Rudbeckia: sadzenie i pielęgnacja, wyrastające z nasion

Roślina Rudbekia (łac. Rudbekia)

należy do rodzaju jednorocznych roślin zielnych, dwuletnich i bylin z rodziny Astrov, do których występuje około czterdziestu gatunków. W naturze kwiaty rudbekii występują głównie na preriach Ameryki Północnej, w kulturze uprawia się je głównie w Europie i Afryce. Pierwsi osadnicy w Ameryce Północnej nazywali Rudbekię „czarnooką Suzanne” z powodu ciemnego środka kwiatostanu, ale Europejczycy uważali, że „kapelusz przeciwsłoneczny” to lepsza nazwa dla rośliny. Naukowe imię Rudbekii nadał Karl Linneusz na cześć szwedzkich botaników, ojca i syna Rudbeków, z których najmłodszy był przyjacielem i nauczycielem Linneusza, a także pradziadkiem Alfreda Nobla, i zasłynął z tego, że w 1653 roku odkrył ludzki układ limfatyczny.

Kwiaty rudbekii - opis

Kwiat Rudbekii ma proste lub rozgałęzione, sztywno owłosione łodygi, osiągające wysokość od pół metra do 200 cm, chociaż niektóre dzikie gatunki dorastają do trzech metrów. Liście rudbekii są całe, pierzasto rozcięte lub pierzasto podzielone, owalne lub jajowate, o długości od pięciu do dwudziestu centymetrów, na długich ogonkach w dolnej części łodygi i siedzące w górnej części. Kwiatostany-koszyczki o średnicy do 15 cm składają się z marginalnych jałowych kwiatów języczkowych o różnych odcieniach żółtych i środkowych biseksualnych kwiatów rurkowych, pomalowanych na różne kolory - od żółtego do brązowego lub fioletowo-czarnego. Owoc Rudbekii to podłużny niełupek, czasem z małą koroną. Błyszczące, drobne, ciemnoszare nasiona Rudbekii zachowują żywotność przez 2-3 lata.

Uprawa Rudbekii z nasion

Siew Rudbekii

Wszystkie typy i odmiany Rudbekii, z wyjątkiem odmian frotte, rozmnażają się generatywnie, a przez podzielenie kłącza można rozmnażać tylko gatunki wieloletnie. Jeśli nie chcesz bawić się sadzonkami, możesz zasiać nasiona bezpośrednio do gleby. Robią to w połowie lub pod koniec czerwca: siej nasiona na przygotowanych zagonach w odległości około 15 cm od siebie i posyp je na wierzchu cienką warstwą ziemi, a następnie spryskaj rośliny dużą ilością wody. Jesienią na rabacie ogrodowym pojawią się małe rozety liści, które w przyszłym roku rozwiną się w bujne krzewy i zakwitną przed sadzeniem rudbeków wiosną. Rudbeckia w ogrodzie rozmnaża się również przez samosiew, a jeśli nie walczysz z tym zjawiskiem, ale po prostu rozrzedzasz sadzonki, które pojawiły się wiosną z ziemi, nie możesz uciekać się do rozmnażania nasion, polegając na mądrej naturze.

Sadzonka Rudbekia

Rozmnażanie przez sadzonki jednorocznej i wieloletniej rudbekii rozpoczyna się pod koniec marca lub na początku kwietnia, wysiewając nasiona w skrzynkach rozsadowych, posypując je na wierzchu cienką warstwą gleby i lekko spryskując wysiew wodą z rozpylacza. Pod folią iw temperaturze 20-22 ºC sadzonki pojawiają się w ciągu jednego do dwóch tygodni. Przez cały ten czas należy w razie potrzeby zwilżyć glebę w skrzynkach, usunąć kondensację z folii i przewietrzyć uprawy. Kiedy pojawiają się dwie pary liści, sadzonki są sadzone bardziej przestronnie, aby nie przeszkadzały sobie nawzajem we wzroście, a gdy już się uspokoją, zaczynają je utwardzać, wyprowadzając je na balkon lub taras na kilka godzin każdego dnia.

