Śliwkowy renklode - od 20 do 100 kg smacznych owoców z drzewa

Uprawa śliwki Renklode w domu nie jest trudna. Najważniejsze jest, aby wybrać materiał do sadzenia, nakarmić podłoże do sadzenia i zanurkować roślinę owocową. Kultura różni się od innych dobrą wydajnością, obfitymi owocami i szczególną odpornością na szkodniki. To z powodu tych cech ogrodnicy uprawiają go w swoich letnich domkach. Niezwykłe, piękne kwiatostany przyciągają wzrok. Z zastrzeżeniem wszystkich zasad dotyczących pielęgnacji, regularnego karmienia i pojenia, właściciel otrzyma zdrowy wzrost drzewa i obfite zbiory.

Charakterystyka drzewa owocowego

Śliwka Renclode to bardzo popularny gatunek uprawiany przez większość ogrodników i ogrodników. Można to łatwo wytłumaczyć przyjemnym smakiem, wyglądem i właściwościami uprawy. Kultura ma francuskie pochodzenie, co tłumaczy się jako królowa Claude. To imię zostało jej nadane na cześć swojej żony przez króla Franciszka 1, który wypróbował nową odmianę i nie pozostawił go obojętnym.

Później gatunek ten rozpowszechnił się w wielu krajach europejskich: w Grecji, Włoszech, Niemczech. Niektóre odmiany są uprawiane w Rosji. Oprócz dobrze znanych właściwości, każda odmiana śliwki Renclode ma swoje unikalne cechy..

Zieleń i kołchoz

Zielona to pierwsza wyhodowana odmiana, z której wyłoniło się wiele innych. Każda gleba nadaje się do uprawy, jedynym warunkiem jest brak wilgoci, która zwiększa prawdopodobieństwo choroby drzew i przyczynia się do pojawienia się zgnilizny. Działka jest wybrana przestronna i jasna, a do zapylania nadają się śliwki Victoria, Ekaterina, Rannyaya, węgierski włoski. Roślina bujna, korona spłaszczona, średnia wysokość to 6-8 metrów.

Z wiekiem na pniu pojawiają się liczne załamania. Po posadzeniu pierwszy plon zbiera się po 5 latach, po 7 latach osiąga 30 kg, a po 9 latach - 50 kg. W połowie sierpnia widoczne są dojrzałe owoce - na zewnątrz są żółtozielone z niebieskawym nalotem o wadze 20 gramów, o jasnym miąższu. Ze względu na dobrą mrozoodporność odmiana jest szeroko rozpowszechniona na południu Rosji, w Kazachstanie i na Ukrainie. Przed rozpoczęciem mrozu jest przykryty i wybielony. Może się rozmnażać na wszystkie sposoby właściwe dla śliwek.

Kołchoz pojawił się w XIX wieku w Rosji w wyniku zapylenia cierniem Renklode Green. Tak więc powstał nowy gatunek. Przez 50 lat nie miał nazwy. Drzewo jest krótkie, około 3 metry, korona cienka i spłaszczona. Charakterystyczną cechą jest to, że większość owoców dojrzewa na młodych gałęziach i tylko niewielka ich część przypada na zeszłoroczne, należy to wziąć pod uwagę przy przycinaniu.

Możesz zbierać w drugiej dekadzie sierpnia. W młodych roślinach kolekcja sięga 20 kg, a u dorosłych - do 40 kg.

Dojrzałe owoce nie mogą długo wisieć na drzewie. Śliwka jest koloru żółtego z szarawymi kropkami, słodko-kwaśna w smaku. Jest bogaty w witaminę C. W pobliżu sadzi się czerwoną Skorospelkę, węgierską Pulkowską lub Renklod Ternovy. Wysoka mrozoodporność pozwala roślinie tolerować spadek temperatury do -35 stopni. Głównym miejscem uprawy jest europejska część Rosji. Ma niską odporność na choroby, skłonność do homoz. Jeśli kultura zostanie uszkodzona, odzyskanie zajmie około dwóch lat.

