Jak wyhodować sadzonkę świerka w letnim domku lub w mieszkaniu?

Uprawa sadzonki świerka w domku letniskowym lub działce ogrodowej nie jest łatwym zadaniem. Do jego rozwiązania należy podejść bardzo dokładnie, zaczynając od wyboru odmiany, a kończąc na przycinaniu formacyjnym.

Piękno zieleni lub błękitu poprawi stan powietrza - oczyści i odświeży, wzbogaci o pożyteczne fitoncydy i przyjemny, iglasty aromat. Zimozielone igły ozdobią letni domek o każdej porze roku.

Wybór drzewka

Sadzonkę świerka można wykopać w lesie, kupić w miejscowej szkółce lub w lokalnym centrum ogrodniczym.

Świerk z lasu

Wybierając wnioskodawcę do przeszczepu w lesie, warto preferować 3-4 letnie drzewa. Nie tolerowali dobrze przesadzania, ponieważ ich główny system korzeniowy wnika głęboko w ziemię i może zostać uszkodzony podczas wykopywania. Aby temu zapobiec, musisz podjąć środki ostrożności:

• przeszczep wiosną lub jesienią na miękkim i wilgotnym podłożu;
• wybierz okazy nie większe niż 1-1,5 metra;
• przy wykopywaniu drzewa zachowaj bryłę gleby, która otacza system korzeniowy - jej średnica powinna pokrywać się z granicą utworzoną przez końce najniższych gałęzi;
• owinąć korzenie wilgotną szmatką, przykryć górę grubym papierem lub folią;
• przetransportować drzewo do miejsca przeznaczenia i natychmiast posadzić.

Jeśli wszystko zostanie wykonane poprawnie, piękno lasu będzie mniej bolało i lepiej zakorzeni się w nowym obszarze. Ale w tym celu wskazane jest zabranie ze sobą 2-3 wiadra lokalnej gleby. Świerk należy do roślin mikotroficznych, które tworzą symbiotyczne wiązania z mikroskopijnymi grzybami glebowymi. Połączenie to pozwala drzewom lepiej wchłaniać składniki pokarmowe z gleby, co ma korzystny wpływ na wzrost upraw iglastych.. „Rodzima” gleba wlana do dołka poprawi rozmnażanie grzybów mikoryzowych.

Niektórzy ogrodnicy ćwiczą zimowe przesadzanie jodeł:

• po zamarznięciu gleby wykopuje się rów wokół drzewa, odcinając bryłę z korzeniami;
• gdy ziemia na korzeniach jest zamarznięta, są one cięte w najniższym miejscu stalową liną, zawijane w płótno i transportowane w nowe miejsce;
• posadzone we wcześniej przygotowanym dole, którego rozmiar przekracza 2 razy objętość bryły korzeniowej;
• przeszczepiony okaz przykrywa się niezamarzniętą wcześniej przygotowaną mieszanką ziemi;
• w celu izolacji na wierzch wylewa się warstwę torfu i śniegu.

Wraz z nadejściem wiosny schron zostaje zerwany, a drzewo zaczyna podlewać.

Przed wykopaniem świerka leśnego konieczne jest wyznaczenie punktów kardynalnych w dowolny dogodny sposób, aby później można było go sadzić dokładnie tak, jak wyrósł w lesie: gałęzie skierowane na północ po przesadzeniu powinny być zorientowane w ten sam sposób.

Sadzonka szkółkarska

Zakup choinki w przedszkolu lub centrum ogrodniczym również wymaga starannego rozważenia. Wystarczy kupić rośliny z zamkniętym systemem korzeniowym, czyli w specjalnym pojemniku lub doniczce. Lepiej jest wziąć sadzonki, z których:

• igły są bogato ubarwione, gładkie i błyszczące;
• na gałęziach nie ma suchych ani pożółkłych igieł, a także nagich plam po odpadnięciu igieł;
• na igłach nie ma białawej lub zardzewiałej powłoki;
• pień i gałęzie mają naturalny kształt;
• delikatne pędy wzrostu są widoczne na końcach gałęzi;
• gałęzie lekko dociśnięte nie pękają, ale zginają się;
• korzenie nie wystają poza pojemnik;
• gleba w doniczce jest mokra;
• objętość pojemnika odpowiada wielkości rośliny (średnica pojemnika na sadzonkę o wysokości 1 m musi wynosić co najmniej 0,5 m).

