Wilczomlecz z białymi żyłkami: cechy opieki domowej

Początkujący hodowcy kwiatów, dopiero zaczynający tworzyć swoje kolekcje, zaczynają uważnie przyglądać się „asortymentowi” swoich bardziej doświadczonych kolegów. Zwykle wybór pada na łatwość pielęgnacji rośliny, które „wybaczają” nowicjuszom za pewne błędy. Jeden z tych gatunków jest uważany za białożerny wilczomlecz, który jest jednym z najczęstszych gospodarstw domowych kwiaty. Zobaczmy, jak wychować takiego przystojnego mężczyznę na swoim parapet.

Opis

Ten kwiat ma wiele imion - wśród ludzi jest najczęściej nazywany banan, drzewo palmowe lub kaktus. Nic w tym dziwnego, bo „belozhilka” przyjechała do nas ze słonecznego Madagaskaru.Jeśli przyjrzysz się bliżej roślinie, w końcu stanie się jasne, dlaczego wilczomlecz ma wszystkie te „pseudonimy”.

Łodyga o bardzo gęstej, mięsistej podstawie jest przeważnie cienka, ale gdy zbliża się do wierzchołka, zaczyna gęstnieć, ukazując wyraźne łuszczące się żebra (co przypomina kaktusa). Na górze czasami obserwuje się słabe rozgałęzienia.

Błyszczące szmaragdowozielone liście są zbierane w wylocie na samej „koronie”. Niższe wyrostki zanikają z czasem, co w połączeniu z łodygą z frędzlami wzmacnia „efekt dłoni”. Niektórzy ludzie zauważają również pozostające po nich białe lub żółtawe ślady..

Ta linia jest często mylona z euforbią. Naprawdę są trochę podobne, ale „białe żyłki” od razu rzucają się w oczy owalnymi żyłkami.Inną charakterystyczną cechą są drobne, białe kwiaty, które pojawiają się bezpośrednio w kątach liści (natomiast przy „grzbietach” znajdują się na krótkich szypułkach). Sam okres kwitnienia rozpoczyna się na początku wiosny i może trwać do połowy sierpnia..

Nie ma przy tym szczególnego efektu dekoracyjnego - na tle importowanych „egzotycznych” wyglądają raczej skromnie, a kwitnących jest ich niewiele..

Po kwitnieniu zaczyna się owocowanie - podłużne pudełko, pękające, „wypuszcza” niełupki. Zasięg ich „lotu” jest wystarczający, aby dotrzeć do sąsiedniej doniczki z inną rośliną.Na wysokości taka wilczomlecz dorasta do 1,2-1,5 m (są też okazy dwumetrowe). Liczby są przyzwoite, ale jest jeden niuans, o którym należy pamiętać jeszcze przed zakupem nasion lub całego kwiatu: gatunek ten ma słabe korzenie i często trzeba je „sadzić” w głębokiej doniczce, okresowo zmieniając pojemnik na większy.

Warunki wzrostu

Pomyślne kiełkowanie nasion wymaga spełnienia określonych warunków. Wilczomlecz nie stawia pod tym względem żadnych nadrzędnych wymagań, ale warto pamiętać o niektórych aspektach utrzymania „młodego”. Wymieńmy najważniejsze.

Temperatura

Kochające ciepło „białe żyłki” potrzebują stałego dostępu do ciepła.

Optymalna temperatura to + 20 ... + 23 ° C. Górną „granicę” przyjmuje się jako +25 ° C, przy długotrwałym wystawieniu na działanie zbyt wysokiej temperatury niełupki „duszą się”, a liście dorosłych roślin zaczynają wysychać.+18 ° C nadaje się również na miesiące zimowe. Odporny kwiat przetrwa krótkotrwale +15 ° C bez żadnych specjalnych konsekwencji, ale mniejsze liczby na termometrze są już dla niego niebezpieczne (i nie należy również nadużywać „utwardzania”).

Wilgotność powietrza

Przedstawiciele tej odmiany doskonale tolerują wilgotność „w pomieszczeniu” oraz bliskość baterii lub grzejników - w naturze wilczomlecz nie psuje też obfitości świeżego powietrza. Ale nie należy umieszczać garnka blisko źródła ciepła: w ten sposób można wysuszyć ziemię.

