Maliny: sadzenie i pielęgnacja, uprawa i choroby

Roślina malina pospolita (łac. Rubus idaeus)

to krzew z rodzaju Rubus z rodziny Pink. Rodzaj jest reprezentowany przez około sześćset gatunków, z których wiele stało się znanych w starożytnym świecie: po raz pierwszy o dzikich malinach wspomniano w rękopisach z III wieku pne. Uprawę malin w Europie Zachodniej rozpoczęto w XVI wieku naszej ery. W naturze maliny najczęściej rosną w lasach, wzdłuż brzegów rzek, ale od wielu stuleci należą do najpopularniejszych i ulubionych roślin jagodowych ogrodowych. Dziś być może nie ma ani jednego ogrodu, w którym nie rosną maliny - pyszna i aromatyczna jagoda będąca magazynem niezbędnych dla człowieka kwasów, minerałów i witamin. Przy wszystkich innych niezaprzeczalnych zaletach maliny są bezpretensjonalne w ogrodzie, mogą rosnąć i owocować nawet w odludku, ale odpowiednia pielęgnacja pomoże zwiększyć plon malin i ochronić krzew przed chorobami i szkodnikami.

Krzew malinowy - opis

Dziś maliny są tak samo popularne wśród ogrodników jak agrest, porzeczki, truskawki, truskawki, jagody i inne smaczne i zdrowe dla organizmu kultury kultury. Uprawiają ją nie tylko na własne potrzeby, ale także na sprzedaż, dlatego jakość i ilość malin ma ogromne znaczenie. Malina pospolita to krzew liściasty, osiągający wysokość od półtora do dwóch i pół metra. Zdrewniały korzeń maliny jest porośnięty wieloma przypadkowymi korzeniami, co skutkuje silnym rozgałęzionym systemem korzeniowym. Pędy wyprostowane, młode pędy malin są trawiaste, soczyste, zielone, pokryte niebieskawym nalotem i częstymi drobnymi kolcami. W drugim roku życia łodygi stają się zdrewniałe i brązowieją, a po owocowaniu wysychają, ale już w następnym roku na ich miejscu wyrastają nowe pędy. Liście malin są naprzemienne, petiolate, owalne, złożone, z trzema do siedmiu jajowatych liści, górna strona blaszki liściowej jest ciemnozielona, ​​dolna jest biaława z powodu pokwitania. Białe kwiaty, o średnicy nie większej niż jeden centymetr, zebrane są w wierzchołkowych gronach pachowych. Owoce, które zwykle pojawiają się w drugim roku wzrostu to owłosione pestkowce niewielkich rozmiarów, wszystkie odcienie szkarłatu, zespolone w złożony owoc, a także żółte lub czarno-bordowe (u odmian jeżynowych). Hodowcy wyhodowali powtarzające się maliny, które owocują już w pierwszym roku i dają dwa zbiory w ciągu lata. Gatunki malin, takie jak jeżyny i jagody, tworzą długie pędy, którymi przyczepiają się do podpory za pomocą kolców znajdujących się na pędach. Maliny z roślin zielnych obejmują księcia i kości. Uprawa i pielęgnacja malin nie zmęczy Cię kłopotami, ale zanim zaczniesz uprawiać tę jagodę na swojej stronie, musisz poznać agrotechniczne wymagania kultury oraz nasze proste, ale bynajmniej nie zbędne wskazówki, jak sadzić maliny, jak karmić maliny, jak kroić maliny - ogólnie jak prawidłowo uprawiać maliny w ogrodzie.

