Nawozy do ziemniaków - podstawa do zwiększenia plonów

Aby zwiększyć plon ziemniaków, opracowano i naukowo uzasadniono wiele środków agrotechnicznych. Główne miejsce zajmuje (biorąc pod uwagę właściwości odżywcze tej kultury) stosowanie nawozów. Optymalnie dobrane sposoby żywienia upraw ziemniaka, dobrze rozwinięte techniki agrotechniczne pozwalają uzyskać wysokie plony w całej Rosji, niezależnie od warunków klimatycznych i struktury gleby.

Cechy żywienia i rozwoju ziemniaków

Ziemniaki są bardzo wrażliwe na glebę i jej stan fizyczny. Wynika to z cechy biologicznej - nierozwiniętego systemu korzeniowego, który wymaga nadmiaru tlenu w okresie intensywnego wzrostu roślin i tuberyzacji. Żyzne czarnozemy są idealne dla tej kultury, a pod względem tekstury - glina piaszczysta, lekka i średnioglinowa.

Ziemia musi być koniecznie luźna. W gęstym większość energii uzyskanej z fotosyntezy zostanie przeznaczona na przesuwanie gleby, a to nie wystarczy do rozwoju bulw - korzenie będą małe i poskręcane. Z tego powodu straty plonów mogą sięgać 50% lub więcej..

Wygodne warunki do uprawy tego warzywa nie wszędzie są dostępne, ale dzięki zastosowaniu nawozów i zastosowaniu efektywnych technik rolniczych wszędzie można osiągnąć wysokie plony..

Potrzeba pierwiastków śladowych

Wymagania pokarmowe na różnych etapach rozwoju ziemniaka różnią się zarówno składem, jak i ilością. Przede wszystkim potrzebuje ich w okresie intensywnego wzrostu wierzchołków i tworzenia bulw (jest to w większości Rosji - lipiec). Jeśli chodzi o główne pierwiastki - azot, fosfor i potas, ich zapotrzebowanie na sezon wegetacyjny jest również inne..

Azot (N) służy do intensywnego wzrostu roślin i wzmocnienia fotosyntezy. W przypadku większego odsetka pozostałych elementów jest potrzebny na początkowym etapie rozwoju. Ponadto ilość ta powinna się zmniejszać, ponieważ jej nadmiar i brak innych w drugim okresie prowadzi do intensywnego wzrostu wierzchołków i opóźnienia rozwoju bulw. A same ziemniaki stają się słabej jakości - ciemnieją podczas obierania i gotowania.

Fosfor (P) aktywuje system korzeniowy, sprzyja wczesnej tuberyzacji, skraca okres dojrzewania, poprawia smak produktu i jego utrzymanie. Jest potrzebny przez cały sezon wegetacyjny..

Potas (K) to najbardziej niezastąpiony składnik pokarmu ziemniaka. Przyspiesza fotosyntezę energii, służy jako przewodnik dla rozpuszczalnych cukrów z liści do korzeni i bulw, wspomaga ich wzrost i dojrzewanie, zwiększa wytrzymałość skórki, eliminuje ciemnienie miazgi. Jego zapotrzebowanie gwałtownie wzrasta w okresie wzrostu owoców - 2 razy w stosunku do azotu, 5 razy - w fosfor. W okresie wegetacji jedna roślina „zjada” 100 g - K, 20 g - P i 50 g - N.

Brak innego składnika - magnezu (Mg) - jest bardzo zauważalny przy uprawie ziemniaków. Wchodzi w skład chlorofilu i uczestniczy w fotosyntezie, jej brak wpływa na syntezę sacharozy i jej odpływ do korzeni, a to obniża plon. Zużycie pozostałych pierwiastków śladowych jest nieznaczne i ograniczone przez ich obecność w zwykłej glebie. Niemniej jednak powyższe należy stosować z nawozami..