Sadzenie Rudbekii

Kiedy sadzić rudbekię w ziemi

Sadzenie Rudbekii na otwartym terenie odbywa się pod koniec maja, kiedy minęło zagrożenie nocnymi przymrozkami. Odłóż nasłoneczniony teren dla Rudbekii z żyzną, przepuszczalną, uprawną glebą. Do gleby gliniastej konieczne jest dodanie piasku do kopania, ale zaleca się wzbogacenie gleby kompostem przed sadzeniem rudbekii. Jeśli część stanowiska jest w półcieniu, nie jest przerażająca, rudbekia dobrze rośnie w miejscach lekko zacienionych.

Jak sadzić Rudbekię

W otwartym terenie rudbekię sadzi się w odległości 30-40 cm między okazami. Jeśli w twoim regionie nadeszło już lato, rudbekia szybko się zakorzeni, ale jeśli wiosna okaże się przedłużona, a noce są chłodne, rudbekia posadzona na klombie powinna być w nocy przykryta agrospanem, aż zostanie zaakceptowana - po tym niskie temperatury nie są straszne dla rośliny. W jednym miejscu wieloletnia Rudbekia rośnie od 3 do 5 lat, dlatego sensowne jest ściółkowanie terenu po posadzeniu ośmiocentymetrową warstwą kompostu.

Opieka nad Rudbekią

Jak dbać o rudbekię

Sadzenie i pielęgnacja rudbekii wieloletniej nie zawiera żadnych subtelności ani tajemnic - wszystko jest jak zwykle: podlewanie jest regularne, rano lub wieczorem, w sezonie gorącym - częste, po podlaniu - spulchnianie gleby na miejscu z jednoczesnym usuwaniem chwastów. Wysokie gatunki i odmiany Rudbekii należy przywiązywać do podpór. Rudbekię na początku sezonu karmi się roztworem składającym się z jednej łyżki stołowej nitrofoski, jednej łyżki stołowej siarczanu potasu i jednej łyżki Agricola-7 rozpuszczonych w dziesięciu litrach wody, biorąc pod uwagę zużycie 3 litrów roztworu na 1 m2 działki. Dwa tygodnie później ponownie nakłada się ten sam opatrunek górny. W miarę więdnięcia kwiatostanów usuwa się je częścią szypułki w kierunku górnego zdrowego liścia.

Przeszczep rudbekii

Jeśli Rudbekia rośnie w jednym miejscu dłużej niż pięć lat, daje obfity wzrost, który zatyka miejsce. W takim przypadku wymagany jest przeszczep rudbekii w nowe miejsce. Wykop krzak, podziel go i posadź kawałki na nowym podłożu, zachowując wymaganą odległość między krzakami. Rudbekię można podzielić i przesadzić, gdy nie weszła jeszcze w okres aktywnego wzrostu - wczesną wiosną lub po kwitnieniu.

Rozmnażanie Rudbekii

O rozmnażaniu Rudbekii przez nasiona mówiliśmy w rozdziale „Uprawa Rudbekii z nasion”, a sposób podziału krzewu opisano w poprzednim rozdziale. Nie ma innych sposobów na rozmnażanie Rudbekii.

Szkodniki i choroby Rudbekii

Spośród chorób rudbekia występuje niezwykle rzadko, ale nadal dotyka ją mączniak prawdziwy. Wygląda jak luźny biały kwiat na naziemnych częściach rośliny. Spryskanie rudbekii 1% roztworem siarki koloidalnej lub roztworem siarczanu miedzi w ilości 80 g na 10 litrów wody pomoże poradzić sobie z chorobą. Czasami zdarzają się przypadki ucisku rudbekii przez nicień liściowy, co wyraża się pojawieniem się brązowych plam na liściach, ich przerzedzeniem i śmiercią. W przypadku nicieni skuteczne jest stosowanie Bazamid, Nemagon i Nemaphos w sposób wskazany w instrukcji, chore i uszkodzone okazy należy usunąć z miejsca. Jeśli zaatakowano jednoroczną Rudbekię, spal wszystkie jej pozostałości roślinne jesienią i ostrożnie wykop ten obszar i rozlej go silnym roztworem nadmanganianu potasu.

Rudbekia i owady zjadające liście - larwy i gąsienice - są szkodliwe. Generalnie jednak Rudbekia to roślina rzadko podatna na choroby i szkodniki, a jeśli sadzenie i pielęgnacja Rudbekii odbywa się zgodnie z wymaganiami techniki rolniczej, jest mało prawdopodobne, że będziesz mieć problemy ze zdrowiem.