Sadzenie malin

Kiedy sadzić maliny

Maliny można sadzić jesienią (wrzesień-październik) i wiosną. W przypadku malin musisz wybrać dobrze oświetlony obszar, ponieważ ta jagoda jest światłolubna, a jeśli posadzisz ją w cieniu, młode pędy mogą mocno się rozciągnąć i ocieniać łodygi owocami. Jeśli chodzi o skład gleby, każda odmiana ma swoje własne preferencje w tej kwestii, ale w większości przypadków maliny nadają się na lekkie żyzne gleby, chociaż normalnie rośnie zarówno na czarnoziemach, jak i na glinach. Optymalna wartość pH dla malin to 5,7-6,5. Ani obszary nizinne, ani podwyższone, ani strome zbocza nie nadają się do uprawy malin, ponieważ wilgoć często zatrzymuje się na nizinach i na obszarach o nierównej rzeźbie, a na wzgórzu przeciwnie, nie będzie miała wystarczającej ilości wilgoci. Maliny najlepiej sadzić w miejscach płaskich lub lekko pochyłych. Na jednym obszarze maliny mogą rosnąć od siedmiu do dziesięciu lat, a wtedy będziesz musiał zmienić ich miejsce, ponieważ w takim czasie gleba pod malinami zostanie wyczerpana. Następnym razem na tej stronie będzie można ponownie sadzić maliny nie wcześniej niż za 5-7 lat. Obszary, na których wcześniej rosły psianki (pomidory, ziemniaki, papryka), kategorycznie nie nadają się do uprawy malin. Najlepszymi poprzednikami są rośliny strączkowe lub zboża.

Sadzenie malin wiosną

Kolejność sadzenia malin nie zmienia się w zależności od pory roku, ale do sadzenia wiosną i jesienią przygotowują się na różne sposoby. Wczesną wiosną wykop dołki o wymiarach 50x40x40 cm, odkładając na bok wierzchnią, żyzną warstwę. Odległość między otworami w jednym rzędzie powinna wynosić co najmniej 50 cm, a między rzędami - co najmniej półtora metra. Wymieszaj wierzchnią warstwę gleby z nawozem i wlej część tej mieszanki do dołka, a resztę zostaw w stosie obok. Do każdego dołu potrzeba 10 kg kompostu lub próchnicy, 50 g siarczanu potasu, 400 g popiołu drzewnego i 100 g granulowanego superfosfatu. Jeśli przed sadzeniem mieszanina w dołach zdąży się spiec, poluzuj ją, umieść sadzonkę maliny w dołku tak, aby zastępczy pączek znajdował się nieco poniżej poziomu powierzchni, delikatnie wyprostuj korzenie, wypełnij dołek ziemią, zagęść, a następnie zrób płytką dziurę wokół sadzonki i napełnij ją wodą. Po wchłonięciu wody otwór zasypujemy próchnicą, trocinami lub suchą słomą i ścinamy sadzonkę na wysokości 30 cm nad poziomem działki. Po kilku dniach, jeśli w tym czasie nie będzie deszczu, ponownie podlej sadzonki malin. Wadą wiosennego sadzenia malin jest to, że ze względu na warunki pogodowe można się spóźnić, a wtedy przeżywalność sadzonek gwałtownie spada. Do wiosennego sadzenia malin można użyć zakupionego materiału do sadzenia lub takiego, który został wykopany jesienią i zimą przechowywany w lodówce.

Sadzenie malin jesienią

Jesienią zaczynają przygotowywać działkę malinową na półtora miesiąca przed sadzeniem. Ziemię wykopuje się na głębokość bagnetu łopaty, uwalniając ją od chwastów i dodając 2-3 wiadra zgniłego obornika, 200-400 g superfosfatu i 100-200 g siarczanu potasu na metr kwadratowy - ten opatrunek pozwoli ci nie dodawać do gleby nawozów potasowo-fosforowych o ok. pięć lat. Jeśli gleba jest torfowa, dodaj 4 wiadra piasku na każdy metr kwadratowy. Optymalny czas sadzenia malin to koniec września lub początek października. Sadzenie jesienne jest lepsze od sadzenia wiosennego, ponieważ można powoli i sumiennie przygotować miejsce, a dodatkowo przed nadejściem mrozów sadzonki mają czas na zakorzenienie się, a wiosną zaczynają szybko rosnąć.

Pielęgnacja malin

Wiosenna pielęgnacja malin

Jak dbać o maliny wiosną? Pierwszą rzeczą do zrobienia, gdy topi się śnieg, jest usunięcie zeszłorocznych liści z terenu, na których mogą hibernować szkodniki i patogeny chorób wirusowych i grzybiczych. Krzewy malin potrzebują wsparcia, w tym celu wiosną przywiązuje się maliny do kratki. Uprawa malin na kratach przyczynia się do bardziej równomiernego oświetlenia krzewów słońcem, ułatwia ich pielęgnację, przyspiesza wzrost i dojrzewanie nowych pędów podstawy. W celu budowy krat na początku i na końcu każdego rzędu wykopuje się po obu stronach mocne słupy o wysokości do półtora metra i wciąga się między nie dwa rzędy drutu: pierwszy - na wysokości 60-70 cm od ziemi, drugi - na wysokości 120 cm. co pięć metrów w ziemię wkłada się kołki, aby zapobiec zwiotczeniu drutu. Pędy maliny są wachlarzowate wzdłuż drutu i przywiązane do niego sznurkiem. Dwa lata później między słupkami przeciągane są kolejne dwa rzędy drutu: jeden na wysokości 30 cm od poziomu gleby, drugi na wysokości półtora metra.

