 20% słabsze niż wskazane przez producenta. W odpowiednim czasie usuń stare dolne liście, które nie dają już łodyg kwiatowych, ponieważ marnują one tylko siłę i składniki odżywcze z rośliny.

Przeszczep Streptocarpus

Ta procedura jest przeprowadzana corocznie bliżej wiosny, najlepiej w lutym, przed rozpoczęciem aktywnego wzrostu. System korzeni paciorkowca, choć silniejszy niż fioletu, jest również powierzchowny, dlatego naczynia są raczej szerokie niż głębokie. Każda kolejna doniczka powinna być o 2-3 cm większa od poprzedniej średnicy. Gleba potrzebuje pożywnej, ale luźnej i lekkiej mieszanki sklepowej na fiołki, do której dobrze jest dodać perlit lub wermikulit.

Umieść w doniczce warstwę drenażową o grubości ok. 2 cm wykonaną z keramzytu lub kawałków styropianu, tak aby nadmiar wilgoci mógł swobodnie wylewać się bez zastoju w korzeniach rośliny. Następnie w doniczce umieszcza się warstwę podłoża, na którą przenosi się paciorkowce wraz z glinianą grudką, a następnie dodajemy substrat i lekko ubijamy, aż w doniczce nie będzie pustek.

Uprawa paciorkowców z nasion

Jeśli pociąga Cię ścieżka hodowcy, możesz spróbować wyhodować paciorkowce z nasion. Ten rodzaj rozmnażania roślin nazywa się generatywnym. Nasiona Streptocarpus wysiewa się z góry na wilgotne podłoże ziemiste, składające się z równych części perlitu, pokruszonego torfu i wermikulitu. Najpierw, aby ułatwić proces, wymieszaj nasiona z drobnym, suchym piaskiem. Po wysianiu nasiona ostrożnie opryskuje się wodą z butelki z rozpylaczem i przykrywając pojemnik uprawami szkłem lub polietylenem w celu uzyskania efektu cieplarnianego, umieszcza się w ciepłym (21-25 ºC) jasnym miejscu.

Sadzonki pojawią się w ciągu dwóch tygodni. Kiedy pojawi się kondensacja, przewietrz szklarnię, a gdy sadzonki wyrosną drugi prawdziwy liść, zanurz je w pożywnym podłożu - trzy części torfu, dwie części pokruszonego mchu i liściastej ziemi oraz jedna część wermikulitu i perlitu. Możesz użyć kupionej w sklepie glinianej mieszanki na Saintpaulias..

Szkodniki i choroby Streptocarpus

Szkodniki będą denerwować twój kwiat tylko wtedy, gdy naruszysz zasady technologii rolniczej streptocarpus. Na przykład, jeśli pomieszczenie jest zbyt gorące i suche, wciornastki mogą zainteresować się twoją rośliną i rozpoczynając okupację od dna rośliny, stopniowo opanowują cały paciorkowiec, który zacznie wysychać na naszych oczach. Będziemy musieli uciekać się do środków owadobójczych, ale pierwszym krokiem jest ustalenie prawidłowego mikroklimatu, aby za miesiąc lub dwa historia się nie powtórzyła.

Przy tych samych naruszeniach warunków opieki dotyczy to paciorkowców i owadów łuskowych, pozostawiając brązowe blaszki po obu stronach liści. Są niszczone za pomocą actellik. Przy nadmiernej wilgotności gleby, paciorkowce atakują mszyce, a zabiegów owadobójczych będzie niewiele, będziesz również musiał zmienić glebę.

Spośród chorób paciorkowców najstraszniejsze są infekcje grzybicze, od których zwykle nie ma zbawienia. Ale jeśli spełniasz warunki do uprawy rośliny, nie boi się szkodników ani chorób..

Rozmnażanie paciorkowca

Rozmnażanie paciorkowca przez podzielenie buszu

Oprócz zawodnej metody rozmnażania nasion, która jest zwykle stosowana do eksperymentów z hodowlą nowej odmiany, paciorkowiec rozmnaża się wegetatywnie: przez podzielenie krzewu i szczepienie. Krzew Streptocarpus jest zwykle dzielony, gdy roślina jest przeszczepiana do nowej doniczki, zwłaszcza, że ​​z czasem roślina rośnie tak bardzo, że ma ujścia córki - paciorkowce. Po wyjęciu rośliny z doniczki ostrożnie rozplącz korzenie, usuwając nadmiar gleby, znajdź miejsce, w którym dziecko łączy się z rośliną matką i przetnij tę „pępowinę” ostrym sterylnym narzędziem, pamiętaj, aby posypać plasterki węglem drzewnym. Następnie umieść wyloty w różnych doniczkach, podlej wodę i przykryj plastikową torbą na pierwsze 3-4 dni, aby stworzyć warunki szklarniowe.

