Opieka nad noliną w domu: gatunek, choroby, rozmnażanie

Nolina (bokarnea) występuje zarówno w dzikiej przyrodzie, jak iw domu. W inny sposób roślina jest również nazywana drzewem butelkowym, ogonem konia, nogą słonia. Kwiat jest bezpretensjonalny, dlatego nie jest trudno go wyhodować w mieszkaniu. Roślina świetnie prezentuje się nie tylko w budynkach mieszkalnych i mieszkaniach miejskich, ale także we wnętrzach biurowych.

Opis botaniczny

Ojczyzną Noliny jest Ameryka Południowa, a raczej Meksyk. Roślinę można często spotkać w południowych Stanach Zjednoczonych, zwłaszcza w stanie Teksas. Należy do rodziny Agavov. Ma prawie 30 odmian, ale w kwiaciarniach sprzedawany jest tylko jeden rodzaj - wygięty bokarney. Inne nie nadają się do uprawy w domu..

Nolina jest również nazywana drzewem butelkowym, ponieważ jej pień jest bardzo podobny kształtem do butelki z wąską szyjką i grubym dnem. Roślina ma długie, wąskie liście zebrane u góry w kształcie korony. W naturze liście mogą osiągać długość jednego metra. W mieszkaniu bokarney również rośnie wystarczająco wysoko. Jeśli roślina jest odpowiednio pielęgnowana, może osiągnąć wysokość 2 metrów, a długość liści wyniesie 40-60 centymetrów.

W miejscu zgrubienia pnia gromadzona jest zapasowa wilgoć. Tam, gdzie rośnie nolina, panuje bardzo gorący klimat i dość rzadko pada, więc roślina jest zaopatrzona w wodę, aby nie umrzeć.

Drzewo butelkowe rośnie bardzo wolno i przez długi czas. Te rośliny, które rosną na zewnątrz, kwitną bardzo pięknie. Na koronie drzewa pojawiają się białe pędzle z małymi kwiatkami, które pięknie pachną i mają nawet 60 centymetrów długości.

Zakwaterowanie w domu

Kwiat preferuje stronę południową. Jeśli nie ma takiego w mieszkaniu, roślinę należy umieścić tam, gdzie jest dobre oświetlenie. Nolina nie boi się bezpośredniego światła słonecznego. Tylko w jasnym świetle rozwija się pogrubienie pnia charakterystyczne dla tej rośliny, w przeciwnym razie po prostu rozciąga się do góry. W miesiącach zimowych roślina czuje się dość komfortowo w pomieszczeniu, a latem można ją wynieść na loggię, balkon lub po prostu umieścić doniczkę w ogrodzie na zewnątrz..

W przeciwieństwie do wielu innych roślin, nolina nie boi się suchego powietrza i centralnego ogrzewania, ale nie reaguje dobrze na zimno (około 10 stopni) i wysoką wilgotność gleby lub powietrza. Dlatego hodowcy, którzy decydują się na przeniesienie rośliny w stan uśpienia na zimę i trzymają ją w nieogrzewanym pomieszczeniu, powinni najpierw podlewać ją znacznie mniej, a następnie całkowicie zaprzestać podlewania..

Główne rodzaje noliny

Istnieje wiele odmian rośliny nolin. Najpopularniejsze to:

