Robinia: opis rośliny, rozmnażanie i pielęgnacja

Robinia jako wieloletnia kultura ogrodowa

Robinie są uprawiane głównie jako drzewa ozdobne.

Robinia to liściasta wieloletnia roślina strączkowa występująca w naturze w Ameryce Północnej i Środkowej. Jako kultura ogrodowa roślina została sprowadzona do Europy w 1601 roku przez francuskiego ogrodnika J. Robina. Zbierał nasiona pseudoakacji w Wirginii podczas podróży do Ameryki.

Później botanik K. Linnaeus nadał gatunkowi nazwę „Robinia” na cześć ojca i syna Robensa, którzy odkryli ten niezwykle dekoracyjny krzew dla europejskich ogrodników..

Roślina to rozłożysty krzew przypominający drzewo o wysokości do 4 metrów lub drzewo dorastające do 18 metrów o ażurowej, kulistej koronie. Robinia rośnie bardzo szybko: już w wieku trzech lat osiąga 4–5 metrów wysokości. Późną wiosną koronę zdobią pachnące, opadające kwiatostany o długości 15-25 centymetrów. Kwiaty niektórych gatunków, podobnie jak różowe lub białe ćmy, mają mocny, słodki zapach, który przyciąga pszczoły. Kwitnienie trwa 2-3 tygodnie, po czym w miejscu opadających pąków pojawiają się strąki z nasionami, które dojrzewają do października.

Rola w projektowaniu krajobrazu

Robinia służy do ozdabiania parków, ulic, alejek i terenów podmiejskich. Krzew świetnie prezentuje się w nasadzeniach pojedynczych i grupowych. To świetna opcja do stworzenia zacienionego kąta w ogrodzie..

Do żywopłotów wykorzystuje się gatunki krzewów. W tym celu rośliny sadzi się w szachownicę w odległości 30-40 cm od siebie.

Potężne korzenie robinii dobrze wzmacniają glebę na zboczach, zboczach, wzgórzach. Pszczelarze używają drzew jako roślin miododajnych, więc sadzą je obok pasiek.

Galeria zdjęć: robinia w projektowaniu krajobrazu

Jak najlepiej się rozwijać

Roślina jest mało wymagająca dla gleby i może dostosować się do każdego składu ziemi

Podobny do robinii tworzy potężny, rozgałęziony system korzeniowy, osiągający głębokość 10-12 metrów. Uprawia się wyłącznie w otwartym terenie, w dobrze oświetlonych miejscach.. Korona robinii rozszerza się, dlatego podczas sadzenia należy zapewnić jej miejsce. Niektóre gatunki krzewów można uprawiać w przestronnych donicach na zewnątrz, na werandzie lub w ogrodzie zimowym..

Roślina nie jest wymagająca klimatycznie, znosi upały, suszę i spadki temperatury do –40–45 ° С. Robinia jest z powodzeniem uprawiana przez ogrodników z centralnej Syberii, Uralu i południowych regionów.

Popularne odmiany

W naturze występuje około 20 gatunków robinii. W ogrodnictwie kulturowym najpopularniejsze są następujące odmiany:

• Robinia jest lepka. Drzewo o wysokości od 8 do 12 metrów z rozłożystą kulistą koroną. Gatunek ten ma swoją nazwę ze względu na obecność grubej lepkiej powłoki u nasady ogonków. Kwiatostany tego gatunku są racemiczne, do 20 cm długości, o różowym lub różowo-fioletowym odcieniu.
  

  W czerwcu na lepkiej robinii, która nie pachnie, kwitną duże kwiaty

• Robinia ma szczeciniaste włosy. Krzew o wysokości nie większej niż 3 metry, niestabilny na silne mrozy. Kwiaty jasnoróżowe lub ciemnofioletowe u podstawy pokryte są czerwonymi włoskami.
  

  We wrześniu możliwe jest ponowne kwitnienie szczeciniastej robinii.

• Robinia jest owocna. Podgatunek szczeciniastych włosów. Wytrzymuje mrozy do 27-28 ° С, tworzy zarośla krzewów do 1,2 metra wysokości.
  

