Tomato königsberg - jak zdobyć od 5 do 20 kg pomidorów z 1 mkw. Metry

Odmiana pomidora Królewca została wyhodowana na Syberii specjalnie do uprawy w szklarniach i jest maksymalnie dostosowana do ostrzejszego klimatu północy. Ale z biegiem czasu zakorzenił się we wszystkich częściach kraju, ponieważ ten typ pomidora toleruje niskie i wysokie temperatury, a także suszę. Dzięki doskonałej odporności na różne choroby Królewca ma bogate zbiory, przyjemny smak i dużą ilość składników odżywczych w zdrowym owocu.

Pomidory Königsberg - charakterystyka i opis odmiany

Pomidor z Królewca to czysta odmiana, która wyróżnia go spośród wielu innych pomidorów „syberyjskich”, które są najczęściej uważane za hybrydę. Jak wiecie, hybrydy nie mogą być uprawiane przez pokolenia, ponieważ ich nasiona są trudne do zapuszczenia korzeni na następny sezon lub wcale. Dlatego co roku konieczne jest ponowne kupowanie świeżych nasion..

Krzewy tej odmiany należą do nieokreślonych pomidorów, to znaczy nie mają wyraźnego i końcowego punktu wzrostu. Składa się z dwóch potężnych łodyg, na których uformowanych jest wiele pędzli, z których każda zawiera 4-6 owoców, w zależności od gatunku. Nie tworzy stempli, ale ma silny system korzeniowy, który wnika w głąb gleby.

Liście są zwykle duże, ciemnozielone, przypominające kształtem i kolorem ziemniaka. Kwiatostan jest prosty, tworzy się powyżej 12-go liścia, a następnie wychodzi co 2-3 liście. Königsberg zaliczany jest do odmian średnio dojrzewających. Okres zbiorów rozpoczyna się nie wcześniej niż 110-115 dni po wysianiu nasion.

Pomidory są dość odporne na ciepło i mróz, mają dobrą odporność na choroby i szkodniki. Doskonały w otwartym terenie i szklarniach.

Wydajność jest wysoka. W zależności od odmiany i regionu wzrostu można zebrać od 5 do 20 kg z 1 m2. metr lądowań. W tym samym czasie niektórym rolnikom udało się wydobyć do 2,5 wiadra z jednego dużego buszu..

Do zalet tych pomidorów należy również bezpretensjonalna pielęgnacja i doskonały klasyczny smak..

Owoce są duże, do 350 gr. Mają gładką skórę o gęstej strukturze, która nie pęka na słońcu ani w ekstremalnych temperaturach. Wewnątrz znajduje się wiele nasion, a duża gęstość miazgi pozwala im dobrze znosić transport i długo przechowywać.

Królewca można nazwać odmianą uniwersalną. Nadaje się zarówno do obróbki cieplnej, jak i do produkcji soków, past, sosów czy świeżej konsumpcji. Złote podgatunki tych pomidorów, podlegające określonej recepturze, są idealne do konserwowania i solenia.

Za najczęstsze uważa się trzy rodzaje Syberyjskiego Królewca:

Czerwony

Klasyczny, pośredni przedstawiciel gatunku dojrzewającego w środku lata. Krzewy są wysokie, z dużą ilością czerwonych owoców, wydłużone, o gładkiej, prawie błyszczącej skórce. Najbardziej trwały i smaczny podgatunek, który dobrze znosi zimno i równie dobrze rośnie zarówno w szklarni, jak i na otwartym polu.

Złoty

Pod względem wielkości i właściwości praktycznie nie różni się od klasycznej wersji odmianowej, ale owoce mają żółty kolor z dużą zawartością cukru. Ze względu na wydłużony kształt i jasny kolor takie pomidory są często nazywane „morelami syberyjskimi”, a ich smak jest naprawdę doskonały.

Sercowaty

Odmiana Królewca z dużymi i soczystymi owocami o mięsistej strukturze, które mogą osiągać duże rozmiary i wagę (do 500 gramów). Doskonały owoc do przygotowania świeżych sałatek i przekąsek. Mimo swoich rozmiarów przy odpowiednim przechowywaniu zachowuje przez długi czas użyteczne właściwości odżywcze i smakowe.

Uprawa pomidorów na sadzonki - przygotowanie i siew nasion

Podstawowe zasady sadzenia tej odmiany nie odbiegają od zaleceń dotyczących uprawy innych nieokreślonych gatunków pomidorów. Wysiew nasion na sadzonki rozpoczyna się w zależności od warunków regionu. W regionach południowych i centralnych powinien rozpocząć się w pierwszej dekadzie marca wraz z nadejściem ciepłych dni. Na północy - od końca marca do połowy kwietnia, około 50-60 dni przed lądowaniem w otwartym terenie. Jeśli hodujesz Królewca w szklarniach, przygotowanie i siew można rozpocząć 1-2 tygodnie wcześniej..