Altana i radziecki

W Czechach w XIX wieku, podczas niezależnej mutacji Renklode Green, uzyskano tę odmianę, której drugie imię to Violet Large. Nie jest wybredny w wyborze gleby, ale obecność czarnej gleby zwiększa produktywność. Charakteryzuje się dobrą odpornością na suszę i mrozoodporność, co pozwala jej bezpiecznie przetrwać mrozy do -30 stopni. Drzewo ma około 6-7 metrów wysokości. Leśniowskiego-Crohna wraz z rozwojem kultury zmienia się z eliptycznego na kulisty.

Zbiór odbywa się w sierpniu. Gdzie jest cieplej - na początku miesiąca, a na północy pod koniec. Z młodego drzewa można uzyskać około 40 kg śliwek, a od osoby dorosłej do 90 kg. Owoce osiągają masę 50 gram, smaczne i miękkie, z delikatnym miąższem i płaskimi szwami, lekko spłaszczone, w kolorze jasnozielonym.

Odmiana jest dość odporna na grzyby i całkowicie chroniona przed mszycami śliwkowymi. Najpopularniejszym atakiem jest monilioza, która występuje w przypadku zwiększonej wilgoci..

Altana jest samozapłodna, ale dla lepszego owocowania sadzi się w pobliżu Mirabelle Nancy, Victoria, Home Hungarian. W jednym roku na cztery roślina odpoczywa i nie owocuje przez cały sezon. Głównym miejscem wzrostu jest Czarna Ziemia.

Gatunek radziecki powstał w latach 80-tych XX wieku w wyniku zapylenia krzyżowego śliwek Ulyanishchev i Renklode. Wysokość drzew wynosi około 3 metry. Korona jest przerzedzona i niechlujna. Liści jest niewiele, dzięki czemu owoc nabiera dużo światła i ciepła. Pierwsze owoce pojawiają się 4 lata po posadzeniu, po czym roślina owocuje regularnie i nieprzerwanie. Zimotrwała.

Okres zbiorów zaczyna się pod koniec sierpnia. Następnie w ciągu 4 lat usuwa się 15 kg śliwek rocznie, później ich ilość wzrasta do 40-60 kg. Każdy owoc waży około 40 gramów. Na zewnątrz są ciemne, ale wewnątrz żółte, smakują słodko z kwaskowatością, bez mdłości. Śliwki tej odmiany nadają się do różnych rodzajów konserw, z wyjątkiem kompotów, ponieważ tracą swój kształt. Dobrze tolerują niskie temperatury, zmienia się konsystencja, pojawia się kruchość, ale nie ma to odzwierciedlenia w smaku. Ze skłonnością do występowania czerwonych plam.

Beauvais i Early

Po samodzielnej mutacji sadzonek odmiany Renclode Zeleny Beauvais pojawił się w Belgii. Jego korona i wielkość są podobne do gatunku radzieckiego. Zbiór odbywa się wczesną jesienią. Dojrzałe owoce powinny wisieć na drzewie przez trzy tygodnie i mieć gęsty, srebrzysty nalot. Dorosła dziesięcioletnia roślina jest w stanie wyprodukować do 50 kg śliwek, a piętnastoletnia roślina jest w stanie wyprodukować około 100 kg. Odnosi się do samopłodności.

Smak jest słodki, przypominający winogrona z gałki muszkatołowej. Owoce są żółto-zielone z rumieńcem. Są okrągłe, z lekkim spłaszczeniem po bokach. Śliwki wydzielają przyjemny aromat. Roślina jest ciepłolubna, światłolubna i ma późny zbiór. Można go znaleźć na Północnym Kaukazie, Krymie i Kubaniu.

Często uprawiane na sprzedaż owoce są widoczne na półkach sklepów owocowych, a ich zaletą jest możliwość ich transportu. Okres przydatności do spożycia wynosi dwa tygodnie. Na zimę konieczne jest schronienie młodego wzrostu i wybielenie dorosłych, aby chronić i stworzyć warunki do wzrostu nowych pędów na wiosnę. Nasadzenia są odporne na ćmy, ale nie tolerują mokrej deszczowej pogody, w wyniku której gniją, zwłaszcza te, które nie są jeszcze dojrzałe.

Ojczyzną odmiany wczesnej jest Ukraina. Został wyhodowany w 1950 roku przez zapylenie śliwki Jeffersona przez Peach. Jak sama nazwa wskazuje, gatunek ten dojrzewa bardzo wcześnie: od końca lipca do sierpnia. Roślina jest zimotrwała, ciepłolubna, ale słabo reaguje na suszę. Korona o wysokości 6 metrów, średnio zagęszczona, kształtem przypomina kulę. Rośnie szybko. Owoce są duże, do 50 gramów u młodego drzewa, ale z wiekiem stają się mniejsze.

