Popularne odmiany róż - najpiękniejsze i najbardziej niezwykłe odmiany

Róże to rośliny pokryte cierniami, z opadającymi lub zimozielonymi liśćmi, należące do rodzaju Rosehip. Ich płatki mają różne odcienie - od białego do brązowego, a nawet czarnego, pąki wielkości - od małych (1,5 cm) do dużych (18 cm). Przewyższają wszelkie kwiaty pięknem i dekoracyjnością. Istnieje ponad 30 tysięcy odmian o różnych kształtach, kolorach i aromatach. Uprawy są popularne w ozdobnych ogrodach, parkach i uprawach w pomieszczeniach. Z powodzeniem uprawiany w szklarniach do dalszej sprzedaży.

Jak poruszać się po różnorodnych różach?

Większość odmian róż jest hodowana w wyniku selekcji, poprzez wielokrotne krzyżowanie i selekcję. Część z nich pozyskuje się z dzikich gatunków. Obecnie występuje kilka tysięcy gatunków ogrodowych i parkowych, niektóre z nich wyróżnia ciągłe lub powtarzające się (powtarzające się) kwitnienie po krótkim okresie czasu. Poniżej znajdują się nazwy i opisy najpopularniejszych odmian roślin uprawnych.

Herbata hybrydowa

Grupa ta pojawiła się w latach 70-tych XIX wieku w wyniku skrzyżowania róż powtarzalnych i herbacianych. Dziś na osobistych działkach często można znaleźć te niesamowite kwiaty o najlepszym aromacie. Charakterystyczną cechą jest ciągłość kwitnienia. Z odmiany herbaty odziedziczyli piękno pąka, przyjemny zapach i długie kwitnienie, a od powtarzającej się odmiany otrzymali zdolność wytrzymywania zimnej pogody.

Krzewy mają różne kształty - od rozłożystych do piramidalnych, wysokości - niskie, średnie i wysokie. Kwiaty są podwójne i podwójne, z 25 do 50 płatkami na pączek. Pojawienie się hybrydowych róż herbacianych stało się wyjątkowym wydarzeniem. Pod względem swoich cech przewyższali wszystkie znane im grupy.. Obecnie mimo od dawna są najpopularniejsze w ogrodnictwie ozdobnym i nasadzeniach szklarniowych do cięcia.

Najpopularniejsze odmiany herbat hybrydowych:

1. 1. Anton Czechow.
2. 2. Auguste Renoir.
3. 3. Dolce Vita.
4. 4. Flamingo.
5. 5. Johan Strauss.
6. 6. Josephine Baker.
7. 7. Marchenkonigen.
8. 8. Ocean Pink.
9. 9. Szokujący niebieski.

Wspinaczka

Najpopularniejszy rodzaj do dekoracji działek ogrodowych. Dzięki schronieniu na zimę róże pnące można uprawiać w prawie każdym regionie kraju. Uzyskano je w wyniku skrzyżowania dzikiej odmiany Multiflora, współczesnych hybrydowych gatunków herbat oraz Floribundy. Są one podzielone na dwie duże grupy: Rambler i Climber..

Pełzające, opadające łodygi róż Rambler o długości 3-4 metrów efektownie prezentują się na podporach. Małe kwiaty o średnicy 2-3 cm zbierane są w pęczki, nie mają zapachu. Pojedyncze, ale obfite kwitnienie utrzymuje się przez 30–35 dni. Uprawy te wymagają starannej pielęgnacji i opryskiwania, ponieważ są silnie dotknięte mączniakiem prawdziwym..

Popularne odmiany Rambler:

1. 1. Alberic Barbier.
2. 2. Bobbie James.
3. 3. Dorothy Perkins.
4. 4. Felicite Perpetue.
5. 5. Wędrowny Rektor.

Róże pnącze mają mocne, wyprostowane łodygi, dzięki czemu można je uprawiać bez wsparcia. Kwiaty są duże, do 10 cm średnicy, w kształcie stożka. Odporny na najczęstsze choroby, mrozoodporny. Popularne odmiany: Crimson Shower, Alchemist, Compassion, Coral Dawn, Dortmund.

W projektowaniu krajobrazu pergole i altany zdobią róże pnące. Często są używane do ukrywania nieokreślonych konstrukcji ogrodowych, nagich pni drzew. Wiele odmian nadaje się do tworzenia żywopłotu.

Naprawiony

Te róże mają swoją nazwę do ponownego kwitnienia w sezonie. Wyhodowany w wyniku skrzyżowania gatunków herbacianych i bengalskich. Krzewy do 1,5 metra wysokości z dużymi kwiatami o przyjemnym zapachu. Pierwszy raz kwitną w czerwcu, drugi - jesienią i przed nadejściem mrozów. Pąki o różnych odcieniach: od białych po ciemnoczerwone i najbardziej niezwykłe, rzadkie, różnorodne okazy.

