Rozmnażanie paproci przy użyciu zarodników i innych metod

Paprocie zamieszkują naszą planetę od wielu milionów lat. Oczywiście współczesne rośliny różnią się nieco od swoich starożytnych przodków, ale należą do tej samej grupy paprociopodobnych. Są obdarzone mistycznymi mocami i mają piękne liście. Znane są zarówno gatunki dzikie, jak i żyjące w pomieszczeniach. Wielu ogrodników interesuje się kwestią hodowli paproci zarówno w środowisku naturalnym, jak iw domu..

Opis rośliny

Paproć to wysoka i nieporęczna roślina wieloletnia. Jego wysokość sięga 1 metra, a rozpiętość liści może wynosić około 6 metrów. Rośnie wszędzie, można go znaleźć w absolutnie wszystkich krajach, ze względu na jego zdolność adaptacji do warunków pogodowych. W Rosji roślina preferuje wilgotne lasy iglaste, ale można ją również zobaczyć w zwykłym ogrodzie..

Roślina ma potężny korzeń, ogromną czapę liściową i nie ma łodygi. Jego górne pędy trudno nazwać zwykłymi liśćmi, raczej wygląda jak małe gałęzie otoczone rzeźbionymi liśćmi. Roślina nie kwitnie, chociaż istnieje przekonanie, że dzieje się to raz w roku. W rzeczywistości po prostu nie może kwitnąć, ponieważ coś, z czym rozmnażają się paprocie, nie dojrzewa w pąkach. Spory - a mianowicie przez nich kultura się rozmnaża - dojrzewają w dolnej części liści (liści), co oznacza, że ​​roślina po prostu nie potrzebuje kwitnienia.

Ale nie tylko spory mogą pomóc w narodzinach nowego życia: istnieją inne sposoby rozmnażania paproci:

• podział;
• pędy;
• dodatkowe nerki.

Wszystkie trzy metody są wegetatywne i mają zastosowanie do wielu rodzajów roślin domowych. W warunkach naturalnych paproć rozmnaża się przez zarodniki.

Naturalna metoda hodowli

Naturalnym siedliskiem paproci jest obszar o dużej wilgotności i miękkim rozproszonym świetle. To woda jest głównym warunkiem pomyślnego rozwoju krzewu.. Rozmnażanie paproci przez zarodniki wygląda następująco:

• zbieranie materiałów;
• czekając na dojrzewanie;
• siew.

Wygląda na proste, ale w rzeczywistości wszystko jest nieco bardziej skomplikowane. Aby osiągnąć kiełkowanie upraw, wymagane są pewne warunki, których nieprzestrzeganie doprowadzi do śmierci zarodników:

• kiełkują tylko świeże nasiona;
• zarodniki rozpraszają się po powierzchni gleby, nie kiełkują w glebie;
• ziemia musi zawierać torf i węgiel drzewny;
• zawsze musi być mokra, a po wyschnięciu zarodniki giną;
• reżim temperaturowy powinien przekraczać 25 stopni Celsjusza;
• powietrze musi mieć też dużą wilgotność - min 60%.

Ta metoda może być stosowana w domu, przy czym konieczne jest stworzenie warunków szklarniowych i ponownie nie podnoś pokrywy pojemnika. Podlewanie odbywa się za pomocą opryskiwacza, aby nie wypłukać zarodników i nie uszkodzić młodych pędów.

Dodatkowe metody domowe

Metoda rozmnażania zarodników jest dość trudna dla niedoświadczonych hodowców, więc musisz poszukać innych opcji. Najłatwiej jest po prostu podzielić dojrzałą roślinę na kilka doniczek. W tym celu przygotowywana jest powierzchnia robocza i narzędzia. Stół jest przykryty, aby uniknąć zanieczyszczenia.. Będziesz także potrzebować:

• kilka pojemników do siedzenia;
• podkładowy;
• drenaż;
• woda;
• Węgiel aktywowany;
• nóż.

Roślinę usuwa się z doniczki, korzenie są uwalniane ze starej gleby. Jeśli paproć ma kształt krzewu rozety, jest po prostu podzielona na oddzielne jednostki. W przypadku wspólnego korzenia należy odciąć jego część małymi korzeniami i parą pąków na górze. Uszkodzony obszar wciera się węglem aktywnym. Następnie w doniczkach układa się drenaż, warstwa gleby ma około 5 cm i umieszcza się roślinę, a puste obszary przykrywa się ziemią i ubija. Ostatnim krokiem jest obfite podlewanie. Zwykle roślina dobrze się zakorzenia i nie jest kłopotliwa..

Innym sposobem jest rozmnażanie przez pędy. Po zimowaniu paproć może wypuścić strzały, które są zwieńczone miniaturowym bratem dużej rośliny, ale bez systemu korzeniowego. W celu ukorzenienia pojemnik z mokrym mchem umieszcza się pod pędem i dociska do powierzchni. Przy regularnym zwilżaniu bryły mchu roślina szybko wyrasta z korzeni. Po dostatecznym zakorzenieniu strzałę można odciąć.

Ostatnią opcją są pąki lęgowe, ale pojawiają się one tylko w pojedynczych paprociach, na przykład takich jak mnogoryadnik lub kostinets. Tworzą rośliny potomne na liściach, które można ostrożnie oddzielić od głównego i umieścić w pojemniku do kiełkowania. Najlepiej ponownie użyć mchu zamiast ziemi, a naczynie będzie musiało zostać przykryte pokrywką i umieszczone w zacienionym, ciepłym miejscu. Niemowlęta dają pędy korzeniowe w ciągu 2-3 tygodni. Po około miesiącu można je już sadzić w doniczkach..

Pielęgnacja roślin dla dorosłych

Paproć ma bardzo wybredny charakter, w przeciwnym razie po prostu nie przetrwałaby ponad 400 milionów lat. A najbardziej wytrwałym jest struś pospolity, co jest bardzo powszechne na terytorium Federacji Rosyjskiej. Doskonale znosi surowe rosyjskie zimy i jest w stanie spokojnie rosnąć w domu w doniczce.

Najważniejszym warunkiem pomyślnego rozwoju jest regularne podlewanie, które zimą jest nieco ograniczone. Co najmniej raz w tygodniu spryskać liście wodą. Paprocie wymagają karmienia raz w roku, wiosną. Kultura może łatwo rosnąć w pewnej odległości od okna, ponieważ nie lubi jasnego światła słonecznego..

Roślinę przesadza się co 1-2 lata., jak tylko stanie się ciasny w doniczce. Można to zrozumieć podnosząc doniczkę (często korzenie zaczynają kiełkować w otworach drenażowych) lub przekłuwając glebę długim drewnianym patyczkiem o średnicy 5-7 mm: jeśli mocno przylega, to prawdopodobnie czas zmienić pojemnik.

Paproć to niezwykła roślina, która przyciąga hodowców kwiatów swoim niezwykłym ulistnieniem, bezpretensjonalną przyrodą i historią. Na świecie istnieje ponad 10 tysięcy gatunków paproci, wśród których nie będzie trudno znaleźć odpowiednią opcję.