Mają zaokrąglony kształt z wyczuwalnym szwem i różnymi rozmiarami połówek. Mają słabą separację kości. Skórka pomarańczowa z białawym nalotem. Smak jest słodko-kwaśny, nieco przypominający miód, a aromat dobrze wyrażony. Głównym wrogiem jest ćma. W pobliżu są sadzone węgierski Donieck Rannyaya, Renklod Karbysheva. Na sprzedaż niedojrzałe owoce są usuwane i transportowane.

Tambovsky i Karbysheva

W wyniku skrzyżowania Renklode Zeleny i Skorospelka Krasnaya pojawiła się odmiana Tambovsky. Można go znaleźć w centralnej części Rosji. Pąki są odporne na mróz, ale pędy mało. Drzewo jest niskie, o powierzchni 3 metrów. Korona jest szeroka, rozłożysta.

Owoce o wadze 20 gramów, wydłużony kształt, purpurowy kolor skórki. Są kwaśne w smaku i dlatego są używane do produkcji wina. Zbiór odbywa się jesienią, w trzecim roku po posadzeniu. Z jednej uprawy można zebrać średnio 20 kg. Do zapylania potrzebne są inne odmiany śliwek.

Karbyshev został wyhodowany na Ukrainie. Drzewo rośnie szybko i dlatego wymaga wczesnego cięcia. Śliwki od 35 do 50 gramów. Waga zależy od wieku: im młodsza roślina, tym są większe. Owoce są gęste, jasnoczerwone z żółtym miąższem. W drugiej połowie sierpnia możesz zbierać plony. Odmiana jest mrozoodporna, nie toleruje temperatur poniżej -20 stopni. Kultura jest samozapłodna; Renklode Early, Green jest sadzona w pobliżu.

Bely i Michurinsky

Białe owoce mają 4-4,5 metra wysokości, białe owoce ważą 35-40 gramów z przezroczystym miąższem i soczystym smakiem. Pierwsze zbiory z trzyletniego drzewa gatunek daje pod koniec sierpnia. Przed zakupem jakiejkolwiek odmiany zaleca się zapoznanie się ze szczegółowym opisem i cechami odmiany..

W wyniku zapylenia śliwek Eurasia 21 i Renklod Altan pojawiła się odmiana Michurinsky. Drzewo jest małe, jego korona zadbana, owoce średniej wielkości z czerwonawym odcieniem. Zbiory rozpoczynają się we wrześniu i osiągają 20-25 kg. Samozapłodnienie.

Kuibyshevsky i prezydencki

Pierwsza odmiana powstała z połączenia miejscowej śliwki żółtej i Lenyi. Idealnie nadaje się do północnych regionów naszego kraju, ponieważ ma dobrą mrozoodporność. Wysokość wynosi 6 metrów, korona jest szeroka. Owoce mogą pojawić się na dwuletniej roślinie.

Waga jednej śliwki jest przeciętna, kształtem przypomina kulkę. Kolor skórki limonkowy, smak kwaskowaty, miąższ lekki i soczysty. Wielkość plonu waha się od 6 do 30 kg w zależności od wieku: im starszy, tym więcej. Dojrzałe owoce utrzymują się na drzewie do 7 dni. Samozapłodnienie.

Prezydencki uzyskany przez skrzyżowanie odmian Renklod Altana, Vengerka Azhanskaya i Velikaya Sinyaya. Wysokość dorosłego drzewa zwykle nie przekracza 4 metrów, korona wygląda jak odwrócony trójkąt. W połowie września owoce są gotowe do zbioru, są duże, do 60 gramów, eliptyczne.

W dotyku gęste, fioletowe, wewnątrz pomarańczowe, o kwaśnym smaku. Zbiory można uzyskać w czwartym roku. Początkowo jest to 12 kg, a następnie osiąga 45 kg. Drzewo jest podatne na wypływ dziąseł i moniliozę. Wśród zalet warto zwrócić uwagę na możliwość transportu i zachowanie właściwości podczas długotrwałego przechowywania..

