Bluszcz w domu

Roślina bluszcz (łac. Hedera)

rodzaj rodziny Aralievye to pnący wiecznie zielony krzew, osiągający w naturze wysokość trzydziestu metrów. Istnieje około piętnastu gatunków bluszczu, które rosną na subtropikach Europy, Azji, Afryki i obu Ameryk, głównie w cienistych, wilgotnych lasach. Kwiat bluszczu był znany ludzkości od niepamiętnych czasów: u starożytnych Greków był symbolem zabawy i miłości, rośliną samego Bachusa - poeci nosili wieńce z bluszczu na uroczystościach i ucztach. Bluszcz zimozielony był również popularny jako roślina lecznicza. Współcześni projektanci aktywnie wykorzystują bluszcz w florystyce oraz przy projektowaniu pomieszczeń i ogrodów. W kulturze wewnętrznej popularny jest również bluszcz pnący, ponieważ zarówno początkujący kwiaciarnia, jak i nawet dziecko poradzi sobie z pielęgnacją roślin.

Bluszcz wewnętrzny - opis

Bluszcz z rośliny doniczkowej to najczęściej Hedera helix, z pnącą łodygą i gęstymi zaroślami z korzeni powietrznych na spodniej stronie łodygi, za pomocą których bluszcz Hedera jest przymocowany do jego podpory. Liście tego gatunku są naprzemienne, proste, błyszczące, skórzaste, klapowane, ciemnozielone z jaśniejszymi żyłkami, ale są też różnorodne formy. Liść bluszczu może mieć od trzech do siedmiu płatków. Małe, zielonkawo-żółte kwiaty zebrane w kwiatostany baldaszkowate, corymbose lub racemose, ale ich nie zobaczysz - bluszcz nie kwitnie w domu, więc nie musisz zbierać nasion bluszczu.

Kwiat bluszczu wewnętrznego ma ponad sto form, które różnią się wielkością, kształtem liści i ich kolorami.

Bluszcz - czy mogę zatrzymać w domu

Właściwości bluszczu

Bluszcz od dawna znany jest ludzkości ze swoich właściwości leczniczych, stosowanych w medycynie ludowej. Bluszcz jest również używany jako surowiec do produkcji produktów leczniczych i kosmetyków. Naukowcy udowodnili, że substancje zawarte w drewnie rośliny skutecznie łagodzą skurcze, dlatego preparaty z drewna stosuje się w leczeniu ostrego zapalenia oskrzeli. Liście bluszczu mają właściwości przeciwgrzybicze, przeciwnowotworowe, przeciwbakteryjne i wykrztuśne. Żele zmiękczające z liści bluszczu i drewna stosowane są jako dodatkowy środek w leczeniu ropnych dermatoz, otyłości i cellulitu.

Uważaj jednak, bo trujący bluszcz, a raczej jego owoce, które dzieci mylą z jadalnymi jagodami, powodują zatrucie.

Bluszcz - znaki

Agencja OBS (jedna z babci powiedziała) twierdzi, że bluszcz kwiatowy w pomieszczeniach to muzhegon, wampir energetyczny, że przyciąga do domu samotność i inne nieszczęścia, a jeśli nie lubisz tej rośliny, możesz przekonać siebie i innych, że nie chcesz trzymać bluszczu w domu ponieważ kochasz swojego męża i dbasz o swoją rodzinę. Ale dokumenty historyczne twierdzą, że w starożytnym świecie - Grecji i Rzymie - bluszcz symbolizował tylko wierność i szczęście w małżeństwie, a na wschodzie nadal uważany jest za źródło energii życiowej. W jakie znaki wierzyć, wybierz sam.

Od siebie dodam, że pielęgnacja bluszczu domowego jest tak prosta, a jego walory dekoracyjne są tak niezaprzeczalnie wysokie, że głupotą byłoby odmówić uprawy bluszczu w mieszkaniu. Ponadto bluszcz można trzymać w domu w miejscu, w którym nie będzie miał czasu na wchłonięcie Twojej energii (jeśli w ogóle to zrobi) - na przykład w kuchni, gdzie bluszcz będzie musiał dzień i noc oczyszczać powietrze z czynników rakotwórczych i innych szkodliwych zanieczyszczeń..

Opieka nad bluszczem w domu

Domowa pielęgnacja bluszczu

Jeśli nie wiesz, jak dbać o bluszcz, zapoznaj się z naszymi zaleceniami. Jedną z głównych zalet bluszczu jest tolerancja cienia, ponieważ jest to raczej rzadka cecha dla roślin. Domowy bluszcz można postawić z tyłu pomieszczenia i będzie się tam świetnie czuć. Nie dotyczy to niestety różnorodnych form, które potrzebują tylko dobrego oświetlenia, w przeciwnym razie ich liście staną się monotonna zielenią.

