Vriezia w domu

Roślina Vriesea (łac. Vriesea)

, lub Frizee, należy do rodzaju zielnych epifitów z rodziny Bromeliads, które pochodzą z Ameryki Południowej i Środkowej. Dziś Vriezia rośnie dziko na skałach i drzewach Ameryki Środkowej i Indii Zachodnich, a także w lasach Ameryki Południowej, aż po Argentynę i Brazylię. Rodzaj obejmuje około dwustu pięćdziesięciu gatunków, z których wiele jest cenionych ze względu na jaskrawe przylistki i jest uprawianych jako rośliny domowe. Rodzaj otrzymał swoją nazwę w 1843 roku na cześć holenderskiego naukowca Willema Henrika de Vries, słynnego badacza flory. Wiele osób myli fryz z kwiatem frezji, chociaż wcale nie są do siebie podobni i należą do różnych rodzin - frezja z rodziny Iris.

Kwiat Vriezia - opis

Kwiat vriezia jest epifitem, a jego korzenie służą jedynie jako przyczepność do podłoża, ponieważ praktycznie utraciły funkcję wchłaniania. Pasiaste zakrzywione liście vriezia o gładkich krawędziach są zebrane w rozety. U niektórych gatunków liście są ozdobione kolorowymi paskami lub pokryte łuskami. Pochwy liściowe szczelnie otaczają się nawzajem, tworząc cysternę - pojemnik na wodę deszczową, aw niektórych gatunkach osiąga objętość pięciu litrów. Na szypułce, czasem dłuższej niż metr, tworzy się kwiatostan w kształcie kolca z wypustkami w kolorze pomarańczowym, zielonym, żółtym lub czerwonym, które nie tracą atrakcyjności przez kilka miesięcy. Zakwit Vriezia to wspaniały widok, ale każdy gatunek kwitnie w swoim czasie. Owocem vriezia jest pudełko z nasionami czubatymi. Vriezia wewnętrzna jest reprezentowana przez gatunki, takie jak genialny lub płonący, Foster, kil, a także ich odmiany i hybrydy.

Dbanie o Vriezię w domu

Jak dbać o vriese

Ponieważ Vriezia uwielbia rozproszone światło i nie toleruje bezpośrednich promieni, bardziej odpowiednie są dla niego parapety okien wychodzących na wschód lub zachód, a latem dom Vriezia wymaga cieniowania od 11:00 do 17:00, ponieważ liście i kwiatostany rośliny blakną na słońcu ... Gatunki Vriese o cienkich, miękkich lub pstrych liściach wymagają większej ochrony przed słońcem niż te o gęstych liściach, ponieważ mogą powodować oparzenia.

Optymalna temperatura dla Vriezia latem to 25-30 ºC, a zimą 18-22 ºC, najważniejsze, aby temperatura gleby w donicy nie spadła poniżej 18 ºC.

W okresie wegetacji kwiat Vriezia w pomieszczeniach należy karmić specjalnymi nawozami dla bromeli, ale w razie potrzeby można użyć nawozów do roślin ozdobnych w połowie dawki. Wybierz taki opatrunek górny, w którym zawartość azotu jest obniżona, ponieważ nadmiar azotu, a także obecność wapnia w glebie, są destrukcyjne dla Vriezia.

Podlewanie Vriezia

Podlewanie Vriezia to specyficzna procedura. Latem do lejka rośliny kwitnącej wlewa się czystą, miękką, ciepłą wodę, ale należy upewnić się, że nie stagnuje. Jeśli temperatura w pomieszczeniu spadnie poniżej 20 ° C, należy usunąć wodę z lejka. Podłoże w doniczce jest wilgotne w ciepłym sezonie, ale bardzo ważne jest, aby nie nadmiernie zwilżać korzenie. Jeśli umieściłeś Vriezię na drzewie bromelium, raz na dekadę zdejmij go ze wspornika i opuść do czystej, osiadłej wody, aby roślina była nasycona wilgocią, następnie wyjmij ją, pozwól wodzie spłynąć i ponownie wzmocnij Vrieseia na wsporniku. Zimą, jeśli utrzymujesz roślinę w chłodzie, nie wlewaj wody do zbiornika, a podłoże podlewaj rzadko i bardzo ostrożnie. Ale jeśli vriezia po kwitnieniu hibernuje w pomieszczeniu, w którym działają urządzenia grzewcze, podłoże jest regularnie podlewane, gdy górna warstwa gleby wysycha, i można wlać wodę do lejka, zwłaszcza jeśli vriezia ponownie zakwitnie.