Tenkovsky Renklode

Odmiana została uzyskana z połączenia śliwki Tatar Yellow, Jefferson, Reform i Local thorn. Drzewo ma 3 metry wysokości, ze zgrabną kulistą koroną. Śliwki są małe - po 15-20 gramów, zbliżone do okrągłego kształtu. Kolor jest purpurowy na zewnątrz i żółtawy wewnątrz. Miąższ jest ziarnisty, słodko-kwaśny. We wrześniu czteroletnia roślina wydaje owoce. Odmiana jest bardzo wrażliwa i narażona na wiele nieszczęść..

Wysokość drzewa wynosi 6 metrów, korona ma okrągły kształt. Kolor gałęzi u młodych zwierząt zmienia się od zielono-czerwonego do brązowego, a później zmienia kolor na szary. Liście są skierowane w dół. Łodyga owocu jest krótka. Ogonki ostatecznie zmieniają kolor z zielonego na czerwonawy.

W kształcie owoce drzewa są okrągłe, jak kula lub jajko. Kolor może być od żółtawego do czarnego. Na owocach jest nalot, jest dość cienki i nie warto go usuwać. Słodki, miękki, soczysty - tak można opisać owoc. Ich powierzchnia jest szorstka.

Roślina kwitnie pod koniec maja, w większości przypadków jest samozapłodna, co sugeruje konieczność sadzenia drzew zapylających lub sztucznego zapylania. Smak dojrzałych, dużych jagód można podziwiać przy suchej i ciepłej pogodzie. W przeciwnym razie może pojawić się kwaśność, a owoce będą małe..

Atuty to niesamowicie smaczne i atrakcyjne wizualnie owoce, dobra adaptowalność do warunków zewnętrznych, obfitość plonów i mrozoodporność. Owoce są pozbawione wartości odżywczych, czasami używane jako produkty odchudzające. Spośród niedociągnięć ogrodnicy wyróżniają bezpłodność, która zmusza ich do sadzenia dodatkowych roślin, a to wymaga wolnej przestrzeni.

Uprawa na zewnątrz

Aby drzewa dawały duże zbiory, nie były narażone na różne nieszczęścia i łatwo zniosły zimę, należy spełnić szereg warunków i wziąć pod uwagę wszystkie niuanse:

• Wybierz odmianę odpowiednią do specyficznych warunków regionu.
• Określ lokalizację. Powinien być lekki, najlepiej bez cieni i przeciągów, które mogą zmniejszyć plony i pogorszyć smak. Preferowana elewacja i obecność ogrodzenia lub innej konstrukcji w pobliżu.
• Przeanalizuj glebę. Za odpowiednią uważa się sypką z zawartością czarnej ziemi, nie zakwaszoną.
• Sadzonki zakupione jesienią są zakopywane w śniegu lub zbierane na zimno do wiosny. W połowie marca, zanim pąki zaczną puchnąć, sadzi się je na otwartym terenie..

Przed zerwaniem śliwki musisz wyhodować sadzonkę, którą można uzyskać na kilka sposobów:

• Z pomocą nasion. W tym celu wybiera się duże okazy, myje, moczy przez trzy dni, suszy i wkłada do szklanego słoika. Wilgotny piasek lub trociny miesza się z nimi i pozostawia w tym stanie w temperaturze powyżej 0 stopni przez sześć miesięcy. Są uprawiane w domu, a dojrzałe sadzonki sadzi się w ziemi.
• Pęd korzeniowy jest również sadzonką. Jesienią można go odłączyć od rośliny matecznej, a wiosną wykopać i przeszczepić. Należy przestrzegać kilku zasad: im młodsze drzewo, tym bliżej pnia jest wykopany korzeń, jego długość wynosi 15 cm, a szerokość 1,5 cm. Przechowywanie wykopanej jesienią sadzonki jest możliwe tylko w chłodzie. Sadzone sadzonki pokryte są polietylenem. Wśród młodych pędów pozostaje najsilniejszy, reszta jest cięta.
• W niektórych odmianach sadzonki mogą się zakorzenić. Muszą stworzyć warunki szklarniowe przed ukorzenieniem..