Zapłodnienie

Konieczność nawożenia ziemniaków wynika z faktu, że w okresie kwitnienia roślina ta wysysa z gleby główne składniki pokarmowe i bez ich uzupełnienia nie można marzyć o dobrych zbiorach w tym obszarze w przyszłym roku. Ponadto należy je wprowadzać nie jednorazowo, ale wielokrotnie w ciągu całego sezonu wegetacyjnego..

W zależności od struktury gleby i odmiany ziemniaków, główne karmienie grządek odbywa się jesienią lub wiosną. Ponadto podczas wzrostu roślin przeprowadza się dokarmianie korzeni i liści..

Przygotowanie terenu jesienią

Opatrunek jesienny przeprowadza się na obszarach o ciężkich glebach, tylko w przypadku ziemniaków odmian średnio i późno dojrzewających. Materia organiczna jest wprowadzana, w tym świeży obornik, który zimą ma czas na przegrzanie, pod głębokim zimowym wykopem. Ponieważ zawiera dużą ilość azotu, dodatkowo dodaje się nawozy mineralne. Powinny mieć długie okresy jonizacji i przejścia do stanu przyswajalnego przez rośliny. To pozwala im żerować przez cały sezon wegetacyjny..

Stawki nawozów na 1 metr kwadratowy kształtują się następująco:

• 2 wiadra próchnicy lub świeżego obornika;
• 30 g superfosfatu;
• 15 g siarczanu potasu.

Ponieważ po zimie część składników odżywczych zostanie wypłukana (zwłaszcza azot, który jest niezbędny na wczesnym etapie rozwoju), eksperci zalecają sadzenie na miejscu obornika zielonego (gorczycy białej, owsa, koniczyny itp.) Bezpośrednio po zbiorach, który na wiosnę zgromadzi wszystkie łodygi pierwiastków śladowych, w tym N., pozostaje tylko zmieszać je z ziemią podczas kopania i zasadzić materiał sadzeniowy, dodając fosfor i nawozy potasowe podczas sadzenia.

Wiosenne karmienie

Wiosną główną część nawozu do ziemniaków stosuje się na glebach lekkich i pod odmianami wczesnego dojrzewania. Najczęściej ten opatrunek wierzchni jest umieszczany bezpośrednio w dołkach podczas sadzenia, co pozwala zaoszczędzić znaczną część pieniędzy. Aby nie spalić roślin, należy wykluczyć świeży obornik.

Opcje aplikacji składników odżywczych na 1 m2 m działki przedstawiają się następująco:

• 1 wiadro próchnicy + 1 szklanka popiołu + 3 łyżki. l. nitrophoski;
• 20 g azotanu amonu + 20 g siarczanu potasu - rozsypane przed wykopaniem zielonego nawozu;
• 1 wiadro humusu + 20 g azotanu amonu + 20 g siarczanu potasu + 30 g superfosfatu + 450 g mąki dolomitowej.

W przypadku braku materii organicznej na sto metrów kwadratowych stosuje się uniwersalne nawozy mineralne - 5 kg nitrofosforanu lub 3 kg nitroammofoski.

W przypadku wczesnych odmian ziemniaka, ze względu na krótki okres wegetacji, stosuje się tylko dressingi instant, w podwójnej wielkości. Materia organiczna jest nieskuteczna ze względu na długi okres transformacji w stan dostępny.

Aby aplikować bezpośrednio na studnię, użyj opcji:

• półlitrowy słoik humusu + garść popiołu;
• 1 łyżka. l. nitrofosforan + 0,5 szklanki mączki kostnej;
• uniwersalny kompleks Kemira - zgodnie z instrukcją.

Jak prawidłowo nawozić ziemniaki podczas sadzenia:

Główne nawozy są niewystarczające ze względu na to, że znaczna ich część jest rozproszona przed dotarciem do roślin. Dlatego, aby uzyskać wysoki plon, przez cały sezon wegetacyjny ważny jest dodatkowy opatrunek pogłówny pod korzeniem lub na liście..