  W sprzyjających latach kwitnie corocznie i obficie po pojawieniu się liści w okresie kiedy większość drzew i krzewów więdnie

• Robinia w Nowym Meksyku. Drzewo o wysokości od 2,5 do 4,5 metra. Gałęzie pokryte są długimi cierniami. Kwiaty tego gatunku są białe z różowawym odcieniem u nasady płatków.
  

  Robinia New Mexican jest zalecana do stref stepowych Rosji

Metody sadzenia

Robinia może być uprawiana z nasion lub rozmnażana wegetatywnie. W celu rozmnażania generatywnego nasiona poddaje się wstępnej obróbce: zanurza się je we wrzącej wodzie na 2-3 sekundy, a następnie umieszcza w wodzie z lodem. Technika ta pomaga zniszczyć twardą skorupę, przez którą trudno jest przedrzeć się zarodkiem. Wertykulacja może być również wykonana za pomocą pliku.

Po przetworzeniu nasiona umieszcza się w luźnej glebie na głębokość 0,5-1 cm. Uprawy tworzą warunki szklarniowe, pokryte folią lub szkłem. Kiełkowanie przeprowadza się w jasnym miejscu w temperaturze 20-23 ° C. Pierwsze pędy pojawiają się za 15-20 dni. Aby uzyskać w pełni rozwiniętą sadzonkę do czasu sadzenia w otwartym terenie, około końca maja, siew przeprowadza się na początku lutego.

Rozmnażanie generatywne jest dopuszczalne w stosunku do robinia vulgaris, jej nasiona najlepiej kiełkują

Rozmnażanie nasion Robinia jest długie i pracochłonne. Możesz zdobyć młodą sadzonkę, która szybko zapuści korzenie na otwartym polu i zacznie się aktywnie rozwijać przy użyciu metod wegetatywnych:

• Podstawowe procesy. Robinia aktywnie tworzy młode pędy wokół głównego buszu. Wiosną jeden z tych procesów jest oddzielany od rośliny matecznej i sadzony w osobnym miejscu..
• Warstwy. Pęd boczny jest zgięty na ziemię. Naprawić drewnianą lub metalową procą i posypać ziemią. W okresie wegetacji na cięciu tworzy się system korzeniowy. Pęd jest oddzielany od rośliny matecznej następnej wiosny..
• Sadzonki. Pęd wierzchołkowy jest wycinany z krzewu, dzielony na kawałki o wielkości 15–20 cm i umieszczany w mieszaninie torfu i piasku. Podczas ukorzeniania wczesną wiosną jesienią ukorzenione cięcie można sadzić w ziemi.

Młode rośliny sadzi się w ziemi wiosną, po nadejściu upałów. Sadzenie jesienne jest możliwe tylko w regionach o ciepłych zimach.

Rośliny hybrydowe rozmnaża się przez szczepienie na łodydze odpowiedniego gatunku Robinia

Podczas przesadzania robinii z doniczki do gleby, kołnierz korzeniowy pozostaje na tym samym poziomie.

Pielęgnacja w ogrodzie od momentu sadzenia w otwartym terenie do jesieni

Pielęgnacja robinii polega na podlewaniu, nawożeniu, spulchnianiu i przycinaniu sanitarnym. Uwagę należy zwrócić głównie na młode osobniki w wieku poniżej 3 lat..

Jak pielęgnować podczas wzrostu i kwitnienia

Nie sadzić Robinii w pobliżu upraw owoców i jagód, ponieważ może je zagłuszyć

Młode sadzonki robinii podlewamy regularnie i obficie: 10-15 litrów wody raz w tygodniu. Krąg pnia jest wolny od chwastów. Spulchnianie i ściółkowanie posiekaną słomą lub suchymi liśćmi. Roślina w wieku 4 lat i starsza nie wymaga dodatkowego podlewania. Ponieważ jego korzenie są w stanie samodzielnie wydobywać wilgoć z gleby.

Nawozy organiczne są stosowane jako nawozy pogłówne do krzewów: próchnica, kompost. Jeśli podczas sadzenia wprowadzono do dołka wystarczającą ilość materii organicznej, dodatkowe nawożenie rozpoczyna się od trzeciego roku życia rośliny. Nawozy aplikuje się do gleby wczesną wiosną i po kwitnieniu akacji.

Robinia wymaga kształtowania i przycinania sanitarnego. Zabieg przeprowadza się wczesną wiosną. Usuń wysuszone, uszkodzone pędy wybijające się z korony.