Przygotowanie do lądowania

Wcześniej jesienią wykopano otwór o wymiarach 60 na 60 cm i głębokości 80 cm do sadzenia. Usuniętą darń miesza się z gotową mieszanką składającą się z 20 kg humusu, 60 gramów superfosfatu, 40 gramów siarczku potasu i wlewa do dołu, a następnie przykrywa ziemią.

Możesz przeprowadzić tę procedurę wiosną na kilka tygodni przed sadzeniem, jednak w tym przypadku płodność spada. Dlatego wskazane jest dodanie dodatkowego złożonego nawozu.

Zbiór śliwek Renclode

Przed sadzeniem do dołu wkłada się dwa kołki, które będą stanowić podporę. Podczas zanurzania szyjka korzeniowa sadzonki umieszczana jest 5 cm nad ziemią, przykryta ziemią. Drzewo jest potrząsane, aby gleba była równomiernie rozłożona.

Nowa instalacja jest przymocowana do podpory bez naprężenia za pomocą liny. Następnie jest podlewany ciepłą, osiadłą wodą, a glebę przykrywa się trocinami, słomą i kompostem, aby zapewnić dodatkową ochronę.

Odległość między sadzonkami waha się od 3 do 5 metrów w zależności od odmiany. Jest to konieczne, aby dorosłe rośliny nie dotykały gałęzi. Jeśli tak się stanie, punkty kontaktu są owinięte szmatką. W przypadku zwiększonego zawilgocenia podłoża gleba podnosi się o 60-70 cm na wysokość tworząc w ten sposób niewielkie podwyższenie.

Odnoszącymi sukcesy sąsiadami będą chińska śliwka, śliwka i wiśnia hybrydowa, tarnina i inne. Jeśli w pobliżu nie można posadzić drzewa zapylającego, zorganizowane zostanie sztuczne zapylanie.

Przycinanie ogrodnicze

Rok po posadzeniu kwiaty na drzewie odrywają się. Środek ten pomaga zwiększyć plony w kolejnych latach. W przypadku gałęzi drzewa owocującego, aby zapobiec zerwaniu, wykonuje się rekwizyty. Po przycięciu korona staje się rzadka. Zabieg przeprowadza się wiosną lub latem. W pierwszym roku prawie wszystkie gałęzie są cięte, pozostawiając około 10 głównych z nachyleniem 45 stopni i tak, aby kształt drzewa był kulisty.

W następnym roku wszystkie nowe pędy są odcinane, pozostałe skracane do 25 cm długości. W drzewku trzyletnim zeszłoroczne pędy są równe 30 cm, nowe - 15 cm, w czwartym roku formuje się korona rośliny. Każdego następnego roku przeprowadza się tylko przycinanie sanitarne z usuwaniem uszkodzonych i wysuszonych gałęzi.

Zabieg wykonywany jest, gdy korona drzewa gęstnieje od młodych pędów. W tym przypadku osłabione są odcięte. Miejsce cięcia należy pokryć lakierem ogrodowym. Istnieje zasada, zgodnie z którą wokół każdej śliwki powinna być wolna przestrzeń dla lepszej wentylacji, dzięki czemu jajniki są przerzedzone i pozostają tylko te w dobrej lokalizacji..

Teren wokół drzewa jest odchwaszczany, podlewany i spulchniany. Teren ten nie może być zajęty przez inne rośliny, ponieważ pozbawią one śliwki składników odżywczych. Należy również usunąć wzrost podstawowy, można go pozostawić tylko do hodowli.

Top dressing i podlewanie śliwek

Trzy lata po posadzeniu roślina wymaga karmienia. Zawiera 250 g nawozów mineralnych, 50 g soli potasowej i 20 g saletry amonowej. Należy go wprowadzić w kwietniu, w połączeniu z obfitym podlewaniem, w przeciwnym razie straci swoje znaczenie, ponieważ woda sprzyja lepszemu przenikaniu składników odżywczych do korzeni.

Podczas kwitnienia roślina jest nawadniana rozcieńczonym mocznikiem. Proporcje są następujące: na 10 litrów wody 20 g nawozu. Po zakończeniu sezonu wegetacyjnego rozcieńcza się 60 g superfosfatu i 300 ml dziewanny. Na początku lata następuje leczenie 1% roztworem mocznika. Podczas dojrzewania rozcieńcza się 50 g mocznika i 80 g nitroammofoski.

