Cechy aloesu juki, słonia i innych gatunków roślin

Roślina juki - ogólna charakterystyka

Należy do pięknej wieloletniej rośliny rodzina agawy, i naturalnie rośnie w subtropikalnych regionach Ameryki Północnej. Niska łodyga nie rozgałęzia się lub może się lekko rozgałęziać. Na niektórych łodygach jest tak krótki, że jest praktycznie niewidoczny, a piękne liście unoszą się bezpośrednio nad ziemią. Duże, wyprostowane kwiatostany są bardzo podobne do wiech. Wyrastają ze środka wylotu i mogą osiągać do dwóch metrów długości. Kwiatostany składają się z opadających białych kwiatów w kształcie dzwonka. Każdy kwiat osiąga siedem centymetrów długości. Owocem jest pudełko, w którym powstają czarne nasiona.

Drzewo, które wygląda jak fałszywa palma w przestronnych pomieszczeniach, może dorastać do 4 metrów wysokości. Kwitną tylko dorosłe rośliny. Nawet przy odpowiednim umieszczeniu i dobrej pielęgnacji domowej kwitnienie jest rzadkie. Doświadczeni hodowcy, gdy roślina osiągnie wymagany wiek, stymulują tworzenie się pąków, organizując zimą okres spoczynku. W tym celu jukka jest trzymana w pomieszczeniu o temperaturze w granicach 12-14C.

Powoli rosnącemu pniu młodego drzewa można nadać ciekawy kształt pewną metodą przycinania i wykorzystać w kompozycjach razem z domowym bonsai. Wysoka dorosła roślina wygląda spektakularnie przy pojedynczym sadzeniu lub w połączeniu z palmami, fikusami i pięknie kwitnącymi dużymi uprawami.

Aloes i jukę słonia można uprawiać w tym samym pojemniku, co rośliny odporne na suchość. Może to być pelargonia, Kalanchoe, sansevier. Na otwartym polu uprawia się włóknistą jukę, która jest drzewem o ciemnozielonych liściach.

Ten kwiat jest znany w świecie ogrodników jako sansevier. Wśród amatorów nazywany jest również „ogonem szczupaka”: https://klumba.guru/lekarstvennye-rasteniya/kakoy-vred-ili-polza-ot-cvetka-schuchiy-hvost.html

Yucca - opis gatunku

Rodzaj Yucca łączy ponad 30 wieloletnich roślin drzewiastych. Tylko kilka z nich jest uprawianych w domu.

Słoń juki. Na starość drzewo o wysokości od 4 do 8 metrów przypomina ogromną nogę słonia. Roślina rośnie w Ameryce Środkowej, gdzie rośnie powoli, przybierając postać drzewa lub wyprostowanego krzewu. Charakterystyczne cechy słonia z juki:

1. Silnie rozgałęziony pień.
2. Włókniste, twarde liście wyrastające na końcach łodyg.
3. Skórzaste, wydłużone, lancetowate, jasnozielone blaszka liściowa osiąga długość 50-100 cm, ma ostry kolec na końcu i ząbkowane krawędzie.
4. Kwiatostany wiechowate składają się z wielu półkulistych kwiatów i dorastają do jednego metra długości.

Najpopularniejszą wśród roślin tego gatunku jest odmiana Variegata, która wyróżnia się liśćmi z biało-żółtawą obwódką.

Liść aloesu jukki. Bezpretensjonalną i rozpowszechnioną w przyrodzie roślinę można znaleźć na Bermudach, w południowej części Ameryki Północnej, na Jamajce, w Ameryce Środkowej. Jukka z liści aloesu jest inna:

1. Powolny wzrost.
2. Do 8 metrów wysokości.
3. Drzewo przypominające łodygę, silnie rozgałęziające się u osobników dorosłych.
4. Rozety z włóknistymi liśćmi znajdującymi się na wierzchołkach gałęzi.
5. Liście lancetowate, ciemnozielone, skórzaste, z ząbkowanymi krawędziami i cierniem na szczycie.
6. Kwiatostan wiechowaty do półtora metra długości.
7. Kwiaty dzwonkowate z kremowo-białymi płatkami w fioletowych odcieniach.