Wilgotność powietrza wokół vriezia musi być utrzymywana w granicach 60-70%, przy czym roślina jest opryskiwana dwa razy dziennie, unikając dostania się wody na kwiaty - to tworzy na nich brązowe plamy. Vriezia rosnąca w doniczce może być trzymana na palecie z wilgotnymi kamyczkami, mchem lub keramzytem, ​​ale dno doniczki nie powinno dotykać wody. Liście rośliny wyciera się z kurzu wilgotną gąbką. Optymalną wilgotność powietrza dla Vriezia można uzyskać umieszczając ją w terrarium. Do każdej procedury wodnej potrzebna jest oddzielona lub przefiltrowana woda o 2-3 stopnie cieplejsza niż temperatura w pomieszczeniu.

Przeszczep Vriezia

Dorosłą vriezię przesadza się rzadko, raz na trzy do czterech lat, a młodą trzeba przesadzać raz lub dwa, zanim utworzy po raz pierwszy kwiatostan, a przesadza się je tylko w okresie aktywnego wzrostu - wiosną lub latem. Podłoże dla vriezia przygotowuje się z dwóch części liści, jednej części ziemi darniowej i jednej części torfu i piasku dodaje się do mieszanki gleby. Dodatek taki jak posiekany mech nie zaszkodzi. Dopuszczalną opcją jest mieszanka gleby złożona z trzech części ziemi liściastej z dodatkiem jednej części piasku, pokruszonych kłącza paproci, mchu torfowca i kory sosny. Chociaż możesz użyć zakupionej ziemi do bromeli. Pojemnik na vriezia nie powinien być głęboki, ponieważ korzenie rośliny są słabo rozwinięte. Weź szeroką miskę, umieść na jej dnie warstwę keramzytu lub drobnego żwiru ogrodowego, a następnie dodaj warstwę ziemi, przenieś vriezia ze starej doniczki do nowej i dodaj tyle mieszanki gleby, aby w doniczce nie było pustek. Uważaj, ponieważ korzenie rośliny są bardzo delikatne.

Spektakularnie wygląda drewno cięte lub driftowe ozdobione kwitnącą vriezią. Aby stworzyć taką kompozycję, korzenie rośliny owija się w mech torfowiec i mocuje do jego wspornika drutem lub grubą nylonową nicią. Na dużej suchej gałęzi możesz umieścić kilka Vriezia wraz z innymi epifitami, aby stworzyć drzewo bromeliowe.

Szkodniki i choroby Vriezia

Vriezia, podobnie jak inne bromelie, jest dość odporna na choroby, ale niewłaściwa pielęgnacja i nieprzestrzeganie zasad uprawy osłabia roślinę, a następnie choroba grzybowa lub wirusowa może ją pokonać. Z jakimi problemami borykają się hodowcy kwiatów, którzy uprawiają Vriezię??

• Zgnilizna szypułkowa i kwiatostanowa. Dzieje się tak, gdy w pomieszczeniu jest chłodno, aw lejku jest za dużo wody. Silnie rozkładającej się rośliny nie można wyleczyć, ale spróbuj spuścić wodę ze zbiornika i podnieść temperaturę powietrza - być może roślina będzie w stanie wyzdrowieć.
• Końce liści wysychają, ciemnieją i zwijają się - to oznaki zbyt suchego powietrza w pomieszczeniach. Konieczne jest codzienne spryskiwanie Vriezia lub umieszczanie jej na palecie z mokrymi kamykami. Możliwe, że w wylocie również nie ma wody - sprawdź. A tak przy okazji, nie zapominaj, że woda musi osiąść na co najmniej 24 godziny przed nawadnianiem..
• Jasnobrązowe plamy na liściach wskazują, że Vriezia została poparzona przez słońce. Roślina nie powinna być narażona na bezpośrednie działanie promieni słonecznych.
• Opóźnienie wzrostu i rozwoju jest oznaką hipotermii, nadmiernej wilgoci w podłożu i na wylocie lub niedostatecznej wilgotności powietrza.
• Nie tak dawno skontaktowano się z nami z pytaniem, co zrobić, jeśli łodyga kwiatowa wyschnie. Najwyraźniej kwitnienie dobiegło końca, w takich przypadkach vriezia wysycha, a wkrótce rozeta liści również umrze. Nic niezwykłego - naturalny proces biologiczny. Zacznij uprawiać nowy kwiat z potomka.
• Jeśli na górnej stronie liści i na pędach Vriezii utworzy się czarny nalot sadzy, należy go usunąć wacikiem z mydłem, ponieważ rozkwit sadzy zakłóca dopływ tlenu do komórek roślinnych i hamuje proces fotosyntezy, co może osłabiać roślinę.
• Liście Vriezia żółkną, wysychają i zwijają się od inwazji owadów łuskowych - bromeli, dłoni, grzebienia lub czerni. Roślina zaczyna pozostawać w tyle pod względem wzrostu i traci swój wygląd. Pozbywają się pochwy, wycierając liście wacikiem nasączonym wodą z mydłem lub alkoholem, a jeśli jest za dużo pochwy, będziesz musiał uciec się do leczenia vriezia Karbofosem lub Aktellik.
• Występują problemy z robakami mącznymi lub korzeniami. Szkodniki korzeni składają jaja u podstawy rośliny, w wyniku czego Vriezia gnije. Współistnienie rośliny z wełnowcami prowadzi do opóźnienia w rozwoju, utraty efektu dekoracyjnego i pojawienia się sadzy. Wszelkie widoczne nagromadzenia szkodników należy usunąć miękkim wacikiem zamoczonym w wodzie z mydłem, wodą kolońską lub alkoholem, a z miejsc, do których nie można dotrzeć wacikiem, robaki usuwa się za pomocą patyczka do ucha. Dobrze radzi sobie ze szkodnikami Karbofos.
• Czasami na liściach Vriezii pojawia się najcieńsza pajęczyna, która jest wytwarzana przez przędziorki czerwone, które osiadają na naziemnych częściach rośliny. Liście stają się przezroczyste, tworzą się na nich plamy. Walka z przędziorkami odbywa się w taki sam sposób, jak w przypadku owadów i robaków.