Przed sadzeniem nasion przeprowadza się procedury zapobiegawcze. Są moczone przez kilka godzin w słabym roztworze nadmanganianu potasu, a następnie można je namoczyć w specjalnym stymulatorze na dzień lub na noc. Gleba do sadzenia musi być wystarczająco luźna. Jest wstępnie nawilżony, po czym pozostaje w tym stanie przez kilka dni. W tym czasie zaczną się w nim namnażać pożyteczne bakterie, co przyczyni się tylko do dobrego wzrostu rośliny..

Gdy tylko gleba jest gotowa, a nasiona zostały wstępnie przygotowane, sadzi się je na głębokość około 1-1,5 centymetra we wcześniej wykonanych rowkach. I posyp ziemią na wierzchu bez ubijania. Pojemnik z sadzonym materiałem przykryty jest szklanym pudełkiem lub folią, aby zapewnić lepszą wilgotność wewnątrz. Aby nasiona dobrze kiełkowały, muszą zapewnić komfortowe warunki, ponieważ to zdrowe sadzonki są kluczem do wysokiej jakości zbiorów w przyszłości..

Przede wszystkim potrzebują dużo światła, dlatego lepiej przechowywać pojemniki z posadzonymi nasionami w oknie południowym lub południowo-zachodnim. Podlewanie pomidorów należy dozować. Upewnij się, że pod folią nie ma zbyt dużo wody, ale jednocześnie górna warstwa gleby musi zawsze pozostać wilgotna. Temperatura w pomieszczeniu, w którym przechowywane są detale, powinna wynosić + 18-24 stopni w ciągu dnia i + 12-14 stopni w nocy.

1-2 tygodnie po pojawieniu się pierwszych kiełków sadzonki można karmić naturalnymi, organicznymi nawozami do pomidorów lub niewielką ilością nawozów humusowych lub azotowych.

Hartowanie i sadzenie sadzonek w otwartym terenie

Gdy tylko kiełki będą aktywnie rosły, będą musiały zostać przesadzone do oddzielnych pojemników ze świeżą glebą. Warto je ostrożnie nurkować, mimo że pomidory w przeciwieństwie do słodkiej papryki i wielu innych upraw owocowych dobrze znoszą ten zabieg. Kiełki przesadza się razem z glinianą grudą do większych pojemników. Następnie gleba jest odpowiednio nawilżona i pozostawiona do dalszego wzrostu, zapewniając im niezbędną ilość światła i komfortową temperaturę.

Nasiona odmiany Królewca wypierają pierwsze krzewy kwiatowe około 1,5-2 miesięcy po posadzeniu pod warunkiem odpowiedniej pielęgnacji. Jak tylko się pojawią, czas przygotować się na to, że po 10-14 dniach roślinę należy sadzić na otwartym terenie lub w szklarni. Sadzonki wysokiej jakości powinny mieć rozwinięty i mocny system korzeniowy, zdrowe pąki, duże liście i mocne łodygi.

Przed przeniesieniem na otwartą przestrzeń lub do szklarni roślina jest wstępnie hartowana, stopniowo wprowadzając ją w naturalne warunki. Najpierw w dzień, a potem w nocy, jeśli temperatura jest w miarę komfortowa. Temperowanie poprawi zdolność odmiany do określonego klimatu.

Miejsce sadzenia pomidorów Królewca i innych odmian pomidorów wielkoowocowych powinno być dobrze wentylowane i nasłonecznione. Gleba jest ciepła, rozluźniona i średnio pożywna. Żyzną czarnoziem miesza się od jesieni w równych proporcjach z torfem i w razie potrzeby stosuje się niewielką ilość nawozów fosforowych i potasowych.

Najlepszą porą na sadzenie młodych sadzonek będzie pochmurny lub deszczowy dzień bez wiatru i upałów. Centralną łodygę zakopuje się kilka centymetrów w otworze, a następnie posypuje pozostałą ziemią. Podlewaj obficie przez pierwsze dziesięć dni, stale sprawdzając stan liści nowej rośliny.

Pielęgnacja pomidorów na zewnątrz - przestrzeganie podstawowych zasad

Gdy tylko korzenie się zakorzenią, sadzonki będą aktywnie rosnąć. W pierwszym sezonie do normalnego rozwoju pomidorów potrzebne są nawozy mineralne i organiczne. W przypadku odmiany Królewca wskazane jest karmienie pomidorów 3-4 razy w ciągu roku kalendarzowego. Jako składniki odżywcze stosuje się zarówno specjalne złożone związki, jak i środki ludowe w postaci różnych naparów z popiołu drzewnego, chwastów, kompostu itp..

Oprócz dodatkowego odżywiania, dla gleby i systemu korzeniowego rośliny, co 10-14 dni przeprowadza się zewnętrzne leczenie profilaktyczne liści i łodyg krzewu pomidora przeciwko chorobom i szkodnikom. W tym celu użyj specjalnych środków na bazie naturalnej lub chemicznej, na przykład Fitosporin lub Trichopolum, które skutecznie przeciwdziałają zarazie liści..