Jeśli określone parametry są zgodne, sadzenie i przetrwanie drzewa przejdzie bez problemów..

Wybór miejsca lądowania

Kluczem do udanej uprawy choinki w ogrodzie jest właściwe miejsce. Mit, że ten przedstawiciel flory jest rośliną kochającą cień, nie odpowiada rzeczywistości. W naturze bardziej bujne okazy o pięknym kształcie korony znajdują się na polanach i obrzeżach lasów. Dlatego sadzenie iglastego piękna powinno odbywać się na otwartej przestrzeni, oświetlonej słońcem z różnych stron. Brak światła może prowadzić do tego, że odmiany z kolorowymi igłami stają się po prostu zielone, a odmiany karłowate i miniaturowe w cieniu nie mogą normalnie rosnąć..

Świerk europejski lub syberyjski całkiem wytrzymuje brak światła i świetnie będzie się czuł w zaciemnionym zakątku ogrodu.

Ważnym kryterium jest jakościowy skład gleby. Do uprawy świerka odpowiednia jest gleba o wskaźniku kwasowości pH w zakresie 4,5-6,0. Odchylenia w tym czy innym kierunku doprowadzą do tego, że grzyby mikoryzowe nie mogą się w pełni rozwinąć, a świerk uschnie. Niedopuszczalna jest również stagnacja wody w glebie, dlatego rośliny nie należy sadzić na nizinie. Aby uniknąć gnicia systemu korzeniowego, w dole do sadzenia należy ułożyć warstwę drenażową. Najlepszą opcją byłyby dobrze napowietrzone, średnio żyzne i bogate w próchnicę gleby. Sadzonki można sadzić na terenach piaszczystych i ubogich, pod warunkiem nawożenia gleby materią organiczną i minerałami.

Świerk w krajobrazie ogrodu

Określając, jaki rodzaj świerku sadzić w kraju, należy wziąć pod uwagę tempo wzrostu i wielkość dorosłej rośliny. Różnorodność nowoczesnych odmian iglastych piękności pozwala ozdobić absolutnie każdy zakątek ogrodu:

• Na rabaty z ozdobnymi bylinami liściastymi i kwitnącymi odpowiednie są karłowate formy świerka pospolitego i świerka kłującego o wysokości do 50 cm, mogą to być okazy o kulistym, szpilkowym lub pełzającym kształcie korony.
  

  Świerk Colorado Glauka Globosa

• Wysokie i średnie odmiany z piramidalną lub stożkową koroną będą wyglądać atrakcyjniej jako roślina pojedyncza lub środek zespołu ogrodowego.
• Kompozycje świerków z kolorowymi igłami - niebieskimi, żółtymi, kremowymi lub różnymi odcieniami zieleni wyglądają elegancko.
  

  Świerk kanadyjski Daisy White

Z kilku roślin tej samej odmiany można posadzić żywopłot i ułożyć granicę z odmianami karłowatymi lub miniaturowymi.

Tradycyjnym zastosowaniem świerka w projektowaniu krajobrazu jest projektowanie skalniaków i zjeżdżalni alpejskich. Do tych celów najlepiej wybrać rośliny średniej wielkości lub karłowate, tworząc spektakularne kombinacje kilku okazów z pełzającą, wiszącą lub kulistą koroną. Świerk może być również używany jako roślina okrywowa, która zamaskuje nierówną rzeźbę terenu..

Najbardziej atrakcyjne są zespoły różnych gatunków drzew iglastych: świerk, tuja, sosna, cis, jałowiec. Tworząc takie kompozycje dekoracyjne, najwyższe rośliny umieszczamy na środku lub w tle, a na obrzeżach sadzimy rośliny nisko rosnące i pełzające..

