Róża w ogrodzie: sadzenie i pielęgnacja w otwartym polu

Zadowolony

• Historia pojawienia się róży
• Botaniczny opis róży

• Metoda sadzonkowa
• Lądowanie w otwartym terenie wiosną
• Lądowanie na zimę

Wielu hodowców, poprzez staranną selekcję, krzyżowanie, wyhodowało róże o zupełnie odmiennych cechach - zarówno powtarzalne, jak i mrozoodporne oraz różne hybrydy, a nawet pochodne z dziko rosnących krzewów róż. Wszystkie należą do rodzaju Rosehip..

Oczywiście wszyscy hodowcy mają kilka odmian, ponieważ uprawianie wszystkiego w Twojej witrynie jest fizycznie niemożliwe. Ale kiedy uzyskasz nowy wygląd, stajesz przed problemem - jak właściwie dbać, aby roślina nie umarła, ale cieszyła się i pomyślnie rosła.

Przede wszystkim należy określić, czy nabyta odmiana jest zbyt ciepłolubna i jak poradzi sobie z mroźną i mroźną zimą. Jeśli odmiana nadaje się do sadzenia w otwartym terenie na danym terenie, wystarczy nauczyć się pewnych zasad pielęgnacji i metod rozmnażania, przeszczepiania i nawożenia.

Historia pojawienia się róży

W starożytnym Rzymie do przygotowania zdrowych produktów używano kilku odmian róż, a następnie Włochy przez wiele stuleci stały się centrum uprawy tego kwiatu. W XVIII wieku te niesamowite kwiaty zostały sprowadzone do Europy i liczyły około 21 gatunków. Od XIX wieku hodowla róż zaczęła aktywnie rozprzestrzeniać się na całym świecie..

Wiele współczesnych gatunków (biała róża, róża metropolitalna, adamaszek) pochodzi z galijskiego. A krzewy ogrodowe, które wyróżniały się ciepłolubnością, pochodzą z południowo-zachodniej Azji. Wyróżniały się szczególnym zapachem płatków i lśniących liści, a także powtarzały się. Uważa się, że kwiaty przybyły do ​​Rosji z krajów bałkańskich.

W Europie XVIII - XIX w. Hodowcy od dawna poszukiwali pojawienia się odmian, w których obok cech „azjatyckich” pojawiłaby się także odporność na mróz. W końcu to się udało.

Obecnie wyróżnia się kilka rodzajów róż, najczęściej występujących na działkach ogrodowych na środkowym pasie:

• Park.
• Wspinaczka.
• Rośliny okrywowe.
• Krasnolud.
• Herbata - hybryda.
• Floribunda.

Botaniczny opis róży

Krzew może być rozłożysty lub mieć kształt piramidy. Wysokość krzewu zależna od gatunku: floribunda i herbata - hybrydy mają wysokość od pół metra do metra, polianty - od 30 do 60 cm.

Karłowate są bardzo małe - od 25 cm do 40 cm, a biczowate w swojej strukturze mają długie, skręcone gałęzie i naturalnie ich długość waha się od 2 - 3 m do 6 m.

Gałęzie kwiatu są tradycyjnie podzielone na dwie grupy:

• Podstawowe (maciczne).
• Z zakończonym wzrostem.

Pędy mają również swoją własną klasyfikację i dzielą się na:

• Wzrost.
• Przedwczesny.
• Generatywny.
• Tłuszczowy.
• Sylleptic.

Długość szypułki może wynosić 10 - 15 cm lub 80 cm Kwiaty rośliny są bardzo zróżnicowane pod względem budowy i wielkości. Średnica może wynosić od 2 cm do 18-20 cm, a płatki w kwiatostanie mogą mieć zarówno 5 sztuk, jak i 130.

Kształt róż jest również bardzo różny - do 10 gatunków. Również na łodydze kielich na kwiat może być w jednym egzemplarzu lub w kwiatostanie może znajdować się od trzech do dwustu sztuk..

Gama kolorów jest tak obszerna, że ​​raczej trudno ją opisać: od czystej bieli do jaskrawoczerwonej, są też niebieskie, prawie czarne i nowe - zielone oraz te, które zmieniają kolor podczas kwitnienia.

Aromat również się zmienia - z klasycznego adamaszku na owocowo-cytrusowy. Kwiatostan frotte jest czasami osiągany poprzez selektywne przekształcenie części pręcików w płatki.

Grupy i gatunki mają również wiele różnych klasyfikacji między sobą: rozkład według koloru, wysokości i wielkości kwiatostanu, liczba kwiatów na krzaku, zdolność do zwijania się i posiadanie różnej długości pędów i gałęzi, odporność na zimno i poziom odporności na ciepło.

Metody sadzenia

Doświadczeni ogrodnicy wyróżniają trzy główne metody sadzenia róż w otwartym terenie:

1. Sadzonka (do sadzenia zimą w doniczkach).
2. Lądowanie w otwartym terenie wiosną.
3. Sadzenie w otwartym terenie na klombie na zimę.

Uważa się, że aby roślina wytrzymała surowe zimy, konieczne jest przeprowadzenie procedury stratyfikacji, czyli utwardzania na zimno. Wówczas dość złożony i długotrwały proces kiełkowania nasion zostaje znacznie przyspieszony..

Metoda sadzonkowa

Przed zastosowaniem tej metody nasiona należy utwardzać przez kilka miesięcy na zimno w temperaturze + 3 stopnie. Dopiero wtedy sadzimy w doniczkach na sadzonki.