Rudbekia po kwitnieniu

Jak i kiedy zbierać nasiona rudbekii

Kwitnie i jesienią daje nasiona rudbekii. Poczekaj, aż nasiona wyschną na kwiatku, a następnie załóż rękawiczki i ostrożnie zbierz nasiona ze środka kwiatu, posyp je gazetą i wysusz w suchym, wentylowanym miejscu.

Rudbekia wieloletnia zimą

Rudbekia wieloletnia potrzebuje schronienia na zimę, ale najpierw należy odciąć resztki roślinne do samej powierzchni gleby, a następnie pokryć obszar grubą warstwą próchnicy (5-7 cm), świerkowymi gałęziami lub suchą trawą.

Rodzaje i odmiany Rudbekii

Wszystkie uprawiane gatunki i odmiany Rudbekii dzielą się na jednoroczne (są również dwuletnie) i wieloletnie. Najczęściej w kulturze gatunki jednoroczne obejmują:

Rudbeckia włochata (Rudbeckia hirta)

- Pochodzi z Ameryki Północnej, zwykle uprawiana jako roczna lub dwuletnia. Jego łodygi są proste lub rozgałęzione, sztywno owłosione, o wysokości około metra. Liście u podstawy są ogonkowe, całe, jajowate, liście łodyg naprzemiennie, szeroko lancetowate, siedzące, owłosione, z dużymi zębami. Na długich szypułkach - kwiatostany - koszyczki o średnicy do 10 cm.Kwiaty trzciny są żółte, rurkowate szaro-fioletowe, pojemniki wypukłe. W kulturze najczęściej stosuje się niewymiarowe odmiany Toto Rustic, Goldflamme - do 35 cm wysokości - Marmolada, Indian Summer - do 45 cm wysokości - Goldstrum - do 60 cm wysokości z prostymi kwiatostanami o średnicy około 10 cm.

Rudbeckia bicolor (Rudbeckia bicolor)

- wyprostowana, krzaczasta roślina o wysokości od 25 do 70 cm z owłosionymi łodygami i lancetowatymi liśćmi. Jasne kwiatostany o średnicy 6-8 cm są wyposażone w dwa rzędy trzcinowych żółtych lub pomarańczowych kwiatów, czasami z fioletowo-czarną podstawą. Kwiaty rurkowe, umieszczone na cylindrycznym pojemniku o wysokości do 2 cm, są koloru prawie czarnego. Kwitnienie Rudbekii bicolor rozpoczyna się w połowie czerwca i kończy przed przymrozkami. Najbardziej znaną odmianą jest Herbstwald - rudbekia do pół metra wysokości z kwiatostanami do 7 cm średnicy z czerwono-brązowymi kwiatami trzciny i czarną rurką.

Rudbeckia chwytająca (Rudbeckia amplexicaulis)

dorasta do 80 cm wys. Liście przeciwległe, siedzące, nagie, owalne lub wydłużone, z ostrym wierzchołkiem i drobno ząbkowane na krawędzi. Kwiaty trzciny są jasnożółte, rurkowate, umieszczone na pojemniku wznoszącym się do 3 cm, ciemnobrązowe.

Rudbeckia triloba (Rudbeckia triloba)

- bujna, ale krótkotrwała roślina kwitnąca o wysokości 100-140 cm z trójpłatowymi dolnymi i owalnymi ciemnozielonymi liśćmi łodygi. Kwiatostany są małe, kwiaty języczkowate żółte, rurkowate ciemnobrązowe.

Rudbeckia genialny lub promienny Rudbeckia (Rudbeckia fulgida)

- bylina o wysokości około 60 cm o całych, wąskich liściach lancetowatych. Kwiatostany o średnicy do 9 cm składają się z pomarańczowych języczków i ciemnoczerwonych kwiatów rurkowych. Genialna odmiana variabis rudbeckia ma pomarańczowo-żółte kwiaty brzegowe i ciemnofioletowe kwiaty środkowe. Oprócz tej odmiany, odmiany Goldsturm i Goldstar są znane w kulturze ze złotymi kwiatami trzciny i wypukłym brązowym środkiem.

Rudbeckia spreparowana (Rudbeckia laciniata)

dorasta do dwóch metrów wysokości. Jego kłącze jest poziome, silnie rozgałęzione, dolne liście pierzasto oddzielone, liście łodygi są trójdzielne. Kwiatostany o średnicy do 10 cm składają się z 1-3 rzędów jasnożółtych kwiatów marginalnych i jasnożółtych kwiatów rurkowych. Spośród wielu odmian tego gatunku najczęstszą jest rudbekia Golden Ball - podwójna lub półpełna rudbekia z kwiatostanami do 10 cm średnicy, składająca się z jasnożółtych kwiatów brzeżnych i zielonkawych rurkowatych.