Szarość juki. Dwumetrowe drzewo rośnie w zachodnich Stanach Zjednoczonych. Możesz to rozpoznać po następujących znakach:

1. Krótki pień o skórzastych, włóknistych zielono-niebieskich liściach o długości metra i białych lub szarych krawędziach.
2. Kwiatostan wiechowaty o długości metra wyrastający z rozety dorosłych roślin.
3. Kwiaty dzwonkowate, białokremowe, z których składa się duża liczba kwiatostanów.

Yucca nitkowata. Roślina pochodząca z Ameryki Północnej, prawie bez łodygi. System korzeniowy wnika głęboko w glebę, dzięki czemu drzewo może wytrzymać krótkotrwałe mrozy sięgające -20 ° C lub więcej. Yucca nitkowata sadzona w otwartym terenie rośnie dzięki odrostom korzeni.

Liście tego juka ogrodowa Wyróżniają się niebieskawo-zielonym kolorem, białymi cienkimi, kręconymi nitkami na owłosionych krawędziach i spiczastą końcówką. Osiągają długość 70 cm, kwiatostan w postaci wiechy dorośnie do 200 cm i składa się z opadających żółtawo-białych kwiatów. Nasiona dojrzewają w okrągłym pudełku o średnicy 5 cm. Ich kiełkowanie można uzyskać dopiero po sztucznym zapyleniu. Roślina ma barwną formę z białymi lub żółtymi pstrokatymi liśćmi.

Uprawa, pielęgnacja i rozmnażanie juki w domu: https://klumba.guru/sadovye-cvety/cvety-yukka-vyraschivanie-v-domashnih-usloviyah-foto.html

Yucca the Glorious lub Spanish Dagger. W warunkach naturalnych roślina rośnie w południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych i wygląda jak dwumetrowe drzewo. Jego łodyga może być pojedyncza lub słabo rozgałęziona. Liście zielono-niebieskie osiągają 60 cm długości, są lancetowate, z zębami na krawędziach i ostrym cierniem na wierzchołku. Z rozet dorosłych okazów rosną kwiatostany wiechowate, skórzaste w dotyku. Mają 2,5 metra długości i składają się z wiszących kwiatów z kremowymi płatkami..

Yucca Southern. Silnie rozgałęzione w górnej części, potężne drzewo osiąga wysokość 8-10 cm.Gęsto położone ciemnozielone skórzaste liście mają tylko 25-30 cm długości, wzdłuż ich krawędzi zwisają nitki, dlatego druga nazwa drzewa to juka. Wiszący, rozgałęziony, wielokwiatowy kwiatostan dorasta do 1-2 metrów i składa się z kremowych kwiatów.

Juka o dużych owocach lub Schotta. Drzewo o wysokości 3-4 m naturalnie rośnie w południowej Arizonie. Twarde, proste, gładkie liście o szerokości 2-4 cm i długości 20-50 cm zwężają się u nasady i mają niebieskawy odcień. Są pokryte cienkimi nitkami wzdłuż krawędzi. Zsunięty kwiatostan to luźna wiecha.

Yucca Trekula. Wolno rosnące wiecznie zielone drzewo pochodzi z południowych Stanów Zjednoczonych i Meksyku. Na lekko rozgałęzionej łodydze, do 5 m wysokości, zbiera się lekko zakrzywione skórzaste, niebieskawo-zielone liście w gęstych rozetach. Dorastają do jednego metra i mają wydłużony, lancetowaty kształt. Drzewo kwitnie latem kremowobiałymi, dzwonkowatymi wiszącymi kwiatami, które są zebrane w wiechowate kwiatostany o długości jednego metra.

Yucca złożona. Krótka roślina o wysokości do półtora metra wyróżnia się krótkim pniem, włóknistymi, sztywnymi pojedynczymi lub rozgałęzionymi liśćmi i wydłużoną lancetowatą płytką liściową. Szarawo zielone liście z kolczastym kolcem na końcu i postrzępionymi krawędziami dorastają do 90 cm długości.

