Poznaj różne rodzaje i odmiany wspaniałych dzwonów w swoim ogrodzie

Dzwonkowiec występuje w prawie każdym regionie świata. Jest tak rozpowszechniony i bezpretensjonalny, że zdobi łąki surowej Syberii i góry słonecznego Korfu. Kwiat jest delikatny, odporny na warunki atmosferyczne, stosowany przy kształtowaniu krajobrazu i tworzeniu tzw. Ogrodów w naturalnym stylu.

Różnorodność gatunków i odmian

W literaturze specjalistycznej występuje około 300 gatunków dzwonów - dzwonków. Większość z nich to byliny rosnące w lasach i na łąkach. Istnieją rośliny dwuletnie i jednoroczne. Wśród uprawianych gatunków znanych jest 100, które są najczęściej wykorzystywane w projektowaniu ogrodów..

Hodowcy wyhodowali również odmiany hybrydowe, które mają podwójne kwiatostany, a zakres kolorów różni się intensywnością w porównaniu z dzikimi. Poniżej na zdjęciu łyżka dzwonka kwiatowego.

W projektowaniu ogrodów większość dzwonków jest uprawiana jako dwuletnie. Jeśli roślina nie zostanie odnowiona i przesadzona w nowe miejsce co 2-3 lata, zmniejsza się i może umrzeć. Wyjątkiem są odmiany wysokie. Oprócz średniej długości życia wszystkie dzwonki są podzielone na:

• niedostatecznych rozmiarów;
• średniego rozmiaru;
• wysoki.

Gatunki niskie to głównie rośliny górskie o wysokości do 15 cm, ich naturalnym siedliskiem są podgórza i zbocza górskie. Preferują suchy klimat w połączeniu z kamienistą glebą. Ich odmiany służą do ozdabiania granic, zjeżdżalnie alpejskie.

Gatunki średnie i wysokie to mieszkańcy lasów i łąk. Uwielbiają żyzne gleby, obszary słoneczne lub półcieniste. Istnieją również dzwonki do kwiatów domowych, wyhodowane specjalnie do życia w warunkach wewnętrznych. Uważa się, że ich przodek to dzwon equifolia, pochodzący z Morza Śródziemnego. Jest rośliną zwartą, obficie kwitnącą, zamieszkującą górskie zbocza.

Najczęstszym przedstawicielem dzwonków domowych jest panna młoda i pan młody z biało-niebieskimi kwiatostanami..

Dzwon wewnętrzny to kapryśna roślina, która wymaga zgodności z warunkami sezonowymi.

W sumie wyhodowano dziesiątki odmian roślin do uprawy domowej, które różnią się najdłuższym okresem kwitnienia - od marca do października. Nie da się tego osiągnąć na zewnątrz..

Dzwon jest typowym przedstawicielem dzikiej flory, ale zyskał popularność w projektowaniu ogrodnictwa krajobrazowego i od ponad 5 wieków zdobi zarówno pompatyczne włoskie ogrody, jak i skromne angielskie dziedzińce..

Dzwon karpacki: opis, wyrastający z nasion

Jest najczęstszym mieszkańcem ogrodowych skalniaków i zjeżdżalni alpejskich. Na pierwszy rzut oka bardzo piękna i delikatna, wyróżnia się zimotrwalością i najdłuższym okresem kwitnienia - 65-75 dni. Powyżej na zdjęciu dzwon karpacki w naturalnych warunkach wzrostu.

Opis botaniczny rośliny:

• wieloletnie zioło;
• wysokość 10-20 cm;
• cienkie pędy liściaste;
• liście jajowate z krótkimi ogonkami;
• kwiaty dzwonki o średnicy 4 cm skierowane do góry.

Roślina rozmnaża się przez nasiona lub dzieląc krzew. W regionach o łagodnych zimach wytwarza samosiew. Nasiona dzwonka karpackiego wyhodowane są z sadzonek. Nasiona wysiewa się w lutym w pudełkach z żyzną i oddychającą glebą.

Nasiona są bardzo małe, więc rozsypuje się je na zwilżonej powierzchni i dociska dłonią. Glebę można dodatkowo zwilżyć butelką z rozpylaczem.

Nasiona kiełkują w świetle pod szkłem. Sadzonki pojawiają się za 2 tygodnie. Po kolejnych 3 tygodniach młode pędy zanurzają się w bardziej przestronnych pojemnikach, a następnie w maju przeszczepiają na otwarty teren. Dzwon karpacki uwielbia dobrze oświetlone tereny z osuszoną glebą. Nie toleruje stojącej wody. W ogrodzie sadzi się je innymi roślinami okrywowymi w odległości co najmniej 20 cm, ponieważ szybko rośnie.