Pod koniec zimy możesz już sadzić nasiona w pojemnikach. Nasiona należy najpierw pozostawić na jakiś czas w specjalnym roztworze stymulującym wzrost.

Gleba sadzonkowa powinna zawierać torf, piasek i ziemię. Nasiona należy lekko wcisnąć w ziemię na głębokość nie większą niż 2 cm, posypać niewielką ilością piasku na wierzchu i dobrze zwilżyć glebę. Następnie pudełka należy umieścić w chłodnym miejscu, aby nasiona mogły się dostosować..

Następnie należy poczekać, aż na pędzie pojawią się 2-3 niezależne dorosłe liście. Doniczek nie należy wystawiać na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, bardziej odpowiednie jest tylko dobrze oświetlone miejsce.

Po pojawieniu się pierwszych liści róża jest gotowa do sadzenia w otwartym terenie. Sadzonki przesadza się w odległości około 7 cm od siebie, a między rzędami powinno być 20 cm.

Latem młode krzewy są karmione nawozami mineralnymi i pielęgnowane do końca lata. Następnie są używane jako zapas..

Lądowanie w otwartym terenie wiosną

Metoda jest zalecana dla regionów o bardzo surowych zimach. Wtedy to wiosną można bezpiecznie sadzić nasiona. Ta procedura jest wykonywana w połowie wiosny i do początku maja..

Miejsca sadzonek pokryte są folią i stopniowo zostawiają coraz więcej czasu na wietrzenie w celu utwardzenia sadzonek. Gdy czas nocnych przymrozków minie całkowicie - folia zostaje ostatecznie usunięta.

Tworzenie się krzewu występuje w roślinie w pierwszym roku, więc nie trzeba szczypać. Wtedy róża będzie zachwycała bujnym kolorem. Na początku lata pąki zbiera się, a od lipca wycina się. Odmiany, które aktywnie tkają i mają duże gałęzie, wymagają wsparcia..

Ta metoda jest dobra dla ciepłolubnych odmian róż..

Nasiona należy również trzymać w roztworze stymulującym wzrost i sadzić w przygotowanych zagonach w odległości 15 - 25 cm i na głębokości nie większej niż 3 cm.

Lądowanie na zimę

Proces stratyfikacji nie jest tutaj potrzebny, ponieważ nasiona będą zimne w zimie. Możliwe jest jedynie, podobnie jak w dwóch poprzednich przypadkach, przeprowadzenie procedury moczenia nasion w roztworze stymulatora wzrostu.

Konieczne jest wcześniejsze przygotowanie łóżka na róże. Aby to zrobić, wykonaj specjalną kompozycję gleby: podczas kopania dodaj do ziemi torf, humus i kompost.

Głębokość sadzenia nie powinna być mniejsza niż 4 cm, a odległość między otworami 15 - 20 cm Posyp nasiona ziemią na wierzchu. Jeśli zima nie jest śnieżna i jest dużo wiatru i opadów, lepiej przykryć róże.

Funkcje pielęgnacji róż

Krzewy tej rośliny uwielbiają światło i słońce, dlatego lepiej nie sadzić ich w cieniu i po północnej stronie wiatrów i przeciągów. Jednak róże z grupy wspinaczkowej nie przepadają za bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, więc idealnym miejscem do ich sadzenia jest światłocień..

Najlepiej sadzić krzewy na pewnym wzgórzu, aby woda gruntowa nie dostarczała nadmiaru wilgoci do systemu korzeniowego. Gleba do sadzenia musi być osuszona, a gleba, najlepiej żyzna, wtedy będzie więcej kwitnienia, a kwiatostany jaśniejsze i bardziej aromatyczne. Poziom kwasowości - nie więcej niż 6 PH.

Przed posadzeniem róży sadzonkę należy ostrożnie przyciąć na 20 cm i wstawić do wody na 2 - 3 godziny. Dziurę wykopuje się w następujący sposób:

1. Otwór powinien mieć średnicę 50 - 60 cm i około 10 - 12 cm głębiej niż długość korzenia rośliny.
2. Popiół i kompost dodaje się do gleby przed sadzeniem (1: 3).
3. Do studni wlewa się wiadro wody, w którym rozcieńcza się jedną tabletkę heteroauxiny.
4. Podczas sadzenia miejsce szczepienia sadzonki zanurza się w ziemi na 4-5 cm, dla róż pnących - nie mniej niż 10-12 cm.Glebę lekko zgniatamy i posypujemy podłożem.
5. Posadzony pęd jest spuded i przyciemniany przez 2 tygodnie w celu adaptacji.
6. Krzewy sadzi się co najmniej 1 metr od siebie.
7. Krzew otoczony jest ziemią i znajduje się trochę na wzniesieniu, dzięki czemu podczas podlewania woda w odpowiedniej ilości dostaje się do systemu korzeniowego.
8. Do gleby o dużej zawartości gliny należy dodać piasek.
9. Jeśli gleba jest wilgotna lub woda gruntowa znajduje się blisko powierzchni, wówczas tworzy się osobny kwietnik dla krzewów różanych trochę na wzgórzu, aby korzenie nie gniły.
10. Podlewając co kilka dni, potrzebujesz róż tylko w pierwszym roku, a następnie w razie potrzeby. Lepiej jest zastosować metodę deszczową, aby woda nie zmyła korzeni. Nie zaleca się używania zbyt zimnej wody.

Na zimę krzew pokryty jest gęstą naturalną tkaniną, a ziemię posypuje się ziemią i piaskiem. Przestrzegając tych zaleceń, każdy, nawet niedoświadczony ogrodnik, będzie mógł wyhodować wspaniałe krzewy róż..