W przyszłości pielęgnacja malin polega na regularnym pieleniu, płytkim spulchnianiu gleby wokół krzewów, a następnie ściółkowaniu, podlewaniu i karmieniu. Jak karmić maliny wiosną? Jeśli podczas sadzenia nawoziłeś miejsce nawozami fosforowo-potasowymi, możesz ich nie stosować przez kilka lat, ale będziesz musiał corocznie karmić maliny nawozami azotowymi. Górny dressing malin na wiosnę składa się z krowiego łajna rozpuszczonego w jednym wiadrze wody w ilości jednej łopaty i 5 g azotanu lub mocznika. Roztwór wlewa się pod każdy krzak pod koniec marca lub na początku kwietnia. Inne nawozy azotowe można stosować w ilości 20-25 g na metr kwadratowy. Nie zapomnij później poluzować gleby w okolicy.

Pielęgnacja malin jesienią

Jesienią, po żniwach, nadchodzi bardzo ważny czas: konieczne jest stworzenie dobrych warunków dla krzewów malin do zimowania, aby w przyszłym roku dały obfite zbiory. Ściółkę, która leżała na miejscu przez całe lato należy usunąć i spalić wraz z osiadłymi w niej szkodnikami, glebę należy dokładnie wykopać - nie głębiej niż 8-10 cm. Raz na dwa lata dobrze jest dodać kompost i popiół drzewny do wykopania. Jesienią nie stosuje się nawozów azotowych, mogą one wywołać silny wzrost młodych pędów, które późno zrzucają liście, co może prowadzić do odmrożeń. Jeśli nadszedł czas, aby w pełni nawozić miejsce, należy zastosować nawozy potasowo-fosforowe w rowki o głębokości 15-20 cm, wykonane nie bliżej niż 30 cm od buszu. Dawka - nie więcej niż 60 g superfosfatu i 40 g soli potasowej na każdy krzak. Ten górny opatrunek przyczyni się do powstania pąków kwiatowych, co zwiększy przyszłe plony..

Podlewanie malin

Przy normalnych opadach nie trzeba podlewać malin - maliny latem i wiosną wymagają podlewania tylko na wypadek suszy. W porze suchej i parnej maliny należy obficie zwilżyć, aby wierzchnia warstwa gleby zwilżyła się do głębokości 30-40 cm Maliny naprawdę potrzebują wilgoci w maju, przed kwitnieniem, a także podczas wzrostu i dojrzewania jagód. Ale najważniejszym podlewaniem dla rośliny jest podlewanie zimą, ponieważ jesienią maliny układają pąki wzrostu pędów w korzeniach, a im głębiej nasycisz glebę wilgocią, tym lepiej maliny będą zimować. Ze wszystkich metod nawilżania gleby kroplówka jest najbardziej odpowiednia dla malin: po pierwsze oszczędza wodę w znacznie większym stopniu w porównaniu z rowem nawadniającym lub zraszaniem, a po drugie woda dociera do już rozgrzanych korzeni (podlewanie malin zimną wodą jest absolutnie niemożliwe!) i po trzecie, ziemia jest równomiernie mokra. Nie zapominajmy również, że ściółkowanie gleby w drzewie malinowym zmniejsza potrzebę zawilgocenia krzewów w okresie wiosenno-letnim o 3-4 krotnie.

Przeszczep maliny

Powiedzieliśmy już, jak sadzić maliny. Przeszczep malin odbywa się na tej samej zasadzie co pierwsze sadzenie. Krzewy malin mają tendencję do silnego wzrostu. Latem wiele odrostów wyrasta z korzeni płytkich pod ziemią, które można odciąć łopatą wraz z korzeniami z buszu i przesadzić. Od starego, zarośniętego krzewu można oddzielić młodszą część łopatą wraz z korzeniami i glinianą bryłą, w której średnica łodyg będzie wynosić co najmniej jeden centymetr, i przeszczepić ją, uprzednio odcinając pędy sadzonki na wysokość 25 cm. , ale najlepiej zrobić to wiosną. I żeby maliny nie czołgały się po ogrodzie, wykopuj arkusze łupków lub żelazo na obwodzie maliny.

