Rodzaje nawozów potasowych: zastosowanie i właściwości
Nawozy potasowe to rodzaj nawozów mineralnych przeznaczonych do zaspokojenia zapotrzebowania roślin na potas. Zwykle występują w postaci soli rozpuszczalnych w wodzie, czasem z dodatkiem innych związków zawierających potas w postaciach umożliwiających roślinie jego spożycie..
Zadowolony
Wartość nawozów potasowych
O znaczeniu nawozów potasowych decyduje znaczenie potasu w mineralnym odżywianiu roślin. Wraz z fosforem i azotem ten pierwiastek chemiczny jest niezbędnym składnikiem życia organizmów roślinnych, a jeśli dwa pierwsze stanowią integralną część związków organicznych, to w soku komórkowym i cytoplazmie zawarty jest potas.
Potas stabilizuje metabolizm w komórkach roślinnych, normalizuje bilans wodny, co pozwala florze lepiej tolerować brak wilgoci, w pełni wykorzystując ilość znajdującą się w glebie. Jeśli roślina szybko wysycha i więdnie w okresie suchym, najprawdopodobniej wskazuje to na brak potasu w jej komórkach..
Potas aktywuje również działanie różnych enzymów, usprawnia proces fotosyntezy niezbędny do wzrostu masy zielonej, a także inne procesy metaboliczne w roślinach, w szczególności metabolizm azotu i węgla.
Tak więc karmienie roślin nawozami azotowymi pozbawionymi potasu prowadzi do powstawania nieprzetworzonego amoniaku w tkankach, w wyniku czego normalny proces życiowy zostaje zakłócony.
Podobna sytuacja występuje w przypadku węgla: brak potasu uniemożliwia przekształcenie cukrów prostych w polisacharydy. Z tego powodu potas jest niezbędnym pierwiastkiem do normalnego gromadzenia cukru w burakach cukrowych, skrobi w ziemniakach itp..
Ponadto duża ilość cukru w komórkach sprawia, że roślina jest bardziej odporna na ostre zimy. Substancje aromatyczne w roślinach powstają również przy bezpośrednim udziale potasu.
Potas jest również niezbędny do zmniejszenia podatności organizmów roślinnych na choroby, takie jak mączniak prawdziwy i rdza, a także różnorodne zgnilizny. Ponadto ten pierwiastek wzmacnia łodygi rośliny..
Wreszcie potas ma tendencję do spowalniania zbyt szybkiego wzrostu i przedwczesnego dojrzewania owoców roślin, co jest bardzo ważne, ponieważ takie owoce zawierają nadmiar kwasu fosforowego.
Potas pomaga więc roślinie lepiej wykorzystać dostępną wilgoć, przyspiesza procesy metaboliczne, poprawia rozwój systemu korzeniowego, poprawia jakość, kolor i aromat owoców, zwiększa ich trwałość, sprawia, że roślina jest bardziej odporna na mróz, suszę i różne choroby.
Ponadto wszystko to, co dostarcza roślinom potas, jest szczególnie potrzebne w okresie wegetacji, a także w fazie zawiązywania owoców..
Tak więc znaczenie nawozów potasowych polega na tym, że dostarczają roślinie pierwiastka absolutnie niezbędnego do jej żywotnej aktywności. Aby jednak działanie nawozów potasowych było naprawdę skuteczne, należy je stosować w połączeniu z nawozami fosforowymi i azotowymi, ponieważ tylko w tym przypadku zapewnione jest odpowiednio zbilansowane odżywienie uprawy..
Właściwości nawozów potasowych
Aby wzbogacić rośliny potasem, stosuje się sole potasu, które początkowo są zawarte w rudach kopalnych. Jednak rośliny mogą spożywać ten pierwiastek chemiczny tylko w roztworze wody, dlatego wszystkie liczne rodzaje nawozów potasowych mają zdolność dobrego rozpuszczania się w wodzie. Ta właściwość determinuje bardzo szybki początek reakcji po wprowadzeniu takich nawozów do gleby..
Nawozy potasowe zachowują się inaczej na różnych glebach, co spowodowane jest specyfiką ich właściwości chemicznych i należy je uwzględnić w technice rolniczej.
Na przykład chlorek potasu jest zalecany do stosowania tam, gdzie jest dużo opadów, a gleby są kwaśne. Na glebach suchych, a także w szklarniach, zaleca się stosowanie siarczanu potasu.