Yucca promienna. W warunkach naturalnych drzewo może dorastać do siedmiu metrów. Liczne liniowe liście o długości do 60 cm są gęsto upakowane. Słabo rowkowane płytki liściowe z ostrą końcówką wyróżniają się wąskimi białymi krawędziami z dużą liczbą drobnych włókien. Kwiatostan w kształcie wiechy dorasta do dwóch metrów.

Dziób juki. Roślina o rozgałęzionej koronie i grubym pniu dorasta do trzech metrów. Długie i cienkie, liczne, skórzaste liście mają tylko 1 cm szerokości, obustronnie wypukła płaska blaszka liściowa wyróżnia się żółtymi ząbkowanymi krawędziami i ostrym wierzchołkiem szydłowicy. Białe kwiaty zebrane są w kwiatostan wiechy.

Juka o krótkich liściach. Drzewo pochodzi z Arizony i południowo-wschodniej Kalifornii, gdzie rośnie na otwartych, suchych obszarach. Na wysokości może osiągnąć 9 metrów, w związku z czym ma drugie imię - gigantyczną jukę. Na silnie rozgałęzionym pniu o średnicy 50 cm gęsto osadzone są twarde liście. Płytki liściowe o długości 15-30 cm są trójkątnie rozszerzone w kierunku podstawy i kolczaste na wierzchołku. Na krawędziach brązowe blaszki liściowe są bladozielone. Krótka szypułka z gęstą wiechą składa się z jasnożółtych kwiatów.

Yucca Whippla. Krzaczasta roślina pochodząca z Kalifornii, Arizony i północno-zachodniego Meksyku. Na skróconej łodydze są wydłużone, lancetowate, twarde, włókniste liście. Są zbierane w rozety o średnicy większej niż jeden metr i mają szaro-zielony kolor. Płyta liściowa wyróżnia się kolcem na końcu i ząbkowanymi krawędziami. Kwiaty dzwonkowate mają delikatny aromat i kremowo-białe płatki z fioletowym odcieniem. Gromadzą się w wiechowaty kwiatostan o długości do dwóch metrów. Monokarpiczna rozeta liści kwitnie tylko raz. Po obumarciu u podstawy krzewu zaczyna tworzyć się wiele procesów..

Funkcje pielęgnacji juki

Drzewo dobrze rośnie w jasnym, ciepłym pomieszczeniu w pobliżu południowych okien.

Jak uczynić jukę bardziej puszystą, przycinając i modelując koronę: https://klumba.guru/sadovye-rasteniya/yukka/kak-mozhno-sdelat-yukku-bolee-pushistoy.html

Reżim temperaturowy i wilgotność powietrza

Optymalna temperatura do uprawy juki od +20 do + 25C. Zimą drzewo należy trzymać w pomieszczeniach o temperaturze powietrza ok. + 10C. Roślina nie lubi przeciągów i hipotermii.

Juka z liści aloesu i jukka słonia są mało wymagające dla wilgoci powietrza. Gatunki roślin wrażliwe na wilgoć należy regularnie spryskiwać.

Podlewanie i karmienie

Częstotliwość podlewania juki zależy od wilgotności i temperatury w pomieszczeniu, właściwości podłoża, wielkości rośliny oraz wielkości doniczki. W ciepłym sezonie drzewo jest obficie podlewane dopiero po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby nie mniej niż 5 cm. Kiedy rośliny są trzymane zimą w chłodnym pomieszczeniu, podlewanie jest ograniczone. W przeciwnym razie z powodu stojącej wody w glebie korzenie zaczną gnić, a drzewo umrze. Dlatego lepiej jest wysuszyć jukę niż polać..

Wiosną i latem roślina jest karmiona co trzy tygodnie specjalnymi nawozami organicznymi lub mineralnymi. Ale co najważniejsze, juki reagują na dokarmianie dolistne. Aby to zrobić, liście od spodu spryskuje się roztworem nawozu mineralnego.

Roślina tropikalna jest bezpretensjonalna, ale wymaga szczególnej uwagi i troski. Prawdziwym miłośnikom piękna spodoba się pielęgnacja juki, która może być doskonałą ozdobą mieszkania lub letniego domku.