Decydując się na użycie środków chemicznych do obróbki vriezii, należy uważać, aby nie dostały się one do podłoża - podczas obróbki pokryj powierzchnię podłoża polietylenem.

Roślina Vriezia - rozmnażanie

Rozmnażanie vriezia odbywa się metodami generatywnymi i wegetatywnymi..

Rozmnażanie Vriezia przez nasiona

Nasiona Vriezia umyte w słabym roztworze nadmanganianu potasu, a następnie wysuszone wysiewa się w mieszaninie torfu i piasku lub w pokruszonym mchu torfowca, przykrywa szkłem i utrzymuje w temperaturze 22-24 ° C. Sadzonki pojawiają się po 10-20 dniach, a po 2-2,5 miesiącach sadzonki zanurzają się w mieszance glebowej o następującym składzie: ziemia darniowa - jedna część, gleba liściasta - dwie części i torf - cztery części. Sześć miesięcy później sadzonki sadzi się w oddzielnych pojemnikach i pielęgnuje tak, jakby były dorosłymi roślinami. Vriezia z nasion zakwitnie za 3-4 lata.

Powielanie vriezia przez pędy

Kiedy po zakończeniu kwitnienia vriezia obumiera rozeta z szypułką, na szyjce korzeniowej budzą się pąki odnawiające, które dają potomstwo. Po miesiącu lub dwóch na potomstwie powstaje kilka liści i słabych korzeni, ale lepiej ich jeszcze nie rozdzielać, ale poczekać, aż dzieci osiągną wysokość jednej trzeciej rośliny matecznej. Po około roku pędy są ostrożnie oddzielane od rośliny matecznej i sadzone w torfowcu lub mieszaninie gleby złożonej z ziemi liściastej, piasku i kory sosny w stosunku 3: 1: 1, umieszczane w temperaturze 26-28 ºC i przykrywane przezroczystą torebką foliową. Po zakorzenieniu się potomstwa, a dzieje się to zwykle po miesiącu, polietylen jest usuwany, aby rośliny przyzwyczaiły się do warunków przetrzymywania.

Rodzaje i odmiany vriese

Konwencjonalnie gatunki roślin dzieli się na te, w których liście są monotonnie zielone, oraz na gatunki o różnorodnych liściach.

Vriezia z zielonymi liśćmi jest reprezentowana przez następujące gatunki:

Vriesea carinata

rośnie naturalnie w lasach tropikalnych wschodniej Brazylii jako epifit i roślina lądowa. Lejkowate miękkie, szerokoliniowe bladozielone liście o długości do 20 cm i szerokości do 5 cm po obu stronach talerza pokryte są prawie niezauważalnymi łuskami. Cienka opadająca lub prosta szypułka, osiągająca wysokość 30 cm, zwieńczona jest niskokwiatowym, szerokim i krótkim, prawie kwadratowym kwiatostanem o długości 4-5 cm z wyprostowanym, cienkim, bardzo wąskim, jaskrawoczerwonym z zielonym lub żółtym wierzchołkiem i krawędziami z wypustkami z ostrym kilem ... Kwiaty żółte z zielonym wierzchołkiem na krótkich nogach kwitną w czerwcu lub lipcu. Kwitnie ponownie w listopadzie-grudniu. W kulturze gatunek istnieje od 1866 roku. Znanych jest wiele mieszańców kilowatych vriezii, charakteryzujących się długim kwitnieniem;