Bluszcz jest również mało wymagający do podlewania: łatwiej jest mu przenosić suchą glebę niż nadmiar wilgoci w korzeniach, więc dla tych, którzy kochają lub często muszą wychodzić z domu, bluszcz jest idealną rośliną. Jednak roślina nadal potrzebuje wilgoci, a jeśli napady twojego zapomnienia staną się zbyt częste, najpierw pojawi się brązowa krawędź na krawędziach liści rośliny, a następnie zaczną wysychać i odpadać. Podlewanie należy wykonywać latem, aby gleba zawsze pozostawała lekko wilgotna. Zimą wierzchnia warstwa gleby powinna lekko wyschnąć.

Bluszcz nie lubi suchego i gorącego powietrza, najlepsza temperatura dla rośliny to 22-24 ºC. Zimą bluszcz normalnie odczuwa się w chłodnym pomieszczeniu o temperaturze co najmniej 13 ºC, ale liście na łodygach roślin znajdujących się w pobliżu urządzeń grzewczych rosną w długich odstępach czasu, co sprawia, że ​​jest on nieatrakcyjny, dlatego pielęgnacja bluszczu w takich warunkach to nie tylko terminowe podlewanie , ale także codzienne opryskiwanie liści miękką, osiadłą wodą.

Zimując roślinę w gorącym pomieszczeniu, najlepiej umieścić bluszcz w doniczce na palecie z mokrych kamyków lub keramzytu. Jeśli latem w pomieszczeniu jest zbyt gorąco, spryskaj roślinę tak często, jak to możliwe, czasami daj jej prysznic, w tym ze względów higienicznych..

Od marca do sierpnia bluszcz jest karmiony dwa razy w miesiącu złożonym nawozem dla ozdobnych roślin liściastych, ale należy pamiętać, że nadmiar nawozu może prowadzić do utraty walorów dekoracyjnych bluszczu, ponieważ jego liście stają się zbyt duże.

Sadzenie i przesadzanie bluszczu

Bluszcz jest przeszczepiany, gdy korzenie rośliny zaczynają wypływać z otworu spustowego doniczki lub zauważysz, że roślina przestała się rozwijać. Na te wskazówki można oczywiście nie czekać, wystarczy co roku przeszczepiać młode rośliny, starsze, raz na dwa lata, aw bluszczu dorosłym po prostu zmieniają wierzchnią warstwę podłoża w doniczce na świeżą bez przesadzania. Preferowana jest gleba dla bluszczu z tej kompozycji: próchnica, liść, darń, gleba torfowa i piasek w równych proporcjach.

Przeszczep przeprowadza się po okresie spoczynku, w marcu lub kwietniu. Garnek jest wybierany o dwa do trzech centymetrów większej średnicy niż poprzedni i umieszcza się w nim grubą warstwę materiału drenażowego. Przed przesadzeniem roślinę obficie podlać tak, aby cała gliniasta grudka zamokła, następnie delikatnie przenieść roślinę z grudką do nowej doniczki, dodać wymaganą ilość gleby, docisnąć powierzchnię gleby, pozostawiając rowek na wodę pod ścianami doniczki. Po przesadzeniu roślinę należy podlać i spryskać, a następnie umieścić na stałe w miejscu chronionym przed przeciągami i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych..

Rozmnażanie bluszczu w domu

Rozmnażanie bluszczu odbywa się metodami wegetatywnymi: sadzonkami, pędami i warstwami.

Rozmnażanie bluszczu przez sadzonki wierzchołkowe

Końce pędów o długości około dziesięciu centymetrów odcinane są z bluszczu, sadzone w mieszaninie piasku z glebą liściastą, przykrywane przezroczystą nasadką - plastikową torebką lub szklanym słojem - i utrzymywane w temperaturze 15-20 ºC, utrzymując glebę wilgotną, ale nie mokrą. Najlepsze korzenie to te sadzonki, na których przed sadzeniem były korzenie powietrzne. Sadzonki, które zapuściły korzenie, przesadza się do doniczek z mieszanką gleby dla dorosłego bluszczu, kilka sztuk. Sadzonki bluszczu doskonale zakorzeniają się w wodzie.

Rozmnażanie bluszczu przez pędy

Istnieje sposób na wyhodowanie wielu pędów z jednego. Aby to zrobić, odetnij cały pęd bluszczu za pomocą ośmiu do dziesięciu liści, wykonaj wzdłużne cięcie, połóż pęd na piasku ścięciem i naciśnij go na głębokość 1,5-2 cm, pozostawiając liście nad ziemią. Podczas kiełkowania należy uważać, aby gleba była wilgotna. W ciągu dwóch tygodni korzenie powinny uformować się na całej długości pędu, o czym świadczy rosnąca końcówka pędu. Pęd jest usuwany z piasku, pokrojony na kawałki z korzeniami i co najmniej jednym liściem i sadzony trzy w jednym garnku o średnicy 7-9 cm.