Powielanie malin

Jak już widzieliście, sadzenie i pielęgnacja malin to prosta sprawa. Hodowla malin jest równie łatwa, zwłaszcza jeśli wiesz, jak to zrobić. Właśnie powiedzieliśmy wam o rozmnażaniu przez potomstwo. Teraz powiedzmy, jak rozmnażać maliny przez sadzonki. Ścięte w czerwcu, przy pochmurnej pogodzie, sadzonki malin o długości 10-12 cm z dwoma lub trzema liśćmi z potomstwa korzeni w wieku dwóch i trzech lat, umieszczane w stymulatorze tworzenia korzeni na pół dnia, a następnie sadzone w półlitrowych pojemnikach z mieszanką torfowo-piaskową pod utrzymując temperaturę w granicach 22-25 ºC i wilgotność ok. 90%. Miesiąc później, gdy sadzonki zaczną rosnąć, ostrożnie przenosi się je wraz z glinianą grudką do dużego pojemnika - co najmniej 14 cm wysokości i około półtora litra objętości. Jak tylko się zakorzenią, stopniowo zaczynają przyzwyczajać je do powietrza zewnętrznego, a kiedy przystosowują się do środowiska zewnętrznego, przeszczep je na łóżko treningowe, wyposażając sadzonki w cieniowanie, aż poczują się komfortowo i ponownie zaczną rosnąć. Jesienią posadź je w stałym miejscu. Jeśli ścinasz sadzonki jesienią, potraktuj je fungicydem przeciwko chorobom grzybiczym, przykryj torfem i umieść je w piwnicy, piwnicy lub innym chłodnym miejscu do stratyfikacji do wiosny, okresowo nawilżając torf. Wiosną posadź sadzonki w ogrodzie i ściółkuj ziemię wokół nich..

Istnieją rodzaje malin, które rozmnażają się jak jeżyny - poprzez ukorzenienie wierzchołka. Należą do nich maliny czarne i fioletowe. Kiedy na początku jesieni wyrośnięty pęd zaczyna przylegać do ziemi, liście u szczytu stają się mniejsze, a on sam przybiera formę pętli - to w tym czasie trzeba go ukorzenić. Odetnij taką pęd razem z „rączką”, a otrzymasz materiał do sadzenia, który można ukorzenić metodą już opisaną..

Przycinanie malin

Cięcie malin na wiosnę

Pielęgnacja malin wiosną polega na przycinaniu zamarzniętych przez zimę pędów do zdrowego pąka, a także usuwaniu chorych, połamanych i słabo rozwiniętych gałęzi. Zgodnie z zasadami agrotechnicznymi na metr bieżący maliny powinno być 15-10 pędów, więc pozostawiają na krzakach, skracając się o 15-20 cm, te, które jako pierwsze weszły w wzrost, a resztę usuwa się. Nie martw się, że z mniejszej liczby pędów będzie mniej jagód, ale będą one większe. Możesz oczywiście przycinać jesienią, ale po zimie nadal będziesz musiał usuwać zamarznięte lub połamane gałęzie z krzaków. Ponadto słynny naukowiec I.V. Kazakow uważa, że ​​to wiosenne przycinanie malin zwiększa plon.

Cięcie malin jesienią

Jesienią z reguły wycina się pędy dwuletnie, z których zbiory zostały już zebrane, ponieważ w przyszłym roku nie będą już owocować. I tak będą musiały zostać usunięte, więc po co odkładać to do wiosny, zmuszając roślinę do dostarczania niepotrzebnych pędów pożywieniu? Wszystkie pędy owocujące podlegają usunięciu. Jeśli uprawiasz nie powtarzające się odmiany malin, nie odkładaj przycinania do późnej jesieni - w tym czasie będziesz miał coś innego do roboty. Odetnij maliny, gdy przestaną owocować, a ona skieruje wszystkie swoje wysiłki na wzrost młodych pędów, które będą zbierać w przyszłym roku. Naprawione maliny przycina się po drugim zbiorze. Lepiej jest spalić wszystkie pocięte pędy, aby zniszczyć owady, ich larwy i patogeny, które mogłyby się w nich osadzić..