Wiosną, gdy pogoda się ociepla, można zorganizować wietrzenie. Pojemnik z kwiatkiem jest wyjmowany na loggię lub balkon na kilka godzin. Taka prosta procedura ma dobry wpływ na wzrost, „rozpraszając” sok po całej łodydze.

Oświetlenie

Jeśli chodzi o łagodny reżim, nie ma żadnych „kaprysów”.

Wymagania są niezwykle proste:

• konieczne jest zapewnienie obfitości światła (minimalizując jednocześnie ryzyko ekspozycji na światło słoneczne, które pozostawia oparzenia na liściach);
• stała obecność w cieniu jest niepożądana. Penumbra z kolei nie jest przeszkodą;

• najlepiej, jeśli oświetlenie będzie regulowane „sezonowo”. Więc latem doniczkę można wyjąć ogród, zasłanianie od słońca lub po prostu umieszczanie rośliny pod drzewem. Od października do marca próbują zapalić lampę na kilka godzin - kto odpoczywa wilczomlecz wiosną podziękuje dzikim wzrostem i bogatą kolorystyką liści.

Doświadczeni hodowcy radzą codziennie obracać doniczkę. Zapewni to bardziej symetryczne oświetlenie wszystkich obszarów kwiatu..

Gleba

Każdy poradzi sobie z przygotowaniem podłoża. Bezpretensjonalna odmiana jest dobrze akceptowana zarówno na glebach przygotowanych na sukulenty, jak i na uniwersalnych mieszankach sprzedawanych w sklepach..

Domowe mieszanki są zwykle wytwarzane w następujących proporcjach:

• najłatwiej jest „zmiksować” zakupione gleba z piaskiem w stosunku 2: 1;
• bardziej miękka jest gleba „zebrana” z czystego piasku rzecznego, ziemi liściastej i torf, w równych częściach. Do otrzymanej masy dodaje się kilka szczypt miału (nadaje się tylko drewno).

Nie mniej ważne jest opakowanie. W przypadku mlecza z kłączem powierzchniowym potrzebujesz dość szerokiej doniczki lub doniczki. Dobrze, jeśli jest też płaska.

Uwaga i drenaż. Gleba musi oddychać, a wilgoć nie może pozostawać w stagnacji zbyt długo. Wszystko to można rozwiązać, biorąc garnek z otworem na dnie..W miarę wzrostu duże rośliny „przenosi się” do pojemników z rozłożonymi na dnie dużymi płaskimi kamieniami, które pełnią rolę przeciwwagi - bez nich kruchy korzeń może nie utrzymać zielonej masy.

Reprodukcja

Najpopularniejszą metodą jest rozmnażanie nasion.

Cała procedura wygląda tak:

• Zebrane jesienią niełupki przechowuje się w ciepłym, ciemnym miejscu z dobrą wentylacją..
• Na początku marca możesz zacząć przygotowania. Nasiona są lekko wcierane, w ten sposób lekko „zetrzyj” zbyt grubą skorupkę (owoc może po prostu uszczypnąć).
• Materiał sadzi się w rozluźnionej glebie, pogłębiając się o 4-5 mm. Aby to zrobić, możesz użyć dowolnego cienkiego przedmiotu, który wbije nasiona w ziemię. Często układa się je po prostu w doniczce, równomiernie posypuje warstwą ziemi lub piasku o tej samej grubości.
• Następnie pojemnik przykrywa się folią na 12-14 dni, przenosi do chłodnego rogu, nie zapominając, w razie potrzeby, o zwilżeniu opryskiwaczem (ale nie konewką).
• Następnie następuje „ruch” do parapetu. W trzecim tygodniu po posadzeniu sadzonki zostaną oderwane, które można trochę wywietrzyć.
• Kiedy w końcu staną się silniejsze, koniec wybierać, a cała tablica jest rozprowadzana w oddzielnych pojemnikach.

Pomimo prostoty tej metody, wielu idzie dalej, starając się zaoszczędzić czas, uprawiając jesienną uprawę. mlecz za pomocą samosiewu.Po obliczeniu czasu, w którym pudełka zaczynają pękać, pojemniki wypełnione substratem ustawia się w pobliżu „głównego” garnka.