Rozmnażanie bluszczu przez nawarstwianie

Jak wyhodować bluszcz z cięcia? Podobnie jak z pędu, tylko w tym przypadku pęd nie jest oddzielany od rośliny matecznej przed rozpoczęciem procesu i nie jest wciskany w glebę, ale wykonuje się na nim podłużne nacięcie i dociskane zszywkami do powierzchni gleby. Oddziel warstwy, gdy pojawią się korzenie, i przeszczep je do osobnej doniczki.

Szkodniki i choroby bluszczu

Bluszcz to roślina dość odporna na choroby. Ma kłopoty tylko wtedy, gdy chronicznie zaniedbujesz przestrzeganie warunków uprawy rośliny. Tak więc przy braku oświetlenia pstrokate formy bluszczu tracą swoją różnorodność i stają się zielone, a chronicznie sucha gleba może powodować opadanie liści, podobnie jak zbyt suche powietrze w pomieszczeniu może powodować łyse łodygi o rzadkich i małych liściach..

Z powodu Twojego niedopatrzenia na bluszcz wpływają także szkodliwe owady - mszyce, łuskowce, cyklamen czy przędziorków. Zwykle wszystkie pojawiają się na roślinie, jeśli wilgotność w pomieszczeniu jest zbyt niska. Z tymi pasożytami można walczyć ostrożnie spryskując roślinę roztworem Actellik w ilości 1-2 ml leku na litr wody. Oprócz actellik dobre wyniki w walce z powyższymi szkodnikami wykazują karbofos i aktara.

Jeśli po pierwszym oprysku nie udało się osiągnąć sukcesu, powtórz procedurę po 3-4 dniach. Jeśli to nie wystarczy, zamiast spryskiwać, spłucz wszystkie liście w misce roztworem środka owadobójczego.

Rodzaje i odmiany bluszczu

Zwracamy uwagę na najpopularniejsze rodzaje i odmiany bluszczu w kulturze pokojowej.

Bluszcz pospolity (Hedera helix)

Elastyczne, pełzające, wiecznie zielone pnącze z naprzemiennymi prostymi, skórzastymi, ciemnozielonymi liśćmi o trzech do pięciu klapkach z siecią jasnozielonych żyłek. Ma ogromną liczbę form. Najciekawsze odmiany:

• Kholibra - bluszcz karłowaty z drobnymi trójpłatowymi liśćmi z białawym wzorem;
• Odmiany Eva i Mona lisa - bluszcz o prawie żółtych liściach;
• odmiany Jubilee, Glacier - bluszcz z plamistymi liśćmi;
• Klasa Ivalace - bluszcz z falistymi liśćmi;
• Odmiana Harald - bluszcz o owalnych, prawie zaokrąglonych liściach.

Bluszcz colchis (Hedera colchica)

Również zimozielona roślina pnąca z cienkimi pędami, dużymi błyszczącymi skórzastymi ciemnozielonymi liśćmi o długości do 25 cm i szerokości do 17 cm, czasem trójpłatkowa, ale częściej w całości, pachnąca gałką muszkatołową. Popularne odmiany:

• Dentata Variegata - odmiana o owalnych liściach i bladożółtych brzegach;
• Serce siarki - duże liście tej odmiany są jasnozielone, lekko zawinięte do góry nogami, a wzdłuż nerwów biegną żółto-zielone paski
• Arborescens - jasnozielone opadające pędy i owalne liście.

Bluszcz kanarek (Hedera canariensis)

Zimozielona roślina pnąca o ciemnozielonych liściach do 15 cm szerokości i do 12 cm długości z jasnozielonymi trójkątnymi żyłkami. Używany do dekoracji wnętrz, ampelous, okrywowych i pionowego ogrodnictwa. Nie posiada korzeni powietrznych, dlatego potrzebuje mocnego podparcia i regularnego przycinania. Odmiany:

• Gloire de marengo - duża pnącza z czerwonawymi łodygami i dużymi trójpłatowymi błyszczącymi liśćmi z biało-zielonymi pociągnięciami na krawędziach;
• Striata - odmiana z jasnozielonymi lub żółtymi plamkami na środku liści;
• Złoty Liść - dwukolorowe zielone liście złocone w mocnym świetle;
• Brigitte - odmiana o małych, gęstych liściach w kształcie gwiazdy na wdzięcznych pędach - najlepiej prezentuje się w konstrukcjach zawieszonych.

Ivy Pastukhov (Hedera pastuchowii)

Jest również używany do dekoracyjnego ogrodnictwa, ale rzadko występuje w kulturze, zwłaszcza w pomieszczeniach, dlatego jest wymieniony w Czerwonej Księdze Dagestanu i Rosji. Jego liście są solidne, cienkie i skórzaste, do 10 cm długości. Górna część talerza jest jaśniejsza, dolna jest jaśniejsza. Na dolnych pędach liście są okrągłe, sercowate, na górnych - różne: szeroko jajowate, lancetowate, rombowe i jajowato-rombowe.

Oprócz opisanych gatunków w kulturze występuje również bluszcz szwedzki, bluszcz pospolity i bluszcz diabelski..