Oprócz leków, płyn Bordeaux i popiół drzewny mają dobre właściwości, które są podawane w wodzie przez kilka dni. Ze środków ludowych stosuje się napar czosnkowy z manganem, klasycznym jodem i solą kuchenną, która nadaje się do przetwarzania młodych owoców..

Aby zapewnić stały dostęp powietrza do korzeni pomidorów, gleba wokół krzaków jest poluzowana po każdym podlewaniu lub deszczu. Pomidory należy stale nawilżać wieczorem. Woda wlewa się do korzenia, starając się nie brudzić liści i owoców. Nie powinno być zbyt dużo płynu, ale w żadnym wypadku w glebie nie powinny występować długie okresy suszy.

Dodatkowo możesz ściółkować łóżka nasadzeniami i upewnić się, że kontrolujesz wzrost i odpowiednio uformujesz krzak pomidora. Königsberg, podobnie jak inne nieokreślone odmiany pomidorów, powinien rosnąć na 1-2 aktywnych łodygach. Dlatego potrzebuje ciągłego szczypania, zbyt krótkie lub zarośnięte pędy są usuwane i szczypane, pozostawiając tylko pierwsze 7-8 sztuk. Zabieg przeprowadza się 1 raz w ciągu 2 tygodni i zatrzymuje natychmiast po pojawieniu się młodych owoców..

Szybki wzrost zmusza również hodowców do przywiązania jajników do palików, kratek lub drutów, aby zapewnić prawidłowy rozwój rośliny i maksymalny plon z krzaka. W szklarni lub w gorące i wilgotne lata pyłek może nie przenosić się z jednego kwiatu na drugi z powodu zbrylania się. Zapylanie jest jednym z ważnych czynników w tworzeniu zdrowych jajników, dlatego czasami przeprowadza się je samodzielnie, aby pomóc kulturze.

Zgnilizna wierzchołkowa jest głównym zagrożeniem dla odmiany syberyjskiej

Ta odmiana jest bardzo odporna na różne choroby grzybowe i zakaźne. Jeśli odpowiednio się o nią zatroszczysz i na czas potraktujesz glebę i liście odpowiednimi preparatami i związkami organicznymi, można tego uniknąć. Zgnilizna wierzchołkowa jest głównym zagrożeniem dla wielu nieokreślonych odmian, w tym dla czerwonych, różowych lub żółtych Königsberg..

Choroba objawia się w postaci ciemnych plam na krawędziach młodych, świeżo pojawiających się i dojrzewających owoców. Stopniowo prowadzi to do wysychania pomidora, zanim jeszcze dojrzeje. Zgnilizna wierzchołkowa nie jest w pełni poznana, ale czasami powoduje wiele problemów ogrodnikom, zwłaszcza przy uprawie tej „zimnej” odmiany w południowych regionach. Najczęstsze przyczyny ataków zgnilizny upraw to:

• zbyt wysoka temperatura w szklarni;
• niewystarczające lub przedwczesne podlewanie;
• niska wilgotność i brak wapnia w glebie.

Głównym środkiem zwalczania tej dolegliwości pomidorów jest odpowiednia pielęgnacja i zapobieganie. Przed sadzeniem należy rozcieńczyć glebę dodatkami mineralnymi, torfem lub glebą darniową. Pomagają wchłonąć i zatrzymać wilgoć w środku, zwłaszcza jeśli gleba, na której rosną pomidory, jest piaszczysta. Nie przekarmiaj rośliny nawozami organicznymi, stosuj je w dawkach, przestrzegając terminów i instrukcji, jeśli stosowane są specjalne preparaty.

Przeprowadzaj terminowe kształtowanie i przycinanie krzewów, nie dopuszczaj do ich zagęszczania lub nadmiernego poluzowania. W razie potrzeby zwiąż pędy i podlewaj nasadzenia dużą ilością wody przez cały aktywny sezon. Jeśli owoce rosną w warunkach szklarniowych, zapewnij stałą wentylację. Jeśli temperatura jest zbyt wysoka, użyj materiału pokryciowego lub tymczasowo zaciemnij ściany lub okna szklarni.

Pamiętaj, że nasiona również mogą być źródłem infekcji. Dlatego przed ułożeniem w glebie należy je namoczyć w roztworze manganu. Sadząc w otwartym terenie, usuń wszystkie chwasty, dobrze zwilż i poluzuj glebę.

Jeśli zastosujesz proste, ale skuteczne środki agrotechniczne, możesz uzyskać bogate zbiory wysokiej jakości. Odmiana Königsberg charakteryzuje się wszystkimi najlepszymi cechami pomidorów: mają doskonały smak i dobrze nadają się do uprawy przez początkujących.