Wymagają starannej pielęgnacji, zimą kwiaty potrzebują schronienia. Zaleca się sadzenie odmian o ciemnych kwiatach w półcieniu, aby nie blakły. Wpływa na nie mączniak prawdziwy, brązowa plama. Popularne odmiany: Georg Arends, Ferdinand Picard, Magna Carta, John Hooper Urlich, Brunnerfils. Najczęściej uprawiane do cięcia.

Miniatura i karzeł

Wyróżniają się obfitym kwitnieniem, krzew jest gęsto pokryty liśćmi. Różnorodność kształtów i odcieni kolorów, harmonia i wdzięk - nie bez powodu te odmiany nazywane są prawdziwym skarbem. Kompaktowy rozmiar tych róż pozwolił im stać się liderami wśród roślin używanych do dekoracji. Dziś coraz częściej znajdują się w pojemnikach i doniczkach przy głównych wejściach do domów i różnych instytucji. Z powodzeniem uprawiane w pomieszczeniach, gdzie kwitną przez cały rok..

Rygorystyczna selekcja doprowadziła do powstania odmian odpornych na zimno i większość chorób charakterystycznych dla róż. Zalety miniaturowych gatunków:

• bogato zdobione kwiatami;
• różnorodność odcieni (istnieją odmiany frotte);
• łatwo się rozmnażać;
• dobrze zimować (czasami potrzebne jest schronienie);
• jeśli pędy są zamarznięte w bezśnieżną zimę, są usuwane podczas wiosennego przycinania, co nie wpływa na kwitnienie;
• długie kwitnienie (od maja do bardzo mrozu);
• odporność na choroby i główne szkodniki.

W projektowaniu krajobrazu takie róże są sadzone w klombach, skalniakach, obramowaniach, a także służą do ozdabiania balkonów, są cięte na butonierki.

Popularne odmiany miniaturowe:

1. 1. Lavander Jewel.
2. 2. Zielony lód.
3. 3. Słodka wróżka.
4. 4. Koronka lawendowa.
5. 5. Żółty Bantam.

Polyanthus

Bezpretensjonalny wygląd, odporny na niespodzianki pogodowe. Róże wielokwiatowe (polyanthus) mają ponad 20 tysięcy odmian. Krzewy do 50 cm wysokości z małymi gęstymi liśćmi (nie blakną na słońcu) i dużymi kwiatostanami. Zewnętrznie przypominają odmiany pnące. Charakterystyczne odcienie: biały, różowy, pomarańczowy, koralowy.

Ponowne kwitnienie jest zwykle słabsze niż pierwsze. Po więdnięciu pąki należy usunąć, gatunek nie oczyszcza się samoczynnie. Róże Polyanthus sadzi się w granicach, grzbietach. Ozdabiają rabaty kwiatowe, wyglądają oryginalnie na otwartych trawnikach i dobrze się trzymają po ścięciu. Nisko rosnące odmiany są idealne do hodowli na patio i w pomieszczeniach.

Najlepsze widoki:

1. 1. Fairyland.
2. 2. Gloria Mundi.
3. 3. Lady Reading.
4. 4. Manou Meilland.
5. 5. Orange Triumph.
6. 6. Wczoraj.
7. 7. Yvonne Rabier.

Floribunda

Pierwsze odmiany uzyskano ze skrzyżowania poliantu i róż herbacianych. Pąki o średnicy 4-7 cm w różnych kolorach: czerwonym, bordowym, różowym, liliowym. Rozłożysty system korzeniowy wymaga większej przestrzeni do sadzenia. Charakterystyczną cechą grupy Floribunda jest rodzaj kwitnienia bukietów.

Kształtem i rozmiarem kwiatu przypominają hybrydowe gatunki herbaty, a wytrzymałość uzyskali od odmian poliantu. Charakteryzują się długim i obfitym kwitnieniem. Wadą jest całkowity brak aromatu. Odmiany róży Floribunda:

1. 1. Bursztynowa Królowa.
2. 2. Anabell.
3. 3. Bella Rosa.
4. 4. Leonardo da Vinci.
5. 5. Michele Meilland.
6. 6. Rosemary Rose.

Bezpretensjonalne w pielęgnacji, odporne na choroby i odporne na zimę róże są szeroko stosowane w projektowaniu krajobrazu. Są sadzone na trawnikach, stosowane w kompozycjach z bylinami i roślinami okrywowymi, uprawiane w otwartym terenie i doniczkach.