Puszysty świerk posadzony w pobliżu altany lub w strefie rekreacyjnej stanie się centrum uwagi podczas świąt noworocznych. Drzewko udekorowane girlandami i zabawkami umili świętowanie Nowego Roku i nada świętom wyjątkową, bajeczną atmosferę.

Technologia sadzenia sadzonek w otwartym terenie

Najlepszą porą na posadzenie młodej choinki jest wiosna lub jesień, gdy ziemia nie jest jeszcze ogarnięta mrozem. Chociaż każda odmiana ma swoje własne preferencje. Na przykład świerk kłujący najlepiej sadzić wiosną. Niezależnie od tego, czy sadzonka została zakupiona w szkółce, czy wykopana w lesie, zasady sadzenia są takie same:

• Wykop otwór do sadzenia o głębokości co najmniej 50-70 cm, górna średnica musi wynosić co najmniej 60 cm, dolna (na dole otworu) - co najmniej 30 cm.
• Na dnie otworu umieścić warstwę drenażową o wysokości 15-20 cm Użyć mieszaniny tłucznia i piasku, żwiru, pokruszonej czerwonej cegły jako materiału sypkiego.
• Wymieszaj wykopaną glebę z torfem, piaskiem rzecznym i próchnicą w równych proporcjach. Do mieszaniny dodać 100-150 g nitroammofoski i dokładnie wymieszać.
• Wypełnij otwór do połowy pożywną ziemią i dobrze podlej wodę.
• Umieść sadzonkę na środku dołu do sadzenia, wypełnij puste przestrzenie mieszanką ziemi i lekko ubij. W takim przypadku nie pogłębiaj szyjki korzeniowej, ale pozostaw ją na tym samym poziomie.
• Podlewaj drzewo obficie i przykryj ziemię wokół niego torfem, ściółką sosnową lub wiórami drzewnymi. Warstwa ściółki o grubości 5-7 cm zatrzyma wilgoć w glebie i ogrzeje korzenie.

Posadzony świerk należy codziennie podlewać, aby pomóc mu zakorzenić się w nowym miejscu. Jednak oprócz podlewania dbanie o zielone piękno obejmuje kilka punktów..

Opieka

Opieka nad świerkiem nie jest trudna, ale trzeba uzbroić się w cierpliwość i codziennie poświęcać część wolnego czasu swojemu „pupilowi”.

Podlewanie

W celu lepszego ukorzenienia młody świerk po raz pierwszy po posadzeniu można podlać roztworami stymulantów wzrostu i korzeni - Epin lub Heteroauxin. Warto spryskać igły odżywką Ferovit, która zawiera żelazo i azot w postaci łatwo przyswajalnej dla roślin..

Świerk należy codziennie podlewać ciepłą wodą, wlewając w dawce dziennej (10-12 litrów na każdy) małymi porcjami. W upalne dni trzeba będzie zwiększyć ilość wilgoci i dodawać ją dwa razy dziennie - rano i wieczorem przed zachodem słońca. Po podlaniu poluzowanie koła tułowia nie zaszkodzi.

Regularne spryskiwanie korony świerkowej przyspieszy ukorzenienie sadzonki w nowym miejscu, zmyje kurz z gałęzi i uatrakcyjni roślinę.

Top dressing

Jeśli podczas sadzenia przestrzegano wszystkich zaleceń i położono wystarczającą ilość składników odżywczych, nie musisz karmić drzewa w pierwszym roku. W przyszłości wskazane jest wprowadzanie każdej wiosny przez 5-7 lat złożonej kompozycji mineralnej, która zapewni roślinie odpowiednie odżywienie. Lepiej jest przyjmować specjalne nawozy do drzew iglastych, ale w przypadku ich braku odpowiednie są nawozy uniwersalne, na przykład wagon Kemira.