Pasza dla korzeni

Opatrunek wierzchni przeprowadza się przed hartowaniem ziemniaków, po spulchnieniu gleby. Po posadzeniu konieczne jest obfite podlewanie - przyspieszy to wchłanianie składników pokarmowych przez rośliny.

Opracowano wiele rozwiązań takich opatrunków:

• Ptasie odchody w ilości 1 kg na 10 litrów wody, nawy są rozsypywane.
• Mocznik - 1 łyżka. l. 10 litrów wody - podlewamy u nasady 0,5 litra na krzak.
• Dziewanna - nalegaj 1 litr świeżego obornika w wiadrze z wodą przed fermentacją i przetwarzaj nawy.
• Napar ziołowy. Jest przygotowywany z chwastów przez fermentację w beczce z wodą. Gotowy ekstrakt rozcieńcza się do jasnego herbacianego koloru, a uzyskanym roztworem podlewa korzenie. Ponieważ zawiera dużo azotu, ten opatrunek wierzchni przeprowadza się w czerwcu, kiedy roślina najbardziej potrzebuje tego pierwiastka..
• Saletra amonowa - w ilości 20 g na 10 l.
• Mieszanka nawozów azotowych, fosforowych i potasowych, zbierana w proporcji 1: 1: 2.

Roztwory drożdżowe

W żywieniu korzeni szczególne miejsce zajmują roztwory z użyciem drożdży. Stosowanie ich jednoskładnikowych jest niepraktyczne - zawierają wiele pierwiastków śladowych, ale w małych dawkach niewystarczających do odżywiania roślin. Ich wartość polega na tym, że zawarte w nich grzyby przyspieszają mineralizację już wprowadzonej do gleby materii organicznej, wspomagają rozwój systemu korzeniowego ziemniaka, wzmacniają układ odpornościowy, chronią przed chorobami grzybiczymi. Dlatego w połączeniu z innymi nawozami tworzą silny efekt synergiczny..

Skład paszy drożdżowej o objętości 200 litrów jest następujący:

• 1 kg prasowanych drożdży;
• 1 wiadro zgniłego obornika;
• 5 wiader pokrzywy;
• 10 tabletek kwasu askorbinowego.

Całość zalać wodą i pozostawić na 10 dni w cieple. Pod koniec fermentacji rozcieńczyć płyn 2 razy i wylać powstały roztwór na ziemniaki - z szybkością 1 litra na krzak.

Jeśli do łóżek wprowadzona zostanie wystarczająca ilość materii organicznej, do karmienia wystarczy „zacier” drożdżowy. Przygotowuje się go prosto - 100 g prasowanych drożdży, 100 g cukru lub starego dżemu rozpuszczamy w 3 litrach wody. Następnie mieszaninę podaje się przez tydzień w ciepłym miejscu. Szklankę produktu fermentacji rozcieńcza się w wiadrze z wodą i tym roztworem przeprowadza się podlewanie - litr na jedną roślinę.

Stosowanie drożdży w połączeniu z nawozami organicznymi i popiołem zawierającym wapń i potas, potrzebne do przetwarzania materii organicznej, znacznie zwiększa żyzność gleby. Rośliny stają się bardziej odporne na wiele chorób i zmiany temperatury.

Przetwarzanie dolistne

Najlepszym sposobem dostarczania składników odżywczych do uprawy jest ich liście. Nawóz dolistny pozwala na szybsze przedostawanie się pokarmu do rośliny, szybciej aktywuje w niej procesy metaboliczne, przyspiesza wzrost i rozwój systemu korzeniowego, co poprawia jakość i ilość plonu. Aby wykluczyć oparzenia słoneczne, przeprowadza się je wieczorem..