Jak uprawiać róże - kompetentna opieka

Wielu jest przekonanych, że pielęgnacja róż jest bardzo trudna i czasochłonna, ale nie jest to do końca prawdą. Sukces w tej sprawie zależy od wyboru odmiany i miejsca sadzenia. Nie zaleca się kupowania sadzonek ze spontanicznych rynków lub od przypadkowych znajomych. Zakup w wyspecjalizowanej szkółce lub od hodowców prywatnych gwarantuje jakość materiału sadzeniowego.

Róże z Ekwadoru wiodą prym na rynku kwiatowym.

Sadzenie i karmienie

Rośliny są wrażliwe na światło i ciepło i należy je sadzić w miejscach dobrze oświetlonych słońcem i chronionych przed zimnymi wiatrami. Sadzenie wiosną jest zalecane po rozgrzaniu gleby. Rozmiar dołu do sadzenia róż wynosi 50 × 50 × 50 cm. Jeśli gleba jest żyzna, otwór można zmniejszyć. Ciężką gliniastą ziemię miesza się z próchnicą, piaskiem i mączką dolomitową.

Podczas sadzenia do otworu wlewa się 1 wiadro wody, do którego opuszcza się sadzonkę. Od początku maja do końca lipca zaleca się karmienie upraw złożonym nawozem (z dużą ilością azotu) i materią organiczną (2 razy w miesiącu). Przy suchej pogodzie kwiaty podlewamy ciepłą wodą dwa razy w tygodniu. Roślin nie należy wylewać, z tego tlenu przestanie płynąć do korzeni, liście i pąki uschną.

Niekorzystna pogoda (upał i susza lub wilgoć, chłodne lato), słabe oświetlenie, zagęszczone nasadzenia sprzyjają rozprzestrzenianiu się chorób. Często niebezpieczeństwo wynika z rosnących w pobliżu chwastów. Mączniak prawdziwy, czarna plama, rdza, szara pleśń to częste dolegliwości. Na kwiaty mogą wpływać przędziorki, zielone mszyce, robaki liściowe. Aby temu zapobiec, wymagana jest regularna kontrola. Zainfekowane próbki są dezynfekowane roztworem manganu lub siarczanem miedzi.

Przy dużej infekcji roślin stosuje się fungicydy, środki owadobójcze stosuje się przeciwko szkodnikom. Wszystko to można kupić w każdym sklepie ogrodniczym..

Regularne przycinanie

Aby krzewy były bujne i pięknie kwitły, konieczne jest ich prawidłowe uformowanie. Wskaźnik ten jest regulowany od momentu rozwoju pędów. Usunięto punkt wzrostu i jednocześnie karmiono kwiaty. Jeśli pędy rozwijają się nierównomiernie, przeczesane pędy są ściskane, aby umożliwić szybszy wzrost słabych gałęzi. Technika ta opóźnia tworzenie się pąków o 2 tygodnie, ale gwarantuje intensywne i obfite kwitnienie w przyszłości..

Po pierwszym kwitnieniu krzew należy przerzedzić. Aby to zrobić, usuń małe gałązki ze środka i przytnij koronę. Podczas cięcia róż na bukiety nie możesz robić pędów z jednego miejsca, jednocześnie osłabiając roślinę. Każda cięta szypułka powinna mieć 2-3 liście. Te pąki utworzą w przyszłości nowe pędy..

Nie zaleca się cięcia kwiatów w bukiety pod koniec lata. Doprowadzi to do opóźnionego wzrostu młodych pędów, które zimą zamarzną. Jeśli nowe gałęzie pojawią się same, należy je uszczypnąć. W hybrydowych różach herbacianych, aby uzyskać duże kwiaty, jeden pąk pozostawia się na głównej łodydze, a wszystkie boczne są usuwane.

Schronienie na zimę

Róże to kwiaty pochodzenia południowego, potrzebują schronienia na zimę. Najpierw należy je przyciąć. Wszystkie zielone liście i pąki są odcinane, ziemia pod rośliną jest wykopywana i przetwarzana witriolem żelaza. Przed nadejściem mrozu krzewy wyskakują, tworząc kopiec o wysokości 30 cm, ta metoda jest najlepszą ochroną korzeni przed zamarzaniem.

Wraz z nadejściem ciągłych mrozów (-5 -8 ° C), gdy ziemia lekko zamarza, uprawy są przykrywane. Można to zrobić na kilka sposobów. Krzewy izolowane są gałęziami świerkowymi lub suchymi liśćmi (warstwa co najmniej 10 cm). Ta metoda jest odpowiednia dla regionów o umiarkowanym zimowym mrozie. Najbardziej niezawodną opcją jest instalacja ramek o wysokości 50 cm nad roślinami, nad i z boku ułóż papier w dwóch warstwach i przykryj folią.

Końce pozostawia się otwarte do mrozu -10 ° C, a następnie przykrywa. Nie ma potrzeby spieszyć się z końcową izolacją. Małe przymrozki tylko wzmocnią rośliny.