Jak stosować nitox 200 w weterynarii, instrukcje stosowania leku

Nitox 200 jest stosowany przez lekarzy weterynarii w leczeniu chorób bakteryjnych, a także powikłań bakteryjnych przy infekcjach wirusowych u kóz, owiec, świń, krów i niektórych innych zwierząt gospodarskich. Lek Nitox to lepki, przezroczysty, brązowy roztwór do wstrzykiwań o dość ostrym zapachu.

Sprzedawane w opakowaniach po 20, 50 i 100 ml w szklanych pojemnikach, hermetycznie zamykane gumowymi wieczkami z aluminiową rolką. Każdy taki pojemnik musi zawierać informacje o producencie (nazwa, adres, znak towarowy), nazwę leku, substancję czynną (nazwa i zawartość), objętość płynu w pojemniku, numer partii i datę ważności. Dodatkowo do oryginalnej butelki nitoksu 200 należy dołączyć instrukcję użycia zawartości w weterynarii.

Mechanizm działania i substancja czynna, właściwości farmakologiczne Nitox 200

Substancją czynną preparatu nitoksowego jest dihydrat oksytetracykliny, antybiotyk z serii tetracyklin, stosowany nie tylko w leczeniu zwierząt, ale także w medycynie tradycyjnej (w szczególności przy zapaleniach płuc, oskrzeli i innych chorobach zakaźnych o charakterze bakteryjnym). Jak sama nazwa wskazuje, nitox zawiera 200 mg substancji czynnej na 1 ml leku. Ponadto skład postaci dawkowania zawiera składnik pomocniczy - złożony rozpuszczalnik tlenku magnezu, rongalitu, monoetanoloaminy, co umożliwia znaczne przedłużenie działania leku na czynnik wywołujący chorobę.

Mechanizm działania oksytetracykliny na drobnoustroje polega na tym, że podobnie jak inne tetracykliny antybiotyk ten zapobiega namnażaniu się bakterii i powoduje całkowite zahamowanie ich wzrostu (tzw. Bakteriostaza), a omawiana substancja jest w stanie wywierać takie hamujące działanie nie tylko na bakterie wrażliwe na antybiotyki. ((Gram (+)), ale także dla bakterii, które mogą wytrzymać takie leki przez długi czas ((Gram (-)).

Lista bakterii wrażliwych na oksytetracyklinę jest bardzo szeroka. Obejmuje to różne gronkowce, paciorkowce, maczugowce, clostridia, salmonella, pasteurella, różycy, fusobacteria, pseudomonas, aktynobakterie, chlamydie, escherichia, riketsja, krętki.

Powyższe właściwości nitoksu weterynaryjnego determinują wskazania do jego stosowania w chorobach bakteryjnych, takich jak zapalenie płuc, pasterelooza, mastitis, zapalenie rogówki i spojówek, ropne zapalenie stawów, zgnilizna kopyt, zanikowy nieżyt nosa, ropnie, poronienia chlamydiowe, zespół zapalenia macicy-mastitis-agalactia, posocznica pępkowa anaplazmoza, zapalenie otrzewnej, zapalenie opłucnej i wiele innych. Ponadto nitoks stosuje się przy różnych chorobach układu oddechowego, a także infekcjach występujących po urazach i porodzie.. Jak wiadomo, choroby wirusowe nie są leczone antybiotykami, jednak na ich tle u zwierząt mogą wystąpić komplikacje o charakterze bakteryjnym, które z powodzeniem można pokonać za pomocą wstrzyknięcia nitoksu 200.

Lek bardzo szybko wchłania się do narządów i tkanek zwierzęcia, osiągając wymagane stężenie w ciągu pół godziny po wstrzyknięciu domięśniowym. Ilość substancji czynnej niezbędna do osiągnięcia efektu terapeutycznego pozostaje w surowicy krwi do trzech dni i jest wydalana z żółcią i moczem.

Instrukcja stosowania Nitox 200 w weterynarii, dawkowanie i metody aplikacji

Nitox 200 do leczenia zwierząt jest zwykle stosowany jako pojedyncze głębokie wstrzyknięcie domięśniowe, jednak lepiej jest uzyskać szczegółowe instrukcje i dawki od weterynarza..

Ponadto, jak wskazano, instrukcje stosowania dla zwierząt muszą być wydane na każdej butelce Nitox w aptece weterynaryjnej..

Producent zaleca stosowanie leku w ilości 1 ml roztworu na 10 kg masy ciała zwierzęcia, co w przeliczeniu na substancję czynną wynosi odpowiednio 200 mg.