Nie można stosować związków o dużej zawartości azotu i świeżego obornika, a także przekraczać dawkę wskazaną przez producenta. Jeśli zlekceważysz te zalecenia, boczne gałęzie zaczną rosnąć i zdrewniały, a zadbane drzewo szybko zamieni się w nieatrakcyjny okaz.

Przycinanie

Przy pomocy przycinania można dostosować tempo wzrostu drzewa i kształt korony. Nie odcinaj korony ani nie skracaj znacznie bocznych gałęzi. Najlepszym sposobem jest prosta fryzura, podczas której roczny wzrost jest równomiernie skrócony. W takim przypadku dopuszczalne jest odcięcie 1/3 długości pędu i nie więcej niż 1/3 całkowitej zielonej masy. Za pomocą strzyżenia możesz uformować drzewo w stożek lub kulę, a także usunąć wysuszone, chore i połamane pędy.

Zaleca się przycinanie pod koniec lata, aby cięcia miały czas na zaostrzenie przed nadejściem chłodów. Do uformowania korony wygodnie jest użyć długiego, ostrego noża lub sekatora. W małych choinkach koronę można uformować poprzez uszczypnięcie, odłamanie ręką jasnozielonych „nóżek”. Jeśli zrobisz to w maju lub czerwcu, nie są wymagane żadne dodatkowe narzędzia..

Możesz jednak obejść się bez przycinania. Przed zakupem sadzonki należy zapytać, jaką wysokość ta lub inna roślina osiągnie w wieku dorosłym i wybrać najbardziej odpowiednią odmianę.

Na przykład świerk norweski Tompa i świerk kanadyjski Zuckerhut to zwarte, wolno rosnące okazy, których wysokość w dojrzałości wynosi 1 m. Przez wiele lat zachowują swój wdzięczny kształt bez żadnego ścinania. Ten sam poziom osiąga kłujący świerk Glauka Globosa, którego niebieskie igły z pewnością staną się ozdobą działki ogrodowej. Nie mniej atrakcyjny jest świerk kanadyjski Conica, który osiąga wysokość zaledwie do 1,5 m, a dzięki zgrabnemu stożkowatemu kształtowi efektownie prezentuje się w nasadzeniach grupowych, ogrodach skalnych, pojemnikach, a nawet na dachach domów..

Zimowanie

Dorosły świerk dobrze znosi mroźne zimy, ale młode sadzonki odmian ozdobnych mogą cierpieć z powodu mrozów. W pierwszych latach po posadzeniu będą potrzebować schronienia na zimę. Pnie należy ściółkować grubą warstwą torfu, a koronę owinąć papierem kraft lub włókniną.

Choroby i szkodniki

W procesie uprawy świerka ogrodnicy mają do czynienia z różnymi szkodnikami, które atakują iglaste piękno.

Nie mniej niebezpieczne są choroby zakaźne wywołane błędami podczas lądowania, niewłaściwą pielęgnacją lub niekorzystnymi warunkami klimatycznymi..

Te choroby są trudne do wyleczenia. Na początkowym etapie infekcji konieczne jest usunięcie i spalenie chorych gałęzi i igieł oraz potraktowanie samego drzewa i gleby pod nim fungicydem: Alirin-B, Gamair, Fitosporin-M. W zaniedbanym przypadku będziesz musiał wykorzenić i zniszczyć świerk, aby infekcja nie rozprzestrzeniła się na sąsiednie uprawy iglaste.

Łatwiej jest zapobiegać rozwojowi choroby: wczesną wiosną spryskać nasadzenia świerkowe preparatami zawierającymi miedź, terminowo usunąć wysuszone gałęzie, po przycięciu, pokroić kawałki lakierem ogrodowym.