Rozmnażanie paciorkowców przez sadzonki

Która część rośliny może służyć do ukorzeniania? Każdy. Czasami okazuje się, że ujście córki nie ma korzeni i trzeba je wyhodować. Czasami liść paciorkowca jest używany jako cięcie, a czasami tylko jego część i nieistotna. Rozetę ukorzeniamy umieszczając ją w mchu, po sproszkowaniu kawałka węgla drzewnego. Od góry pojemnik jest pokryty folią; gdy pojawi się kondensacja, szklarnia jest wietrzona. Gdy korzenie wyrosną na wylocie, jest przeszczepiane do ziemi wraz z mchem, w którym się zakorzenił.

Arkusz lub jego fragment tnie się wzdłuż nacięcia kruszonym węglem drzewnym i opuszcza do pojemnika z deszczem lub przegotowaną wodą o temperaturze pokojowej tak, aby nacięcie było zanurzone w wodzie na 0,5-1 cm. Na wierzch połóż folię lub przykryj pojemnik szkłem. Czekając na pojawienie się korzeni, należy przewietrzyć szklarnię, aby wyeliminować kondensację.

Doświadczeni miłośnicy kwiatów pomijają etap wzrostu korzeni w wodzie i sadzą sadzonki bezpośrednio w ziemi, budując nad nimi szklarnię. Cóż, przy pewnych umiejętnościach i szczęściu niektóre zasady można zaniedbać.

Rodzaje i odmiany paciorkowców

W uprawie kwiatów w pomieszczeniach dzikie gatunki paciorkowców są rzadkie, hodowcy preferują nowoczesne hybrydy, których jest coraz więcej. Ale żebyście mieli pojęcie, czym są paciorkowce na wolności, przedstawimy wam niektóre z ich gatunków. Więc:

Rocky Streptocarpus (Streptocarpus saxorum)

Znacznie bardziej wymagająca niż inne gatunki, wymagająca temperatury i wilgotności, znana jest jako roślina wieloletnia, która ma drzewiastą podstawę, pędy skręcone na końcach i jasnozielone owalne, owłosione liście o niewielkich rozmiarach. Kwiaty fioletowe, również średniej wielkości, kwitną latem i jesienią. Ze względu na podobieństwo do Saintpaulia, gatunek ten nazywany jest fałszywym fiołkiem afrykańskim;

Streptocarpus wendlandii

Jest piękny i oryginalny w porównaniu z innymi gatunkami: ma jeden bardzo duży liść, czasem dochodzący do 90 cm długości. Na górze jest zielony z jasnymi żyłkami, a spód blaszki liściowej jest czerwono-fioletowy. Liść jest ogólnie owalny, owłosiony i pomarszczony, jak większość paciorkowców. Fioletowo-niebieskie kwiaty do 5 cm średnicy w ilości 15-20 sztuk tworzą luźne grono na długiej szypułce. Specyfika gatunku polega również na tym, że po kwitnieniu roślina obumiera i rozmnaża się wyłącznie metodą nasienną..

Niektóre z naturalnych gatunków paciorkowców, te z wylegającymi łodygami, są uprawiane przez amatorów w ich rodzimej kulturze jako rośliny ampeliczne. Na przykład:

Streptocarpus Kirk (Streptocarpus kirkii)

Pędy o wysokości 10-15 cm, kwiatostany-parasole kwiatów o jasnofioletowym odcieniu;

Streptocarpus tworzące łodygi (Streptocarpus caulescens)

Na pędach o wysokości 40-60 cm rosną opadające bladoniebieskie kwiaty.

Streptocarpus royal (Streptocarpus rexii)

Prekursor paciorkowca domowego to gatunek wprowadzony do Europy na początku XIX wieku. Nazywa się lub Streptocarpus Rex. Ma długie, do 25 cm, owłosione liście i jasnofioletowe kwiaty z fioletowymi paskami i pociągnięciami wewnątrz gardła. Hodowcy nie przegapili okazji do pracy z tak niesamowitym naturalnym materiałem i stworzyli cały kompleks form pod ogólną nazwą hybrydowego streptocarpusa. Pierwsza rozpoznana odmiana "Constant Nymph" wyróżniała się jasnoniebieskimi kwiatami z fioletowym odcieniem bardzo dużych rozmiarów - około 7 cm średnicy w miejscu załamania płatków.

Na koniec przedstawimy Ci kilka spektakularnych odmian hybrydowych paciorkowców, których uprawa, jak już zrozumiałeś, nie będzie ci przeszkadzać:

• Oświadczenie dotyczące mody - proste, duże kwiaty, dwa górne płatki są białe, trzy dolne są białe z siateczką w kolorze atramentu, pogrubiającą się równomiernie fioletowym odcieniem w okolicy gardzieli;
• Salmon Sunset - Proste, średniej wielkości kwiaty o jasnym łososiowym kolorze, dolna część podgardla żółta z bordowym wzorem w kształcie liścia klonu;
• Motyl jagodowy - średniej wielkości niebieskie kwiaty z fioletowymi promieniami na trzech dolnych liściach;
• Texas Hot Chile - zwarta, wolno rosnąca odmiana o bardzo jaskrawoczerwonych kwiatach i żółtym oku.