Vriesea regina

lub Tillandsia royal, również brazylijska roślina o błyszczących, szarozielonych dużych liściach o długości do półtora metra i szerokości do 18 cm. Szypułka tego gatunku osiąga czasami wysokość do dwóch metrów. Kwiatostany to rozgałęziona, opadająca wiecha. Kwiaty roślin tego gatunku są pachnące, najpierw białe, potem żółkną. Różowe przylistki mają kształt łódki;

Mieszanka Vriezia - oryginalna roślina doniczkowa z błyszczącymi, jasnozielonymi liśćmi i kwiatostanem, który wygląda jak bujny bukiet. Kolor przylistków reprezentuje całą paletę odcieni żółtego i czerwonego;

Papuga Vriesea (Vriesea psittacina)

z tych samych miejsc w Brazylii. Jej liście są liniowe, podłużne, całe, spiczaste, poszerzone u podstawy. Szypułka jest jaskrawoczerwona. Kwiaty z żółtym kielichem, zieloną koroną i wąskimi płatkami, wypustki w dolnej części są czerwone, w górnej żółto-pomarańczowe.

Rodzaje pstrych liści:

Vriezia genialna

lub piękny (Vriesea splendens), lub vriezia splenriet, rośnie w tropikach Wenezueli na drzewach lub w glebie i jest rośliną z liśćmi tygrysa - poziomymi fioletowymi paskami wzdłuż zielonego pola. Długie, szerokie, w kształcie pasa, z zakrzywionymi krawędziami i spiczastym wierzchołkiem, liście osiągają 40 cm, są pokryte łuskami po obu stronach i są zebrane w rozetę w kształcie lejka, nad którą wznosi się szypułka na metr wysokości. Kwiatostan to prosty kłos o żółtych kwiatach i czerwono-pomarańczowych lub jaskrawoczerwonych wypustkach, które w przeciwieństwie do kwiatów zachowują świeżość przez długi czas - do dwóch miesięcy. Ze względu na jasność przylistków i duży, spektakularny kwiatostan, genialna Vriezia nazywana jest „ognistym mieczem”. W kulturze uprawia się formy o różnych kolorach liści;

Vriesea perforowana (Vriesea fenestralis)

rośnie naturalnie w Brazylii. Gładkie na górnej stronie talerza i drobno łuskowate na dole jasnozielone liście z ciemnozielonymi żyłkami, tworzące wzór podłużnych i poprzecznych pasów, zebrane są w rozetę w kształcie lejka. Liście osiągają 40 cm długości, 6-6,5 cm szerokości, wierzch liści jest czerwono-brązowy. Kwiatostan do 50 cm wysokości i do 9 cm szerokości składa się z jasnożółtych kwiatów i wypustek, pokrytych ciemnobrązowymi i zielonymi plamami;

Giant Vriesea (Vriesea gigantea)

jest mozaiką lub szachownicą, rośliną z brazylijskich tropików. Rozeta z krótko żebrowanych ciemnozielonych liści z jasnożółtymi plamkami na górnej stronie talerza i czerwono-liliowymi wzdłuż dna tworzy rozetę kielichową. Słabo rozgałęziony kwiatostan wiechowaty z szerokimi żółtymi kwiatami osiąga czasami 2 m wysokości wraz z szypułką, ale trudno go uprawiać w warunkach wewnętrznych i rzadko kwitnie w pomieszczeniach;

Vriesea saundersii

roślina ze skał południowo-wschodniej Brazylii z szeroką rozetą o wysokości do 60 cm z całych zakrzywionych liści o długości do 30 cm i szerokości ok. 5 cm Na górnej stronie blaszki liściowej znajdują się gęste łuski jesionu i brązowe kropki, a dolna strona blaszki cętkowana. Kwiatostan wiechowaty luźny, kilkukwiatowy do 14 cm długości, osadzony na mocnej szypułce i ozdobiony okrągłymi dwurzędowymi wypustkami o żółtym lub jasnozielonym odcieniu, kwitnie w październiku lub grudniu;

Vriesea hieroglyphica

to roślina osiągająca wysokość jednego metra. Ma krótką, wydrążoną łodygę i jasnozielone błyszczące liście z żółtym wzorem w kształcie litery V, osiągające szerokość 8 i długość 75 cm, są łukowate i tworzą podstawową rozetę. Kwiatostany żółtych kwiatów i zielonych wypustek rosną na szypułkach na wysokość 50 cm, są hybrydy z jaskrawoczerwonymi lub ognistożółtymi wypustkami.

Oprócz tych opisanych, vriezia i duże Fostera, a także wiele mieszańców tych gatunków, które wam przedstawiliśmy, są uprawiane w kulturze.