Na glebach o dużej zawartości gliny zaleca się jesienne nawożenie potasem.
Taka gleba nie przepuszcza dobrze nawozu, dlatego aby poprawić efekt, lepiej natychmiast zakopać ją bliżej korzeni..
Lżejsze gleby wymagają wiosennego nawożenia nawozami potasowymi. Serozemy potrzebują niewielkiej ilości potasu, ponieważ zawierają go w wystarczającej ilości.
Właściwy czas stosowania nawozów potasowych zależy nie tylko od składu gleby, ale także od rodzaju nawozu.
Tak więc opatrunki potasowe zawierające chlor należy stosować jesienią, ponieważ w tym czasie ziemia zawiera dużo wilgoci, a substancje tworzące nawozy szybciej wnikają do gleby. Chlor, który nie jest zbyt przydatny dla roślin, jest lepiej wypłukiwany z gleby w tym okresie sezonu, w przeciwieństwie do potasu, który jest w niej zatrzymywany..
Wprowadzenie nawozów chlorkowych wiosną może źle wpłynąć na rośliny negatywnie reagujące na ten pierwiastek, podczas gdy np.siarczan potasu jest nawozem, który można bezpiecznie stosować o każdej porze poza sezonem.
Mówiąc o właściwościach nawozów potasowych, nie można nie rozwodzić się nad takim momentem jak przedawkowanie. Wielu ogrodników, stosując nawozy potasowe, ignoruje zalecenia producenta, błędnie wierząc, że nigdy nie ma dużo przydatnej substancji.
W rzeczywistości potas jest niezbędny do normalnego funkcjonowania rośliny, ale jeśli jest go za dużo, korzyści zamieniają się w szkody..
Nadmiar potasu prowadzi do zachwiania równowagi żywieniowej, aw rezultacie do utraty odporności roślin: zaczyna boleć, wysychać, zrzucać liście i więdnąć. Nadmierna ilość potasu jest szczególnie niebezpieczna na tle braku azotu i fosforu..
Dlatego też dobór rodzaju, czasu stosowania i dawki nawozu potasowego w odniesieniu do danego rodzaju rośliny należy przeprowadzić ze szczególną starannością i ściśle według instrukcji przygotowania. Ponadto należy pamiętać, że należy karmić tylko zdrowe rośliny..
Do czego prowadzi niedobór potasu?
Brak potasu w komórkach roślinnych minimalizuje korzystne właściwości, jakie zapewnia ten pierwiastek. Proces fotosyntezy jest powolny, w związku z tym roślina nie rozwija dobrze zielonej masy. W rezultacie pogarsza się funkcja rozrodcza: pąki są słabo uformowane, powstaje niewiele owoców, ich rozmiary są znacznie mniejsze niż zwykle.
Sama roślina jest częściej atakowana przez szkodniki i choroby grzybowe, gorzej znosi suszę i bardziej zamarza zimą. Nasiona takich roślin słabo kiełkują i często chorują..
Brak potasu można ocenić na podstawie pewnych zewnętrznych znaków, ale stają się one wizualnie rozpoznawalne, gdy norma zawartości pierwiastka w komórkach zostanie zmniejszona co najmniej trzykrotnie. 
Uprawy wymagające potasu
Chociaż wszystkie rośliny potrzebują potasu, mają różne wymagania dotyczące tego pierwiastka.. Bardziej niż inni potrzebują potasu:
- z warzyw - kapusta (zwłaszcza kalafior), ogórki, rabarbar, marchew, ziemniaki, fasola, bakłażan, papryka, pomidory, dynia i inne melony;
- z upraw owoców i jagód - jabłoni, gruszy, śliwek, wiśni, malin, jeżyn, winogron, cytrusów;
- z kwiatów - lilie calla, hortensje, anturium, streptocarpus, brovallia, gerbera, spathiphyllum;
- ze zbóż - jęczmień, kasza gryczana, len.
Stosowanie nawozów potasowych do tego typu upraw ma swoje własne cechy..
Tak więc większość roślin warzywnych jest szkodliwa dla chloru, więc lepiej uzupełnić brak potasu za pomocą siarczan potasu, a także nawozy zawierające sód, jest to szczególnie ważne w przypadku roślin okopowych, ponieważ sód ma tendencję do przenoszenia węglowodanów z liści do korzeni.