Maliny zimą

Zanim powiemy Ci, co zrobić z malinami w przeddzień zimy, pamiętaj, czego w żadnym wypadku nie powinieneś robić: wiązanie i pozostawianie krzewów malin w stanie stojącym na zimę to poważny błąd, który może doprowadzić do zamarznięcia pąków kwiatowych. powyżej pokrywy śnieżnej. Krzewy malinowe należy odgiąć do podłoża jak najniżej i przymocować w tej pozycji do dolnego drutu kratki. Usuń liście z pędów, przeciągając dłonią rękawiczką wzdłuż pędu od dołu do góry (tylko nie odwrotnie, w przeciwnym razie zerwiesz pąki kwiatowe!). Przygotowanie malin na zimę ma jeden cel: wszystkie maliny powinny być pod śniegiem. Jeśli pokrywa śnieżna nie wystarczy, aby pokryć cały leżący krzak, będziesz musiał rzucić śnieg na górę.

Ale to nie wszystko. Konieczne jest zapewnienie, aby zimujące maliny miały przepływ powietrza - przebijaj lód utworzony na pokrywie śnieżnej. A jeśli zimą nie ma w ogóle śniegu, maliny trzeba będzie pokryć materiałem okrywowym. Kiedy nadchodzi wiosna, pokrywa jest zdejmowana, ale krzewy nie są natychmiast podnoszone: musisz najpierw ustalić, które z pędów ucierpiały w zimie i się ich pozbyć, a dopiero potem podnieść przezimowane pędy i zamocować je na kratach.

Choroby maliny i ich leczenie

Maliny żółkną

Czytelnicy, którzy uprawiają maliny na swojej stronie, często pytają, jakie środki należy podjąć, aby chronić je przed chorobami. Na przykład, dlaczego maliny żółkną, albo raczej, jego liście żółkną i opadają? Jeśli liście maliny żółkną, oznacza to, że zaatakowała ją jedna z trzech chorób - rdza, rak korzenia lub chloroza. Rak korzeni jest nieuleczalny, ale objawia się obrzękiem korzeni, pozbawionymi smaku jagodami, zbyt krótkimi pędami i żółknięciem, a następnie odpadaniem liści. Dotknięte krzaki należy wykopać i spalić, a w miejscu, w którym rosły przez co najmniej osiem lat, nie należy niczego sadzić. Nieprzyjemnym zjawiskiem jest też rdza - od maja liście maliny wysychają, żółkną i odpadają, na pędach pojawiają się ciemne wrzody. Ta choroba w zaawansowanym stadium wymaga również usunięcia zainfekowanych krzewów z miejsca z ich obowiązkowym spaleniem, ale jeśli od razu ją przegapiłeś, może pomóc przetworzenie malin 1% roztworem płynu Bordeaux. Chloroza jest chorobą wirusową najczęściej przenoszoną przez mszyce. To właśnie z mszycami musisz walczyć przede wszystkim. Chora roślina różni się od innych mniejszymi i zdeformowanymi liśćmi, nie rozwijającymi się pędami, jagody na takich krzakach wysychają i nie nadają się do jedzenia. Czasami chlorozę wywołują nie mszyce, ale brak pierwiastków śladowych w glebie, podlewanie malin zimną wodą, zbyt duża wilgotność gleby lub zbyt zasadowy odczyn gleby na stanowisku. Dowiedz się, która z przyczyn doprowadziła do chlorozy i ją wyeliminuj.

Maliny suszone

Czasami przyczyną wysuszenia liści może być niewystarczające lub przedwczesne podlewanie, ponieważ maliny są rośliną kochającą wilgoć. Ale jeśli wszystko jest w porządku z podlewaniem, sprawdź wysuszone liście, a jeśli znajdziesz na nich zgrubienia, oznacza to, że na krzak wpływa muszka żółciowa, która układając larwy na liściach maliny, tworzy takie zgrubienia - galasy. Wszystkie dotknięte łodygi należy przyciąć do korzeni, nie pozostawiając pni i zniszczyć. Liście wysychają, a na skutek choroby grzybiczej pojawiają się fioletowe plamy, zaczynając od pojawienia się na nich czerwono-brązowych plam, które następnie wysychają. Możesz zwalczyć tę chorobę, opryskując maliny po zbiorze cyrkonem. Suszone pędy należy przyciąć do korzenia natychmiast po wykryciu choroby, nie czekając na jesień.