Jest przygotowywany w postaci roztworów opartych na następujących lekach:

• 100 g karbamidu wraz ze 150 g monofosforanu potasu i 5 g kwasu borowego rozpuszcza się w 5 litrach wody. Z powstałym roztworem, rozcieńczonym 2 razy, pierwszy zabieg wykonuje się 2 tygodnie po pełnym wykiełkowaniu na miejscu. Kolejny - w odstępie pół miesiąca i przed kwitnieniem - przeprowadzany za pomocą skoncentrowanej mieszanki.
• 10 g superfosfatu i 10 litrów wody. Fosfor wprowadzany przez liście po zakończeniu kwitnienia, na miesiąc przed zbiorem roślin okopowych, gwałtownie zwiększa ich plon i skrobię.
• 7, 2 g humatu rozcieńcza się w 10 litrach wody. Nawóz ten można rozpylać przez cały sezon wegetacyjny w odstępach 2-tygodniowych, począwszy od pojawienia się na roślinach 4 liści..
• Pokrzywa, której wierzchołki są zaparzane w pojemniku z wodą w ciepłym miejscu, aż do całkowitej fermentacji. Aby przyspieszyć ten proces i wzmocnić mineralizację trawy, dodaje się tam suszone drożdże w ilości 10 g na 10 l. Gotowy napar jest filtrowany, rozcieńczany 2 razy i traktowany grządkami ziemniaczanymi. Nie tylko dostarcza roślinom ważnych pierwiastków śladowych (azot, wapń, żelazo), ale także chroni przed chorobotwórczymi bakteriami.

Przy wykonywaniu opatrunków ważne jest przestrzeganie terminowości wprowadzania składników niezbędnych dla zakładu w danym momencie..

Środki zapobiegawcze mające na celu zwiększenie i zachowanie zbiorów

Wielu negatywnym zjawiskom łatwiej jest zapobiec niż sobie z nimi radzić. Dlatego środki agrotechniczne mające na celu zwiększenie plonu i jego jakości są przeprowadzane z wyprzedzeniem..

Jednym z nich jest płodozmian. Nie możesz co roku sadzić żadnych roślin, zwłaszcza ziemniaków, na tym samym obszarze. Dobrze nadaje się na rabaty po grochu, fasoli, kukurydzy, które są w stanie gromadzić azot w korzeniach..

Jeśli nie ma możliwości wymiany, to działkę można podzielić na dwie części: na jednej zasiać ziemniaki, na drugiej zielony nawóz, aw następnym roku zamienić je.

Konieczne jest staranne przygotowanie materiału siewnego, pozbycie się zgnilizny. Kiełkowanie w świetle pomaga zwalczać chorobotwórcze grzyby.

Aby zwiększyć plony, bardzo ważne jest stworzenie optymalnych warunków temperaturowych dla tuberyzacji. Ułatwia to ściółkowanie grządek grubą warstwą słomy lub siana po spulchnieniu krzewów. Pozwala to na długo utrzymać luźną glebę i zabezpieczyć ją przed przegrzaniem, co stwarza idealne warunki do wzrostu bulw. Ponadto ściółka jest dobrą pożywką dla biedronek, które zjadają larwy stonki ziemniaczanej..

Przed zbiorem ziemniaków chore krzewy należy spalić, a wierzchołki zdrowych odciąć - wykluczy to przenikanie zarodników grzybów do bulw i uratuje plony.

Ochrona przed chorobami

Ziemniaki mają wielu wrogów i chorób. Dlatego potrzebuje ochrony przez cały sezon wegetacyjny..

Większość nawozów mineralnych działa podwójnie, a przy dokarmianiu dolistnym oprócz dokarmiania działają profilaktycznie przeciwko szkodnikom i chorobom grzybiczym. Kemira, nitrophoska, azofoska pomagają zwalczać nicienie.

Taki efekt daje również napar z pokrzywy przeznaczony do obróbki liści. Pomaga pozbyć się mszyc i phytophthora.

Słaby roztwór siarczanu miedzi niszczy wireworm i phytophthora.