Szczególnie konieczne jest odcięcie narośli, które tworzą się wokół buszu. Jeśli tak się nie stanie, roślina szybko straci swój efekt dekoracyjny, a obszar zostanie pokryty zaroślami, z którymi bardzo trudno będzie sobie poradzić za 1-2 lata..

Pielęgnacja po kwitnieniu i przygotowanie do zimy

Na zimę Robinia wskazane jest zapewnienie ochrony przed zimnymi podmuchami wiatru

Aby przywrócić siłę rośliny po kwitnieniu, glebę podlewa się roztworem dziewanny lub ptasich odchodów. Aby uzyskać nawóz, jedną trzecią wiadra surowców wylewa się wodą i nalega na 6-7 dni, od czasu do czasu mieszając. Przed użyciem wlew rozcieńcza się wodą w stosunku 1:10. Na jeden krzew zużywa się 5-10 litrów (w zależności od wieku i wielkości rośliny).

Robinia dobrze znosi nawet silne mrozy. Ale młode krzewy w wieku poniżej 3 lat należy przykryć na zimę. Pień rośliny owinięty jest włókniną, glebę przykryto warstwą słomy lub suchymi liśćmi.

Choroby i problemy wzrostu

Robinia uwielbia wilgotne gleby, ale bez stojącej wody

Pomimo swojej bezpretensjonalności, w niesprzyjających warunkach robinia może cierpieć na choroby i brak składników odżywczych. Problemy pojawiające się podczas jej uprawy identyfikuje stan liści i kory rośliny:

• Żółknięcie i wysuszenie liści - chloroza, która rozwija się z powodu braku żelaza w glebie. Problem zostaje wyeliminowany poprzez wprowadzenie do gleby siarczanu żelazawego.
• Powolne gałęzie i zahamowany wzrost - rozkład systemu korzeniowego podczas podlewania lub sadzenia na obszarze o bliskim położeniu wód gruntowych. Wyjściem z sytuacji jest przeszczepienie rośliny i przestrzeganie norm podlewania.
• Pękanie, ciemnienie kory lub białawy nalot na pniu to atak grzybów. Roślinę leczy się lekiem przeciwgrzybiczym.

Lecznicze właściwości robinii i przepisy na środki ludowe

Robinia to doskonała roślina miododajna: miód jest przezroczysty, ma jasny kolor, ma delikatny aromat i długo nie osypuje się.

Wszystkie części Robinii mają właściwości lecznicze, są nasycone witaminami, minerałami, olejkami eterycznymi. Preparaty na bazie tej rośliny działają przeciwskurczowo, moczopędnie i dezynfekująco na organizm człowieka..

Stosowany w leczeniu:

• choroby układu moczowo-płciowego;
• infekcje wirusowe i bakteryjne;
• choroby układu oddechowego;
• zaburzenia przewodu pokarmowego.

Wywary i nalewki przygotowuje się z liści, kwiatów i kory robinii:

• Odwar z kwiatów. 2 łyżki stołowe. l. kwiaty wlewa się do 1 litra wrzącej wody i ogrzewa w łaźni wodnej przez 3 minuty. Po schłodzeniu przefiltruj 3 razy dziennie po 2 łyżki. l. 30 minut przed posiłkiem jako środek moczopędny na odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego lub środek antyseptyczny przy chorobach przewodu pokarmowego. Kurs leczenia - 21 dni.
• Nalewka z kory i owoców. Lekarstwo na powrót do zdrowia po udarze. 50 g surowców (równo pokruszonej kory i owoców) wlewa się do 50 g wódki i utrzymuje w ciemnym miejscu przez 21 dni. Narzędzie przyjmuje się doustnie 10 kropli 2 razy dziennie przez miesiąc i pocierając nim kręgosłup i kończyny w nocy.
• Nalewka z niewydmuchanych pąków. Recepta na leczenie ginekologicznych chorób zapalnych. 200 g świeżych pąków wlewa się 500 ml wódki i nalega na 14 dni. Weź 1 łyżkę. l. 20-30 minut przed posiłkiem 3 razy dziennie.

Robinia to roślina niezwykle dekoracyjna, a jednocześnie pożyteczna dla zdrowia człowieka. Wielu ogrodników już doceniło ten krzew i osiedliło go na swoich podmiejskich obszarach..