Antraknoza malinowa

Jeśli to nie liście, ale maliny wysychają, na liściach tworzą się szare plamy z czerwoną obwódką, a końce łodyg obumierają, mamy do czynienia z chorobą grzybiczą zwaną antraknozą, która w wilgotne lato atakuje maliny. Antraknozy można uniknąć, sadząc odmiany odporne na grzyby, usuwając i niszcząc zainfekowane obszary rośliny. Zabijają chorobotwórczego grzyba, spryskując maliny roztworem nitrafenu.

Szkodniki i zwalczanie malin

Na maliny oddziałują: mszyce, przędziorki, pryszcze i pryszcze, ryjkowiec, dziadek malinowy, chrząszcz malinowy i muszka malinowa. Na kwitnące maliny wpływa żółto-brązowy chrząszcz malinowy: owad zjada kwiaty, pąki i liście, a samica składa w kwiatach jaja, których larwy następnie zjadają plony. Konieczne jest zniszczenie szkodnika roztworem nitrafenu natychmiast po stopieniu się śniegu, a następnie, w okresie kwitnienia wiśni, fitowermą. Mucha malinowa składa jaja w kątach wierzchołkowych liści, a wyklute larwy zjadają pędy maliny od wewnątrz. W młodych pędach pryszczaki i pryszczaki składają jaja, którymi następnie żywią się larwy. Ślady życia mszyc - spadź na liściach i pędach malin, liście skręcone, pędy zdeformowane. Ponadto, jak się dowiedzieliśmy, mszyce są wektorem chorób. Przędziorki żywią się sokiem roślinnym, infekując je szarymi zarodnikami pleśni i infekcjami wirusowymi. Samica wołka składa jaja w pąkach kwiatów maliny i gryzie szypułki. Każda osoba może uszkodzić do pięćdziesięciu kwiatów. Lekarstwem na wszystkie te owady jest opryskiwanie maliny actellikiem lub karbofosem wczesną wiosną i po zbiorach. I jako środek zapobiegawczy, skorzystaj z naszej rady: szkodniki i choroby malin nie sprawią Ci żadnych kłopotów, jeśli konsekwentnie i terminowo będziesz przestrzegać agrotechnicznych zasad uprawy malin.

Odmiany malin

Odmiany malin dzielimy na tradycyjne, wielkoowocowe i powtarzające się. Tradycyjne odmiany są niezawodne, mają wysoki stopień adaptacji do warunków glebowych i klimatycznych, ale nie dają wysokich plonów. Odmiany o dużych owocach mają najbardziej aromatyczne i duże jagody, a ich pędy dobrze się rozgałęziają, co przyczynia się do wyższego plonu. Naprawione maliny owocują dwa razy w sezonie, a ich owocowanie ustaje dopiero przy silnych mrozach. Odmiany wszystkich tych gatunków różnią się z kolei czasem owocowania, jakością smaku, kolorem jagód, a także odpornością na szkodniki i choroby..

Wczesne dojrzewające odmiany malin:

• Kaskada - średniej wielkości, lekko ciernisty krzew do dwóch metrów wysokości, jagody ważące do trzech i pół grama, tępo-stożkowate, słodko-kwaśne, ciemnoczerwone. Nie toleruje suszy, ma wpływ na plamienie;
• Cumberland - jagoda maliny czarna o wadze do 2 gramów, wysokość krzewu do dwóch metrów, pędy wygięte łukowato, nie tworzy odrostów korzeni. Umiarkowanie zimotrwała, odporna na choroby i szkodniki;
• Złoty olbrzym - malina żółta, wysokowydajna, wielkoowocowa - masa jagód od 8 do 14 g, mrozoodporna;
• Vega - krzew do dwóch i pół metra wysokości, tworzący dużą liczbę kolczastych pędów, tępo-stożkowate jagody, kolor malinowy, do 4 g wagi, słodko-kwaśny smak. Odmiana jest zimotrwała, dość odporna na choroby grzybowe;
• Glen Ample - ocena z języka angielskiego. Potężna roślina, której pędy osiągają trzy i pół metra wysokości, dobrze się rozgałęziają. Odmiana jest odporna na zimę, odporna na choroby i szkodniki, plenna - z hektara można zbierać do 15 ton gęstych jagód kulistostożkowatych, jasnoczerwonych, o wadze do 4 g.