Nawozy potasowe do pomidorów zaleca się stosować jednocześnie z siewem. Rośliny te potrzebują potasu nie tyle do wzrostu, ile do tworzenia owoców i poprawy jakości. To brak potasu wyjaśnia niedojrzałą zieloną część pomidora w pobliżu łodygi, czasami sięgającą połowy owocu lub rozprzestrzeniającą się na nierównych obszarach.
Ale przetwarzanie pomidorów świeżymi nawozami potasowymi może prowadzić do zwiększonego rozwoju zielonej masy krzewu, co negatywnie wpłynie na obfitość i jakość plonów. Ogólnie rzecz biorąc, dla prawidłowego wzrostu pomidory są bardziej odpowiednie na nadmiar fosforu niż potas..
Brak potasu w ogórkach prowadzi do deformacji owoców (stają się jak gruszki), rzęsy są napięte, liście zmieniają kolor na ciemniejszy. Możesz karmić tę kulturę siarczanem potasu lub popiołem drzewnym. Kalimagnesia do ogórków jest zalecana do dokarmiania korzeni w okresie kwitnienia (10 g na 10 l wody) w połączeniu z superfosfatem.
Winogrona musisz corocznie karmić nawozami potasowymi, najlepiej nadaje się do tego zwykły popiół. Można go nakładać na sucho lub po rozcieńczeniu wodą.
Rodzaje nawozów potasowych
Jak wspomniano powyżej, istnieje wiele odmian nawozów potasowych. Czas dowiedzieć się o nich więcej..
Z punktu widzenia składu chemicznego dodatki potasowe dzieli się na chlorki i siarczany, zgodnie z metodą wytwarzania - na surowe i zagęszczone.
Każdy z rodzajów nawozów ma swoje mocne i słabe strony, a także cechy zastosowania (uprawa, gleba, okres stosowania).
Chlorek potasu
Chlorek potasu - najpopularniejszy nawóz potasowy. To różowe kryształy zdolne do silnego wchłaniania wody i zbrylania się przy niewłaściwym przechowywaniu, co znacznie upośledza późniejszą rozpuszczalność.
Chlorek potasu zawiera pięć razy mniej chloru niż sylwinit, z którego wytwarzany jest lek.
A jednak należy rozumieć, że nawóz taki jak chlorek potasu składa się w około 40% z chloru, dlatego takiego nawozu nie należy stosować w uprawach chlorofobicznych. W szczególności dotyczy to grupy warzyw: pomidory, ogórki, ziemniaki, fasola, a także rośliny doniczkowe.
Jednak na przykład seler i szpinak przyjmują takie karmienie z wielką wdzięcznością..
Podobnie jak inne nawozy zawierające chlor, chlorek potasu jest stosowany jesienią, ponieważ w tym przypadku chlor jest szybko wypłukiwany (odparowywany) z gleby.
Główną wadą nawozu jest zdolność gromadzenia soli w glebie i zwiększania jej kwasowości..
Określone właściwości chlorku potasu determinują cechy jego zastosowania w rolnictwie: nawóz stosuje się na długo przed posadzeniem rośliny, w żadnym wypadku nie dopuszczając do przedawkowania. Gleby ciężkie wykluczają stosowanie tego typu nawozu potasowego.
Siarczan potasu (siarczan potasu)
Siarczan potasu - małe szare kryształy, łatwo rozpuszczalne w wodzie. W przeciwieństwie do chlorku potasu nie wchłaniają wilgoci i nie zbrylają się.
Siarczan potasu w swoim składzie oprócz samego potasu i siarki zawiera również magnez i wapń, co czyni go jeszcze korzystniejszym dla roślin.
Jeśli chodzi o siarkę, zapobiega gromadzeniu się azotanów w roślinach i przedłuża ich trwałość.. Dzięki temu siarczan potasu dobrze sprawdza się w nawożeniu warzyw..
Siarczan potasu jest nawozem bezchlorowym, dlatego jest szczególnie wygodny do uzupełniania braku potasu w uprawach negatywnie nastawionych do tego pierwiastka, a ponadto, może być używany w dowolnym czasie i na prawie każdej glebie.
Wyjątkiem są gleby kwaśne, dla których siarczan potasu jest przeciwwskazany w taki sam sposób jak chlorek potasu, ponieważ oba te dodatki przesycają ziemię kwasem.