Z uprawianych odmian wyróżnia się dzwon karpacki Alba, White Star, Isabelle, Chenton Joy, które mają białą, fioletową i niebieską barwę kwiatów.  

Brzoskwinia

Ukazuje się w całej europejskiej części Rosji i innych krajów WNP. Rozpoznawalny mieszkaniec dzikich łąk i lasów. W naturze najczęściej ma niebieskie kwiaty, rozmnaża się przez samosiew. Rzadsze odmiany mają kwiatostany biało-fioletowe.

Opis dzwonka:

• bylina;
• wysokość od 40 do 100 cm i więcej;
• łodyga jest wyprostowana;
• liście lancetowate, wąskie, ciemnozielone;
• dzwony kwiatostanów zbiera się w pędzelku po 3-8 sztuk;
• okres kwitnienia czerwiec-lipiec;
• owoce dojrzewają we wrześniu.

Dzwonek brzoskwiniowy preferuje osuszone gleby i półcień. W naturze występuje na obrzeżach lasów, w wilgotnych wąwozach, w cieniu wzdłuż brzegów rzek krzewy. Uprawiana w ogrodzie nie wymaga nawożenia i podlewania. Służy jako roślina drugiego i trzeciego planu. Młode liście i korzenie rośliny można wykorzystać jako pokarm.

Środkowy dzwonek

Mieszkaniec podgórza Kaukazu, Syberii, a nawet Ameryki, środkowy dzwonek należy do dwuletnich roślin zielnych. W kulturze ogrodowej znany jest od XVI wieku. Uwielbia wilgotne gleby, chłód, nie znosi upałów i mrozu.

Opis zakładu:

• wysokość od 50 do 100 cm;
• łodyga prosto owłosiona;
• rozeta korzeniowa liści;
• średnica kwiatów 6-7 cm, rozmieszczonych na całej długości łodygi;
• kwitnienie od czerwca do sierpnia;
• kwiatostany w kolorze niebieskim, białym, różowym lub fioletowym.

W sprzyjającym klimacie roślina rozmnaża się przez samosiew, nasiona dojrzewają w okresie sierpień-wrzesień. Kwiat jest uważany za dobrą roślinę miodową. Jej kwiatostany kwitną naprzemiennie od dołu do góry, dzięki czemu ma tak długi okres dekoracyjny.

Jak i kiedy sadzić? Uprawa z nasion środkowego dzwonu odbywa się poprzez sadzenie w skrzynkach na sadzonki lub na otwartym terenie. W pierwszym przypadku kwitnienie rośliny dwuletniej można osiągnąć w bieżącym roku, aw drugim w przyszłości..

Jeśli zasiejesz dzwonek na sadzonki, wybierz okres od końca stycznia do lutego.

Nasiona nie są posypywane ziemią, kiełkują w pojemnikach w świetle. Sadzonki przesadza się na stałe w maju-czerwcu. Po pierwsze jest to gęsta rozeta liści, która daje 1 łodygę z naprzemiennie tworzącymi się pąkami. Dzwon zakwitnie w lipcu tego roku i przyszłym w czerwcu.

Aby w przyszłym roku uzyskać silną roślinę, nasiona wysiewa się na otwartym terenie w czerwcu, lekko posypując ziemią. Do jesieni młode oczodoły staną się silniejsze i zostaną przeszczepione na stałe. Odległość między roślinami wynosi co najmniej 10 cm, po 2 latach sadzenie jest odnawiane.

Zatłoczony dzwonek

Roślina, która równie dobrze rośnie w półcieniu i na słonecznych terenach. W naturze występuje na obrzeżach lasów w zaroślach krzewów i traw. Kwitnie wcześniej na słońcu, ale kwiatostany są mniejsze. W cieniu tworzy puszyste czapki z niebieskimi, fioletowymi i rzadko białymi dzwoneczkami.

Opis zakładu:

• bylina do 60 cm wysokości;
• tworzy krzewy z kilku łodyg, które można podzielić;
• liście naprzemiennie, gładkie na zewnątrz, bez ogonków;
• małe kwiaty o średnicy 2 cm, zebrane w pędzelku na szczycie łodygi, po 20 sztuk;
• kwitnienie od czerwca do sierpnia 40 dni;
• odporny na zimę, bezpretensjonalny.