Przed opuszczeniem śliwki do zimowania gleba jest nawożona mieszaniną 15 kg kompostu, obornika, 160 gramów superfosfatu i 60 gramów saletry amonowej. W 10 litrach wody rozcieńcza się 80 gramów superfosfatu i 55 gramów potasu siarkowego. Następnie podłoże wykopuje się, ściółkuje trocinami lub suchą trawą i pozostawia na zimę. W przypadku, gdy roślina wymaga dodatkowego karmienia, stosuje się złożony nawóz, który musi zawierać różne minerały..

Podlewanie odbywa się w otworach o głębokości 40 cm Woda do tych celów wymaga osiadłej wody o temperaturze pokojowej. W sezonie roślina jest nawadniana co najmniej 5 razy w komfortowych warunkach; przy suchej pogodzie ilość wilgoci wzrasta. Drzewo potrzebuje 40-80 litrów na raz, co zależy od jego wielkości.

Aby młoda roślina dobrze zimowała, przykrywa się ją sianem, turzycą i wiąże papierem. Wystarczy, aby osoba dorosła wybielała dolną część pnia i posypała ją próchnicą i trocinami na wysokość 10 cm.

Choroby i szkodniki - zapobieganie, oznaki i metody zwalczania

Każda odmiana ma pewną odporność na określone choroby i szkodniki. Ale nie ma pełnej gwarancji, dlatego ważne jest, aby znać ich znaki i metody walki..

Główne szkodniki śliwek:

• śliwka;
• ćma;
• mszyca.

Na drzewie zaatakowanym przez ćmę można zobaczyć dużą liczbę liści zaplątanych w pajęczyny, które wkrótce uschną i odpadną. Możesz poradzić sobie z przetwarzaniem chlorofosu w objętości 4 litrów. Obecność zgniłych i ciemnych liści wskazuje na porażkę rośliny przez ćmę. W tym przypadku koronę traktuje się w marcu 0,2% roztworem Metaphos i 0,3% Karbofosem. W okresie wegetacji spryskuje się je koncentratem iglastym, do przygotowania którego 25 miligramów rozcieńcza się w 6 litrach wody.

Atak mszyc nie pozostanie niezauważony: wzrost śliwy gwałtownie się zmniejszy, tworzenie się pąków zatrzyma się, a liście odpadną. Na początku marca, w temperaturach powyżej -5 stopni, dotkniętą roślinę spryskuje się preparatem na bazie oleju mineralnego, a przed kwitnieniem wierzchołki świeżych pędów spryskuje się wodą mydlaną 300 gramów mydła do prania na 20 litrów wody.

Wśród chorób duży udział mają monilioza i choroba dziąseł, w leczeniu których należy podjąć określone środki. Monilioza sprzyja gniciu owoców, więdnięciu kwiatostanów, tworzeniu się ciemnych plam na liściach i ich szybkiemu opadaniu. Owoce gniją, wysychają i trzymają się.

W celu leczenia dotknięte obszary są najpierw cięte i spalane, a następnie obszar wokół pnia wraz z drzewem jest traktowany 3% roztworem Horusa. Usuwanie dziąseł charakteryzuje się przerzedzeniem kory i obfitym wydzielaniem lepkiej bursztynowej cieczy. Te smugi należy usunąć, a pozostałą przestrzeń oczyścić i potraktować lakierem ogrodowym..

Ważną rolę odgrywa również profilaktyka. Aby roślina nie zachorowała i nie nabrała szkodników, należy podjąć następujące kroki:

• wykopać krąg pnia jesienią;
• usuń starą korę z głównych gałęzi;
• corocznie przeprowadzaj przycinanie sanitarne z niszczeniem chorych gałęzi;
• usuwać nadmierny wzrost w odpowiednim czasie;
• ostrożnie zadbaj o obszar wokół drzewa, usuń wszystkie niepotrzebne rzeczy;
• regularnie wykopuj i poluzuj glebę rozlewając ściółkę z suchych roślin;
• przestrzegać niezbędnych środków przed zimowaniem.

Ponadto prawidłowe umiejscowienie drzewa odgrywa ważną rolę w odporności na szkodniki i choroby. Jeśli zorganizujesz opiekę nad rośliną, wykonasz wszystkie zabiegi na czas, to z pewnością zachwyci Cię zdrowym, dobrym i obfitym plonem..