Drzewo iglaste thuja: opis i rodzaje roślin

Roślinna tuja (tuja lub tuja) jest również nazywana „drzewem życia”. Należy do rzędu nagonasiennych iglaków z rodziny jałowców. Nie wiadomo na pewno, skąd został przywieziony na nasz kontynent. Uważa się, że po raz pierwszy został sprowadzony z Ameryki lub Azji Wschodniej. Ten rodzaj roślin łączy sześć gatunków. Tuja jest długą wątrobą: jej średni wiek może wynosić około 150 lat, są jednak drzewa i starsze.

Opis tui

Opis drzewa tui sprowadza się do opisu jego cech. Ta roślina to wiecznie zielone drzewo lub krzew. W środowisku naturalnym obwód pnia może wynosić około 6 metrów, a wysokość - 70 metrów. Jednak okazy rosnące na naszych szerokościach geograficznych ledwo osiągają wysokość 11 metrów. Młode drzewa mają miękkie, bladozielone igły, podczas gdy starsze drzewa mają ciemnozielone, przeciwległe i łuskowate igły. Te jednopienne rośliny mają owoce w postaci małych podłużnych lub owalnych szyszek z płaskimi nasionami..

Warto zauważyć, że nasiona zaczynają dojrzewać w pierwszym roku. Ponadto tuja jest bezpretensjonalna w pielęgnacji, odporna na zimno, a zachodnia tuja może wytrzymać silne mrozy..

Sadzenie drzewa i jego cechy

Pierwszym krokiem jest wybranie odpowiedniego obszaru dla wzrostu drzewa. Należy pamiętać, że roślina tui jest światłolubna, chociaż przez cały dzień przebywanie na słońcu jest dla niego przeciwwskazane: cierpi na odwodnienie i będzie mu trudniej zimować. Dlatego wybierając miejsce do sadzenia należy zwrócić uwagę na to, że jest dobrze oświetlone, jednak w upalne popołudnie słońce nie powinno bezlitośnie palić rośliny. Drewno też nie lubi przeciągów.

Gleba dla tej rośliny powinna być bogata w różne składniki odżywcze. Najbardziej odpowiednia jest gleba sodowa z torfem i piaskiem. Niemniej jednak jest w stanie przetrwać nawet na dość ubogiej glebie (piaszczysto-gliniaste, gliniaste i podmokłe).

Najlepiej sadzić tuję na otwartym terenie poza sezonem (jesienią lub wiosną). Nie zapominaj jednak, że drzewo posadzone jesienią może nie mieć czasu na wzmocnienie i nie zniesie dobrze zimy..

Wielkość dołu do sadzenia jest wprost proporcjonalna do wielkości kłączy sadzonek, które przesadza się razem z kawałkiem gleby. W związku z tym głębokość powinna być większa o 15-30 cm, a jej szerokość - 35-40 cm Przy sadzeniu kilku sadzonek obok siebie należy wziąć pod uwagę, jaki będą one wielkości w wieku dorosłym. Zatem odległość między nimi może wynosić od 100 cm do pół metra..

Jeśli wzdłuż alei zostanie posadzone drzewo tui, to odległość między sąsiednimi okazami musi wynosić co najmniej 350-400 cm. Dno wykopu pokryte jest ziemią zmieszaną z gnijącym obornikiem lub kompostem. Przed posadzeniem tui należy opuścić jej korzenie do wody i wyciągnąć stamtąd natychmiast po tym, jak pęcherzyki powietrza przestaną pojawiać się na powierzchni wody. Po tej procedurze drzewo jest opuszczane do otworu i mocowane ściśle na środku. Korzenie rośliny należy wyprostować, a także upewnić się, że jej kołnierz korzeniowy unosi się nad ziemią.

Do dołka należy również wlać dobrą mieszankę gleby, trzymając sadzonkę jedną ręką, a następnie ostrożnie ją zagęścić, uważając, aby nie uszkodzić podstawy pnia. Następnie każdą tuję należy wlać osobno 15-20 litrami wody. Gdy tylko ziemia zostanie wchłonięta przez ziemię i trochę usiądzie, jej powierzchnia pokryta jest warstwą ściółki składającej się z torfu, kory sosnowej, kompostu lub zrębków. Chochoł spowalnia parowanie wody z gleby i chroni korzenie drzew przed nadmiernym upałem i zimnem.

Warto zauważyć, że ściółka nie powinna spaść na dolne gałęzie i pień, w przeciwnym razie te miejsca zaczną gnić.