Odmiany późno dojrzewające:

• Rubin - krzew do 180 cm wys., pędy z licznymi, krótkimi, ciemnofioletowymi kolcami, jagody do 3,5 g tępo-stożkowatego kształtu, jaskrawoczerwone, odmiana zimotrwała, ale porażona antraknozą;
• Miraż - średniej wielkości krzew o miękkich, małych, krótkich kolcach o ciemnoczerwonym kolorze, duże jagody - do 6 g wagi, wydłużony, czerwony. Odmiana jest odporna na choroby i szkodniki;
• Stolichnaya - zwarty, wyprostowany krzew o wysokości do dwóch metrów z dużymi czerwonymi jagodami o wadze do 8 g. Produktywność - do czterech kilogramów pachnących jagód z buszu. Odmiana jest odporna na zimę, odporna na choroby;

Odmiany powtarzające się:

• Pomarańczowy cud - pomarańczowa malina o wysokim smaku, masa wydłużonych, błyszczących jagód 7-9 g, smak jest słodko-kwaśny. Odmiana jest odporna na choroby grzybowe i szkodniki;
• Morela - złocista malina o delikatnym aromacie, tępo-stożkowate jagody o wadze do 3,5 g;
• Oliwkowy - obficie owocująca odmiana o błyszczących okrągłych owocach o słodko-kwaśnym smaku, o barwie ciemnej wiśni o masie do 4 g. Odmiana wysoce odporna na szkodniki i choroby grzybowe;
• Znakomity - wysokowydajna odmiana, która może wyprodukować do trzech kilogramów jagód z krzaka. Jagody są duże, ważą do siedmiu gramów, mają stożkowaty kształt, rubinowy kolor z jasnym połyskiem, smak jagód jest słodko-kwaśny, deser.

Właściwości maliny

Owoce maliny zawierają fruktozę, kwasy organiczne - cytrynowy, jabłkowy, winowy, askorbinowy, mrówkowy, nylon, a także witaminy i mikroelementy - magnez, żelazo, potas, wapń i fosfor. Maliny od dawna stosowane są jako remedium na przeziębienia, parząc herbatę z suszonych jagód, stosując ją w postaci dżemu lub tartej z cukrem. W przeciwieństwie do innych jagód maliny po obróbce cieplnej nie tracą swoich właściwości leczniczych. Napar i wywar z liści maliny polecany jest przy leczeniu kaszlu lub bólu gardła, napar z kwiatów i liści - przy chorobach ginekologicznych i hemoroidach. Preparaty z kwiatów, owoców i liści malin mają działanie przeciwmiażdżycowe, przeciwgorączkowe, przeciwzapalne, przeciwutleniające i stosowane są w leczeniu przeziębień, miażdżycy, nadciśnienia tętniczego, cukrzycy, anemii, zaburzeń rytmu serca, chorób nerek.

Medycyna wschodnia wykorzystuje preparaty malinowe do leczenia niepłodności i impotencji.

W przypadku egzemy, trądziku, wysypki i róży na skórze stosuje się napar z liści maliny - przecierają skórę, aw przypadku zapalenia powiek i spojówek z naparu sporządza się płyny do oczu. Odwar z korzeni malin zatrzymuje krwawienie z nosa i hemoroidów, leczy ropne zapalenie ucha środkowego.

Niedawno eksperci z Clemson University przeprowadzili badania, które pomogły odkryć kolejną wspaniałą właściwość malin. Podając zwierzętom doświadczalnym z rakiem wyciąg z malin, naukowcy odkryli, że 90% komórek rakowych pod wpływem tego leku obumarło - żaden znany przeciwutleniacz nie jest w stanie osiągnąć takiego wyniku. Ponadto każda odmiana malin poradzi sobie z guzem..

Jednak ci, którzy decydują się na samodzielne doświadczenie leczniczych właściwości malin, powinni wiedzieć, że jest przeciwwskazany w zaostrzeniach zapalenia żołądka, wrzodach dwunastnicy i żołądka, a także u pacjentów z dną moczanową, zapaleniem nerek i amyloidozą..