• Bocarnea jest cienka. Pień jest pogrubiony u podstawy, na szczycie rośliny znajdują się pęczki liści. Są bardzo długie i wąskie, jak paski. Liście mogą mieć do 70 centymetrów długości. Czasami kwitnie czerwonymi lub różowymi kwiatami zebranymi w pędzel.
• Nolina wystaje. Zewnętrznie taki sam jak cienki bokarnea. Jedyna różnica polega na tym, że jej liście są twardsze w dotyku..
• Nolina jest długolistna. Kora pnia jest korkowa, u starych roślin pokryta jest głębokimi pęknięciami. Ten rodzaj drzewka butelkowego, jeśli rośnie naturalnie, może mieć nawet kilka metrów wysokości. Pień ma zaokrąglony kształt, z jego wierzchołka zwisają dość długie liście ze spiczastymi końcami. Suszone stare liście umieszcza się na dnie pnia. Z daleka wydaje się, że tułów ma na sobie spódnicę. W Meksyku tę odmianę noliny można znaleźć na każdym kroku..
• Bocarnea Lindemeira. Ten gatunek jest niewielki. Roślina ma dość mocne suche liście, w które łatwo można się zaplątać, dlatego miejscowi nadali jej nazwę „diabelska koronka”. Lufa nie ma żadnych specjalnych cech.
• Nolin Nelson. Popularnie nazywana jest również „niebieską trawą bergra”. W naturze dorasta do kilku metrów wysokości. U młodych roślin pień nie jest wyrażany.
• Nolina matapskaya. Nie dotyczy odmian bardzo wysokich. W warunkach naturalnych z reguły roślina nie rośnie wyżej niż 1,8 metra. Bez natychmiastowego odpadania stare liście wysychają i tworzą „spódnicę”. Wśród ludzi roślina otrzymała swoją drugą nazwę - „drzewo bergrass”.
• Bokarnea wygięty. Za ojczyznę tego gatunku uważa się południowo-zachodnie Stany Zjednoczone. W naturze jest to potężne drzewo, które dorasta do 6-8 m, w domu roślina nie przekracza 1,5 m. Pień ma zgrubienie u dołu (butelkowate), wyprostowane, słabo rozgałęzione. Na szczycie pnia znajdują się ciemnozielone skórzaste liście, uformowane w gęste rozety. Liście zwisają, ich długość może dochodzić do 1 metra przy bardzo małej szerokości (1-2 centymetry). Latem kwitną rośliny rosnące w naturze. Z wylotu liścia wyłania się kwiatostan, na którym jest dużo kwiatów, kremowych z różowym odcieniem. Ci, którzy chcą wyhodować nolinę wygiętą w domu, powinni wiedzieć, że będąc w domu, nie kwitnie.

Rosnące problemy

Rzadko odwiedzane są szkodniki i choroby noliny, żyjące w domu. Jeśli tak się stanie, przyczyną jest zwykle niewłaściwa pielęgnacja kwiatów..

Jeśli roślina nie ma wystarczającej ilości światła słonecznego lub rośnie w podmokłej glebie, może to wywołać pojawienie się przędziorków, wciornastków lub owadów łuskowych. Przędziorka występuje częściej niż inne szkodniki; może przenieść się na nolin z innych kwiatów w pomieszczeniach. Zwykle dzieje się to latem. Aby usunąć szkodniki, zwilż wacik w wodzie z mydłem i wytrzyj wszystkie liście. Następnie roślinę należy potraktować actelikiem lub innymi środkami owadobójczymi. Następnie poprawiają błędy w opiece i upewniają się, że nie ma ponownej infekcji szkodnikami.

Choroby mogą wystąpić, gdy tak jak w przypadku szkodników bokarnea znajduje się w pomieszczeniu o słabym oświetleniu lub jest zbyt podlewane..

Podstawowe błędy w opiece

Jeśli Nolina nie jest odpowiednio pielęgnowana, mogą wystąpić następujące problemy:

• Liście tracą jędrność i zaczynają wysychać. Powodem tego jest bardzo suche powietrze i wysoka temperatura w pomieszczeniu. Aby pozbyć się takiej uciążliwości, roślinę należy przenieść w chłodniejsze miejsce, a liście spryskać wodą..
• Liście brązowieją i opadają. Problem wynika z nadmiernego podlewania, zmniejszenie podlewania pomoże się tego pozbyć.
• Łodyga kurczy się, a liście zaczynają wysychać. W tym przypadku roślinie brakuje wody. Podlewane więcej.
• Nolina rośnie bardzo wolno. W glebie brakuje składników odżywczych. Nawozić roślinę, aby przyspieszyć wzrost..
• Pień zaczyna gnić. Powodem jest nadmiar wilgoci. Należy ograniczyć podlewanie, a dotknięte obszary ostrożnie usunąć, zdezynfekować i osuszyć. Następnie przeszczep roślinę do innej doniczki..
• Grubość ogona nie zwiększa się. Powodem jest jednoczesne przepełnienie i brak oświetlenia.