Pielęgnacja roślin

Aby zapewnić odpowiednią pielęgnację rośliny, konieczne jest terminowe przeprowadzanie prostych procedur. Pomoże to drzewu zakorzenić się i wzmocnić.. Te procedury obejmują:

• Podlewanie.
• Top dressing.
• Przycinanie.
• Przeszczep.

Nic dziwnego, że drzewo iglaste tui uwielbia wilgoć, a procedura zraszania będzie dla niego prawdziwym świętem. Po posadzeniu drzewa w pierwszych tygodniach nie można zapomnieć o podlewaniu rośliny. Musisz go podlewać co tydzień w ilości 1-5 wiader na drzewo (w zależności od jego wielkości).

W przypadku młodych sadzonek jest to po prostu konieczne, ponieważ korzenie zyskują wilgoć, a zanieczyszczenia są usuwane z igieł, dzięki czemu oddychanie rośliny znacznie się poprawia wraz z jej wyglądem. Co więcej, zaczyna rosnąć i szybciej się rozwijać. Ze względu na to, że system korzeniowy tui znajduje się blisko powierzchni ziemi, po każdym podlewaniu poluzowanie należy przeprowadzić na głębokość nie większą niż 8-10 cm.

Najlepiej karmić roślinę wiosną, ponieważ w tym okresie najbardziej jej potrzebuje. W tym celu najlepiej zastosować złożony nawóz mineralny, taki jak uniwersalny roztwór Kemira. Jego zużycie wynosi 50-60g na 1m². Jeśli podczas sadzenia jakiekolwiek nawozy zostały wprowadzone do gleby, karmienie należy przeprowadzić kilka lat po posadzeniu.

Tuja dobrze znosi przycinanie. Jeśli ta procedura jest wykonywana dość często, podczas silnego odcinania gałęzi, wówczas drzewo stanie się bardzo bujne, z gęstymi igłami. Cięcie najlepiej wykonywać wiosną przed otwarciem pąków. Jeśli tuja zostanie posadzona jako zielony żywopłot, w każdym przypadku będzie musiała być przycinana i regularnie. Nawet jeśli rośnie jako pojedyncza roślina, wymaga również przerzedzania i przycinania sanitarnego..

Jeśli rośliny zostaną posadzone w grupie, będą potrzebować przycinania formującego, w przeciwnym razie z czasem będą miały brzydki wygląd. Należy pamiętać, że koronę należy uformować, gdy drzewo osiągnie żądaną wysokość..

Istnieją również typy, które wymagają częstego przycinania formującego. Jednak aby zapobiec osłabieniu drzewa, nie należy wycinać więcej niż jednej trzeciej łodygi podczas jednej procedury. Pierwsze przycinanie przeprowadza się, gdy drzewo osiąga 2-3 lata. W tym celu stosuje się bardzo ostry sekator, aby nie żuć łodyg rośliny..

Czasami zdarza się, że dorosłe drzewo potrzebuje przeszczepu. To prosta procedura, ale aby ją przeprowadzić, musisz nauczyć się kilku zasad. Jeśli drzewo jest małe, musisz przebić glebę wokół jego osi za pomocą ostrej łopaty. Konieczne jest zachowanie odległości od pnia około pół metra. Następnie należy ostrożnie podważyć drzewo i wyciągnąć jego korzenie z ziemi wraz z kołem pnia, umieścić je na taczce i przetransportować na miejsce przeszczepu, starając się nie zniszczyć grudki ziemi.

Zaraz po tym roślina jest sadzona w ziemi. Jeśli jest dość duży, będzie musiał zostać przekłuty na rok przed przeszczepem. Odbywa się to po to, aby tuja mogła wyhodować młode korzenie w ziemnej śpiączce, oddzielone kółkiem. Dzięki temu ziemia podczas transportu na nowe miejsce lądowania nie rozpadnie się, a transfer będzie odbywał się możliwie bezboleśnie. Takie drzewo lepiej się zakorzeni po przesadzeniu..

Choroby i szkodniki

Roślina może być podatna na choroby grzybowe: fusarium, cytosporozę i brunatnicę. Szkodzą zarówno łodygom, jak i samym igłom. W celu leczenia rośliny traktuje się ją płynem Cartocide lub Bordeaux. Roślinę podatną na choroby należy opryskiwać od wczesnej wiosny. Takie zabiegi należy wykonywać 2 razy w miesiącu, aż drzewo wyzdrowieje..

Szkodniki, takie jak owady i mszyce, mogą zaatakować tę roślinę. W rezultacie igły zaczynają żółknąć, a następnie obumierają. Aby je zniszczyć, musisz użyć Rogora, Karbofosa lub Decisa. A do końca czerwca należy wykonać dwa zabiegi Aktellik lub Chlorophos, w odstępie dwóch tygodni.