Choinka w mieszkaniu

Niektórzy miłośnicy roślin domowych próbują wyhodować choinkę w domu. Zwykle takie eksperymenty kończą się niepowodzeniem, a są ku temu dwa główne powody:

• Podczas uprawy w mieszkaniu trudno jest stworzyć okres zimowego spoczynku z temperaturą powietrza nie wyższą niż +6 ... + 10 ° С. W rezultacie biorytmy zostają zakłócone, a zielone piękno zaczyna więdnąć.
• Do normalnego wzrostu drzewo potrzebuje przestrzeni, ponieważ z wiekiem zmienia się w duże i potężne drzewo. Dlatego prędzej czy później roślina będzie musiała zostać przeszczepiona na otwarty teren..

Ci, którzy zdecydują się na zazielenienie swojego domu i wyhodują choinkę, powinni zapewnić mu odpowiednią pielęgnację:

• Umieść w dobrze oświetlonym miejscu z jasnym, rozproszonym światłem.
• Chronić przed bezpośrednim działaniem słońca, szczególnie wczesną wiosną, kiedy delikatne igły mogą ulec poparzeniu.
• Często wietrzyć pomieszczenie, aby zapewnić świeże powietrze.
• Podlewaj regularnie i obficie od wczesnej wiosny do jesieni. Unikaj wysychania lub podlewania gleby w doniczce.
• Od późnej jesieni do wiosny podlewanie jest znacznie zmniejszone, zwiększając ich liczbę do 1 raz w ciągu 2-3 tygodni. Jeśli temperatura powietrza jest bliska zeru, woda nie więcej niż 1 raz w miesiącu.
• Spryskać okresowo drobnym sprayem, szczególnie w gorące letnie dni lub w sezonie grzewczym, kiedy powietrze w pomieszczeniu jest osuszane bateriami i działającymi grzejnikami.
• W okresie aktywnego wzrostu karmić złożonymi nawozami uniwersalnymi.

Zimą choinkę można trzymać na ocieplonym balkonie lub loggii. Część nadziemna nie boi się ujemnych temperatur, ale bryłę gleby z korzeniami należy chronić przed zamarzaniem.

Do sadzenia i przesadzania choinki zaleca się użycie specjalnej gleby do drzew iglastych, chociaż można samodzielnie wykonać mieszankę z równych części uniwersalnego podłoża sklepowego i ziemi przywiezionej z najbliższego lasu świerkowego. Drzewo trzeba przesadzać co 2 lata, wybierając dzień majowy korzystny zgodnie z kalendarzem księżycowym. Podczas przesadzania należy zachować integralność śpiączki glebowej i unikać narażania systemu korzeniowego, w przeciwnym razie choinka będzie bolała przez długi czas.

Reprodukcja

Do uprawy domowej jako materiału do sadzenia można użyć nasion lub sadzonek. Dzięki tej metodzie rozmnażania zajmie to znacznie więcej czasu, zanim bujne drzewo wyrośnie. Rozmnażanie nasion jest dość pracochłonne. Ale sadzenie cięcia nie spowoduje żadnych specjalnych problemów:

• W środku wiosny ze zdrowej choinki, która ma 4-10 lat, zerwij młode pędy boczne. Lepiej jest oderwać je rękami, aby na końcu pozostała tzw. Pięta - część starego drewna.
• Zerwane sadzonki o długości 6-10 cm umieść w szczelnej plastikowej torbie i posadź natychmiast po powrocie do domu.
• Usuń wszystkie igły z dna sadzonek i zanurz końce w roztworze stymulatora tworzenia korzeni na 2 godziny. Pomoże to przyspieszyć pojawienie się korzeni około dwa razy..
• Na dnie pojemnika ułożyć warstwę drenażową, następnie lekkie pożywne podłoże i piasek. Zwilżyć glebę.
• Posadź gałązki w pojemniku pod kątem 30 stopni na głębokość 1-2 cm.
• Umieść w szklarni i trzymaj w ciepłym, jasnym miejscu z temperaturą powietrza co najmniej +13 ° С.
• Chronić sadzonki przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, codziennie wietrzyć, podlewać po wyschnięciu gleby.

Po 1,5-3 miesiącach sadzonki utworzą system korzeniowy i można je sadzić w osobnych doniczkach, a w następnym roku sadzić na miejscu.