Dużym problemem w uprawie noliny może być zgnilizna korzeni. Z reguły dzieje się tak, gdy właściciele przesadzili z podlewaniem. Po prostu ustawiając prawidłowe podlewanie, nie możesz pozbyć się problemu. Potrzebne są bardziej radykalne metody. Roślinę należy wyjąć z doniczki, dokładnie sprawdzić wszystkie korzenie, wyciąć wszystkie zgniłe korzenie wstępnie zdezynfekowanym nożem, potraktować kawałki słabym roztworem nadmanganianu potasu (nadmanganianu potasu).

Nawet jeśli korzenie już całkowicie zniknęły, nie rozpaczaj. Pień jest odkażany, a następnie roślina zostaje ponownie ukorzeniona. Odbywa się to w następujący sposób:

• Zdezynfekuj doniczkę, w której rosła roślina. Można go również myć roztworem nadmanganianu potasu lub po prostu polać wrzącą wodą.
• Zbierz czystą ziemię w doniczce.
• Zasadź roślinę.
• Nie podlewaj noliny 1-2 tygodnie po przesadzeniu.
• Rozpocznij podlewanie stopniowo. Na początku tylko lekko zwilż glebę. Pod żadnym pozorem nie podlewaj pnia..

Po chwili bokarnea będzie miał nowe korzenie.

Rozmnażanie drzewa butelkowego

Jednym ze sposobów hodowli noliny w domu jest użycie pędów bocznych. Aby to zrobić, musisz oderwać boczny proces na pniu i umieścić go w roztworze korzeniowym. Wodę należy często wymieniać i jednocześnie badać proces..

Jeśli na wyrostku robaczkowym pojawi się gnicie, należy ten obszar usunąć i ponownie włożyć do wody. Korzenie nie pojawiają się szybko, tutaj trzeba uzbroić się w cierpliwość.

Kiedy pojawiają się małe korzenie, nie należy się spieszyć i natychmiast zasadzić roślinę w ziemi, lepiej poczekać, aż korzenie trochę wzrosną. Drzewo butelkowe można sadzić w doniczce, gdy korzenie mają co najmniej 0,5 cm, dbanie o nolinę jest dość proste: należy ją odpowiednio podlać i ustawić niezbędne oświetlenie.

Uprawa z nasion

Uprawa noliny z nasion w domu jest bardzo powszechną metodą. Jest używany przez wielu hodowców amatorów..

Pierwszym krokiem jest przygotowanie naczynia, w którym nasiona będą kiełkować. Powinien być płaski i szeroki. Na dnie umieszcza się perlit lub piasek rzeczny.

Na wierzch wylewa się specjalne podłoże dla sukulentów z mieszaniną węgla aktywnego i piasku. Jego warstwa powinna mieć około 2-3 centymetry. Następnie pojawia się warstwa czystego piasku. Glebę należy nasycić epiną i cyrkonią.

Nasiona drzew butelkowych są dość duże - do 4 milimetrów średnicy, dlatego należy je długo moczyć. Po 10 godzinach moczenia w roztworze epiny z cyrkonią nasiona umieszcza się w doniczce i przykrywa celofanem.

Aby nasiona szybciej kiełkowały, a sadzonki były wysokiej jakości, doniczkę należy umieścić w ciepłym miejscu, temperatura powietrza musi wynosić co najmniej 25 stopni. Każdego dnia konieczne jest usunięcie folii, wytrzeć z niej kondensat i dać glebie szansę na wentylację.

Nasiona kiełkują bardzo nierównomiernie. Kiedy się pojawią, należy poczekać, aż korzeń dobrze wykiełkuje, a następnie odłożyć go wykałaczką. Nasion nie można oddzielić od kiełków, ponieważ nasiona zawierają składniki odżywcze, które są bardzo niezbędne do wzrostu przyszłego kwiatu.

Miesiąc po pojawieniu się pędów film można usunąć, a zamiast niego włożyć plastikowy garnek z otworami do góry nogami. Zatrzymuje trochę wilgoci. Kiełki zbiera się po dwóch miesiącach. Dopiero po sześciu miesiącach młode rośliny można już sadzić w oddzielnych doniczkach..