Roślina rozmnaża się przez nasiona i dzieląc krzew. Kiedy zasadzić zatłoczony dzwon na otwartym terenie? Można to zrobić przez cały ciepły sezon. Roślina szybko się zakorzenia i zapuszcza. Jeśli przeszczep przeprowadza się podczas kwitnienia, lepiej wyciąć kwiatostany. W przeciwieństwie do innych dzwonków, gatunek ten pozostaje dekoracyjny po kwitnieniu ze względu na gęste zielone liście i zwarty kształt krzewu..

Dzwon liściasty

Gatunki odporne na choroby i szkodniki występujące z Europy do Azji Mniejszej. Występuje wszędzie w zacienionych ogrodach i lasach sosnowych lub świerkowych, wzdłuż brzegów rzek. Propagowane przez samosiew na wolności i przez podzielenie buszu w ogrodzie.

Dzwon liściasty to wysoka roślina do 120 cm z kwiatostanami na szczycie łodygi. Z powodu wylesiania obszar uprawy zwęził się, więc dziś roślina znajduje się w Czerwonej Księdze.

Opis botaniczny:

• wyprostowana łodyga owłosiona, średnia wysokość 90 cm;
• liście są duże, spiczaste, ku górze stają się mniejsze;
• kwiaty są małe, zebrane w kwiatostany główkowate na samym szczycie łodygi;
• kolor kwiatów jest fioletowo-niebieski, biały lub różowy;
• brzegi kwiatów są faliste;
• kwitnie od lipca do sierpnia;
• pudełko na owoce.

Roślina uwielbia żyzne gleby, półcień i umiarkowaną wilgotność. W przypadku wyhodowania z nasion łodyga kwiatowa rozwija się w drugim lub trzecim roku po posadzeniu. Rośnie w jednym miejscu przez 10-15 lat, wymaga rzadkiego nawożenia i podlewania tylko w okresach suszy.

W ogrodzie sadzi się go w grupach w pobliżu krzewów, aby w południowym upale kwiat był w ich cieniu. Wygląda dobrze płot, w pobliżu altany lub innych budynków.

Mleczny dzwonek

Najpiękniejszym i najbardziej obficie kwitnącym gatunkiem ze wszystkich znanych w przyrodzie jest mleczny dzwonek. Jest reprezentowany przez wysokie odmiany o długości łodygi do 160 cm i niewymiarowe odmiany o wysokości do 40 cm Roślina jest bezpretensjonalna, ale nie lubi przesadzania, dlatego po zakupie sadzi się ją natychmiast w stałym miejscu.

Jak wygląda mleczny dzwonek? Wysokie odmiany uwalniają potężną strzałę, usianą szypułkami. Kwiaty pachnące, drobne, białe, niebieskie, rzadziej różowe, do 4 cm średnicy Okres kwitnienia trwa od lipca do września lub października przy sprzyjających warunkach pogodowych. Dorosłe rośliny wymagają wsparcia podczas kwitnienia, dobrze rozmnażają się przez sadzonki.

Pod opieką wymagają odżywiania i regularnego trzymania. W projektowaniu krajobrazu stosuje się je w nasadzeniach pojedynczych, ponieważ są bardzo dekoracyjne, co nakłada się na piękno innych roślin w ogrodzie.

Odmiany nisko rosnące są reprezentowane przez zwarte okrywy gruntowe, szybko rosnące i niewymagające składu gleby. Propagowane przez nasiona i dzielące krzew. W jednym miejscu mogą dorastać nawet do 7 lat.

Dzwon Pożarskiego

Jeden z niewielu pełzających dzwonów. To bylina, która jest niezwykle dekoracyjna nie tylko podczas kwitnienia. Wszystko dzięki oryginalnym liściom, które tworzą gęstą kędzierzawą główkę buszu. Na szerokość, ze względu na pełzające pędy, dzwon Pozharsky rośnie o 80 cm, a wysokość - tylko 20 cm.

Opis botaniczny:

• wieloletnia okrywowa;
• pełzające łodygi;
• liście są małe, zaokrąglone z postrzępionymi krawędziami;
• kwiaty są małe, jak gwiazdy z opadającymi płatkami;
• kolor kwiatów jest przeważnie fioletowo-niebieski;
• kwitnie od lipca do sierpnia;
• kwiatostany to pachnące, dobre rośliny miododajne.

Odmiany tego gatunku mają kwiaty lawendowe, fioletowe, biało-niebieskie. Ze względu na szybki wzrost, bezpretensjonalność, zimotrwalość i odporność na suszę roślina jest szeroko stosowana w projektowaniu krajobrazu. Dzwonek zdobi alpejskie zjeżdżalnie, stoki, skale, obrzeża trawnika, krawężniki. Propagowane przez nasiona i dzielące krzew wiosną lub jesienią po kwitnieniu.