Rudbeckia zachodnia (Rudbeckia occidentalis)

To bardzo nietypowy gatunek, podobny do rumianku bez języka. Na przykład odmiana Black Beauty tego gatunku nie ma kwiatów trzciny, dlatego wygląda jak czarny stożek otoczony zielonymi przylistkami. Wysokość krzewu 120-150 cm.

Rudbeckia olbrzymia (Rudbeckia maxima)

- duży zakład, można rzec, architektoniczny. Liście są zielone z szarym nalotem woskowym, kwiaty języczkowate są jasnożółte, kwiaty rurkowate o ciemnych odcieniach, rosnące na silnie wystającym naczyniu w kształcie stożka. Roślina jest mrozoodporna, odporna na suszę. Kwiatostany na długich szypułkach dobrze rosną w cięciu.

Rudbeckia lustrous (Rudbeckia nitida)

- dwumetrowy krzew o błyszczących, podłużnych, lancetowatych liściach. Kwiatostany osiągają 12 cm średnicy. Kwiaty trzciny są żółte, rurkowate - zielone. Odmiany tego gatunku Herbston i Goldshire prezentują się efektownie w ogrodzie.

Rudbeckia piękna lub piękna (Rudbeckia speciosa)

wysokość tylko 50-60 cm Liście roślin tego gatunku są podłużne lub zaokrąglone, na krawędziach nierówne. Kwiatostany o średnicy do 10 cm składają się z pomarańczowo-żółtych kwiatów języczkowatych z trzema zębami na końcu kończyny i czarno-brązowych kwiatów rurkowych.

Hybryda Rudbeckia (Rudbeckia hybrida)

- połączona nazwa odmian rudbecky błyszcząca, owłosiona i rozcięta, z bardzo dużymi kwiatostanami do 19 cm średnicy, w których żółte lub żółto-brązowe kwiaty języczkowate osiągają długość 14 cm, a brązowe kwiaty rurkowe mają purpurowy odcień. Przykładem mogą być odmiany:

• Gloriosa Daisy - wzrost krzewu około 120 cm, uprawiany jest zarówno jako roślina jednoroczna jak i wieloletnia. Kwiatostany o średnicy do 16 cm, składające się z jednego do trzech rzędów barwnych lub monochromatycznych kwiatów o żółtych lub żółto-brązowych odcieniach i ciemnobrązowym cylindrycznym środku;
• Double Daisy - roślina tej samej wysokości o szorstkich, silnie rozgałęzionych łodygach, silnie owłosionych, całych, jajowatych liściach. Kwiatostany frotte, osiągające 17 cm średnicy, składają się z barwnych lub monochromatycznych języczków i brązowych kwiatów rurkowych.

Rudbeckia lub Echinacea

Wszyscy są świadomi leczniczych właściwości jeżówki, ale niewiele osób wie, że Echinacea purpurea w 1753 roku została przypisana przez Karla Linneusza do rodzaju Rudbekia. Rzeczywiście, Rudbekia i Echinacea pochodzą z północnoamerykańskich prerii południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych, obie rosną na otwartych przestrzeniach na żyznych, wilgotnych glebach. Jednak w 1794 roku niemiecki botanik Mönch wprowadził Echinacea purpurea (do tego czasu rudbeckia purpurea) do odrębnego rodzaju. Jaka jest różnica między tymi roślinami? Po pierwsze, kolor kwiatostanów: Echinacea ma kwiaty języczkowate nie w kolorze żółto-pomarańczowo-brązowym, jak u rudbekii, ale fioletowe lub karmazynowe. Ponadto u rudbekii zbiornik i wypustki są miękkie, podczas gdy u jeżówki są kłujące, twarde, ostro zakończone. Te cechy rośliny znajdują odzwierciedlenie w jej nazwie - „echitnos” w tłumaczeniu z greckiego oznacza „ciernisty”. Trzecią i główną różnicą między echinaceą a rudbekią jest obecność w niej właściwości leczniczych. Niestety, lecznicze właściwości rudbekii to niepotwierdzony mit..