Sól potasowa
Sól potasowa lub potasowa jest mieszaniną chlorku potasu z drobno zmielonym sylwinitem lub kainitem. Zawartość potasu w tym suplemencie wynosi 40%. Pod względem składu chloru sól potasowa plasuje się pomiędzy chlorkiem potasu a sylwinitem.
Oczywiste jest, że tak wysoka zawartość chloru sprawia, że sole potasu są jeszcze mniej odpowiednie do nawożenia roślin wrażliwych na ten szkodliwy pierwiastek niż chlorek potasu..
Podobnie jak inne opatrunki zawierające chlor, sole potasowe są wprowadzane jesienią, głęboko osadzając się w glebie. Wiosną nawóz ten można stosować tylko wtedy, gdy gleba jest przesycona wilgocią - pozwoli to wypłukać chlor, a potas utrwali się w ziemi. Tego nawozu nie można stosować latem..
Sód zawarty w soli potasowej jest dobrze akceptowany buraki cukrowe i rośliny okopowe z grupy paszowej, poza tym rośliny te nie są chlorofobowe. Uprawy owoców i jagód również dobrze reagują na odpowiednio dawkowane stosowanie soli potasowych.
Azotan potasu
Azotan potasu zawiera azot, dzięki czemu nawóz jest kompleksowym stymulatorem wzrostu i prawidłowego rozwoju roślin. Podobnie jak chlorek potasu, nawóz ten należy przechowywać w suchym miejscu, w przeciwnym razie stwardnieje i stanie się praktycznie bezużyteczny..
Zwykle stosuje się go wiosną, jednocześnie z sadzeniem, ale letni opatrunek na korzenie jest całkowicie dopuszczalny.
Skuteczność stosowania azotanu potasu zależy bezpośrednio od poziomu pH w glebie: gleby zasadowe słabo wchłaniają potas, natomiast gleby kwaśne nie absorbują azotu. W związku z tym nawóz należy stosować tylko na glebach obojętnych..
Węglan potasu (węglan potasu)
Węglan potasu, węglan potasu lub potaż - inny rodzaj bezchlorowego nawozu potasowego.
Jego główną wadą jest podwyższona higroskopijność, przy najmniejszej wilgotności substancja szybko się zbryla, zwilża i traci swoje właściwości. Ze względu na tę właściwość potaż jest rzadko używany jako nawóz..
Aby nieznacznie poprawić właściwości fizyczne substancji, czasami do jej składu dodaje się wapno, jednak w tym przypadku węglan potasu nabiera właściwości nie zawsze niezbędnej do zmiany składu gleby na zasadową. Mieszkańcy lata często mieszają potaż z torfem w równych proporcjach przed użyciem, co również nieco obniża higroskopijność nawozu.
Pod względem ilości zastosowania węglan potasu nie różni się od chlorku potasu.
Wśród zalet nawozu należy podkreślić możliwość stosowania go na glebach kwaśnych..
Kalimagnesia (siarczan potasowo-magnezowy)
Kalimagnesia również nie zawiera chloru i jest doskonały do nawożenia ziemniaków, pomidorów i innych warzyw. Oprócz tych właściwości preparat zawiera magnez, dzięki czemu polecany jest do stosowania na piaszczystych i piaszczysto-gliniastych terenach, szczególnie potrzebujących potasu i magnezu..
Zaletą nawozu jest również niska higroskopijność i dobra dyspersja..
Popiół drzewny
Uniwersalnym i ogólnie dostępnym źródłem potasu dla wszystkich rodzajów upraw jest Popiół drzewny. Może być również stosowany na wszystkich glebach, z pewnymi zastrzeżeniami..
Tak więc gleby zawierające węglany, a także gleby zasadowe, nie nadają się zbyt dobrze do nawożenia popiołem drzewnym. Ale doskonale uzupełni skład gleby ciężkiej i bielicowej, obniżając jej kwasowość dzięki wapniowi, który jest częścią popiołu drzewnego.
Popiół drzewny nie zawiera chloru. Można go używać zawsze i wszędzie.Jako dodatek popiół miesza się z glebą sadzonkową. Nasiona można namoczyć w roztworze popiołu. Popiół można wysypać do sucha pod rośliny lub rozcieńczyć wodą do nawadniania.
Należy szczególnie uważać na te rodzaje nawozów potasowych, które zawierają chlor, ponieważ wiele roślin bardzo słabo dostrzega jego obecność w glebie..