Jeśli stan zwierzęcia jest ciężki, po trzech dniach można powtórzyć wstrzyknięcie, ale należy przestrzegać następującej zasady: w tym samym miejscu duże zwierzę nie może otrzymać więcej niż 20 ml leku, dla małych zwierząt ten limit jest 2-4 razy mniejszy. W szczególnie trudnych przypadkach, gdy dawka leku przekracza określone limity, wstrzyknięcie należy podać zwierzęciu w innym miejscu, rozprowadzając substancję po całym ciele.

Zwierzę może mieć reakcję alergiczną na lek. Zwykle objawia się zaczerwienieniem skóry, dodatkowo zwierzę może zacząć energicznie czesać miejsce wstrzyknięcia. Objawy te z reguły ustępują samoistnie po krótkim czasie, jednak jeśli reakcja jest zbyt silna (szczególnie jeśli zostanie przekroczona zalecana dawka leku), należy pomóc organizmowi poradzić sobie z zatruciem, wprowadzając leki neutralizujące działanie magnezu, takie jak borglukonian wapnia lub zwykły chlorek wapnia.

Jeśli chodzi o stosowanie Nitox 200 u niektórych grup zwierząt, producent zaleca go do leczenia:

• bydło (w tym młode) - z zapalenia opłucnej, błonicy, zgnilizny kopyt, pasterelozy, zapalenia rogówki i spojówki, anaplazmozy;
• świnie - z zapaleniem opłucnej, pastereloozą, zanikowym nieżytem nosa, różą, zespołem MMA, ropnym zapaleniem stawów, posocznicą pępkową, ropniami, infekcjami poporodowymi;
• owce i kozy - od zapalenia otrzewnej, zapalenia macicy, zgnilizny kopyt, a także aborcji spowodowanej chlamydiami.

W przypadku wszystkich powyższych zwierząt lek jest zalecany przy zapaleniu płuc, zapaleniu wymienia, chorobach bakteryjnych spowodowanych infekcjami wirusowymi, a także infekcjach spowodowanych urazami..

Możliwość zastosowania nitoksu w leczeniu królików i ptaków zasługuje na kilka słów..

Wiadomo, że króliki są jednymi z najtrudniejszych do rozmnażania zwierząt gospodarskich. Są bardziej podatni na różne choroby niż inni przedstawiciele fauny, co może doprowadzić do nieoczekiwanej i nieodwracalnej śmierci całego inwentarza..

Problem pogłębia fakt, że w ostatnich latach hodowcy żywego inwentarza nie zawsze wykazywali uzasadniony entuzjazm dla nowych, wysokoproduktywnych ras uszatych, które sprowadzane są z dalekiej zagranicy bez najmniejszego zważenia na specyfikę ich utrzymania i choroby, na które są podatne. W rezultacie wraz z takimi nowymi osadnikami na terytorium naszego kraju przedostają się różne nowe infekcje, na które tutejszy kontyngent absolutnie nie jest przygotowany. Co więcej, w takich sytuacjach weterynarze również często okazują się bezsilni, ponieważ nie znając pewnych chorób, nie są w stanie prawidłowo zdiagnozować ani przepisać skutecznego leczenia..

W związku z tym hodowcy często muszą polegać na własnych siłach i angażować się w niebezpieczne eksperymenty, chcąc uratować swoje zwierzęta.. Właściwie to w ten eksperymentalny sposób zaproponowano podawanie leku nitoks królikom, w szczególności, gdy pojawiają się następujące objawy: zmniejszony apetyt lub całkowita odmowa jedzenia, bezczynność i brak nawykowych reakcji (np. zanim zwierzę szczęśliwie spotkało właściciela, a teraz siedzi obojętnie w kącie), kaszel, kichanie, biała lub ciekła wydzielina z nosa.

Powodem do niepokoju jest również to, że królik zaczyna zgrzytać zębami lub nieustannie pocierać nos łapami. Objawy te mogą być przejawem myksomatozy - ostrej zakaźnej choroby wirusowej, która prawie na pewno kończy się śmiercią bez podjęcia środków nadzwyczajnych. Weterynarze w takich przypadkach z reguły deklarują kwarantannę i nalegają na ubój zakażonych osób, co jest oczywiście trudne dla kochającego i sumiennego właściciela.

Wielu hodowców królików twierdzi, że chorobę można wyleczyć zastrzykami z nitoksu, chociaż naukowcy od dawna zaprzeczają skuteczności antybiotyków w leczeniu chorób wirusowych. Jeśli jednak diagnoza jest błędna, a królik rzeczywiście cierpi na infekcję bakteryjną, a weterynarz nalega na ubój, dlaczego nie spróbować uratować zwierzęcia? Hodowcy zalecają wstrzykiwanie leku domięśniowo w dawkach 0,5 ml dla dorosłych i 0,1 ml u królików, powtarzając wstrzyknięcie w razie potrzeby co drugi dzień do trzech razy.