Uprawiane odmiany:

• Stella - niebieskie kwiaty z białym środkiem-
• Niebieska suknia - karzeł, wysokość 15 cm, niebieskie kwiatostany-
• Odmiana Lizdugan - wysokość 20 cm, małe różowe kwiatostany.

W ogrodzie dobrze pasuje dzwonek Pożarskiego skalnica, goździki i drzewa iglaste karłowate.

Dzwonek z iluminatorem

Wcześnie kwitnąca kompaktowa bylina - dzwonek bulaje. Stało się znane dopiero na początku XIX wieku. Ojczyzna to pogórze Chorwacji, ale dziś jest uprawiana w wielu regionach o klimacie umiarkowanym.

Różni się dobrą zimotrwalością i długim kwitnieniem, które trwa od czerwca do września, pokrywając krzew bujną czapką niebieskich kwiatostanów.

Opis zakładu:

• niewymiarowa bylina do 25 cm wysokości;
• kwiaty w kształcie lejka o średnicy do 2,5 cm;
• łodygi są wyprostowane, na koronie tworzy się 3-5 kwiatostanów;
• liście są ciemnozielone, ząbkowane;
• kwiatostan w kolorze niebieskim, białym, fioletowym, lawendowym.

Co ciekawe, roślina pozostaje dekoracyjna przez cały rok, gdyż mocna zieleń nie przemarza zimą. Tną tylko w pierwszych miesiącach wiosennych, aby dać upust młodym pędom..

Dzwon rozmnaża się przez nasiona lub wegetatywnie. Sadząc sadzonki na otwartym terenie, zachowaj odległość 10 cm, na zimę dorosła roślina nie wymaga schronienia.

Dzwonek punktowy

Bardzo dekoracyjna roślina pochodząca z Chin i Korei. Różni się gęstą główką dużych opadających kwiatów, które nie otwierają się całkowicie. Cętkowany dzwonek kwitnie od połowy lata do samego mrozu, pod warunkiem, że suche kwiatostany zostaną usunięte w odpowiednim czasie.

Opis botaniczny gatunku:

• łodygi proste, owłosione do 70 cm wysokości;
• liście są małe, jajowate na krótkich ogonkach, owłosione;
• kwiatostany są duże, do 6 cm średnicy, opadające, na długich szypułkach;
• jeden pęd tworzy 5-6 kwiatostanów, które kwitną stopniowo;
• kwitną od lipca do października.

Korona kwiatu pokryta jest na zewnątrz fioletowymi kropkami, od których roślina wzięła swoją nazwę. W projektowaniu krajobrazu najczęściej stosuje się następujące dekoracyjne odmiany przerywanego dzwonu:

• Girlanda - wysokość 40 cm, kwiatostany średnicy 8 cm fioletowe, gęsto pokrywające łodygę-
• Pink Red - wysokość 50 cm, największe kwiatostany - 9 cm średnicy, zebrane w wiechy. Kolor kwiatów różowy-
• Ash Sensation - wysokość 55 cm, kielich fioletowe kwiaty, błyszczące liście.

W projektowaniu krajobrazu jest stosowany w nasadzeniach pojedynczych i grupowych w połączeniu z białą i szarą roślinnością okrywową.

Rozwalający się dzwonek

Typowy przedstawiciel rodzaju, występujący w całej Europie. To rozległy dzwon, który trzeba spotkać na dzikich łąkach i pastwiskach. Różni się od innych przedstawicieli delikatną rozgałęzioną łodygą i luźną wiechą kwiatostanów.

Opis:

• zielne dwuletnie;
• wysokość 40-60 cm;
• łodyga jest cienka, żebrowana, dobrze rozgałęziona;
• kwiatostany na długich szypułkach o średniej średnicy fioletowo-niebieskie;
• liście lancetowate, wąskie.

Kwitnie od połowy czerwca w drugim roku życia. W przyrodzie rzadko tworzy polany, bardzo wrażliwe na deptanie, rozmnażane przez nasiona.

Dzwonki kwiatowe są wieloletnimi lub dwuletnimi przedstawicielami kulturowej i dzikiej flory. Jako jednoroczne są uprawiane tylko w ogrodzie i nie są tak popularne. Różnorodność gatunkowa i odmianowa jest imponująca, ale znając najjaśniejszych przedstawicieli rodzaju, można stworzyć piękny krajobraz w ogrodzie, którego ozdobą będzie delikatna i skromna dzwonka.