Nasiona, które tam dotarły, dają sadzonki, które z czasem są po prostu przesadzane w inne miejsca.

Opieka nad nimi jest identyczna, jak w przypadku klasycznej metody siewu, z tą różnicą, że będziesz musiał zapewnić łagodniejszy reżim światła i temperatury.

Szczepienie również daje dobre efekty:

• Na początku lata aktywnie rosną pędy boczne. Będą musieli zostać obcięci.
• Za pomocą ostrego noża lub nożyczek oddziel najsilniejsze. Im bliżej pnia, tym lepiej. Pożądane jest, aby nacięcie było jedno, a dodatkowe „przejścia” ostrza są traumatyczne dla rośliny i „pasierba”.
• Te przydatki umieszcza się w słoiku z ciepłą wodą. Przez około jeden dzień będzie z nich spływać mleczny sok..
• Następnie są wyjmowane i „rany” są traktowane startym węglem aktywnym.
• Po tej procedurze łodygę pozostawia się w tym samym słoiku na kilka dni (pamiętaj, aby zmienić wodę). Jeśli trochę uspokoją, to w porządku - to naturalna reakcja..
• Po tym okresie następuje przeszczep na podłoże z piasku i gleby torfowej. Wszystko to odbywa się w temperaturach + 20 ... + 24 ° C. W pierwszym miesiącu starają się nie przeszkadzać roślinie.

Opieka

Jak widać, euforbia z białymi końcami wyróżnia się godną pozazdroszczenia trwałością i bezpretensjonalnością, co ułatwia pielęgnację kwiatu rosnącego w zwykłej w domu. Te manipulacje są dobrze znane każdemu, kto ma kwiaty na parapecie, chociaż istnieją również specyficzne cechy..

Podlewanie

Latem wilczomlecz rosnący w dobrze oświetlonym miejscu zwilża się opryskując 2 (rzadziej 3) razy w tygodniu. Do takich celów pobierana jest woda o temperaturze pokojowej (dopuszczalna jest również cieplejsza ciecz).

Podlewanie w tej chwili powinno być częste, ale nie obfite: jak wszystkie południowe sukulenty, wilczomlecz jest niezwykle wrażliwy na podmokłość. Warto kilka razy „przesadzić” z ilością wody, a już istnieje ryzyko rozpoczęcia procesu gnicia już słabego korzenia.Z drugiej strony niemożliwe jest również doprowadzenie gleby w donicy do stanu pękniętego kamienia - regularnie sprawdzaj roślinę i pojemnik.

W okresie odpoczynku podlewanie jest zminimalizowane. Wraz z nadejściem chłodów kwiat będzie miał dość i raz w miesiącu.

Top dressing

Najlepsze nawóz będzie dostępna w handlu mieszanka przeznaczona dla kaktusów.

Sezonowe „dokarmianie” dorosłych roślin rozpoczyna się w marcu. Marcowe „dawki” są nieco mniejsze niż główne, ale są stosowane częściej - 2, a nawet 3 razy w miesiącu.

Od kwietnia przechodzą na jednorazową miesięczną aplikację, która powtarza się do września włącznie.Zimą wystarczy 1 zabieg roztworem o słabym stężeniu.

Przycinanie

U opiekuńczego właściciela kwiat rośnie bardzo szybko, a już w 2-3 roku po siewie jego stawki zaczną budzić niepokój - czy korzeń wytrzyma potężne zielenie.

W takich przypadkach uciekają się do najprostszych przycinanie blaty ostrym nożem (zwykłe nożyczki mogą sobie nie poradzić). Najlepiej wykonać jednorazowe cięcie z dalszą dezynfekcją tego miejsca mielonym węglem..

Same szczyty można później uruchomić, zakorzeniając się w nowym pojemniku. Ale wcześniej będziesz musiał je moczyć w ciepłej wodzie przez co najmniej pół dnia, pozwalając sokom spłynąć.

Nie zapomnij o corocznym przycinaniu. Po wyblaknięciu i hibernacji wilczomlecza pędy należy skrócić o 13-15 cm.