Rozmnażanie drzew

Ta roślina rozmnaża się zarówno przez nasiona, jak i wegetatywnie. Jeśli tuja jest gatunkiem, do jej rozmnażania można użyć nasion. Ale gatunki odmianowe i ukształtowane należy rozmnażać tylko metodami wegetatywnymi, które obejmują podział krzewu i sadzonki. To ich cecha szczególna nasiona takich gatunków nie zachowują cech odmianowych roślina mateczna.

Zimujące rośliny

Jesienią należy przestać podlewać drzewo i nawozić glebę. Powinien odpocząć i przygotować się na zimę..

Młode osobniki w wieku poniżej 5 lat należy przykryć świerkowymi gałęziami z góry. Ale wcześniej należy go ułożyć wysoko, a krąg pnia powinien być pokryty dużą warstwą ściółki (torfu). Dorosłe rośliny nie wymagają przykrywania przed zimowaniem, niemniej jednak krąg pnia nadal wymaga posypania ściółką.

Jeśli zima jest śnieżna, może to prowadzić do obrażeń gałęzi, nawet u dorosłych i silnych roślin. Aby zapobiec takiej sytuacji, jesienią korona jest przywiązana sznurkiem do pnia..

Pod koniec zimy na drzewo kładzie się nietkany materiał okrywowy, który chroni je przed ostrym słońcem wiosną. Z powodu gwałtownej zmiany warunków temperaturowych na korze drzewa mogą powstawać pęknięcia. Wiosną należy je przykryć boiskiem ogrodowym, dobrze dokręcając korę dla lepszego gojenia się ran.

Odmiany tui w przyrodzie

Istnieje wiele odmian tej wspaniałej rośliny. Między innymi dzielą się na typy podstawowe i pochodne.. W warunkach naturalnych rośnie 5 rodzajów tui:

• Zachodni.
• język japoński.
• chiński.
• koreański.
• Składany (gigant).

Każdy z tych typów należy rozważyć bardziej szczegółowo..

Thuja occidentalis jest najpopularniejszą rośliną wśród ogrodników amatorów. Wyróżnia się bezpretensjonalną pielęgnacją i mrozoodpornością. Znanych jest wiele odmian tego gatunku. Roślina długowieczna, niektóre jej okazy żyją ponad 1000 lat. Ta tuja zakorzenia się w wielu regionach Rosji, z wyjątkiem półpustynnych na południu i surowych regionów północnych. Jest hodowany we wszystkich krajach europejskich.. Istnieją takie odmiany tej rośliny:

• Thuja western Smaragd.
• Thuja western Sunkist.
• Tuja karłowata Teddy.
• Tuja zachodnia Brabancja.

Thuja Japanese, inna nazwa - Thuja Standisha, rośnie w mieszanych lasach wyżyn na japońskiej wyspie Hondo. Rośnie na wysokości 1000-1800 m npm. Różni się miękkimi i pięknymi igłami, które mają zielony odcień na górze i białe plamki na dole. Może osiągnąć wysokość około 18 metrów.

Thuja Korean to krzew tuja rzadko spotykany w lasach Korei. Ma kształt szerokiej korony z miękkimi igłami i rozłożystymi gałęziami. W warunkach rosyjskiego klimatu może rosnąć tylko na południu, ponieważ nie toleruje mrozu.

Tuja złożona raczej słabo toleruje zimno. Podczas silnych mrozów młode pędy zamarzają, ale jak tylko nadejdzie wiosna, są w stanie szybko się zregenerować. Jego długość może sięgać 60 metrów, a szerokość 2 metry. Rośnie na zachodnim wybrzeżu Kanady, ma specyficzny aromat.

Tuja wschodnia, czyli płastuga wschodnia, której ojczyzną są Chiny, od dawna cieszy się popularnością ze względu na swoje właściwości lecznicze. Jest w stanie zabić wiele patogennych bakterii, odświeżając powietrze swoim zapachem. Jego gałęzie mają kształt wachlarza.

Gatunek ten nie toleruje niskich temperatur, dlatego jest uprawiany tylko w regionach południowych. W centralnej Rosji może rosnąć tylko przy dobrym cieniowaniu.

Niewątpliwie tuja to bardzo piękna egzotyczna roślina, która dobrze się zakorzeniła w wielu regionach. Można nim ozdobić niemal każdy krajobraz, gdyż jego walory dekoracyjne nie mogą pozostawić obojętnych koneserów naturalnego piękna. Od wielu dziesięcioleci roślina ta cieszy swoim wyglądem wielu właścicieli terenów podmiejskich, ponieważ jej popularność rośnie z każdym rokiem..

Roślina tui i jej rodzaje