Uprawa winogron przez sadzonki. Od zbioru do sadzenia w ziemi
W większości przypadków ogrodnicy wolą uprawiać winogrona, kupując drogie sadzonki, ponieważ po prostu nie posiadają innych metod. Istnieją jednak inne sposoby:
Zadowolony
- wyrastające z nasion (niezwykle rzadko używane);
- ukorzenianie sadzonek (nie każda odmiana winorośli i nie każda osobista działka jest odpowiednia);
- wyrastające z sadzonek (najczęściej używane).
Zbieranie sadzonek
Sadzonki można zbierać do sadzenia jesienią i wiosną. Począwszy od końca października (w tym czasie winorośl jest całkowicie oczyszczona z liści) aż do samego mrozu. Lub bardzo wczesną wiosną, najlepiej na długo przed rozpoczęciem ruchu soku. Druga metoda jest uważana za preferowaną, materiał do sadzenia jest bardziej żywotny i lepiej się zakorzenia..
Do zbioru sadzonek (łodyg) pobierana jest tylko zdrowa, w pełni dojrzała winorośl. Powinien być jednolicie zabarwiony, a po zgięciu emitować charakterystyczny trzask. Nie używaj pędów, które są zbyt grube (tłuste) lub cienkie.
Upewnij się, że w obszarach wybranych do cięcia nie ma uszkodzeń mechanicznych ani szkodników. Nie pasują też chore i sterylne winorośle.
Wybrana winorośl jest odcinana, usuwane są z niej wszystkie pasierbów i czułki, po czym przystępują do cięcia sadzonek. Z reguły ich długość wynosi od 45 do 75 cm..
Jeśli sadzonki zbierane są jesienią, należy je zebrać w pęczki (każda odmiana osobno) i umieścić w ciemnym chłodnym miejscu, w którym spędzą zimę. Gotowy materiał do sadzenia można umieścić w piwnicy, piwnicy lub po prostu w specjalnie przygotowanym otworze bezpośrednio na miejscu. Najważniejsze jest, aby je mocno posypać mokrym piaskiem, ziemią strukturalną lub smażonymi trocinami.
Przechowywanie sadzonek poziomo lub pionowo nie ma większego znaczenia, ale traktowanie ich 5% roztworem siarczanu żelazawego nigdy nie będzie zbyteczne. W przypadku, gdy gotowe sadzonki leżały na ulicy przez długi czas, przed przechowywaniem należy je przechowywać w ciepłej wodzie do dwóch dni..
Możesz przechowywać winorośle o długości od 110 do 135 cm, a już na wiosnę wycinać z nich sadzonki. Wiele osób to robi, ponieważ poprawia się bezpieczeństwo materiału sadzeniowego, a ilość odpadów podczas cięcia staje się mniejsza..
Bezpośrednio przed zejściem na pokład sprawdzane jest bezpieczeństwo trzonków. Aby to zrobić, musisz bardzo ostrożnie odciąć korę z jednej krawędzi, całkiem sporo. Jasnozielony kolor drewna wskazuje, że sadzonka dobrze przezimowała. Ale oprócz ogólnego cięcia sprawdzany jest również wizjer. Jeśli pączek w środku jest zielony i gęsty, możesz go posadzić, w przeciwnym razie nie powinieneś tracić czasu i energii na to cięcie.
Korzenie
Sadzonki należy ścinać w określony sposób na obu końcach. Dno znajduje się bezpośrednio za nerką, góra znajduje się nad nią w odległości 2,5-3,5 cm, dodatkowo wykonuje się bruzdowanie - grubą igłą lub gwoździem kora jest płytko drapana od środka cięcia do samego dna.
Po tych zabiegach traktowane sadzonki zanurza się całkowicie w wodzie, w której przetrzymuje się do trzech dni..
Aby poprawić efekt, sadzonki zaleca się umieścić w pojemniku ze stymulatorem tworzenia korzeni. Czas ekspozycji podany jest w instrukcji stosowania leku..
Następnie sadzonki umieszcza się w słoikach z czystą wodą (poziom wody nie powinien przekraczać pięciu centymetrów) i wyjmuje się w oświetlone miejsce. Po około dwóch tygodniach górny pąk puchnie, zaczyna rosnąć pierwszy młody pęd. Bardzo ważne jest, aby w słoiku stale utrzymywać ten sam poziom wody i regularnie ją uzupełniać.
Wideo: Jak ukorzenić sadzonki winogron
Sadzenie w podłożu
Jeśli wszystko zostało zrobione poprawnie, to po trzydziestu dniach możesz poczekać, aż pojawią się pierwsze korzenie, a to z kolei jest sygnałem, że sadzonki można sadzić w pojemniku z podłożem.
Kilka słów o kontenerze do lądowania.
Oprócz specjalnie wykonanych pojemników istnieje możliwość przystosowania pudełek pozostałych po ciastach, ciętych plastikowych butelek, worków, w których znajdowało się mleko lub soki, do sadzenia sadzonek winogron. Nie ma specjalnych ograniczeń, przyciąć na żądaną wysokość, wybić otwory drenażowe i gotowe, ale przygotowanie podłoża należy wykonać dokładniej.
W tym celu piasek, próchnica, trociny i ziemia są pobierane w równych częściach. Całość jest dokładnie wymieszana, a po umieszczeniu w pojemnikach okresowo zwilżana, aby uniknąć nadmiernego zagęszczenia.
Sadzenie wygląda następująco: Pierwsza warstwa (2-4 cm) drenaż, druga warstwa (6-8 cm) mieszanina gleby. Następnie zebrane cięcie umieszcza się na środku, a mieszaninę wlewa się do młodego pędu.
Pojemnik jest umieszczony po słonecznej stronie, podlewanie jest umiarkowane, karmienie minimalne. Jako nawozy stosuje się popiół drzewny i potas (w żadnym wypadku nawozy zawierające azot). Jeśli łodyga rośnie silnie, można ją uszczypnąć, a gdy temperatura na zewnątrz osiągnie dziesięć do piętnastu stopni, można sadzić łodygę w otwartym terenie.
Lądowanie w otwartym terenie
Najlepiej zastosować następujący wzór lądowania. Odległość między sadzonkami wynosi do trzech metrów, między rzędami - do dwóch. W przypadku gęstszego nasadzenia z jednej strony zwiększa się plon, z drugiej konieczne staje się formowanie pionowych gałęzi i dodatkowe warunki dla ochrony krzewów zimą.
Aby ułatwić zadanie uzyskania wymaganej liczby gałęzi, w każdym dołku sadzi się nie jedną, ale dwie lub trzy sadzonki. Korzenie skracane są do 0,5-0,7 cm, co dodatkowo stymuluje ich wzrost i zapewnia lepszą przeżywalność krzewów.
W gotowym otworze dodaj ziemię na pół popiołem, wlewając ją zjeżdżalnią, kładzie się na nią łodygę i wylewa resztę gleby. Teren powinien być lekko zagęszczony, umiarkowanie podlewany, a sadzonki należy chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych za pomocą tymczasowego zadaszenia.