Transfer

Takie „transfery” są bardzo proste, choć dla takich roślin nieco traumatyczne. Dlatego „młody wzrost” można przesadzać nie częściej niż raz w roku, podczas gdy w przypadku starszych roślin zalecany jest już 3-letni odstęp..

Technologia jest dobrze znana wszystkim hodowcom kwiatów - przygotowanie gleby, ułożenie w nowym pojemniku, a następnie odkurzanie i delikatna pielęgnacja w ciągu pierwszych kilku miesięcy. W tej chwili lepiej nie dotykać wilczomlecza niepotrzebnie: dopiero przyzwyczaja się do nowego środowiska, a nawet przeniesienie w inne miejsce może być śmiertelne.

Jeśli chodzi o glebę do przesadzania, lepiej jest przygotować „mieszankę” darni, piasku i torfu w równych częściach. Zakupiony blank na sukulenty, wlany do szerokiego garnka, dobrze się sprawdzi..

Choroby i szkodniki

Niestety nie może się bez nich obejść. Nieostrożne błędy natychmiast wpływają na stan kwiatu.

Na przykład zimny trzask lub zbyt obfite podlewanie jest obarczone ryzykiem chorób, wśród których prymat pozostaje dla różnych rodzajów zgnilizny. Najczęściej takie dolegliwości dokuczają:

• Szara zgnilizna rozpoczynająca się szaro-oliwkowym nalotem na łodygach. Chore procesy są natychmiast usuwane, spryskiwanie nacięć Popiół drzewny lub kreda. Jeśli taka „operacja” nie pomogła, stosuje się 0,2% Fundazol. Opcjonalnie - roztwór mydła i miedzi (2% mydła do prania zmieszane z 0,2% siarczanem miedzi).
• Zaraza późna, uszkadzając korzenie i opóźniając wzrost. Leczenie martwych korzeni jest nieskuteczne, ale ocalałych można uratować fungicydy rodzaj „Ordana” (5 g / 10 l wody)- „Oxychoma” (10 g za tę samą ilość) i mocny "Vitaros" (tylko 2 ml / 10 l).
• Plamienie w wyniku nasiąknięcia wodą. Po oczyszczeniu dotkniętych części całą zmieloną część mleczu spryskuje się roztworami: "Vectra" (3 ml / 10 l), siarczan miedzi (100 g jest już pobierane na to samo wiadro). Pomaga również „Alirin-B” w formie tabletek - 2 sztuki wystarczą na 1 litr wody.

Aby zapobiec ich pojawianiu się, należy wykonywać zabiegi profilaktyczne, monitorować dawki podlewania oraz w razie potrzeby przesadzać rośliny. Niepożądane jest również ustawienie zbyt „sterty” - ten czynnik ryzyka często prowadzi do ataków szkodników.Wilczomlecz odmiany z białymi żyłkami ma dobrą odporność, ale nadal istnieją owady, które pędzą do niego szczególnie gorliwie, komplikując w ten sposób opiekę w domu. Wśród nich wyróżniają się:

• Przędziorki, przypominając o sobie żółtymi plamami na więdłych liściach. Gdy tylko zauważysz taki atak, opłucz roślinę pod ciepłym prysznicem. Obowiązkowe przetwarzanie Fitoverm lub „Vertimecom”. Powtarzane zabiegi przeprowadzamy po 10 dniach (tylko 3 podejścia).
• Mealybug, sugestywny biały kwiat. Po wstępnym wytarciu alkoholem zmienia się wierzchnia warstwa gleby i spryskuje się całą zieloną masę „Aktaroy” lub podobny w składzie „Agravertin”, „Intavir” lub „Karate”. Rezultat zostanie podany przy czterokrotnych zabiegach w odstępach 7-10 dni.

• Tarcza, który nie toleruje tego samego leki. Zwykle usuwa się go „Aktarą” w dawce 4 g / 5 l roztworu. W tym samym czasie gleba rozlewa się o słabszym składzie - tylko 1 g / 10 l wody. Interwały i częstotliwość są identyczne jak w przypadku „robaka”.

Dowiedzieliśmy się, jak uprawiać wilczomleczę w domu. Mamy nadzieję, że te wskazówki pomogą początkującym i rozpoczną imponującą kolekcję roślin. Życzę sukcesów i żywych wrażeń każdego dnia!