Ponieważ jednak producent leku nie wskazuje na możliwość jego zastosowania w leczeniu królików, takie eksperymenty mogą być przeprowadzane wyłącznie na własne ryzyko i ryzyko hodowcy królików..

Powyższe w pełni odnosi się do stosowania nitoksu do leczenia drobiu: instrukcje producenta nie przewidują takiej możliwości, chociaż hodowcy drobiu stosują go z powodzeniem, zresztą kierując się zaleceniami lekarzy weterynarii..

Więc, jeśli kurczaki sapią i są rzadkie, może to być objawem zapalenia krtani i tchawicy (ostra choroba układu oddechowego), ale dodatkowo podobne objawy charakteryzują inne dolegliwości, np. pasterelooza (choroba bakteryjna) - mykoplazmoza, której czynnikiem sprawczym nie są ani wirusy, ani bakterie - syngamoza wywoływana przez robaki - kleszcze kurze, oraz także choroby wirusowe, takie jak ospa i choroba Newcastle.

Jak widać, leczenie świszczącego drobiu antybiotykami bez wizyty u weterynarza i bez ustalenia dokładnej diagnozy jest jak gra w rosyjską ruletkę. A mimo to wielu hodowców drobiu właśnie to robi: mieszają nitoks (1 ml na 1 litr wody) z napojem dla chorych kurczaków, jeśli ptaki są w stanie jeść samodzielnie, aw trudniejszych przypadkach jednorazowo wstrzykują lek domięśniowo (w mięsie), wyliczenie dawki zgodnie z instrukcją (0,1 ml na 1 kg masy ciała).

Dlatego jak każdy antybiotyk, nitoks należy stosować pod warunkiem trafnej diagnozy i zalecenia lekarza weterynarii. Wszelkie niezależne eksperymenty z takimi lekami mogą zaszkodzić nie tylko konkretnemu zwierzęciu, ale także całemu środowisku, ponieważ niekontrolowane przyjmowanie antybiotyków niesie ryzyko powstania opornej flory, która nie jest podatna na oporność na nowe antybiotyki.

Korzyści z leczenia Nitox 200

Lek Nitox ma wiele niezaprzeczalnych zalet w porównaniu z innymi postaciami dawkowania o podobnym działaniu. Oprócz opatentowanej technologii produkcji i udowodnionej wysokiej skuteczności leku przeciwko ogromnej liczbie zakażeń świń, bydła i małych przeżuwaczy, warto podkreślić:

• niski koszt leku;
• krótki cykl leczenia (z reguły wystarczy jeden zastrzyk), co z pewnością jest wygodne w przypadku dużego inwentarza;
• szybki efekt (jak wskazano, wstrzyknięty lek wchłania się do krwiobiegu dosłownie w ciągu 30 minut);
• przedłużone działanie leku, które pozwala na zatrzymanie substancji czynnej we krwi i narządach zwierzęcia w stężeniu wymaganym do leczenia dłużej niż trzy dni po wstrzyknięciu.

Wszystkie te cechy leku łącznie decydują o wysokim zaufaniu, jakim słusznie cieszy się Nitox 200 wśród lekarzy weterynarii na wszystkich poziomach..

Środki ostrożności i warunki przechowywania

Nie zaleca się łączenia leku nitox 200 z hormonalnymi lekami estrogenowymi i kortykosteroidowymi, a także z innymi antybiotykami, w szczególności z grupami penicylin i cefalosporyn (w tym drugim przypadku skuteczność działania leku na czynnik wywołujący chorobę jest znacznie zmniejszona).

Przeciwwskazaniem jest również niewydolność nerek u zwierzęcia, a także indywidualna nietolerancja na antybiotyki z grupy tetracyklin..

Pod względem wpływu na organizm lek należy do trzeciej klasy zagrożenia (substancje umiarkowanie niebezpieczne). Konieczna jest praca z nim biorąc pod uwagę wymagania higieniczne i zasady bezpieczeństwa zalecane przez producenta, a także przestrzegane przy stosowaniu wszelkich innych leków weterynaryjnych.

Podobnie jak inne silne leki, Nitox 200 należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci i oddzielnie od innych leków. Warunki przechowywania - ciemne, suche miejsce, zakres temperatur 0 ° С - + 20 ° С.

Po upływie terminu ważności (18 miesięcy od daty produkcji) lek należy zniszczyć.